Zaledwie kilka tygodni temu super jastrzębia Michèle Flournoy była reklamowana jako wirtualna kandydatka na sekretarza obrony Joe Bidena. Ale niektórzy postępowcy nalegali na zorganizowanie się w celu postawienia kluczowych pytań, takich jak: czy powinniśmy zaakceptować obrotowe drzwi, które obracają się między Pentagonem a przemysłem zbrojeniowym? Czy agresywna armia USA naprawdę wzmacnia „bezpieczeństwo narodowe” i prowadzi do pokoju?
Rzucając wyzwanie Flournoyowi, stawiając te pytania – i odpowiadając na nie przecząco – aktywizmowi udało się zmienić „sekretarza obrony Flournoya” z faktu dokonanego w utraconą fantazję o kompleksie wojskowo-przemysłowym.
Jest „ulubienicą wielu członków demokratycznego establishmentu polityki zagranicznej”, Polityka zagraniczna magazyn zgłaszane w poniedziałek wieczorem, kilka godzin po tym, jak pojawiła się wiadomość, że nominacja Bidena trafi do gen. Lloyda Austina zamiast Flournoya. Ale „w ostatnich tygodniach zespół przejściowy Bidena spotkał się z odrzuceniem ze strony lewego skrzydła partii. Postępowe grupy zasygnalizowały sprzeciw wobec Flournoy w związku z jej rolą w amerykańskich interwencjach wojskowych w Libii i na Bliskim Wschodzie na wcześniejszych stanowiskach rządowych, a także jej powiązaniami z przemysłem obronnym po odejściu z rządu”.
Oczywiście gen. Austin jest wysoko postawioną częścią machiny wojennej. Jednak jako Polityka zagraniczna zauważył: „Kiedy Biden naciskał na wycofanie wojsk z Iraku, podczas gdy wiceprezydent Flournoy, ówczesny szef polityki Pentagonu, a następnie przewodniczący Połączonych Szefów Sztabów Mike Mullen sprzeciwił się temu pomysłowi. Austina nie.
Wideo oszalałego na punkcie wojny senatora Johna McCaina grillującego Austin kilka lat temu pokazuje, że generał jest zdecydowany przeciwstawić się zapałowi do eskalacji zabijania w Syrii, co wyraźnie kontrastuje ze stanowiskiem, które zajmował Flournoy.
Flournoy ma długą historię opowiadania się za interwencją wojskową i eskalacją, od Syrii i Libii po Afganistan i nie tylko. Sprzeciwiła się zakazowi sprzedaży broni do Arabii Saudyjskiej. W ostatnich latach jej rzecznictwo obejmowało forsowanie wojskowych kopert w potencjalnie wybuchowych punktach zapalnych, takich jak Morze Południowochińskie. Flournoy stanowczo opowiada się za długoterminową ingerencją militarną USA w Chiny.
Historyk Andrew Bacevich, absolwent Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych i były pułkownik armii, ostrzega że „proponowana przez Flournoy rozbudowa wojska okaże się nieopłacalna, chyba że deficyty federalne rzędu wielu bilionów dolarów staną się rutyną. Ale prawdziwy problem nie polega na tym, że nagromadzenie Flournoy będzie dużo kosztować, ale na tym, że jest strategicznie wadliwe. Bacevich dodaje: „Pozbądź się odniesień do odstraszania, a Flournoy proponuje, aby Stany Zjednoczone sprowokowały Republikę Ludową do przedłużającego się wyścigu zbrojeń zaawansowanych technologii”.
Z takimi wynikami można by pomyśleć, że Flournoy otrzyma bardzo niewielkie wsparcie od przywódców organizacji, takich jak Ploughshares Fund, Stowarzyszenie Kontroli Broni, Biuletyn Naukowców Atomowych i Rada na rzecz Zdatnego do Życia Świata. Ale jako ja napisał ponad tydzień temu działacze i wstrząsacze w tych dobrze sytuowanych grupach chętnie wychwalali Flournoy pod niebiosa – publicznie namawiając Bidena, by dał jej posadę sekretarza obrony.
Wielu twierdziło, że dobrze zna Flournoy i lubi ją. Niektórzy chwalili jej zainteresowanie wznowieniem negocjacji w sprawie broni jądrowej z Rosją (standardowe stanowisko w polityce zagranicznej). Wielu chwaliło jej pracę na wysokich stanowiskach w Pentagonie pod rządami prezydentów Clintona i Obamy. Prywatnie można było usłyszeć, jak niektórzy mówili, jak wspaniale byłoby mieć „dostęp” do osoby kierującej Pentagonem.
Bardziej tradycyjni sojusznicy militarystycznych decydentów włączyli się, często oczerniając lewicę, gdy pod koniec listopada stało się jasne, że postępujący sprzeciw spowalnia dynamikę Flournoya w walce o najwyższe stanowisko w Departamencie Obrony. Dobrym przykładem był znany entuzjasta wojny, Max Boot.
Boot był ewidentnie sprowokowany przez a Washington Post Historia z wiadomości który ukazał się 30 listopada pod nagłówkiem „Grupy liberalne wzywają Bidena, aby nie mianował Flournoya sekretarzem obrony”. Cytowany artykuł a oświadczenie wydanych tego dnia przez pięć postępowych organizacji — RootsAction.org (gdzie jestem dyrektorem krajowym), CodePink, Our Revolution, Progressive Democrats of America i World Beyond War. Przekazaliśmy, że nominacja Flournoy doprowadzi do zaciekłej bitwy oddolnej o zatwierdzenie Senatu. (Gazeta zacytowała moje słowa: „RootsAction.org ma 1.2 miliona aktywnych zwolenników w Stanach Zjednoczonych, a my jesteśmy gotowi na zmasowany nacisk na głosowanie na „nie”, jeśli do tego dojdzie.”)
Raportowanie w sprawie wspólnego oświadczenia, Wspólne marzenia trafnie podsumował to w nagłówku: „Odrzucając Michèle Flournoy, postępowcy domagają się Bidena Picka szefa Pentagonu„ nieskrępowanego ”od kompleksu wojskowo-przemysłowego”.
Takie rozmowy i takie organizowanie są przekleństwem dla takich jak Boot, który odpowiedział ogniem Washington Post kolumna w ciągu kilku godzin. Chwila propagowanie dla Flournoy przywołał „stare rzymskie powiedzenie” — „Si vis pacem, para bellum” — „Jeśli chcesz pokoju, przygotuj się do wojny”. Zapomniał wspomnieć, że łacina jest językiem martwym, a Cesarstwo Rzymskie upadło.
Przygotowania wojenne, które zwiększają prawdopodobieństwo wojny, mogą ekscytować wojowników z laptopami. Ale militaryzm, który promują, jest mimo wszystko szaleństwem.
_______________________
Norman Solomon jest krajowym dyrektorem RootsAction.org i autorem wielu książek, m.in War Made Easy: Jak prezydenci i eksperci puszczają nas na śmierć. Był delegatem Berniego Sandersa z Kalifornii na Narodowe Konwencje Demokratów w 2016 i 2020 roku. Solomon jest założycielem i dyrektorem wykonawczym Institute for Public Accuracy.
