Prezentacja na VI Sympozjum na temat zniesienia zagranicznych baz wojskowych
Guantanamo, Kuba, maj 4-6, 2019
Pułkownik Ann Wright
Muszę rozpocząć moją prezentację od przeprosin dla mieszkańców Kuby za mój kraj, Stany Zjednoczone Ameryki okupujące suwerenne ziemie Kuby pod Bazę Marynarki Wojennej Guantanamo, bazę wojskową, którą Stany Zjednoczone utrzymywały najdłużej poza Stanami Zjednoczonymi i mieszkania w przeszłości 18 lat znajdowało się tam niesławne więzienie.
Przepraszam również za straszne sankcje, jakie Stany Zjednoczone wywarły na ludności Kuby przez ponad 50 lat jako terroryzm gospodarczy i formy zastraszania i odwetu za to, że nie pochyliły się nad wolą USA przez ponad 61 lat, od rewolucji kubańskiej.
Przepraszam także przewodniczącego kubańskiego Instytutu Przyjaźni Ludów (ICAP) Fernando Gonzaleza za jego bezprawne uwięzienie w Stanach Zjednoczonych i innych osób znanych jako Kubańska Piątka, którzy zostali bezprawnie uwięzieni w USA
Pragnę również przeprosić ludność Wenezueli i Nikaragui za rolę Stanów Zjednoczonych w próbie obalenia wybranych rządów w ich krajach oraz za sankcje, jakie Stany Zjednoczone nałożyły na te kraje. Przepraszam również mieszkańców Hondurasu za rolę, jaką Stany Zjednoczone odegrały w obaleniu ich rządu. W tej chwili, na prośbę rządu Wenezueli, przyjaciele w Waszyngtonie okupują ambasadę Wenezueli, aby uniemożliwić dokonującym zamachu stanu Juana Guaido inwazji na budynek ambasady.
Teraz temat do mojej prezentacji. 70th rocznica podpisania Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) odbyła się w Waszyngtonie 3 i 4 kwietnia 2019 r. Wiele organizacji przybyło do Waszyngtonu, aby zakwestionować antagonistyczne podejście do Rosji, które uczyniło Europę kolejnym obszarem kryzysowym po ponad 25 latach zimna Wojna przeszła do historii.
W ciągu ostatniej dekady USA i NATO aktywnie zabezpieczały bazy wojskowe w krajach bałtyckich, skandynawskich i wschodnioeuropejskich wzdłuż granicy Rosji.
W Estonii jest batalion NATO prowadzony przez Wielką Brytanię i złożony z wojsk 800 z Danii i Francji z niemieckimi odrzutowcami 4 wykonującymi bałtyckie misje „Air Policing”.
Na Łotwie jest batalion osobowy 1,200 kierowany przez Kanadę i złożony z personelu wojskowego z Albanii, Włoch, Polski, Hiszpanii i Słowenii.
Na Litwie batalionem 1,200 kierowany jest przez Niemcy z personelem wojskowym z Belgii, Chorwacji, Francji, Luksemburga, Holandii i Norwegii z odrzutowcami 4 Dutch F-16 wykonującymi bałtyckie misje „Air Policing”.
Wzrosły budżety wojskowe Estonii i Łotwy i Litwy, podwajając budżet wojskowy ze względu na presję NATO.
W Polsce istnieje lądowy system rakietowy Aegis i batalion prowadzący 4,000 USA z ciężkim pancerzem, w tym czołgi 250, pojazdy bojowe Bradleya i haubice paladynów.
W Rumunii Stany Zjednoczone umieściły lądowy system rakietowy Aegis, pierwszy w Europie od czasów zimnej wojny.
W północnej Europie w Skandynawii, największe ćwiczenia wojskowe NATO od zakończenia zimnej wojny, nazwane Trident Juncture 18, odbyły się w Norwegii od października 25 do listopada 7, 2018 w ogromnym pokazie siły mającej na celu zastraszenie Rosji.
