Sylvie Jacqueline Ndongmo i Leymah Roberta Gbowee, DeSmogLutego 10, 2023
COP27 właśnie się zakończył i podczas gdy porozumienie w sprawie utworzenia funduszu strat i szkód jest prawdziwym zwycięstwem wrażliwych narodów, które już zostały zniszczone przez skutki zmiany klimatu, rozmowy klimatyczne ONZ po raz kolejny nie zdołały zająć się pierwotną przyczyną tych skutków: produkcją paliw kopalnych.
My, afrykańskie kobiety na pierwszej linii frontu, obawiamy się, że ekspansja ropy, węgla, a zwłaszcza gazu, odtworzy tylko historyczne nierówności, militaryzm i wzorce wojenne. Przedstawiane jako podstawowe narzędzia rozwojowe dla kontynentu afrykańskiego i świata, paliwa kopalne wykazały przez ponad 50 lat eksploatacji, że są bronią masowego rażenia. Ich pogoń systematycznie przebiega według schematu przemocy: zawłaszczanie ziemi bogatej w zasoby, eksploatacja tych zasobów, a następnie eksport tych zasobów przez bogate kraje i korporacje, ze szkodą dla miejscowej ludności, jej źródeł utrzymania, kultury i oczywiście ich klimat.
W przypadku kobiet wpływ paliw kopalnych jest jeszcze bardziej niszczycielski. Dowody i nasze doświadczenie wskazują, że wśród nich są kobiety i dziewczęta nieproporcjonalnie duży wpływ przez zmiany klimatu. W Kamerunie, gdzie konflikt jest zakorzeniony nierówny dostęp do zasobów paliw kopalnychbyliśmy świadkami reakcji rządu, który zwiększył inwestycje w wojsko i siły bezpieczeństwa. Ten ruch ma wzrost przemocy i wysiedleń ze względu na płeć i przemoc seksualną. Ponadto zmusiło kobiety do negocjowania dostępu do podstawowych usług, mieszkań i zatrudnienia; przyjąć rolę jedynego rodzica; i organizować się w celu opieki i ochrony naszych społeczności. Paliwa kopalne oznaczają zawiedzione nadzieje afrykańskich kobiet i całego kontynentu.
Jak pokazała rosyjska inwazja na Ukrainę, wpływ militaryzmu i wojny napędzanych paliwami kopalnymi ma globalne reperkusje, w tym, a zwłaszcza na kontynencie afrykańskim. Konflikt zbrojny po drugiej stronie świata ma zagroził bezpieczeństwu żywnościowemu i stabilności w krajach afrykańskich. Wojna na Ukrainie również przyczyniła się do rozwoju kraju gwałtowny wzrost emisji gazów cieplarnianych, jeszcze bardziej przyspieszając kryzys klimatyczny, nieproporcjonalnie dotykając nasz kontynent. Nie ma możliwości powstrzymania zmian klimatu bez odwrócenia militaryzmu i wynikających z niego konfliktów zbrojnych.
Podobnie, Europa walczy o gaz w Afryce w wyniku rosyjskiej inwazji na Ukrainę jest nowym pretekstem do ekspansji wydobycia gazu na kontynencie. W obliczu tej przepychanki afrykańscy przywódcy muszą stanowczo przeciwstawić się, aby ponownie ochronić ludność Afryki, zwłaszcza kobiety, przed niekończącym się cyklem przemocy. Od Senegalu po Mozambik, niemieckie i francuskie inwestycje w projekty lub infrastrukturę skroplonego gazu ziemnego (LNG) definitywnie zakończą dla Afryki wszelkie możliwości budowania przyszłości wolnej od paliw kopalnych.
Jest to krytyczny moment dla afrykańskich przywódców, a zwłaszcza dla przywódców afrykańskich feministycznych ruchów pokojowych, aby w końcu zaprzestać powtarzania wzorców wyzysku, militaryzmu i wojny oraz pracować na rzecz prawdziwego bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo to nic innego jak ratowanie planety przed zniszczeniem. Udawanie, że jest inaczej, to zapewnienie naszego zniszczenia.
Na podstawie naszej pracy w feministycznych ruchach pokojowych wiemy, że kobiety, dziewczęta i inne zmarginalizowane społeczności dysponują unikalną wiedzą i rozwiązaniami pozwalającymi dostosować się do zmieniających się warunków środowiskowych i budować zrównoważone alternatywy oparte na solidarności, równości i trosce.
Drugiego dnia negocjacji ONZ COP27, wyspiarskie państwo na południowym Pacyfiku, Tuvalu, jako drugi kraj wezwało do Układ o nierozprzestrzenianiu paliw kopalnych, dołączając do swojego sąsiada Vanuatu. Jako feministyczne aktywistki pokojowe postrzegamy to jako historyczne wezwanie, które musi zostać wysłuchane na forum negocjacji klimatycznych i poza nim. Ponieważ stawia społeczności najbardziej dotknięte kryzysem klimatycznym i paliwami kopalnymi, które go powodują – w tym kobiety – w centrum propozycji traktatu. Traktat jest narzędziem klimatycznym reagującym na kwestie płci, które może doprowadzić do globalnej sprawiedliwej transformacji, którą mają podjąć społeczności i kraje najbardziej narażone i najmniej odpowiedzialne za kryzys klimatyczny.
Taki międzynarodowy traktat opiera się na trzy podstawowe filary: Zaprzestanie wszelkiej ekspansji i produkcji nowej ropy, gazu i węgla; wycofać istniejącą produkcję paliw kopalnych – na czele z najbogatszymi narodami i największymi zanieczyszczającymi w historii; oraz wspierać sprawiedliwe i pokojowe przejście na całkowicie odnawialne źródła energii, dbając jednocześnie o pracowników i społeczności przemysłu paliw kopalnych, których to dotyczy.
Traktat o nierozprzestrzenianiu paliw kopalnych położyłby kres przemocy wobec kobiet, zasobów naturalnych i klimatu wywołanej przez paliwa kopalne. Jest to śmiały nowy mechanizm, który pozwoliłby kontynentowi afrykańskiemu zaprzestać narastania apartheidu energetycznego, wykorzystać jego ogromny potencjał w zakresie energii odnawialnej i zapewnić dostęp do zrównoważonej energii 600 milionom Afrykanów, którym wciąż jej brakuje, z uwzględnieniem praw człowieka i perspektywy płci.
COP27 dobiegł końca, ale nie ma możliwości zaangażowania się w zdrowszą, bardziej pokojową przyszłość. Dołączysz do nas?
Sylvie Jacqueline Ndongmo jest Kameruński działacz pokojowy, Założycielka Sekcji Kamerunu Międzynarodowej Ligi Kobiet Pokoju i Wolności (WILPF), a niedawno wybrana na międzynarodową przewodniczącą WILPF. Leymah Roberta Gbowee jest Laureatka Pokojowej Nagrody Nobla i liberyjska działaczka na rzecz pokoju, odpowiedzialna za przewodzenie pokojowemu pokojowemu ruchowi kobiet, Women of Liberia Mass Action for Peace, który pomógł zakończyć drugą wojnę domową w Liberii w 2003 roku.
