Yves Engler jest członkiem Rady Doradczej ds World BEYOND War. Ma siedzibę w Kanadzie. Yves Engler jest aktywistą i autorem z Montrealu, który opublikował 12 książek, w tym swoją najnowszą Stań na straży dla kogo? Ludowa historia kanadyjskiej armii. Yves urodził się w Vancouver w rodzinie lewicowców, działaczy związkowych i zaangażowanych w międzynarodowe ruchy solidarnościowe, feministyczne, antyrasistowskie, pokojowe i inne postępowe ruchy. Oprócz marszu w demonstracjach dorastał grając w hokeja. Był kolegą z drużyny Peewee byłej gwiazdy NHL Mike'a Ribeiro w Huron Hochelaga w Montrealu, zanim zaczął grać w BC Junior League. Yves po raz pierwszy zaangażował się w sprawy kanadyjskiej polityki zagranicznej na początku XXI wieku. Początkowo skupiony na organizowaniu antykorporacyjnej globalizacji, w roku, w którym został wybrany wiceprzewodniczącym związku studenckiego Concordia, Benjamin Netanjahu został zablokowany przed przemawianiem na uniwersytecie, aby zaprotestować przeciwko izraelskim zbrodniom wojennym i antypalestyńskiemu rasizmowi. Protesty wywołały masową reakcję przeciwko aktywizmowi studenckiemu na kampusie – w tym wydaleniu Yvesa z uniwersytetu za próbę objęcia wybranego przez niego stanowiska w związku studenckim, podczas gdy wyrzucono go z kampusu za jego rzekomą rolę w tym, co administracja określiła jako zamieszki – i roszczenia ze strony zwolenników izraelskiego premiera, że Concordia jest siedliskiem antysemityzmu. Później w roku szkolnym Stany Zjednoczone dokonały inwazji na Irak. W okresie poprzedzającym wojnę Yves pomagał mobilizować studentów do udziału w wielu masowych demonstracjach antywojennych. Ale dopiero po tym, jak Ottawa pomogła obalić demokratycznie wybrany rząd Haiti w 2000 roku, Yves zaczął poważnie kwestionować wizerunek Kanady jako żołnierza sił pokojowych. Dowiedziawszy się o wkładzie Kanady w brutalną, antydemokratyczną politykę na Haiti, Yves zaczął bezpośrednio kwestionować politykę zagraniczną tego kraju. W ciągu następnych trzech lat podróżował na Haiti i pomagał organizować dziesiątki marszów, rozmów, akcji, konferencji prasowych itp. krytykując rolę Kanady w tym kraju. Podczas konferencji prasowej w czerwcu 2004 r. na Haiti Yves oblał sztuczną krwią ręce ministra spraw zagranicznych Pierre'a Pettigrew i krzyczał „Pettigrew kłamie, Haitańczycy umierają”. Później spędził pięć dni w więzieniu za zakłócanie przemówienia premiera Paula Martina na temat Haiti (rząd starał się zatrzymać go w więzieniu na całe sześć tygodni kampanii wyborczej). Yves jest także współautorem Kanada na Haiti: prowadzenie wojny przeciwko biednej większości i pomógł założyć Canada Haiti Action Network.
Kiedy sytuacja na Haiti się ustabilizowała, Yves zaczął czytać wszystko, co tylko mógł znaleźć na temat kanadyjskiej polityki zagranicznej, czego kulminacją było Czarna księga kanadyjskiej polityki zagranicznej. Te badania zapoczątkowały również proces, który doprowadził do powstania innych jego książek. Dziesięć z jego dwunastu tytułów dotyczy roli Kanady w świecie.
W ostatnich latach Yves starał się zmobilizować aktywistów do konfrontacji z politykami poprzez pokojowe, bezpośrednie działania. Przerwał około dwudziestu przemówień/konferencji prasowych premiera, ministrów i przywódców partii opozycyjnych, aby zakwestionować ich militaryzm, stanowisko antypalestyńskie, politykę klimatyczną, imperializm na Haiti i wysiłki zmierzające do obalenia rządu Wenezueli.
Yves odegrał ważną rolę w udanej kampanii przeciwstawienia się kandydaturze Kanady o miejsce w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Jest założycielem Kanadyjskiego Instytutu Polityki Zagranicznej.
Ze względu na swoją twórczość i aktywizm Yves był wielokrotnie krytykowany przez przedstawicieli konserwatystów, liberałów, Zielonych i NPR.