Około 50,000 żołnierzy z 31 krajów - 29 państw członkowskich NATO oraz Szwecji i Finlandii - wzięło udział w manewrach zorganizowanych w środkowej Norwegii dla ćwiczeń lądowych, na Północnym Atlantyku i Morzu Bałtyckim dla operacji morskich, a także w norweskim, szwedzkim i szwedzkim. Fińska przestrzeń powietrzna.
To o 10,000 2002 żołnierzy więcej niż na ćwiczeniach Strong Resolve w Polsce w 11 roku, które zgromadziły członków Sojuszu i XNUMX krajów partnerskich.
W ćwiczeniach wojskowych wzięło udział 10,000 92 pojazdów, a po ustawieniu w szeregu konwój miał mieć 57 kilometry lub 250 mil długości. Udział wzięło 60 samolotów i XNUMX statków, w tym lotniskowiec o napędzie atomowym USS Harry S. Truman.
Uczestniczyło w nim ponad 20,000 24,000 sił lądowych, a także 3,500 1,000 personelu marynarki wojennej, w tym piechota morska USA, 1,300 pracowników sił powietrznych, około XNUMX specjalistów ds. Logistyki i XNUMX pracowników z różnych dowódców NATO.
Pięć krajów z największą liczbą wkładów to w tej kolejności Stany Zjednoczone, Niemcy, Norwegia, Wielka Brytania i Szwecja.
W 2017 roku, pomimo silnych protestów ze strony Rosji, 330 amerykańskich marines rozlokowało się rotacyjnie do norweskiej bazy szkoleniowej w Værnes w centrum Norwegii. Stany Zjednoczone chcą zwiększyć liczbę amerykańskich żołnierzy do 700 i umieścić je dalej na północ, w Setermoen, 420 kilometrów od Rosji. Umowa o rozmieszczeniu w USA zostałaby również przedłużona z obecnych sześciomiesięcznych okresów odnawialnych do pięciu lat.
Aneksja Krymu przez Rosję w 2014 r. Jest uzasadnieniem stosowanym przez NATO do zwiększania personelu USA / NATO w Europie Środkowej i Wschodniej. Rosyjski rząd wielokrotnie i ostro krytykował rozmieszczenie sił amerykańskich w Norwegii.
Od aneksji Krymu przez Rosję w 2014, Polska była kluczowym elementem zwiększonej obecności USA w Europie Wschodniej, w tym powtórne rozmieszczenie Zespołu Bojowego Brygady Powietrznej 173rd pokazać szybką mobilizację sił USA i NATO. W sierpniu rozmieszczono siły powietrzne USA pięciu lotników F-22 Raptors i 40 do Polski wziąć tam udział we wspólnych ćwiczeniach.
Stany Zjednoczone ogłosiły również, że armia amerykańska rozszerza swoją obecność wojsk poprzez dodanie żołnierzy 1,500 do swoich sił w Niemczech.
Wojsko powiedziało we wrześniu 2018 że aktywacja nowej jednostki planowane jest rozpoczęcie w tym roku, a wojska i ich rodziny powinny być na miejscu w południowych Niemczech do września 2020.
W Niemczech jest 35,220 64,112 żołnierzy amerykańskich i łącznie XNUMX XNUMX żołnierzy USA w Europie:
Propozycja polskiego resortu obrony wymienia regiony Bydgoszczy i Torunia jako możliwe lokalizacje dla hipotetycznej dywizji pancernej USA. Ponadto Centrum Szkolenia Sił Połączonych NATO ma już swoją siedzibę w Bydgoszczy.
Amerykańska obecność wojskowa w Europie osiągnęła swój szczyt w latach pięćdziesiątych, kiedy więcej niż oddziały 450,000 działały na terenach ponad 1,200. Po zakończeniu zimnej wojny amerykańska obecność wojskowa w Europie gwałtownie spadła do siłowników 213,000, a później w 1993 spadła nawet do żołnierzy 112,000. Dziś w całej Europie stacjonują żołnierze amerykańscy 64, 112. Infrastrukturę wojskową i amerykańską armię w Europie (EUCOM) można podzielić na sekcje.
