තායිවානයේ චීන ආක්‍රමණයක් යුද්ධ කිරීම: කිසිවෙකු දිනන්නේ නැත.

යුද්ධය යනු බොරු භාෂාවකි. සීතල හා නොසැලකිලිමත්, එය අඳුරු, තාක්‍ෂණික මනස් වලින් නික්මෙයි, වර්ණ ජීවිතය ඉවතට ගනී. එය මිනිස් ආත්මයට ආයතනික වරදකි.

පෙන්ටගනය කතා කරන්නේ යුද්ධයේ භාෂාවයි. ජනාධිපතිවරයා සහ කොංග්‍රසය කතා කරන්නේ යුද්ධයේ භාෂාවයි. සංගත කතා කරන්නේ යුද්ධයේ භාෂාවයි. ඔවුන් අපව කෝපයෙන් හා ධෛර්යයෙන් හා අලංකාරය අගය කිරීමෙන් අපෙන් ගිලිහී යයි. ඔවුන් ආත්මය ඝාතනය කරයි.

උදාහරණයක් ලෙස, මෑත කාලීනව ගන්න වාර්තාව යන මාතෘකාව යටතේ උපාය මාර්ගික සහ ජාත්‍යන්තර අධ්‍යයන මධ්‍යස්ථානය (CSIS) විසින් නිකුත් කරන ලදී “ඊළඟ යුද්ධයේ පළමු සටන: තායිවානයේ චීන ආක්‍රමණයක් යුද්ධ කිරීම.” මෙම චින්තන ටැංකිය චීනය තායිවානය ආක්‍රමණය කරන යුද ක්‍රීඩා 24ක් සිදු කළේය. එක්සත් ජනපදය සහ එහි මිත්‍ර රටවල් ප්‍රතිචාර දක්වයි. සෑම අවස්ථාවකදීම ප්රතිඵලය: කිසිවෙකු දිනන්නේ නැත. ඇත්තෙන්ම නැහැ.

එම වාර්තාව ජනපදය,

“එක්සත් ජනපදයට සහ ජපානයට නැව් දුසිම් ගනනක්, ගුවන් යානා සිය ගණනක් සහ දහස් ගණන් සේවා සාමාජිකයින් අහිමි වෙනවා. එවැනි පාඩු වසර ගණනාවක් එක්සත් ජනපදයේ ගෝලීය තත්වයට හානි කරයි. තායිවානයේ හමුදාව නොබිඳී පවතින අතර, එය දැඩි ලෙස පිරිහී ඇති අතර විදුලිය සහ මූලික සේවාවන් නොමැති දූපතක හානියට පත් ආර්ථිකයක් ආරක්ෂා කිරීමට ඉතිරි වේ. චීනය ද දැඩි ලෙස පීඩා විඳිති. එහි නාවික හමුදාව අවුල් වී ඇත, එහි උභයජීවී බලවේගවල හරය කැඩී ඇත, දස දහස් ගණනක් සොල්දාදුවන් යුද සිරකරුවන් ය.

පිරිහුණා. විනාශ වූ ආර්ථිකයක්. පාඩු. වාර්තාව සඳහන් කරන්නේ බෝම්බ සහ වෙඩි උණ්ඩවලින් මරා දැමූ මිනිසුන්, ගැහැනුන් සහ ළමුන් විශාල සංඛ්‍යාවක්, ආර්ථිකයන් සහ ජීවනෝපායන් ව්‍යසනකාරී ලෙස විනාශ වූ, රටවල් වසර ගණනාවක් විනාශයට පත් වූ බවයි. එය න්‍යෂ්ටික හුවමාරුවක සම්භාවිතාව ගැන පවා අවධානය යොමු නොකරයි. එහි වචන එවැනි යථාර්ථයේ තියුණු වේදනාවෙන් හා ශෝකයෙන් ශුන්‍ය වේ, පණ නැති, ආත්මයක් නැත. මෙම zombie-technocrats යුද්ධය කරන්නේ මිනිසුන්ට පමණක් නොව, හේතුව මත, මිනිස් හැඟීම් මත ය.

