David Swanson, World BEYOND War, Październik 26, 2021
Moment wojskowego zamachu stanu w Sudanie jest podejrzany, zaledwie kilka dni po spotkaniu Jeffreya Feltmana, przedstawiciela wiodącego na świecie rządu ułatwiającego zamach stanu, rządu Stanów Zjednoczonych z dowódcami wojskowymi w Sudanie. Znane próby zamachu stanu wspierane przez USA w ostatnich latach to już: Gwinea 2021, Mali 2021, Wenezuela 2020, Mali 2020, Wenezuela 2019, Boliwia 2019, Wenezuela 2018, Burkina Faso 2015, Ukraina 2014, Egipt 2013, Syria 2012-obecnie, Mali 2012 , Libia 2011, Honduras 2009 i Somalia 2007-obecnie i na odwrocie przez lata.
Z punktu widzenia Black Alliance for Peace, główną częścią problemu w Sudanie jest szkolenie policji i wojska w USA i NATO, aby stawić czoła pokojowym powstaniom. Oczywiście, jeśli tak się dzieje, należy to zakończyć.
Rząd USA potępił jednak zamach stanu i odciął finansowanie pomocy. Ale rząd Stanów Zjednoczonych spędził już lata na odcinaniu finansowania pomocy i blokowaniu wsparcia z innych źródeł poprzez zniesione obecnie oznaczenie terrorystyczne. Stany Zjednoczone zmusiły nawet Sudan do uznania Izraela bez wymagania uznania Palestyny przez Izrael, ale nie wykorzystały swoich wpływów, aby skłonić Sudan do przeprowadzenia demokratycznych wyborów.
Musimy wspierać ludzi, którzy masowo wyszli na ulice. Ludność Sudanu obaliła brutalny rząd i zbliżała się do przejścia do władzy cywilnej. Teraz wojskowy zamach stanu śmiesznie ogłosił, że przeprowadzenie wyborów zajmie lata.
Sudan potrzebuje embarga na broń, a nie na żywność. Potrzebuje zakazu trenerów wojskowych i policyjnych, broni i amunicji. Nie potrzebuje dalszego zubożenia. Świat powinien zaproponować wysłanie nieuzbrojonych cywilnych obrońców i negocjatorów. Stany Zjednoczone powinny odciąć swoje wsparcie militarne dla dziesiątek brutalnych rządów na całym świecie, przyłączyć się do Międzynarodowego Trybunału Karnego, ratyfikować ważne traktaty dotyczące praw człowieka i w sposób wiarygodny przemawiać za stosowaniem rządów prawa w Sudanie i na świecie – nie podejmowanie dalszych kar zbiorowych z naruszeniem konwencji genewskich.
