Wzmocnienie Międzynarodowego Trybunału Karnego

(To jest sekcja 42 World Beyond War biały papier Globalny system bezpieczeństwa: alternatywa dla wojny. Kontynuuj poprzedzający | następujący Sekcja.)

Połączenia Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) jest stałym trybunałem, utworzonym na mocy traktatu, „Statut Rzymski”, która weszła w życie 1 lipca 2002 r. po ratyfikacji przez 60 państw. Od 2015 r. traktat został podpisany przez 122 kraje („państwa-strony”), ale nie przez Indie i Chiny. Trzy państwa zadeklarowały, że nie zamierzają stać się częścią Traktatu – Izrael, Sudan i Stany Zjednoczone. Trybunał jest niezależny i nie jest częścią systemu ONZ, chociaż współpracuje z nim. Rada Bezpieczeństwa może kierować sprawy do Trybunału, chociaż Trybunał nie ma obowiązku ich zbadania. Jego jurysdykcja jest ściśle ograniczona do zbrodni przeciwko ludzkości, zbrodni wojennych, ludobójstwa i zbrodni agresji, ponieważ zostały one ściśle określone w tradycji prawa międzynarodowego i wyraźnie określone w Statucie. Jest to sąd ostatniej instancji. Zgodnie z ogólną zasadą, MTK nie może sprawować jurysdykcji, zanim Państwo-Strona nie będzie miało możliwości osądzenia zarzucanych mu przestępstw i wykazania zdolności i rzeczywistej woli, aby to zrobić, co oznacza, że ​​sądy Państw-Stron muszą funkcjonować. Sąd jest „uzupełnieniem krajowej jurysdykcji karnej” (Statut Rzymski, Preambuła). Jeżeli Trybunał stwierdzi, że jest właściwy, to ustalenie może zostać zakwestionowane, a wszelkie dochodzenie zawieszone do czasu rozpatrzenia sprzeciwu i podjęcia decyzji. Trybunał nie może sprawować jurysdykcji na terytorium żadnego państwa, które nie jest sygnatariuszem Statutu Rzymskiego.

ICC składa się z czterech organów: Prezydium, Biura Prokuratora, Rejestru i Sądownictwa, które składa się z osiemnastu sędziów w trzech Dywizjach: przedsądowych, procesowych i odwoławczych.

Trybunał spotkał się z kilkoma różnymi krytykami. Po pierwsze, oskarżono ją o niesprawiedliwe wyróżnianie okrucieństw w Afryce, podczas gdy te gdzie indziej były ignorowane. Od 2012 r. wszystkie siedem otwartych spraw dotyczyło przywódców afrykańskich. Wydaje się, że Stała Piątka Rady Bezpieczeństwa skłania się ku tej stronniczości. Co do zasady Trybunał musi być w stanie wykazać bezstronność. Jednak dwa czynniki łagodzą tę krytykę: 1) więcej narodów afrykańskich jest stronami traktatu niż inne narody; 2) Trybunał faktycznie ścigał zarzuty karne w Iraku i Wenezueli (co nie doprowadziło do wniesienia oskarżenia), a spośród ośmiu obecnie toczących się dochodzeń (2014) sześć dotyczy krajów spoza Afryki.

Drugą i pokrewną krytyką jest to, że Trybunał wydaje się być funkcją neokolonializmu, ponieważ finansowanie i kadra są niezrównoważone w stosunku do Unii Europejskiej i państw zachodnich. Można temu zaradzić, rozdzielając fundusze i rekrutację ekspertów z innych krajów.

Po trzecie, argumentowano, że poprzeczka dla kwalifikacji sędziów powinna być wyższa, ponieważ wymaga wiedzy specjalistycznej z zakresu prawa międzynarodowego i doświadczenia z poprzednich etapów. Niewątpliwie pożądane jest, aby sędziowie byli możliwie jak najwyższego kalibru i mieli takie doświadczenie. Niezależnie od przeszkód stojących na drodze do spełnienia tego wysokiego standardu należy się zająć.

Po czwarte, niektórzy twierdzą, że uprawnienia Prokuratora są zbyt szerokie. Należy podkreślić, że zostały one ustalone w Statucie i wymagały zmiany w celu ich zmiany. W szczególności niektórzy twierdzili, że Prokurator nie powinien mieć prawa do oskarżania osób, których państwa nie są sygnatariuszami; wydaje się to jednak nieporozumieniem, ponieważ Statut ogranicza akt oskarżenia do sygnatariuszy lub innych narodów, które zgodziły się na akt oskarżenia, nawet jeśli nie są sygnatariuszami.