ඇත්ත කියන්න කවියෙක් ඕන. කවිය හඳුනාගන්නේ පරමාදර්ශය නොව යථාර්ථයයි. එය ඇටකටු කපා දමයි. එය නොගැලපේ. එය ඉවතට නොබලයි.

ඔවුන් මිය ගොස් මඩේ වැළලී ගිය නමුත් ඔවුන්ගේ දෑත් ඉදිරියට නෙරා ගියේය.

එබැවින් ඔවුන්ගේ මිතුරන් හිස්වැසුම් එල්ලීමට අත් භාවිතා කළහ.

සහ කෙත්වතු? වෙච්ච දේට ක්ෂේත්‍ර වෙනස් වෙලා නැද්ද?

මැරුණ අය අපි වගේ නෙවෙයි.

ක්ෂේත්‍ර සරල ක්ෂේත්‍ර ලෙස දිගටම කරගෙන යා හැක්කේ කෙසේද?

භාෂාවට අපගේ මනස නිදහස් කිරීමට හෝ සිරගත කිරීමට හැකිය. අපි කියන දේ වැදගත්. ගණනය කිරීමේ දුෂ්කර, හිස්, සත්‍ය වචන. යුද්ධය පිළිබඳ සත්‍යයේ වචන උච්චාරණය කරන්න සහ හමුදාවට තවදුරටත් මරණය පිළිබඳ නිද්‍රාශීලී ප්‍රකාශය දිගටම කරගෙන යා නොහැක.

අස්ථි උණුසුම් හිරු තුළ පිරිමි සොල්දාදුවෙක් ඔහුගේ පිහියෙන් වැඩ කරයි

මියගිය මිනිසෙකුගේ මුහුණ ගලවා ගැනීමට

ගසක අත්තක එල්ලා තබන්න

එවැනි මුහුණු සමග මල් පිපීම.

යුද්ධය මනුෂ්‍යත්වයෙන් හිස් වූ භාෂා ශාස්ත්‍රයක් භාවිතා කරයි. කල්පනා කරන ලද බිහිසුණු, මිනීමරු ක්‍රියාවන් ඔප දැමීම සඳහා එය හිතාමතාම මනස්කාන්ත ආකාරයෙන් කථා කරයි. සර්ව ඝාතක යුද ක්‍රීඩා වාර්තාව CSIS විසින් තවදුරටත්, "කිසිදු ආක්‍රමණයක තීරනාත්මක ස්වභාවය තිබියදීත් එහි මෙහෙයුම් ගතිකත්වය සහ එහි ප්‍රතිඵල පිළිබඳ දැඩි, විවෘත මූලාශ්‍ර විශ්ලේෂණයක් නොමැත." එය විෂබීජ නාශක, කම්මැලි ලෙස පෙනේ, නමුත් යථාර්ථයේ දී, එය හොඳයි, . . .

එය මතකයට වඩා නරක ය, මරණයේ විවෘත රට.

අපට සිතීමට හා කාව්‍යමය වශයෙන් කථා කිරීමට අදහස් කරන ලදී. බොරුව හෙළි කිරීමට. කවිය සාමාන්‍ය දේ පිළිකුල් කරයි, අසාමාන්‍ය සාක්ෂියක් ලබා දීම සඳහා ඩෙට්‍රිටස් හරහා පනා යයි. තාත්විකව හා ලෝකෝත්තර ලෙස සිතීම හා කථා කිරීම, එම කෘති බාල්දු හෝ අලංකාර හෝ වේවා, ලෝකයේ වැඩ ආලෝකමත් කිරීමයි. කවිය දේවල් ඒ විදියටම දකියි, ජීවිතය දෙස බලන්නේ සූරාකෑමට ලක්විය යුතු වස්තුවක් ලෙස නොව මෙනෙහි කළ යුතු, ගරු කළ යුතු දෙයකි.

බොරු කියන්නේ ඇයි? ඔබ අදහස් කළ පරිදි ජීවිතය නොවන්නේ මන්ද?

