Wojna jest siłą, która daje nam idiotyzm

 Podczas tegorocznego konkursu na Miss Włoch zapytano zawodniczki, w jakiej epoce historycznej mogą żyć i dlaczego. Pierwsza młoda kobieta, która odpowiedziała powiedział 1942. Tyle słyszała o II wojnie światowej, mówiła, że ​​naprawdę chciałaby to przeżyć – a do tego dodała, że ​​kobiety i tak nie musiały być w wojsku.
Szereg osób powyżej 18 roku życia, w tym, jak się wydaje, sędziowie, uważało to za idiotę. A jednak ta zawodniczka wygrała i jest teraz Miss Włoch, której praca wydaje się być niestety śmieszna wywiady w którym mówi, że jej ulubiona włoska postać historyczna to Michael Jordan, i rozumie, dlaczego uchodźcy uciekają przed okropnościami, ale tak naprawdę powinni udać się gdzie indziej niż we Włoszech. Może pasowałaby do 1942 lepiej, niż większość ludzi sobie wyobraża.

W Stanach Zjednoczonych i w większej części Europy, niż można by się spodziewać, istnieje problem II wojny światowej, a właściwie w sporej części hollywoodzkiego świata. II wojna światowa jest mitem naszego pochodzenia, mitem naszego bohatera, naszą tragedią, naszym miejscem sensu i uzasadnieniem tego, jak żyjemy.

Rzeczywistość nadal w dużej mierze rejestruje się u wielu. Niektórzy zdają sobie czasami sprawę, że II wojna światowa była najgorszą rzeczą, jaka kiedykolwiek wydarzyła się na ziemi w stosunkowo krótkim czasie — największą ilością śmierci, obrażeń, cierpienia i zniszczenia, a także najbardziej dramatyczną degeneracją moralności. To była wojna, która przeniosła całą instytucję wojny z czegoś, co zabijało głównie żołnierzy, do czegoś, co odtąd zabija głównie cywilów. Była to akceptacja, a następnie gloryfikacja wojny totalnej, związanej z innowacją technologiczną i przekształconą w projekt całej społeczności i wyimaginowane dobro gospodarcze.

Bez mitu „dobrej wojny” II wojny światowej nie można by usprawiedliwić 70 lat militaryzmu, materializmu i szalonej eksploatacji planety i ludzi. Bez mitu II wojny światowej prośba papieża, by Stany Zjednoczone zakończyły wojny i handel bronią, mogła być rzeczywiście wysłuchana i zrozumiana. Ogromna część historii w filmie, telewizji, książkach, czasopismach itp. jest osadzona lub w jakiś sposób związana z II wojną światową. 18-latek we Włoszech (lub w Stanach Zjednoczonych, jeśli o to chodzi), próbując w chwili paniki pomyśleć o epoce historycznej, w której wydarzyło się coś ekscytującego, nie mógł odpowiedzieć inaczej niż II wojna światowa.

To, że podniecenie nie było większe od podniecenia łatwo osiągalnego dzisiaj, jest niezrozumiałe dla ludzi wychowanych na micie. To, że została przytłoczona straszliwym cierpieniem, ginie w mitologizacji. To, że region, z którego pochodzi Miss Włoch, został zbombardowany i że bomby nie zabijały tylko mężczyzn, zostało pogrzebane w górach kulturowych gruzów. Ta moralna klarowność była najbardziej godna uwagi podczas II wojny światowej, ponieważ jej brak brzmi jak szalona rozmowa z młodym widzem telewizyjnym lub czytelnikiem podręczników historii.

II wojna światowa jest gloryfikowana w Hollywood, ponieważ Stany Zjednoczone były po stronie rosyjskiej, a zatem zwycięskiej, po przystąpieniu do wojny europejskiej po tym, jak Niemcy i Rosjanie zabijali się nawzajem przez lata, do czego Harry Truman otwarcie opowiadał. Druga wojna światowa jest uważana za usprawiedliwienie dla dziesiątek niepowiązanych ze sobą wojen, które nie mają własnego uzasadnienia, z powodu szczególnego zła strony przegranej – strony, po której, być może bez wiedzy Miss Włoch, były Włochy.

Ale oczywiście zło obozów śmierci nie miało nic wspólnego z odmową Stanów Zjednoczonych udzielenia pomocy żydowskim uchodźcom lub powstrzymania wojny bez absolutnego zniszczenia. Zło eugeniki, eksperymentów na ludziach, broni biologicznej itp. było po obu stronach i było kontynuowane przez Stany Zjednoczone, korzystając z byłych nazistowskich i japońskich naukowców po wojnie. Powstanie wojny było przewidywane w 1918 roku przez wielu mądrych obserwatorów, a jednak polityka, która do niej doprowadziła, nigdy nie została zatrzymana. Naród niemiecki otrzymał pomoc dopiero po drugiej wojnie. Ale Wall Street przez wiele lat pomagała nazistom.

Wojna to katastrofa spowodowana przez człowieka, podobnie jak chaos klimatyczny, podobnie jak konkurs Miss Włoch — tylko trochę gorszy. Wojna nie jest uszlachetniającą przygodą. Oglądanie kłamstw na ten temat w telewizji to nie to samo, co „życie”. Wojna jest w rzeczywistości tym, przed czym uciekają ci niechciani uchodźcy. Uciekają od szczątków całkowicie nieromantycznej wojny, stworzonej przez rządy Waszyngtonu, Rzymu, Londynu i Paryża, które w zasadzie postrzegają historię tak, jak postrzega ją Miss Włoch.