RODZAJE PODSTAW WOJSKOWYCH USA
Infrastruktura wojskowa https://southfront.org/military-analysis-us-military-presence-in-europe/
- Główne bazy operacyjne są to duże instalacje zdolne pomieścić stosunkowo dużą liczbę żołnierzy stacjonujących na stałe z dobrze rozwiniętą infrastrukturą.
- Strony działające dalej są używane głównie przez siły obrotowe. Instalacje te są przystosowane do adaptacji w zależności od okoliczności.
- Spółdzielcze lokalizacje bezpieczeństwa zazwyczaj nie mają na stałe stacjonujących żołnierzy i są utrzymywane przez wsparcie kontrahenta lub kraju-gospodarza.
Dowództwo europejskie USA, EUCOM, jest odpowiedzialne za operacje wojskowe, partnerstwo, ogólne wzmocnienie bezpieczeństwa, jako część postawy obronnej Stanów Zjednoczonych. EUCOM składa się z pięciu elementów: US Naval Forces Europe (NAVEUR), US Army Europe (USAREUR), US Air Force in Europe (USAFE), US Marine Force Europe (MARFOREUR), US Special Operations Command Europe (SOCEUR).
- US Naval Forces Europe (NAVEUR) zapewnia ogólne dowodzenie, kontrolę i koordynację wszystkich amerykańskich zasobów morskich obecnie rozmieszczonych w Europie i znajduje się w Neapolu we Włoszech, który jest także portem macierzystym Szóstej Floty.
- US Army Europe (USAREUR) znajduje się w Wiesbaden w Niemczech. W szczytowym okresie zimnej wojny armia amerykańska miała w Europie prawie żołnierzy 300,000, dziś rdzeń USAREUR tworzą dwie brygadowe zespoły bojowe i brygada lotnicza zlokalizowana w Niemczech i we Włoszech.
- Siły powietrzne USA w Europie (USAFE) ma osiem głównych baz w Europie z aktywnym, rezerwowym i cywilnym personelem 39,000. USAFE wspiera bieżące misje w Europie i był szczególnie aktywny podczas kryzysu w Libii.
- US Marine Force Europe (MARFOREUR) powstało w latach osiemdziesiątych z marines 200 mniej niż dzisiaj, dziś dowództwo ma siedzibę w Böblingen w Niemczech, a około marines 1,500 jest przydzielonych do wspierania misji EUCOM i NATO. MARFOREUR był aktywny na Bałkanach i regularnie ćwiczył siły wojskowe, zwłaszcza z siłami norweskimi.
- US Special Operations Command Europe (SOCEUR) zapewnia planowanie czasu pokoju i kontrolę operacji specjalnych sił operacyjnych podczas niekonwencjonalnych działań wojennych w obszarze odpowiedzialności EUCOM. SOCEUR brał udział w różnych misjach budowania potencjału i misjach ewakuacyjnych, zwłaszcza w Afryce, odgrywał aktywną rolę na Bałkanach w latach dziewięćdziesiątych i wspierał operacje bojowe podczas wojen w Iraku i Afganistanie.
BRONIE JĄDROWE W EUROPIE
Oprócz francuskich i brytyjskich zdolności nuklearnych USA utrzymały również znaczną liczbę głowic jądrowych w całej Europie. W epoce zimnej wojny w Europie było więcej niż głowic jądrowych 2,500, jednak po zakończeniu zimnej wojny i upadku Związku Radzieckiego liczba ta gwałtownie spadła. Dzisiaj, według niektórych nieoficjalnych szacunków, USA mają wokół głowic 150 do głowic 250 wdrożonych we Włoszech, Turcji, Niemczech, Holandii i Belgii. Należy zauważyć, że większość tych broni to bomby grawitacyjne swobodnego spadania dostarczane przez samoloty.
