Autor: Terry Crawford-Browne, 23 czerwca 2020 r
Były prezydent Republiki Południowej Afryki Jacob Zuma i kontrolowany przez rząd francuski koncern zbrojeniowy Thales zostali oskarżeni o oszustwa, pranie pieniędzy i wymuszanie haraczy. Po wielu opóźnieniach Zuma i Thales ostatecznie staną przed sądem we wtorek, 23 czerwca 2020 r. Zarzuty odnoszą się do francuskiego kontraktu podwykonawstwa na instalację zestawów bojowych na fregatach dostarczonych przez Niemcy. Jednak Zuma był tylko „małą rybką” w skandalu związanym z handlem bronią, który sprzedał zarówno swoją duszę, jak i kraj za rzekomo, ale żałosną kwotę 4 milionów rupii.
Byli prezydenci Francji Jacques Chirac i Nicolas Sarkozy, którzy zezwolili na płatności na rzecz Zumy, obawiali się, że dochodzenie i doniesienia w Republice Południowej Afryki mogą zagrozić dostępowi Francji do handlu bronią gdzie indziej. Sarkozy ma stanąć przed sądem we Francji w październiku pod zarzutem korupcji. Chirac zmarł w zeszłym roku, ale był tak znany z transakcji zbrojeniowych z irackim Saddamem Husajnem, że zyskał przydomek „Monsieur Irac”. Szacuje się, że łapówki w światowym handlu bronią odpowiadają za około 45 procent światowej korupcji.
„Dużą rybą” w skandalu związanym z handlem bronią są rządy Wielkiej Brytanii, Niemiec i Szwecji, które wykorzystały Mbeki, Modise, Manuela i Erwina do „wykonania brudnej roboty”, a następnie uniknął konsekwencji. Rząd brytyjski posiada kontrolny „złoty udział” w BAE i dlatego jest również odpowiedzialny za zbrodnie wojenne popełnione przy użyciu broni dostarczonej przez Brytyjczyków w Jemenie i innych krajach. Z kolei BAE zatrudniło Johna Bredenkampa, osławionego handlarza bronią z Rodezji i brytyjskiego agenta MI6, do zabezpieczenia kontraktów na myśliwce BAE/Saab.
Dwudziestoletnie umowy kredytowe Barclays Bank dotyczące tych kontraktów, gwarantowane przez rząd brytyjski i podpisane przez Manuela, są podręcznikowym przykładem „uwięzienia zadłużenia Trzeciego Świata” przez europejskie banki i rządy. Manuel rażąco przekroczył swoje uprawnienia pożyczkowe zarówno w zakresie dawnej ustawy o skarbie, jak i ustawy o zarządzaniu finansami publicznymi. On i ministrowie byli wielokrotnie ostrzegani, że umowa zbrojeniowa jest propozycją lekkomyślną, która doprowadzi rząd i kraj do narastających trudności fiskalnych, gospodarczych i finansowych. Konsekwencje porozumienia zbrojeniowego są widoczne w postaci katastrofalnego obecnie zubożenia gospodarczego Republiki Południowej Afryki.
W zamian za wydanie przez Republikę Południowej Afryki 2.5 miliarda dolarów na myśliwce BAE/Saab, które przywódcy Sił Powietrznych SA odrzucili jako zbyt drogie i nieprzystosowane do wymagań Republiki Południowej Afryki, BAE/Saab było zobowiązane dostarczyć 8.7 miliarda dolarów (obecnie o wartości 156.6 rupii). miliardów) w ramach offsetu i stworzyć 30 667 miejsc pracy. Jak wielokrotnie przewidywałem ponad 20 lat temu, „korzyści” z offsetu nigdy się nie zmaterializowały. Offsety cieszą się międzynarodową sławą jako oszustwo popełniane przez przemysł zbrojeniowy w zmowie ze skorumpowanymi politykami w celu oszukania podatników zarówno z krajów dostawców, jak i odbiorców. Kiedy parlamentarzyści, a nawet Audytor Generalny, zażądali przedstawienia umów offsetowych, urzędnicy Departamentu Handlu i Przemysłu blokowali ich pod fałszywymi wymówkami (narzuconymi przez rząd brytyjski), że umowy offsetowe są objęte tajemnicą handlową.
