Wydatki bezpośrednie:
Wojna wiąże się z ogromnymi bezpośrednimi kosztami finansowymi, z których zdecydowana większość to fundusze przeznaczone na przygotowania do wojny - lub co uważa się za zwykłe, nie wojnie wydatki wojskowe. Z grubsza rzecz biorąc, świat wydaje 2 trylionów rocznie na militaryzm, z czego Stany Zjednoczone wydają około połowy, lub 1 trylionów. Te amerykańskie wydatki stanowią również około połowy uznaniowości rządu Stanów Zjednoczonychbudżet każdego roku i jest dystrybuowane przez kilka departamentów i agencji. Znaczna część pozostałych wydatków na świecie pochodzi od członków NATO i innych sojuszników Stanów Zjednoczonych, chociaż Chiny zajmują drugie miejsce na świecie.
Nie każda znana miara wydatków wojskowych dokładnie oddaje rzeczywistość. Na przykład Globalny Peace Index (GPI) plasuje Stany Zjednoczone blisko spokojnego końca skali pod względem czynnika wojskowego. Dokonuje tego atutu poprzez dwie sztuczki. Po pierwsze, GPI uderza większość narodów świata na skrajnie spokojnym końcu spektrum, zamiast równomiernie je dystrybuować.
Po drugie, GPI traktuje wydatki wojskowe jako procent produktu krajowego brutto (PKB) lub wielkości gospodarki. Sugeruje to, że bogaty kraj z ogromną armią może być bardziej pokojowy niż biedny kraj z małą armią. To nie jest tylko kwestia akademicka, ponieważ think tanki w Waszyngtonie namawiają do wydawania wyższego procentu PKB na wojsko, dokładnie tak, jak gdyby trzeba było inwestować więcej w działania wojenne, kiedy tylko jest to możliwe, nie czekając na potrzebę obronną.
W przeciwieństwie do GPI, Sztokholmski Międzynarodowy Instytut Badań nad Pokojem (SIPRI) wymienia Stany Zjednoczone jako najlepsze spedycje wojskowe na świecie, mierzone w wydanych dolarach. W rzeczywistości, według SIPRI, Stany Zjednoczone wydają tyle samo na przygotowanie wojny i wojny, jak większość reszty świata łącznie. Prawda może być jeszcze bardziej dramatyczna. SIPRI mówi, że amerykańskie wydatki wojskowe w 2011 wynosiły X XUM. Chris Hellman z National Priorities Project twierdzi, że wynosi $ 711 miliardów, czyli $ 1,200 trylionów. Różnica wynika z uwzględnienia wydatków wojskowych we wszystkich departamentach rządu, a nie tylko "Obrony", ale także Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Państwa, Energii, Amerykańskiej Agencji ds. Rozwoju Międzynarodowego, Centralnej Agencji Wywiadowczej, Agencji Bezpieczeństwa Narodowego, Administracji Weteranów , odsetki od długów wojennych itp. Nie ma sposobu na porównanie jabłek z jabłkami do innych narodów bez dokładnych wiarygodnych informacji o całkowitych wydatkach wojskowych każdego kraju, ale niezwykle bezpiecznie jest założyć, że żaden inny kraj na świecie nie wydaje $ 1.2 miliarda więcej niż jest wymienione w rankingu SIPRI.
Podczas gdy Korea Północna prawie na pewno wydaje znacznie większy procent swojego produktu krajowego brutto na przygotowania wojenne niż Stany Zjednoczone, prawie na pewno wydaje mniej niż 1 procent tego, co wydają Stany Zjednoczone.
Pośrednie wydatki:
Wojny mogą kosztować nawet naród-agresor, który toczy wojny daleko od swoich brzegów, dwa razy tyle w wydatkach pośrednich, co w wydatkach bezpośrednich. Ekonomiści wyliczają, że wojny USA z Irakiem i Afganistanem kosztowały nie 2 biliony dolarów wydane przez rząd USA, ale łącznie ok. $ 6 biliona gdy rozważane są koszty pośrednie, w tym opieka nad weteranami, odsetki od zadłużenia, wpływ na koszty paliwa, utracone możliwości itp. Nie obejmuje to znacznie wyższych kosztów zwiększonych bazowych wydatków wojskowych towarzyszących tym wojnom lub kosztów pośrednich tych wydatków lub szkód dla środowiska.
