Największym zwycięzcą w wyborach Kanady jest wojsko

Matthew Behrens, 17 października 2019 r

Cena Od Rabble.ca

Bez względu na to, kto przejmie stery w Parlamencie w przyszłym tygodniu, być może największym zwycięzcą wyborów federalnych w Kanadzie w 2019 roku będzie konglomerat przemysłu wojskowego i departamentu wojny.

Rzeczywiście, platformy wszystkich głównych partii — liberałów, konserwatystów, NDP i Zielonych — gwarantują, że zdumiewające nakłady funduszy publicznych będą nadal napływać do spekulantów wojennych dzięki uprzejmości militarystycznej ortodoksji, której wszyscy jednakowo przestrzegają. Jak w przypadku każdej religii, w kanadyjskim wojsku istnieje niekwestionowana wiara w pewne podstawowe założenia, których nigdy nie można kwestionować ani sprawdzać w oparciu o dostępne dowody naukowe.

W tym przypadku religia militarystyczna zakłada, że ​​departament wojny służy społecznie użytecznemu celowi i dobroczynnej globalnej roli, nawet jeśli nie ma dokumentacji wykazującej, że nieskończone miliardy wydane na broń, gry wojenne, zabijanie dronów i zbrojne inwazje kiedykolwiek stworzyły pokój i sprawiedliwość. Jednym z bardzo popularnych symboli tej wiary jest noszenie czerwonych maków każdego listopada. Prezenterzy, którzy mają być obiektywnymi obserwatorami, noszą je bez pytania, ale gdyby reporter CBC nosił biały mak dla pokoju, byłoby to postrzegane jako herezja i powód do zwolnienia.

Zaufanie, jakie Kanadyjczycy pokładają w tej ortodoksji, można przypisać jedynie głębokiemu dysonansowi poznawczemu. Kanadyjskie wojsko to organizacja, która została uznana za współwinną tortur w Somali i Afganistan jak i we własnym zakresie szeregi; posiada departament wojny o imieniu Rdzenni obrońcy ziemi jako główne zagrożenie dla bezpieczeństwa; sama instytucja jest regularnie wzywana do tłumienia przypadków publicznego sprzeciwu, zwłaszcza gdy ludność tubylcza występuje w obronie swoich praw, od Kanesatake do Muskrat Falls; wojsko jest pełne m.in kryzys przemocy wobec kobiet; żuje i wypluwa weteranów, którzy muszą walczyć o najbardziej podstawowe prawa kiedy wracają do domu ranni po bitwie; i jest największym pojedynczym rządem federalnym przyczyniającym się do zmian klimatu.

Kanadyjski największy emitent wojskowy

Według grupy ekologicznej podczas wyborów, kiedy każda ze stron poczuła potrzebę zajęcia się zmianami klimatycznymi – wszystkie mają platformy, które nie są w stanie sprostać wyzwaniu Stand.earth — ani jeden przywódca nie chce mówić o własnym rządzie federalnym Badania naukowe, który stwierdza, że ​​kanadyjskie wojsko jest zdecydowanie największym rządowym emitentem emisji gazów cieplarnianych. W roku podatkowym 2017 było to 544 kiloton, o ponad 40 procent więcej niż kolejna agencja rządowa (Public Services Canada) i prawie 80 procent więcej niż Agriculture Canada.

To odkrycie jest zgodne z powiązanymi badaniami, które ilustrują rolę Pentagonu jako największego pojedynczego uczestnika emisji gazów cieplarnianych w Stanach. Według niedawnego raport z Uniwersytetu Browna:

„Pomiędzy 2001 a 2017 rokiem, dla którego dostępne są dane od początku wojny z terroryzmem wraz z inwazją USA na Afganistan, armia USA wyemitowała 1.2 miliarda ton metrycznych gazów cieplarnianych. Ponad 400 milionów ton metrycznych gazów cieplarnianych jest bezpośrednio spowodowanych zużyciem paliwa związanym z wojną. Największa część zużycia paliwa przez Pentagon przypada na odrzutowce wojskowe”.

Warto zauważyć, że siły zbrojne od dawna starały się być zwolnione z ograniczeń dotyczących emisji gazów cieplarnianych. Rzeczywiście, podczas rozmów klimatycznych w Kioto w 1997 r. Pentagon zapewnił, że emisje pochodzące z sił zbrojnych nie zostaną włączone do instytucji zobowiązanych do ograniczenia ich udziału w globalnym ociepleniu. Jako Międzynarodowy Instytut wskazał w przededniu szczytu paryskiego w 2015 r. „Nawet dzisiaj raporty, które każdy kraj ma obowiązek składać ONZ na temat swoich emisji, nie obejmują paliw zakupionych i używanych przez wojsko za granicą”.

Zgodnie z niewiążącym porozumieniem paryskim to automatyczne zwolnienie wojskowe było podnoszone, ale kraje nadal nie są zobowiązane do ograniczenia emisji wojskowych.

