Przez Sylvia Frain
W sobotę rano sierpnia 29, 2015, marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych podpisała Rekord Decyzji (ROD), ostateczny dokument potrzebny do wdrożenia jednego z największych nagromadzeń wojskowych „pokoju” w historii Ameryki. Będzie to kosztować od 8 do miliarda 9, z czego tylko X milionów USD na infrastrukturę cywilną, której Kongres jeszcze nie wydał. Jako centralny aspekt amerykańskiej polityki zagranicznej „Pivot to the Pacific”, grupa przeniesie tysiące żołnierzy piechoty morskiej i ich podopiecznych z Okinawy w Japonii do Guam.
To nie wróży dobrze mieszkańcom Guamu. Przez dziesięciolecia Okinawani protestowali przeciwko przemocy, zanieczyszczeniom, wypadkom wojskowym i napaściom seksualnym popełnionym przez amerykańskich marines na miejscowej ludności. Przeniesienie marines do maleńkiego Guam przeraża wielu.
Zniszczenia militarno-kolonialne nie są niczym nowym dla mieszkańców Guamu. Rdzenni mieszkańcy Chamorro zostali prawie eksterminowani przez inwazję i kolonizację przez Hiszpanię, następnie USA, następnie Japonię podczas II wojny światowej, a następnie ponownie w posiadanie USA. Położone na zachodnim Oceanie Spokojnym, w odległości ponad 8,000 mil od Waszyngtonu, Guam pozostaje niezarejestrowanym terytorium i własnością Stanów Zjednoczonych. Chociaż mieszkańcy są obywatelami amerykańskimi, noszą paszporty USA i płacą podatki federalne, nie mają reprezentacji w Senacie, mają delegatów bez prawa głosu w Kongresie i nie mogą głosować w wyborach prezydenckich.
Obecnie jedna trzecia wyspy Guam (210 mil kwadratowych) jest własnością Departamentu Obrony USA (DOD) i jest niedostępna dla nie-wojskowych mieszkańców. Wiele osób wciąż czeka na reparacje wojenne z II wojny światowej i odszkodowania za zajęte przez wojsko ziemie. Ponadto ludzie z Guamu służą i umierają w Siłach Zbrojnych Stanów Zjednoczonych pod adresem wyższe stawki niż jakikolwiek inny stan w Ameryce.
Zgromadzenie doda dalsze obciążenie w sprawie już delikatnej infrastruktury i ograniczonych zasobów:
- Tysiąc akrów wapiennych lasów zostanie zniszczonych, aby pomieścić Marines i ich podopiecznych, a wojsko będzie kontrolować największe źródło wody na wyspie.
- Guam stanie się największym magazynem paliwa i amunicji na Pacyfiku.
- Kompleks Live Fire Range Complex (LFRC) zostanie zbudowany w Northwest Field w bazie sił powietrznych Anderson i zamknie Ritidian National Wildlife Refuge, sanktuarium dla wielu zagrożonych gatunków i święte miejsce dla rdzennej ludności. Publiczność nie będzie już mieć dostępu do National Wildlife Refuge, w tym dziewiczej plaży, starożytnych jaskiń, centrum edukacji i nowo odkrytej wioski rybackiej 4,000, która zawiera najstarsze znaleziska archeologiczne na Guam. Na początku 1990 lokalne rodziny domagały się zwrotu Ritidian Point lub Litekyan swoim tradycyjnym właścicielom. Zamiast tego rząd federalny utworzył National Wildlife Refugee, którego właścicielem jest United States Fish and Wildlife Services.
Podczas gdy gubernator Guam, kongresmenka bez prawa głosu, Guam Chamber of Commerce i inni lobbyści wojskowo-biznesowi z zadowoleniem przyjmują rozwój wojskowy, wielu ludzi w Guam uważa wydanie ROD za smutny dzień dla ludzi, ziemi, dzikiej przyrody i kultury z Guam. Dzięki ekonomicznemu procentowi 60 pochodzącemu z turystyki, masowa ekspansja wojska na wrażliwej małej wyspie zdegraduje zarówno środowisko, jak i rdzennych mieszkańców Chamorro.
Sylvia C. Frain jest doktorem nauk humanistycznych. kandydat do National Center for Peace and Conflict Studies na University of Otago na Południowej Wyspie Aotearoa w Nowej Zelandii oraz pracownik naukowy w Micronesia Area Research Center (MARC) na University of Guam.