Po piąte, nie ma odwołania do sądu wyższej instancji. Należy zauważyć, że izba procesowa Sądu musi uzgodnić, na podstawie dowodów, że akt oskarżenia może zostać wniesiony, a pozwany może odwołać się od swoich ustaleń do Izby Odwoławczej. Taki przypadek został skutecznie utrzymany przez oskarżonego w 2014, a sprawa została odrzucona. Warto jednak zastanowić się nad utworzeniem sądu odwoławczego poza MTK.

Po szóste, istnieją uzasadnione skargi dotyczące braku przejrzystości. Wiele posiedzeń i procesów sądowych odbywa się w tajemnicy. Chociaż mogą istnieć uzasadnione powody dla niektórych z nich (między innymi ochrona świadków), wymagany jest najwyższy możliwy stopień przejrzystości, a Trybunał musi dokonać przeglądu swoich procedur w tym zakresie.

Po siódme, niektórzy krytycy twierdzą, że standardy rzetelnego procesu nie są zgodne z najwyższymi standardami praktyki. W takim przypadku należy to poprawić.

Po ósme, inni twierdzili, że Trybunał osiągnął zbyt mało w stosunku do wydanych pieniędzy, wydając do tej pory tylko jeden wyrok skazujący. Jest to jednak argument przemawiający za poszanowaniem przez Trybunał procesu i jego z natury konserwatywnym charakterem. Najwyraźniej nie polował na czarownice na każdą paskudną osobę na świecie, ale wykazał się godną podziwu powściągliwością. Jest to również świadectwo trudności w prowadzeniu tych postępowań, gromadzeniu dowodów czasami wiele lat po fakcie masakr i innych okrucieństw, zwłaszcza w środowisku wielokulturowym.

Wreszcie najcięższą krytyką skierowaną przeciwko Trybunałowi jest jego istnienie jako instytucji ponadnarodowej. Niektórzy nie lubią lub nie chcą tego, czym jest, implikowanym ograniczeniem nieograniczonej suwerenności państwowej. Ale tak samo jest z każdym traktatem, a wszystkie one, w tym Statut Rzymski, zostały przyjęte dobrowolnie i dla wspólnego dobra. Kończąca się wojna nie może zostać osiągnięta wyłącznie przez suwerenne państwa. Historia tysiącleci wskazuje na niepowodzenie w tym względzie. Ponadnarodowe instytucje sądowe stanowią niezbędną część Alternatywnego Globalnego Systemu Bezpieczeństwa. Oczywiście Trybunał musi podlegać tym samym normom, które popierałby resztę społeczności globalnej, tj. Przejrzystości, odpowiedzialności, szybkości i rzetelności procesu oraz wysoce wykwalifikowanemu personelowi. Utworzenie Międzynarodowego Trybunału Karnego stanowiło ważny krok naprzód w budowie funkcjonującego systemu pokojowego.

Trzeba podkreślić, że ICC jest zupełnie nową instytucją, pierwszą iteracją wysiłków społeczności międzynarodowej, aby zapewnić, że najgroźniejsi kryminaliści na świecie nie unikną masowych zbrodni. Nawet ONZ, która jest drugą iteracją zbiorowego bezpieczeństwa, wciąż ewoluuje i nadal potrzebuje poważnych reform.

Organizacja społeczeństwa obywatelskiego, Koalicja do Międzynarodowego Trybunału Karnego, składa się z 2,500 organizacji społeczeństwa obywatelskiego w 150 krajach opowiadających się za sprawiedliwym, skutecznym i niezależnym MTK oraz lepszym dostępem do wymiaru sprawiedliwości dla ofiar ludobójstwa, zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości.^note44

(Kontynuuj poprzedzający | następujący Sekcja.)

Chcemy usłyszeć od ciebie! (Proszę podzielić się komentarzami poniżej)

Jak to doprowadziło ty myśleć inaczej o alternatywach wojny?

Co byś dodał, zmienił lub zapytał o to?

Co możesz zrobić, aby pomóc większej liczbie osób zrozumieć te alternatywy dla wojny?

Jak możesz podjąć działania, aby ta alternatywa dla wojny stała się rzeczywistością?

Proszę udostępnić ten materiał szeroko!

Powiązane posty

Zobacz inne posty związane z "Zarządzanie konfliktami międzynarodowymi i cywilnymi"

See pełny spis treści dla Globalny system bezpieczeństwa: alternatywa dla wojny

Uwagi:
44. http://www.un.org/wcm/content/site/undpa/main/enewsletter/pid/24129 (powrót do głównego artykułu)