Manlio Dinucci, Il Manifesto, 8 czerwca 2021 r
Rozpoczęły się największe ćwiczenia wojskowe na kontynencie afrykańskim zaplanowane i prowadzone przez armię USA. Obejmuje manewry lądowe, powietrzne i morskie w Maroku, Tunezji, Senegalu i na sąsiednich morzach – od Afryki Północnej po Afrykę Zachodnią, od Morza Śródziemnego po Atlantyk. Bierze w nim udział 8,000 200 żołnierzy, z czego połowa to Amerykanie z około 21 czołgami, działami samobieżnymi, samolotami i okrętami wojennymi. Oczekuje się, że African Lion 24 będzie kosztował XNUMX miliony dolarów i ma implikacje, które czynią go szczególnie ważnym.
Ten ruch polityczny został zasadniczo przesądzony w Waszyngtonie: ćwiczenia afrykańskie odbywają się po raz pierwszy w Saharze Zachodniej tj. . Rabat oświadczył, że w ten sposób „Waszyngton uznaje suwerenność Maroka nad Saharą Zachodnią” i zaprasza Algierię i Hiszpanię do porzucenia „ich wrogości wobec integralności terytorialnej Maroka„. Hiszpania, która została oskarżona przez Maroko o wspieranie Polisario (Frontu Wyzwolenia Sahary Zachodniej), nie bierze udziału w tegorocznym Afrykańskim Lwie. Waszyngton potwierdził swoje pełne poparcie dla Maroka, nazywając je „głównym sojusznikiem spoza NATO i partnerem Stanów Zjednoczonych".
Afrykańskie ćwiczenia odbywają się w tym roku po raz pierwszy w ramach nowej struktury dowództwa USA. W listopadzie ubiegłego roku US Army Europe i US Army Africa zostały skonsolidowane w jedno dowództwo: US Army Europe and Africa. Generał Chris Cavoli, który nim kieruje, wyjaśnił powód tej decyzji: „Kwestie bezpieczeństwa regionalnego w Europie i Afryce są ze sobą nierozerwalnie związane i mogą szybko rozprzestrzeniać się z jednego obszaru do drugiego, jeśli nie zostaną poddane kontroli”. Stąd decyzja Armii Stanów Zjednoczonych o konsolidacji Dowództwa Europejskiego i Dowództwa Afrykańskiego, tak aby „dynamicznie przenosić siły z jednego teatru działań do drugiego, z jednego kontynentu na drugi, poprawiając czas reagowania w sytuacjach awaryjnych w naszym regionie".
W tym kontekście African Lion 21 został skonsolidowany z Defender-Europe 21, który zatrudnia 28,000 2,000 żołnierzy i ponad XNUMX XNUMX ciężkich pojazdów. Zasadniczo jest to pojedyncza seria skoordynowanych manewrów wojskowych, które odbywają się od Europy Północnej po Afrykę Zachodnią, zaplanowanych i dowodzonych przez armię USA w Europie i Afryce. Oficjalnym celem jest przeciwdziałanie nieokreślonemu „złośliwa działalność w Afryce Północnej i Europie Południowej oraz obrona teatru przed wrogą agresją militarną„, z wyraźnym odniesieniem do Rosji i Chin.
Włochy uczestniczą w African Lion 21, a także w Defender-Europe 21, nie tylko z własnymi siłami, ale jako baza strategiczna. Ćwiczenia w Afryce są kierowane z Vicenzy przez grupę zadaniową armii amerykańskiej ds. Europy Południowej, a uczestniczące siły są zaopatrywane przez port w Livorno w materiały wojenne pochodzące z Camp Darby, sąsiedniej bazy logistycznej armii amerykańskiej. Udział w African Lion 21 jest częścią rosnącego zaangażowania wojskowego Włoch w Afryce.
Misja w Nigrze jest symboliczna, formalnie „jako część wspólnych wysiłków Europy i Stanów Zjednoczonych na rzecz stabilizacji tego obszaru oraz zwalczania nielegalnego handlu i zagrożeń dla bezpieczeństwa“, właściwie o kontrolę nad jednym z najbogatszych obszarów w surowce strategiczne (ropę, uran, koltan i inne) eksploatowane przez międzynarodowe koncerny amerykańskie i europejskie, których oligopol jest zagrożony przez chińską obecność gospodarczą i inne czynniki.
Stąd odwołanie się do tradycyjnej strategii kolonialnej: gwarantowania własnych interesów środkami militarnymi, w tym wspierania lokalnych elit, które opierają swoją władzę na swoich siłach zbrojnych za zasłoną dymną wrogich bojówek dżihadystów. W rzeczywistości interwencje militarne pogarszają warunki życia ludności, wzmacniając mechanizmy wyzysku i zniewolenia, w wyniku czego nasilają się przymusowe migracje i wynikające z nich tragedie ludzkie.
