Autor: Norman Solomon, Al Jazeera
Rząd USA próbuje zniszczyć Chelsea Manning.
Pięć lat po aresztowaniu Manninga, szeregowca armii, za przekazanie niejawnych informacji WikiLeaks, okrucieństwo rządu przybiera kolejny obrót - częściowo George'a Orwella, częściowo Lewisa Carrolla. Ale Chelsea (wcześniej Bradley) Manning nie wpadła do króliczej nory. Jest zamknięta w Fort Leavenworth, pięć lat do 35-letniego wyroku - a fakt, że nie planuje się jej zwolnienia przed 2045 rokiem, nie jest wystarczającą karą. Władze więzienne wymachują teraz błahymi i dziwacznymi zarzutami, aby zagrozić jej nieokreślonym odosobnieniem.
Dlaczego? Domniemane wykroczenia obejmują posiadanie pasty do zębów po upływie terminu ważności oraz wydanie Vanity Fair z Caitlyn Jenner na okładce. Nawet jeśli wszystkie zarzuty drobnych naruszeń więziennych zasad okażą się prawdziwe dziś rozprawa niejawna, grożąca kara jest okrutnie nieproporcjonalna.
Jako konserwatywny ekspert George Will napisał ponad dwa lata temu „Dziesiątki tysięcy amerykańskich więźniów przetrzymywanych jest w długotrwałych izolatkach, które prawdopodobnie stanowią torturę”. W efekcie rząd grozi teraz torturami Manninga.
Ironia sytuacji jest bezgraniczna. Pięć lat temu Manning zdecydował się wysłać tajne informacje do WikiLeaks po tym, jak zdał sobie sprawę, że wojsko USA w Iraku przekazuje więźniów rządowi w Bagdadzie z pełną świadomością, że najprawdopodobniej będą torturowani.
Po aresztowaniu Manning przebywał w izolatce w wojskowym areszcie w Wirginii przez prawie rok w warunkach określonych przez specjalnego sprawozdawcę ONZ. znaleziono stanowiło „co najmniej okrutne, nieludzkie i poniżające traktowanie z naruszeniem artykułu 16 Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur”. Wśród publikacji właśnie skonfiskowanych z celi Manninga, rzekomo jako materiał z przemytu, był oficjalny raport Senackiej Komisji Wywiadowczej na temat tortur CIA.
W ostatni weekend, Manning powiedziany że odmówiono jej dostępu do więziennej biblioteki prawniczej na kilka dni przed rozprawą za zamkniętymi drzwiami wyznaczoną na wtorkowe popołudnie, która może zakończyć się trwającym przetrzymywaniem w izolatce. Moment podjęcia tego posunięcia był szczególnie rażący: przygotowywała się do reprezentowania siebie na rozprawie, w której żaden z jej prawników nie będzie mógł uczestniczyć.
„Przez pięć lat, w których była uwięziona, Chelsea musiała znosić przerażające, a czasami po prostu niekonstytucyjne warunki przetrzymywania” – powiedział w poniedziałek adwokat ACLU Chase Strangio. „Teraz grozi jej dalsze odczłowieczenie, ponieważ rzekomo zlekceważyła funkcjonariusza, prosząc o adwokata, i miała w swoim posiadaniu różne książki i czasopisma, z których korzystała, aby się kształcić i informować o swoim publicznym i politycznym głosie”.
Sieć wsparcia dla Manning pozostaje energiczna od czasu jej skazania w sierpniu 2013 r. To pomaga wyjaśnić, dlaczego Pentagon tak bardzo chce zerwać jej więzi ze światem zewnętrznym. Jak ujął to Strangio: „To wsparcie może przełamać izolację jej uwięzienia i wysłać wiadomość do rządu, że opinia publiczna obserwuje ją i wspiera, gdy walczy o swoją wolność i głos”. Dla Manninga takie wsparcie jest kołem ratunkowym.
Odkąd w zeszłym tygodniu pojawiły się wiadomości o zagrożeniu izolacją, prawie 100,000 XNUMX osób podpisało petycja online sponsorowany przez kilka grup, w tym Fight for the Future, RootsAction.org, Demand Progress i CodePink. „Umieszczanie jakiejkolwiek istoty ludzkiej w izolatce na czas nieokreślony jest niewybaczalne, a za przewinienia tak trywialne jak te (przeterminowana tubka pasty do zębów i posiadanie czasopism?) jest to dyskredytacja amerykańskiej armii i jej wymiaru sprawiedliwości” – czytamy w petycji . Domaga się wycofania zarzutów i otwarcia rozprawy 18 sierpnia dla publiczności.
Jako głównodowodzący, Barack Obama nie sprzeciwiał się ostatnim posunięciom przeciwko Manningowi bardziej niż wtedy, gdy zaczęły się nadużycia. W rzeczywistości dzień po tym, jak rzecznik Departamentu Stanu PJ Crowley powiedział w marcu 2011 r., że traktowanie Manninga było „śmieszne, szkodliwe i głupie”, Obama publicznie to poparł.
Obama powiedział na konferencji prasowej, że „zapytał Pentagon, czy procedury podjęte w związku z jego uwięzieniem są odpowiednie i spełniają nasze podstawowe standardy. Zapewnili mnie, że tak”. Prezydent podtrzymał tę ocenę. Crowleya szybko zrezygnowany.
Manning jest jednym z największych demaskatorów naszych czasów. Jak wyjaśniła w A oświadczenie dwa lata temu, tuż po tym, jak sędzia skazał ją na jedną trzecią wieku więzienia, „Dopiero kiedy byłem w Iraku i codziennie czytałem tajne raporty wojskowe, zacząłem kwestionować moralność tego, co robimy . W tym czasie zdałem sobie sprawę, że [w] naszych wysiłkach zmierzających do sprostania zagrożeniu, jakie stanowi dla nas wróg, zapomnieliśmy o naszym człowieczeństwie”.
Dodała: „Świadomie wybraliśmy dewaluację życia zarówno w Iraku, jak iw Afganistanie… Ilekroć zabijaliśmy niewinnych cywilów, zamiast przyjąć odpowiedzialność za nasze zachowanie, wybieraliśmy ukrywanie się za zasłoną bezpieczeństwa narodowego i informacji niejawnych, aby uniknąć jakiejkolwiek odpowiedzialności publicznej ”.
W przeciwieństwie do niezliczonych innych osób, które widziały podobne dowody, ale odwracały wzrok, Manning podjął działania z odważnym informowaniem o nieprawidłowościach, które ci na szczycie amerykańskiej machiny wojskowej wciąż uważają za niewybaczalne.
Waszyngton jest zdecydowany zrobić z niej przykład, ostrzec i zastraszyć innych potencjalnych demaskatorów. Od prezydenta w dół, łańcuch dowodzenia funkcjonuje, by zrujnować życie Chelsea Manning. Nie powinniśmy do tego dopuścić.
