Dzieciak z Los Alamos, który przekazał tajemnice Związkowi Radzieckiemu

David Swanson, World BEYOND War, Sierpień 17, 2023

Jeden z naukowców w Los Alamos z Oppenheimerem miał 18 lat. Podczas gdy Oppenheimer został publicznie i fałszywie oskarżony o szpiegostwo na rzecz Związku Socjalnego, ten młody człowiek w rzeczywistości przekazał Sowietom wiele najważniejszych tajemnic z Los Alamos, a rząd USA zdecydował się nie ścigać go. I jest zupełnie nowy film reżysera, który był dwukrotnie nominowany do Oscara, o tym innym facecie, który jest pod wieloma względami lepszy niż Oppenheimer, po części dlatego, że pokazuje rzeczywistych zaangażowanych ludzi, tylko z kilkoma pomniejszymi fragmentami odtworzone przez aktorów.

A jednak prawdopodobnie nigdy nie słyszałeś imienia Teda Halla. The Washington Post przeglądu tego filmu, Współczujący Szpieg, nazywa to przypisem do Oppenheimera. Ta sama recenzja twierdzi, że jedynym powodem, dla którego Hall nigdy nie został postawiony przed sądem, był fakt, że rząd USA dowiedział się o nim z rosyjskich depesz i nie chciał, aby Rosja wiedziała, że ​​USA z powodzeniem dekodują jej depesze. The Post nawet obwinia film za to, że nie grał tego bardziej. Ale film nie tylko opowiada nam tę historię, ale także mówi nam — na podstawie twarzy i głosu samego Teda Halla — że innym powodem, dla którego nigdy nie postawiono go przed sądem, było to, że jego brat, Ed Hall, był czołowym naukowcem armii amerykańskiej, człowiekiem to my ponosimy największą winę za międzykontynentalne pociski balistyczne — urządzenia do przenoszenia bomb, które Ted pomógł wynaleźć. W rzeczywistości jeden z producentów filmu, Dave Lindorff, zgłosił na temat znaczenia tego powodu, który sam w sobie mógł być wystarczający, aby uchronić Teda Halla przed więzieniem i krzesłem elektrycznym. Lindorff dyskutował to w mojej audycji radiowej.

Nadchodząca książka Lindorffa nosi tytuł Szpieg dla żadnego kraju: Ted Hall: Nastoletni szpieg atomowy, który uratował świat. Nie mogę się doczekać, kiedy ją przeczytam, ale obejrzałam film i przyłączam się do polecania Współczujący Szpieg w Roger Ebert, The Guardian, The Guardian (Ponownie), The New York TimesThe Biuletyn Naukowców AtomowychThe Chicago Sun Times, Odmiana, i inni. Oto gdzie do zegarek To. Tutaj jest przyczepa.

Film nie może nam powiedzieć, czy Theodore Hall i jego przyjaciel, który mu pomógł Saville Sax, postąpili właściwie. Zawiera punkty widzenia ludzi przekonanych, że Hall uratował świat i ludzi, którzy gorąco wierzą, że powinien był zostać zastrzelony. Hall mówi w wywiadzie z 1998 roku, że działał ze współczucia i że działał w obronie narodu radzieckiego i ludzi na całym świecie. Żona Halla mówi, że powiedział jej, że gdyby wiedział wszystkie straszne rzeczy o Józefie Stalinie, być może nie miałby odwagi zrobić tego, co zrobił – ale nie, że by tego nie zrobił.

Hall nie tylko sympatyzował w szczególności z Rosją i lewicową polityką, ale – jak przypomina nam film – podczas II wojny światowej Związek Radziecki był sojusznikiem Stanów Zjednoczonych i odpowiedzialnym za większość zabijania i umierania w wojnie. Główne amerykańskie media i politycy wychwalali Rosję jako najlepszego przyjaciela i sojusznika Stanów Zjednoczonych. Ludzie nalepiają na zderzaki swoich samochodów, domagając się drugiego frontu w Europie, by wspomóc bohaterskich Rosjan. Hollywood kręciło filmy gloryfikujące Rosję. Wielu naukowców z Los Alamos uważało, że Sowieci powinni zostać włączeni do Projektu Manhattan, a także, że Japonia nie powinna być bombardowana.