130 miliardów dolarów na bombowce i okręty wojenne

Tymczasem niezależnie od tego, kto wygra w poniedziałek, to generałowie w departamencie wojny i dyrektorzy generalni głównych producentów broni liżą sobie kotlety. Niewielu kanadyjskich wyborców zdaje sobie sprawę, że setki miliardów dolarów z ich podatków zostaną przeznaczone na korporacyjne projekty socjalne, polegające na budowie okrętów wojennych kosztem co najmniej co najmniej 105 miliardów dolarów i myśliwce bombardujące, które po kosztach podstawowych $ 25 mld (prawdopodobnie znacznie wyższe, biorąc pod uwagę, że przemysł wojskowy tradycyjnie zaniżał oferty i przeciążenie). Żadna kolekcja zabawek wojennych nie jest potrzebna, ale ortodoksja kanadyjskiego militaryzmu głosi, że cokolwiek nasi mężczyźni i kobiety w mundurach uznają za potrzebne, to dostaną. Mimo że sposoby zabijania ludzi są już wystarczająco śmiercionośne, generałowie i dyrektorzy generalni pragną nowej, zaawansowanej technologicznie machiny wojennej jak lekarstwa.

Gdy reporterzy zastanawiają się, w jaki sposób można opłacić obietnice dotyczące społecznie korzystnych rzeczy – takich jak zapewnienie sprawiedliwości 165,000 130 rdzennych dzieci, które nadal spotykają się z usankcjonowaną przez rząd dyskryminacją rasową lub budowanie przystępnych cenowo mieszkań lub likwidacja długów studenckich – nigdy nie pytają, gdzie strony mają nadzieję pogłębić Ponad XNUMX miliardów dolarów do wydania na następną generację maszyn do zabijania. Nie kwestionują też corocznej dziwacznej kradzieży skarbu państwa, w ramach której kanadyjski departament wojny będzie nadal cieszył się pozycją największego beneficjenta uznaniowych wydatków rządowych w $ 25 mld rocznie i rośnie (uznaniowy oznacza, że ​​nie ma prawnego wymogu, aby ta rozdęta biurokracja otrzymywała ani grosza).

Nawet gdyby ta kwestia miała zostać poruszona w debacie publicznej, Jagmeet Singhs i Elizabeth Mays z kampanii dołączyliby do chóru Trudeau-Scheer, wtrącając się o heroizmie i o tym, jak wspaniale jest wzywać żołnierzy do pomocy w walce ze skutkami zmian klimatycznych zmieniać, czego świadkami były pożary lasów czy powodzie. Ale cywile mogą równie łatwo wykonywać tę pracę i nie potrzebowaliby specjalistycznego szkolenia w zakresie morderstw, które jest podstawowym zadaniem departamentu wojny. Rzeczywiście, w jednym z tych rzadkich momentów szczerości, były watażka Rick Hillier słynie skomentował że „jesteśmy kanadyjskimi siłami zbrojnymi, a naszym zadaniem jest zabijanie ludzi”. Nieżyjący już przywódca NDP Jack Layton — który m.in. nigdy nie szukałem powstrzymać lub obciąć wydatki wojskowe podczas pobytu w Ottawie — chwalony Hillierowi za jego komentarz, zauważając: „Mamy bardzo zaangażowanego, zrównoważonego szefa naszych sił zbrojnych, który nie boi się wyrazić pasji leżącej u podstaw misji, którą podejmie personel pierwszej linii”.

Platformy imprezowe

Podczas gdy liberałowie jasno powiedzieli, że chcieliby zwiększyć wydatki wojenne o 70 procent w ciągu następnej dekady, a konserwatyści, jak zwykle, utrzymają wysoki poziom wydatków wojskowych wraz z zakupem bombowców i okrętów wojennych, NDP i Zieloni wyraźnie zgadzają się z tą ogromną inwestycją w klimat- zabijanie wojny.

Oczekuje się, że Zielony Nowy Ład NPR zaowocuje inwestycjami w wysokości $ 15 mld w ciągu czterech lat: to o 85 miliardów dolarów mniej niż to, co zainwestują w departament wojny, którego emisje związane ze zmianami klimatycznymi, na poziomie ponad 500 kiloton rocznie, poważnie zmniejszą wszelkie zyski osiągnięte w ramach planu NPR. Ponadto NPR z zadowoleniem wydaje dodatkowe ponad 130 miliardów dolarów na okręty wojenne i bombowce. „Nowy ład dla ludzi” to ten sam stary układ dla przemysłu wojennego. Jak wszyscy politycy, nie mówią, ile to będzie kosztować, kiedy piszą w swoim Platforma:

„Będziemy utrzymywać zamówienia na budowę statków na czas iw ramach budżetu oraz zapewnić sprawiedliwe rozłożenie prac w całym kraju. Wymiana myśliwców będzie oparta na wolnej i uczciwej konkurencji, aby mieć pewność, że otrzymamy najlepsze myśliwce, które zaspokoją potrzeby Kanady, w najlepszej cenie”.