Chociaż większość broni jądrowej znajduje się w Europie Zachodniej, całkowite rozbrojenie i usunięcie tych głowic jest mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę sytuację na Ukrainie i na Bliskim Wschodzie. Istnieją dwa rodzaje baz obecnie używanych do przechowywania broni jądrowej w Europie: bazy nuklearne i bazy lotnicze z kryptami jądrowymi w statusie dozorcy.
Bazami powietrznymi nuklearnymi są Lakenheath (Wielka Brytania), Volkel (Holandia), Kleine Broggle (Belgia), Buchel (Niemcy), Ramstein (Niemcy), Ghadei Torre (Włochy), Aviano (Włochy) i Incirlik (Turcja).
Bazy Lotnicze ze skarbcami nuklearnymi w statusie dozorcy znajdują się w Norvenich (Niemcy), Araxos (Grecja), Balikesir (Turcja), Akinci (Turcja). Niemcy mają najwięcej amerykańskiej broni jądrowej z potencjalnym magazynowaniem więcej niż bomb 150. Wszystkie te bronie można w razie potrzeby przenosić i przenosić do innych baz lub innych krajów.
- Bazy US zlokalizowane w Wielkiej Brytanii
- Baza lotnicza Menwith Hill
- Baza lotnicza Mildenhall
- Baza lotnicza Alcon Bury
- Baza lotnicza Croughton
- Baza lotnicza Fairford
- Bazy US zlokalizowane w Niemczech
- USAG Hohenfels
- USAG Weisbaden
- USAG Hessen
- USAG Schweinfurt
- USAG Bamberg
- USAG Grafenwoehr
- USAG Ansbach
- USAG Darmstadt
- USAG Heidelberg
- USAG Stuttgart
- USAG Kaiserslautern
- USAG Baumholder
- Baza lotnicza Spangdahlem
- Baza lotnicza Ramstein
- Panzer Kaserne (baza US Marine)
- Bazy US zlokalizowane w Belgii
- USAG Benelux
- USAG Bruksela
- Bazy US zlokalizowane w Holandii
- USAG Schinnen
- Joint Force Command
- Bazy US zlokalizowane we Włoszech
- Baza lotnicza Aviano
- Caserma Ederle
- Obóz Darby
- NSA La Maddalena
- NSA Gaeta
- NSA Neapol
- NSA Sigonella
- Bazy zlokalizowane w Serbii / Kosowie
- Camp Bondsteel
- Bazy US zlokalizowane w Bułgarii
- Baza lotnicza Graf Ignatievo
- Baza lotnicza Bezmer
- Centrum logistyczne Aitos
- Zakres Novo Selo
- Bazy US zlokalizowane w Grecji
- NSA Souda Bay
- Bazy US zlokalizowane w Turcji
- Baza lotnicza w Izmirze
- Incirlik Air Base
Rosyjska aneksja Krymu na prośbę narodu krymskiego, który zagłosował za aneksją w plebiscycie, dała jastrzębom wojennym zarówno w USA, jak i NATO uzasadnienie, które ich zdaniem musi dramatycznie zwiększyć liczbę i siłę agresywnych ćwiczeń wojskowych w Skandynawia i kraje bałtyckie.
Ponadto konfrontacja amerykańskiej i rosyjskiej polityki wojskowej i zagranicznej w Syrii i Wenezueli była uzasadnieniem zwiększenia amerykańskiego budżetu wojskowego, podczas gdy rząd rosyjski ma budżet w wysokości zaledwie jednej dziesiątej budżetu USA i jest bardzo mały w porównaniu z połączonymi budżetami wojskowymi wszystkich krajów 29-NATO.
US WOJSKOWY W AFRYCE
Pragnę zwrócić państwa uwagę na dramatyczny wzrost liczby ćwiczeń wojskowych i personelu USA w krajach Afryki pod dowództwem USA o nazwie AFRICOM. Według doskonałych badań Nicka Turse'a i Seana Naylora, opublikowanych 19 kwietnia 2019 r., Zatytułowanych „Ślad USA w Afryce”, w 35 krajach odbywa się 19 ćwiczeń wojskowych o kryptonimie z udziałem sił zbrojnych USA.