Jednak to świadomość Halla, że ​​rząd USA planuje traktować Związek Radziecki jako wroga w momencie zakończenia wojny, skłoniła go do podzielenia się tajemnicami nuklearnymi. Klaus Fuchs (wspomniany w Oppenheimer, w przeciwieństwie do Halla) robił to samo, a te dwa niezależne źródła nakładających się informacji zostały — bez wiedzy o sobie nawzajem — bardziej wiarygodne dla Rosjan dzięki wzajemnym informacjom.

Hall chciał zapobiec amerykańskiemu atakowi nuklearnemu z użyciem dużej liczby bomb na Związek Radziecki. czy on? Cóż, wiemy, że Stany Zjednoczone robiły te plany i budowały dla niego bomby. Wiemy, że prezydent Truman zagroził bombardowaniem Rosji, kiedy Rosja przemieściła wojska w pobliże Iranu – po tym, jak Stany Zjednoczone odcięły Rosję od udziału w irańskiej ropie. Mamy opinie ekspertów, że Hall i Fuchs przyspieszyli Sowietów o pięć lat. Ale skąd możemy wiedzieć? A skąd możemy wiedzieć, że przyspieszenie proliferacji nie doprowadziło do nuklearnej apokalipsy, dopóki bomby nie zostaną zniesione lub użyte — a nawet wtedy?

Czy Hall powinien przekazać sekrety bomby światowemu rządowi? Nie było ani jednego.

Czy powinien był przekazać je innym rządom? Które?

Czy powinien je upublicznić? Prawie na pewno nie, nawet gdyby mógł, ponieważ byłoby to całe zło proliferacji bez jakiegokolwiek dobra w postaci odstraszania.

Czy Hall powinien zrezygnować i zaprotestować? Cóż, inni tak zrobili. Czy jeszcze jeden by pomógł? Cóż, może warto było spróbować jeszcze jednego, który mógł odwieść faceta, który później stworzył międzykontynentalne międzykontynentalne rakiety balistyczne. Albo może nie. Kto wie?

Hall rozważał przyznanie się w prawdopodobnie próżnej nadziei na uratowanie Rosenbergów, o których wiedział, że byli winni - co najwyżej - znacznie mniej niż on. Czy powinien?

Rozważał przyznanie się po prostu po to, by powiedzieć prawdę. Czy powinien?

FBI nękało Halla przez lata po tym, jak go przesłuchiwało i zmuszało do zrobienia czegoś, czego Oppenheimer nigdy by nie spróbował, a mianowicie odmowy rozmowy z nimi. Hall i jego żona obawiali się, że zostaną zhańbieni przed wszystkimi przyjaciółmi i rodziną — co sugeruje, że wierzyli, że nikt nie zgodzi się z działaniem Halla. Jednak później udzielili wywiadów — a inni nakręcili film — co sugeruje nadzieję, że ludzie zgodzą się z tym, co zrobił Ted Hall. Ale czy powinniśmy?

A jeśli weźmiemy pod uwagę możliwość, że Ted Hall zrobił dobrą rzecz – po udziale w przerażającej rzeczy – czy możemy również sprawić, by ludzie zrozumieli, że teraz desperacko potrzebna jest abolicja – i światowy rząd, który Oppenheimer jest człowiekiem, ale nie filmem, poszukiwany — a nie proliferacja? Współczujący Szpieg wykonuje lepszą pracę niż Oppenheimer ostrzegania nas. Pokazuje nam także japońskie ofiary. Obejmuje to również wyraźne obalenie narastających kłamstw Trumana, że ​​​​początkowo 20,000 1, a ostatecznie 200,000 milion żołnierzy amerykańskich zostało uratowanych przez zabicie XNUMX XNUMX ludzi. Współczujący Szpieg pokazuje nam nawet wideo, na którym Truman kłamie, że Hiroszima była bazą wojskową (zwrot zwodniczo usunięty z Oppenheimer). Widzimy nawet Trumana — podobnie jak George W. Bush Kaczmarek 911 — uśmiechając się i śmiejąc przed jego leżeniem przed kamerą.

Filmowe pytanie dla widzów kinowych brzmi: czy potrafisz znieść prawdę?