Ale dla partii, która przypuszczalnie buduje swoją platformę na podejmowaniu decyzji opartych na dowodach, nie ma argumentów za tym, które bombowce są „najlepsze” dla nieokreślonych „potrzeb” Kanady. Niestety, NDP kłusuje tymi samymi zmęczonymi kaczkami, które przez ponad sto lat podtrzymywały kanadyjskie mity o rzekomej dobroczynności i honorze zawsze dobrze finansowanej instytucji, nawet przyczyniając się do kłamstwa że departament wojny był źle traktowany i źle finansowany. „Niestety, po dziesięcioleciach liberalnych i konserwatywnych cięć i złego zarządzania, nasze wojsko zostało z przestarzałym sprzętem, niewystarczającym wsparciem i niejasnym mandatem strategicznym”.

Zieloni nie są lepsi, brzmiąc jak prawicowi republikanie deklarowania:

„Kanada potrzebuje teraz sił ogólnego przeznaczenia, zdolnych do walki, które mogą zapewnić rządowi realistyczne opcje w nagłych sytuacjach bezpieczeństwa wewnętrznego, obronie kontynentu i operacjach międzynarodowych. Obejmuje to ochronę północnych granic Kanady w miarę topnienia lodu arktycznego. Zielony rząd zapewni, że kanadyjskie siły zbrojne będą przygotowane do pełnienia zarówno tradycyjnych, jak i nowych funkcji”.

Co to oznacza w przełożeniu na rzeczywistość? Kryzysy bezpieczeństwa wewnętrznego to incydenty, takie jak zbrojna inwazja na suwerenne terytoria tubylcze, takie jak Kanesatake (tj. szczyty. Międzynarodowe operacje Kanady tradycyjnie wiązały się z utrzymywaniem systemów nierówności i niesprawiedliwości, bombardowaniem innych ludzi i nielegalną okupacją innych krajów. Obejmują one również gry wojenne w stylu śmieci w egzotycznych miejscach. Kanadyjska marynarka wojenna regularnie prowadzi gry wojenne z NATO na Morzu Śródziemnym, zamiast poświęcać swoje znaczne środki na ratowanie uchodźców, którym grozi pewna śmierć na tej niebezpiecznej przeprawie.

Zieloni również brzmią jak Donald Trump, kiedy oni być zdania że: „Zobowiązania Kanady wobec NATO są stanowcze, ale niedofinansowane”. Chociaż Elizabeth May oświadczyła, że ​​chciałaby, aby NATO przestało polegać na broni jądrowej, nadal popierałaby członkostwo w organizacji, której główną rolą jest nielegalna inwazja na kraje na całym świecie, o ile używają one tak zwanej „konwencjonalnej” broni .

Zieloni popierają również imperialny mandat ONZ znany jako „obowiązek ochrony”, tak zwaną humanitarną przykrywkę, pod którą na przykład Kanada brała udział, przy jednomyślnym poparciu NDP-liberalno-konserwatywnych, w bombardowaniu Libii w 2011 r. .

Połączenia są jasne

Wszystkie strefy działań wojennych są miejscami katastrof ekologicznych i ekobójstw. Od użycia defoliantów do niszczenia drzew i zarośli w Azji Południowo-Wschodniej, przez traumatyczne niszczenie lasów podczas obu wojen światowych, po użycie zubożonego uranu w Iraku i Afganistanie, po ciągłe testy i użycie broni chemicznej, biologicznej i nuklearnej, całe życie formy na planecie są zagrożone przez militaryzm.

Gdy miliony maszerują na ulicach, aby zaprotestować przeciwko bezczynności w sprawie zmian klimatu, popularny znak wzywający do zmiany systemu jest wygodnie ignorowany przez wszystkich głównych przywódców partii federalnych w Kanadzie. W najlepszym przypadku starają się jedynie majstrować przy niebezpiecznym systemie i niestety akceptują założenia, które zniweczą wszelkie wysiłki na rzecz zmniejszenia naszego śladu węglowego. Nigdzie nie jest to bardziej jasne niż w ich zbiorowych zobowiązaniach wobec kanadyjskiego militaryzmu i spekulantów wojennych.

Przełomowa praca zmarłej Rosalie Bertell na temat nuklearyzmu dokumentuje większość zniszczeń militaryzmu. Jej ostatnia książka pt. Planeta Ziemia: najnowsza broń na wojnie, zaczyna się prostym apelem, który cudownie byłoby zobaczyć na platformach partyjnych w epoce masowej eksterminacji: „Musimy nawiązać współpracę z Ziemią, a nie dominację, ponieważ ostatecznie jest to dar życia, który przekazać naszym dzieciom i następnym pokoleniom”.

Matthew Behrens jest niezależnym pisarzem i orędownikiem sprawiedliwości społecznej, który koordynuje sieć akcji bezpośrednich Homes not Bombs. Przez wiele lat ściśle współpracował z celami profilowania „bezpieczeństwa narodowego” Kanady i USA.