Nic dziwnego, że większość samolotów jest nadal nieużywana i „w kulce na mole”. Republika Południowej Afryki nie ma obecnie pilotów, którzy mogliby nimi latać, mechaników, którzy mogliby je konserwować, a nawet pieniędzy na paliwo. 160 stron oświadczeń, które przedłożyłem Trybunałowi Konstytucyjnemu w 2010 roku, szczegółowo opisuje, w jaki sposób i dlaczego BAE zapłaciło łapówki w wysokości 115 milionów funtów, aby zabezpieczyć te kontrakty. Fana Hlongwane, Bredenkamp i nieżyjący już Richard Charter byli trzema głównymi beneficjentami. Charter zginął w podejrzanych okolicznościach w 2004 r. w „wypadku na kajaku” na rzece Orange, rzekomo zamordowany przez jednego z popleczników Bredenkampa, który uderzył go wiosłem w głowę, a następnie przetrzymywał pod wodą aż do utonięcia Chartera. Łapówki były płacone głównie za pośrednictwem firmy-przykrywki BAE na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych, Red Diamond Trading Company, stąd tytuł mojej poprzedniej książki „Oko na diamenty”.
Zarzuty zawarte w „Eye on the Gold” obejmują to, że Janusz Walus, który zamordował Chrisa Haniego w 1993 r., został ostatecznie zatrudniony przez Bredenkampa i rząd brytyjski, próbując wykoleić przejście Republiki Południowej Afryki do demokracji konstytucyjnej. Nie mniej niż premier Tony Blair interweniował w 2006 roku, aby zablokować śledztwo brytyjskiego Urzędu ds. Poważnych Nadużyć Finansowych w sprawie łapówek płaconych przez BAE za transakcje zbrojeniowe z Arabią Saudyjską, RPA i sześcioma innymi krajami. Blair fałszywie twierdził, że śledztwo zagraża bezpieczeństwu narodowemu Wielkiej Brytanii. Należy także przypomnieć, że Blair był w 2003 r. wraz z prezydentem USA Georgem Bushem odpowiedzialny za zniszczenia wyrządzone Irakowi. Oczywiście ani Blair, ani Bush nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności jako zbrodniarze wojenni.
Jako „bagman” BAE książę Bandar z Arabii Saudyjskiej był częstym gościem w Republice Południowej Afryki i był jedynym obcokrajowcem obecnym na ślubie prezydenta Nelsona Mandeli z Gracą Machel w 1998 r. Mandela przyznał, że Arabia Saudyjska była głównym darczyńcą na rzecz AKN . Bandar był także dobrze ustosunkowanym ambasadorem Arabii Saudyjskiej w Waszyngtonie, któremu BAE przekazało łapówki o wartości ponad 1 miliarda funtów. Interweniowało FBI, żądając wyjaśnienia, dlaczego Brytyjczycy prali łapówki za pośrednictwem amerykańskiego systemu bankowego.
W latach 479 i 2010 BAE zostało ukarane grzywną w wysokości 2011 mln dolarów za nieprawidłowości eksportowe, które obejmowały nielegalne użycie komponentów wyprodukowanych w USA do Gripensów BAE/Saab dostarczanych do Republiki Południowej Afryki. W tym czasie Hillary Clinton była sekretarzem stanu USA. W następstwie znacznej darowizny od Arabii Saudyjskiej na rzecz Fundacji Clintonów w 2011 r. unieważniono zaświadczenie o wykluczeniu ze stanowiska, które miało uniemożliwić BAE udział w przetargach dla przedsiębiorstw rządu USA. Wydarzenie to ilustruje również, jak wszechobecna i zinstytucjonalizowana korupcja jest na najwyższych szczeblach zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w Wielkiej Brytanii. rządy USA. Dla porównania Zuma jest amatorem.
Bredenkamp zmarł w środę w Zimbabwe. Chociaż Bredenkamp znajduje się na czarnej liście w USA, nigdy nie postawiono mu zarzutów w Wielkiej Brytanii, Republice Południowej Afryki ani Zimbabwe za zniszczenia, jakie wyrządził w Republice Południowej Afryki, Demokratycznej Republice Konga i wielu innych krajach. Proces Zumy jest teraz także okazją dla Mbekiego, Manuela, Erwina i Zumy do „uznania prawdy” w sprawie skandalu związanego z handlem bronią i wyjaśnienia mieszkańcom Republiki Południowej Afryki, dlaczego 20 lat temu tak chętnie byli współwinni w rękach zorganizowanej przestępczości Handel bronią.
Zuma i jego były doradca finansowy Schabir Shaikh zasugerowali, że „rozsypią informacje”. Wynegocjowane przez prezydenta ułaskawienie za pełne ujawnienie przez Zumę informacji na temat umowy zbrojeniowej i zdrady AKN wobec ciężko wywalczonej walki Republiki Południowej Afryki z apartheidem może być nawet warte swojej ceny. W przeciwnym razie alternatywą dla Zumy powinna być reszta życia w więzieniu.
Terry Crawford-Browne jest koordynatorem oddziału ds World Beyond War – Republika Południowej Afryki i autor książki „Eye on the Gold”, teraz dostępnej w Takealot, Amazon, Smashword, Book Lounge w Kapsztadzie i wkrótce w innych księgarniach w Republice Południowej Afryki.