Koszty dla agresora, jakkolwiek ogromne, mogą być niewielkie w porównaniu z kosztami zaatakowanego narodu. Na przykład społeczeństwo i infrastruktura Iraku były zniszczony. Mamy do czynienia z rozległymi zniszczeniami środowiska, kryzysem uchodźczym i przemocą trwającą znacznie dłużej niż wojna. Koszty finansowe wszystkich budynków i instytucji, domów, szkół i szpitali oraz zniszczonych systemów energetycznych są prawie niezmierzone.
Wydatki wojenne wysysają gospodarkę:
Powszechnie uważa się, że ponieważ wiele osób ma pracę w przemyśle wojennym, wydatki na wojnę i przygotowania do wojny są korzystne dla gospodarki. W rzeczywistościwydając te same dolary na pokojowe gałęzie przemysłu, na edukację, infrastrukturę, a nawet na obniżki podatków dla pracowników, dałoby więcej miejsc pracy, a w większości przypadków lepiej płatnych miejsc pracy - z wystarczającymi oszczędnościami, aby pomóc każdemu w przejściu z wojny do pracy na rzecz pokoju .
Niedawne cięcia w niektórych obszarach armii amerykańskiej nie wyprodukowali szkody gospodarcze prognozowane przez firmy zbrojeniowe.
Tak więc na krótką metę wydatki na wojsko są ekonomicznie gorsze niż nic. W dłuższej perspektywie może być jeszcze gorzej. Wydatki na wojsko nie przynoszą ludziom niczego użytecznego, ale wyczerpują zapasy użytecznych dóbr.
Wydatki wojenne zwiększają nierówności:
Wydatki na wojsko kierują fundusze publiczne do coraz bardziej sprywatyzowanych gałęzi przemysłu poprzez najmniej odpowiedzialne przedsiębiorstwa publiczne i takie, które są niezwykle dochodowe dla właścicieli i dyrektorów zaangażowanych korporacji. W rezultacie wydatki wojenne koncentrują bogactwo w niewielkiej liczbie rąk, z których część może zostać wykorzystana do skorumpowania rządu i dalszego zwiększenia lub utrzymania wydatków wojskowych.
Wydatki na wojnę są niezrównoważone, podobnie jak wyzysk, który ułatwia:
Chociaż wojna zubaża naród prowadzący wojnę, czy mimo to może wzbogacić ten naród bardziej, ułatwiając wyzysk innych narodów? Nie w sposób, który można utrzymać. Stany Zjednoczone, wiodące państwo wojenne na świecie, zamieszkuje 5% światowej populacji, ale zużywa od jednej czwartej do jednej trzeciej różnych zasobów naturalnych. Taka eksploatacja byłaby niesprawiedliwa i niepożądana, nawet jeśli byłaby zrównoważona. Faktem jest, że taka konsumpcja zasobów nie może być utrzymana. Zasoby są nieodnawialne, a ich zużycie zrujnuje klimat i ekosystemy Ziemi, zanim zapasy się wyczerpią.
Na szczęście większa konsumpcja i zniszczenie nie zawsze oznacza wyższy standard życia. Korzyści płynące z pokoju i współpracy międzynarodowej odczują nawet ci, którzy nauczą się mniej konsumować. Korzyści płynące z lokalnej produkcji i zrównoważonego życia są niezmierzone. A jednym z największych sposobów, w jaki bogate narody konsumują najbardziej niszczycielskie zasoby, takie jak ropa naftowa, jest samo prowadzenie wojen, a nie tylko styl życia rzekomo dozwolony przez wojny. Potrzebna jest większa umiejętność wyobrażenia sobie zmiany priorytetów wydatków. Zielona energia i infrastruktura przerosłyby najśmielsze fantazje ich zwolenników, gdyby fundusze zainwestowane teraz w wojnę były przeniesione tam.