අපි අපගේ මනුෂ්‍යත්වය බැරෑරුම් ලෙස සලකන්නේ නම්, උණුසුම් කරන්නන්ට අපගේ ප්‍රතිචාරය කැරැල්ලක් විය යුතුය. සාමකාමී සහ කාව්‍යමය, බලගතු සහ නොසැලෙන. ඔවුන් පිරිහීමට උත්සාහ කරන විට අපි මිනිස් තත්වය ඉහළ නැංවිය යුතුය. මරණයේ වෙළෙන්දන්ට කවි භාෂාව කතා කරන ව්‍යාපාරයක් පරාජය කළ නොහැක.

ආයතනික රාජ්‍යය ඔවුන් කරන්නේ කුමක්දැයි දනී. ඔවුන් අපගේ මනස නිර්වින්දනය කිරීමට උත්සාහ කරයි, එවිට ඔවුන්ට අපගේ ශරීරය ප්‍රතිරෝධයකින් තොරව මරා දැමිය හැකිය. ඔවුන් ඒකට දක්ෂයි. ඔවුන් දන්නවා අපිව හරවන්න, අපිව නැතිකරන්න. අපි ප්‍රචණ්ඩ කෝපයක් ඇති කර ගන්නේ නම්, අපගේ ප්‍රචණ්ඩත්වයට ප්‍රතිචාර දැක්විය යුතු ආකාරය ඔවුන් දනී. නමුත් කවි විරෝධයක් නොවේ. ඔවුන්ගේ ස්නායු මාර්ග කාව්‍යයට, අවිහිංසාවාදී විභවයන්ට, ප්‍රේමනීය කරුණාවේ දර්ශන කරා ගෙන යන්නේ නැත. ඔවුන්ගේ භාෂාව, ඔවුන්ගේ වචන සහ ඔවුන්ගේ බලය ඔවුන්ගේ ක්‍රියාවන්හි සත්‍ය ප්‍රකාශනයට පෙර වියළී යයි.

ඒකයි අපිට දැනෙන්නෙ

එය සවන් දීමට ප්රමාණවත් වේ

දෙහි ගෙඩි හමන සුළඟට,

ටෙරස් හරහා දඩයම් කරන බල්ලන්ට,

කුරුල්ලන් සහ උණුසුම් කාලගුණය සදහටම උතුරට ගමන් කරන බව දැන,

අතුරුදහන් වන අයගේ කෑගැසීම්

මෙහි පැමිණීමට වසර ගණනාවක් ගත විය හැකිය.

කවි බස කතා කරන අවිහිංසාවාදී විප්ලවවාදීන් දිනන්න පුළුවන්. එය පමණක් ගත වන බව ඇස්තමේන්තු කර ඇත 3.5 සියයට වඩාත්ම මර්දනකාරී ඒකාධිපති රාජ්‍යය පහත හෙලීමට ජනගහනයක. අපගේ අයිතීන් නොතකා, අපි ජීවත් වන්නේ සත්‍ය පවසන්නන් සිරගත කරන සහ ලොව පුරා පුළුල් ලෙස සහ අසීමිත ලෙස ඝාතනය කරන මර්දනකාරී ආයතනික-ඒකාධිපති රාජ්‍යයක ය. මෙහි ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ අප අතර මිලියන 11ක් කවියේ අවංක භාෂාව කතා කිරීමට සහ ඇසීමට කැමතිද?

ඒ නිසා අහක බලන්න එපා. නොසැලෙන ධෛර්යයෙන් හා අවංකව කතා කරන්න. වචන වැදගත්. ජීවිතයට සහ යුද්ධයේ අපිරිසිදු බොරුවට සාක්ෂි දෙන්න. කවියෙක් විප්ලවවාදියෙක් වෙන්න. සත්යය මෘගයා මරා දමනු ඇත.

ඔබ කවියෙක් බව මට කියන්න. එසේ නම් අපගේ ගමනාන්තය එයමය.

මම දැන් ලෝකාන්තයේ කුලී රථයක් පදවන බෝට්ටු කරුවෙක් ලෙස සලකමි.

ඔබ ආරක්ෂිතව පැමිණෙන බව මම දකිමි, මගේ මිතුරා, මම ඔබව එහි ගෙන යන්නෙමි.

(කාව්‍ය කැරොලින් ෆෝර්චේ)