Iana Cobaina, Stop The War Coalition
Decyzja międzynarodowego trybunału karnego o zbadaniu zarzutów popełnienia zbrodni wojennych stawia Wielką Brytanię w gronie takich krajów jak Republika Środkowoafrykańska, Kolumbia i Afganistan.
Baha Mousa, iracki recepcjonista hotelowy zamęczony na śmierć przez wojska brytyjskie w 2003 roku
Zarzuty, że wojska brytyjskie były odpowiedzialne za serię zbrodni wojennych po inwazji Irak mają być zbadane przez międzynarodowy sąd karny (ICC) w Hadze, ogłosili urzędnicy.
Sąd ma przeprowadzić wstępne badanie około 60 domniemanych przypadków bezprawnego zabójstwa i twierdzi, że ponad 170 Irakijczyków było maltretowanych podczas pobytu w Wielkiej Brytanii wojsko opieka.
Przedstawiciele brytyjskiej obrony są przekonani, że MTK nie przejdzie do następnego etapu i nie ogłosi formalnego dochodzenia, głównie dlatego, że Wielka Brytania ma możliwość samodzielnego zbadania zarzutów.
Ogłoszenie to jest jednak ciosem dla prestiżu sił zbrojnych, ponieważ Wielka Brytania jest jedynym zachodnim państwem, które stanęło przed wstępnym dochodzeniem w MTK. Decyzja sądu stawia Wielką Brytanię w firmie krajów takich jak Republika Środkowoafrykańska, Kolumbia i Afganistan.
W oświadczeniu MTK powiedział: „Nowe informacje otrzymane przez biuro dotyczą odpowiedzialności urzędników Wielkiej Brytanii za zbrodnie wojenne obejmujące systematyczne znęcanie się nad więźniami w Iraku od 2003 do 2008 roku.
„Wznowione badanie wstępne przeanalizuje w szczególności domniemane zbrodnie przypisywane siłom zbrojnym Wielkiej Brytanii rozmieszczonym w Iraku w latach 2003-2008.
W odpowiedzi na tę decyzję prokurator generalny Dominic Grieve powiedział, że rząd odrzucił wszelkie zarzuty dotyczące systematycznych nadużyć ze strony brytyjskich sił zbrojnych w Iraku.
„Brytyjskie wojska są jednymi z najlepszych na świecie i oczekujemy, że będą działać zgodnie z najwyższymi standardami, zgodnie zarówno z prawem krajowym, jak i międzynarodowym” – powiedział. „Z mojego doświadczenia wynika, że zdecydowana większość naszych sił zbrojnych spełnia te oczekiwania”.
Grieve dodał, że chociaż zarzuty są już „kompleksowo badane” w Wielkiej Brytanii, „rząd Wielkiej Brytanii był i pozostaje zdecydowanym zwolennikiem MTK, a ja zapewnię prokuraturze wszystko, co jest konieczne, aby wykazać, że brytyjski wymiar sprawiedliwości jest podążając swoim właściwym torem”.
Śledztwo oznacza również, że zespół brytyjskiej policji odpowiedzialny za zbadanie zarzutów, a także Service Prosecuting Authority (SPA), która jest odpowiedzialna za wnoszenie spraw do sądów wojennych, oraz Grieve, który musi podjąć ostateczną decyzję w sprawie ścigania zbrodni wojennych w Wielkiej Brytanii, wszyscy mogą spodziewać się pewnego stopnia kontroli ze strony Hagi.
Na kilka dni przed wyborami europejskimi, w których powszechnie oczekuje się, że Partia Niepodległości Wielkiej Brytanii (Ukip) wypadnie dobrze – po części z powodu jej sceptycyzmu wobec instytucji europejskich, takich jak MTK – decyzja sądu prawdopodobnie wywoła poważne zamieszanie polityczne.
Decyzja Prokuratora Generalnego MTK, Fatou Bensouda, został złożony po złożeniu skargi w styczniu przez berlińską organizację pozarządową zajmującą się prawami człowieka Europejskie Centrum Praw Konstytucyjnych i Praw Człowiekaoraz kancelaria prawnicza z Birmingham Prawnicy interesu publicznego (PIL), który reprezentował rodzinę śp Baha Mousa, iracki recepcjonista hotelowy zamęczony na śmierć przez wojska brytyjskie w 2003 roku i od tego czasu reprezentuje dziesiątki innych mężczyzn i kobiet, którzy byli przetrzymywani i rzekomo maltretowani.
Proces badania wstępnego może trwać kilka lat.
Nowo mianowany szef SPA, Andrew Cayley QC – który ma 20-letnie doświadczenie w ściganiu przed trybunałami ds. zbrodni wojennych w Kambodży i Hadze – powiedział, że jest przekonany, że MTK ostatecznie dojdzie do wniosku, że Wielka Brytania powinna kontynuować dochodzenie w sprawie zarzutów .
Cayley powiedział, że SPA „nie cofnie się” przed wniesieniem oskarżenia, jeśli dowody to uzasadnią. Dodał, że nie przewiduje ścigania cywilów – urzędników czy ministrów.
Każda zbrodnia wojenna popełniona przez brytyjskich żołnierzy lub kobiety w służbie jest przestępstwem w świetle prawa angielskiego na mocy art Międzynarodowy Trybunał Karny Act 2001.
MTK widział już dowody sugerujące, że wojska brytyjskie rzeczywiście popełniły zbrodnie wojenne w Iraku, po otrzymaniu poprzedniej skargi w 2006 r. nieludzkie traktowanie”. W tym momencie sąd stwierdził, że nie powinien podejmować żadnych działań, ponieważ zarzutów było mniej niż 20.
W ostatnich latach pojawiło się znacznie więcej przypadków. obecnie Zespół Iraq Historic Allegations (IHAT), organ powołany przez Ministerstwo Obrony w celu zbadania skarg wynikających z pięcioletniej brytyjskiej okupacji południowo-wschodniej części kraju, bada 52 skargi dotyczące bezprawnego zabójstwa, w wyniku którego zginęły 63 osoby, oraz 93 zarzuty złego traktowania, w tym 179 osób. Domniemane bezprawne zabójstwa obejmują wiele zgonów w areszcie, a skargi na złe traktowanie obejmują zarówno stosunkowo niewielkie znęcanie się, jak i tortury.
PKB wycofał zarzuty bezprawnych zabójstw wynikających z jednego incydentu, strzelaniny w maju 2004 r., znanej jako bitwa pod Danny Boy, chociaż śledztwo nadal bada zarzuty, że pewna liczba wziętych do niewoli powstańców była maltretowana w tym czasie.
MTK zbada odrębne zarzuty, głównie ze strony byłych więźniów przetrzymywanych w Iraku.
Po śmierci Baha Mousy jeden z żołnierzy, kapral Donald Payne, przyznał się do nieludzkiego traktowania zatrzymanych i został skazany na rok więzienia. Został pierwszym i jedynym brytyjskim żołnierzem, który przyznał się do zbrodni wojennej.
Sześciu innych żołnierzy było uniewinniony. Sędzia stwierdził, że Mousa i kilku innych mężczyzn było poddawanych serii napaści w ciągu 36 godzin, ale wiele zarzutów zostało wycofanych z powodu „mniej lub bardziej oczywistego zwarcia szeregów”.
Mod przyjęty do Guardiana cztery lata temu, że co najmniej siedmiu kolejnych irackich cywilów zginęło w brytyjskim areszcie wojskowym. Od tego czasu nikt nie został oskarżony ani ścigany.
Źródło: The Guardian