ARMADA SWEEP: Wysiłek nadzoru elektronicznego Marynarki Wojennej przeprowadzony ze statków u wybrzeży Afryki Wschodniej, Armada Sweep popiera wojnę amerykańskich dronów w regionie.
Użyte podstawy: Autor nieznany
ECHO CASEMATE: Ta operacja obejmuje szereg działań w Republice Środkowoafrykańskiej. Zaczęło się w 2013 jako a wsparcie misja dla sił francuskich i afrykańskich rozmieszczona w niespokojnej Republice Środkowoafrykańskiej w celach pokojowych i kontynuowana jako misja doradcza i pomocowa dla tych afrykańskich sił pokojowych. Jednak siły USA nie towarzyszyły swoim partnerom w terenie ani nie formalnie ich szkoliły. Operacja obejmowała również wprowadzenie wykonawców i marines w celu zabezpieczenia ambasady USA w Bangi oraz rozmieszczenie małego oddziału specjalnego USA w celu udzielenia pomocy ambasadorowi USA w misjach przeciwdziałania Armii Oporu Pana. W pierwszych dniach operacji armia amerykańska przetransportowała do Republiki Środkowoafrykańskiej setki żołnierzy Burundi, ton sprzętu i kilkanaście pojazdów wojskowych, według do Africom. Kontynuowano wojsko USA transportowanie sił francuskich w Republice Środkowoafrykańskiej i poza nią, a misja trwała jeszcze na początku 2018.
Użyta podstawa: Abeche, Czad
EXILE HUNTER: Jedna z rodziny podobnych działań antyterrorystycznych, które amerykańskie siły specjalne przeprowadziły w Afryce Wschodniej. Wygnany łowca był programem 127e, w którym elitarne oddziały amerykańskie szkoliły i wyposażyły siły etiopskie w misje antyterrorystyczne w Somalii. Bolduc mówi, że zamknął go w 2016, ponieważ rząd Etiopii czuł się nieswojo z powodu siły, która nie podlegała jego rozkazom. Jednak w lutym Departament Obrony 2018 podstęp nazwanych operacji sugeruje, że został wskrzeszony.
Użyte podstawy: Camp Lemonnier, Dżibuti
JUKEBOX LOTUS: Operacja Jukebox Lotus zaczęła się od reakcji kryzysowej na atak 2012 we wrześniu w Benghazi w Libii, który zabił ambasadora USA J. Christophera Stevensa i trzech innych Amerykanów, ale kontynuował do co najmniej 2018. Daje ono szerokiemu autorytetowi Africa Command prawo do przeprowadzania różnych operacji w Libii zgodnie z wymaganiami i nie jest specyficzna ani dla operacji specjalnych, ani dla zwalczania terroryzmu.
Użyte podstawy: Faya Largeau i N'Djamena, Czad; Air Base 201, Agadez, Niger
DESZCZ JUNKCYJNY: Wysiłek na rzecz bezpieczeństwa morskiego w Zatoce Gwinejskiej z udziałem zespołów pokładowych afrykańskiej i amerykańskiej straży przybrzeżnej operujących z okrętów marynarki wojennej USA lub sił afrykańskich. W 2016 prowadzono zespoły hybrydowe Okładziny 32, skutkujące $ 1.2 milionem grzywny nałożonej na więcej niż naruszenia 50 na morzu, a także odzyskanie olej napędowy tankowiec zajęty przez piratów. W ubiegłym roku co najmniej zakończyły się operacje z marynarkami Senegalu i Cabo Verdean Okładziny 40 - głównie statków rybackich - i $ 75,000 w postaci grzywny wydanej za dwa naruszenia przepisów połowowych.
Użyta podstawa: Dakar, Senegal
WENTYLACJA JUNKCYJNA: A wysiłek nadzoru w Libii to, jako część 2016 kampania nalotów przeciwko pozycjom Państwa Islamskiego w libijskim mieście Sirte, dało Wspólnym Specjalnym Operacjom specjalne władze odpowiedzialne za koordynację zasobów w celu opracowania informacji targetujących dla kampanii
Użyte podstawy: Autor nieznany
JUNIPER MICRON: W 2013, po rozpoczęciu przez Francję interwencji wojskowej przeciwko islamistom w Mali o nazwie kodowej „Operacja Serval”, USA rozpoczęły operację Jałowiec Micron, która polegała na przewożeniu żołnierzy francuskich i dostaw do tej byłej kolonii francuskiej, wykonywaniu misji tankowania w celu wsparcia sił powietrznych Francji i pomocy sojuszniczym siłom afrykańskim. Juniper Micron był w toku od października 2018, z planuje to kontynuować w przyszłości.
Użyte podstawy: Ouagadougou, Burkina Faso; Baza lotnicza Istres-Le Tube, Francja; Bamako i Gao, Mali; Air Base 201 (Agadez), Arlit, Dirkou, Madama i Niamey, Niger; Dakar, Senegal
JUNIPER NIMBUS: Juniper Nimbus to długotrwała operacja mająca na celu wsparcie nigeryjskiej kampanii wojskowej przeciwko Boko Haram.
Użyte podstawy: Ouagadougou, Burkina Faso; N'Djamena, Czad; Arlit, Dirkou i Madama, Niger
JUNIPER SHIELD: Operacja parasolowa misji, która doprowadziła do śmiertelnej zasadzki w Nigrze, Juniper Shield jest centralnym elementem Stanów Zjednoczonych wysiłek antyterrorystyczny w północno-zachodniej Afryce i obejmuje Narody 11: Algieria, Burkina Faso, Kamerun, Czad, Mali, Mauretania, Maroko, Niger, Nigeria, Senegal i Tunezja. W ramach Juniper Shield zespoły amerykańskie obracają się co sześć miesięcy, aby szkolić, doradzać, pomagać i towarzyszyć lokalnym siłom partnerskim do prowadzenia operacji przeciwko grupom terrorystycznym, w tym ISIS-Afryka Zachodnia, Boko Haram i al-Kaida i jej filiom.
Użyte podstawy: Ouagadougou, Burkina Faso; Garoua i Maroua, Kamerun; Bangi, Republika Środkowoafrykańska; Faya Largeau i N'Djamena, Czad; Bamako i Gao, Mali; Nema i Ouassa, Mauretania; Air Base 201 (Agadez), Arlit, Diffa, Dirkou, Madama i Niamey, Niger; Dakar, Senegal
NIMBLE SHIELD: Niewielkie wysiłki skierowane na Boko Haram i ISIS-West Africa
Użyte podstawy: Douala, Garoua i Maroua, Kamerun; Bangi, Republika Środkowoafrykańska; N'Djamena, Czad; Diffa, Dirkou, Madama i Niamey, Niger
OAKEN SONNET I-III: Seria trzech operacji awaryjnych w Sudanie Południowym. Oaken Sonnet Byłem trudny 2013 ratowanie personelu USA z tego kraju na początku wojny domowej. Oaken Sonnet II odbył się w 2014 i Oaken Sonnet III w 2016.
Użyta podstawa: Juba, Sudan Południowy
DĄBOWA STAL: Wzmocnienie ambasady USA w Dżubie w Sudanie Południowym w celu ochrony personelu Departamentu Stanu podczas konfliktu między rywalizującymi frakcjami w wojnie domowej w tym kraju, Operacja Oaken Steel, z którego pobiegł 12 lipca 2016 r., do Jan. 26, 2017, widział siły amerykańskie rozmieszczone w Ugandzie, aby zapewnić szybką reakcję kryzysową podczas zamieszek.
Użyte podstawy: Camp Lemonnier, Djibouti; Baza lotnicza Moron, Hiszpania; Entebbe, Uganda
Planujemy dłuższą prezentację na temat amerykańskich baz wojskowych w Afryce na następnym sympozjum.
