David Swanson, World BEYOND War, Lipiec 24, 2020
Bardziej skłaniam się ku usuwaniu obraźliwych pomników z centralnych placów i dostarczaniu kontekstu i wyjaśnień w mniej widocznych miejscach, a także opowiadam się za tworzeniem licznych nieobraźliwych dzieł sztuki publicznych. Ale jeśli zamierzasz coś zburzyć (lub wysadzić w powietrze w kosmos), nie powinieneś popiersie Wernhera von Brauna w Huntsville w stanie Alabama, zostać wpisanym na listę?
Z długiej listy głównych wojen jest tylko kilka, które Stany Zjednoczone kiedykolwiek wygrały. Jednym z nich jest wojna secesyjna w Stanach Zjednoczonych, z której później jak toksyczne grzyby wyrosły pomniki upamiętniające przegranych. Teraz schodzą. Innym, choć w większości wygranym przez Związek Radziecki, była II wojna światowa. Niektórzy z przegranych tamtego mają też pomniki w Stanach Zjednoczonych.
Pomniki Konfederatów zostały postawione w imię rasizmu. Świętowanie nazistów w Huntsville nie gloryfikuje rasizmu, ale tworzenie zaawansowanej technologicznie broni wojennej, co jest obraźliwe tylko wtedy, gdy zauważysz, kto zostaje zbombardowany lub jeśli sprzeciwiasz się mordowaniu kogokolwiek.
Ale nie mamy tu do czynienia z perspektywą prawdy, pojednania i rehabilitacji. Popiersie Von Brauna – czy jeśli o to chodzi, jego amerykański znaczek pocztowy – nie ma mówić: „Tak, ten człowiek wykorzystywał niewolniczą siłę roboczą do budowy broni dla nazistów. On i jego koledzy pasowali idealnie do białego Huntsville w 1950 roku, od tego momentu produkowali okropną morderczą broń do zabijania tylko odpowiednich ludzi, którzy naprawdę potrzebowali zabijania, a także rakiety, które leciały na Księżyc, udowadniając w ten sposób, że Sowieci śmierdzą jak doodoo - na - na – na – NA – na!”
Wręcz przeciwnie, nazywanie rzeczy wokół Huntsville dla Von Brauna jest sposobem na powiedzenie: „Będziesz zachowywać niezłomną ignorancję na temat tego, co ten człowiek i jego koledzy robili w Niemczech, i mrużyć oczy, patrząc na to, do czego przyczynili się w miejscach takich jak Wietnam. Ci ludzie wnieśli federalne dolary, orkiestry symfoniczne i wyrafinowaną kulturę do naszego zaścianka i rozumieli nasze rasistowskie zwyczaje tak, jak tylko naziści mogli to zrozumieć. Pamiętaj, my nadal było niewolnictwo i gorsze rzeczy w Alabamie aż do II wojny światowej”.
Spójrz na ten zrzut ekranu z muzeum rakiet w Huntsville:
Dlaczego to muzeum ma biergarten? Nikt by się nie domyślił, że chodziło o uczczenie nazistów. Wszelkie wyjaśnienia używają tylko słowa „Niemcy”. Zobacz, jak strona internetowa Alabamy pisze o wielkim Von Braunie dawny dom i pamiątki. Spójrz, jak Chattanooga Times Free Press pisze o pielgrzymce turystycznej do wszystkich miejsc Huntsville poświęconych przez Von Brauna. Nigdy nigdzie krytycznego lub niejasno kwestionującego słowa. Żadnych dyskusji o drugiej szansie – raczej o wymuszonej amnezji.
Po drugiej wojnie światowej armia amerykańska zatrudniła XNUMX byłych nazistowskich naukowców i lekarzy, w tym kilku najbliższych współpracowników Adolfa Hitlera, w tym ludzi odpowiedzialnych za morderstwa, niewolnictwo i eksperymenty na ludziach, w tym mężczyzn skazanych za zbrodnie wojenne, mężczyzn uniewinnionych ze zbrodni wojennych, i mężczyzn, którzy nigdy nie stanęli przed sądem. Niektórzy z nazistów sądzonych w Norymberdze już przed procesami pracowali dla USA w Niemczech lub w USA. Niektórzy byli przez lata chronieni przed swoją przeszłością przez rząd Stanów Zjednoczonych, ponieważ mieszkali i pracowali w Boston Harbor, Long Island, Maryland, Ohio, Teksasie, Alabamie i innych miejscach lub zostali przewiezieni samolotem przez rząd USA do Argentyny, aby chronić ich przed ściganiem . Niektóre stenogramy prób zostały sklasyfikowane w całości, aby uniknąć ujawnienia przeszłości ważnych amerykańskich naukowców. Niektórzy ze sprowadzonych nazistów byli oszustami, którzy podali się za naukowców, a niektórzy z nich później nauczyli się swoich dziedzin, pracując dla armii USA.
Amerykańscy okupanci Niemiec po II wojnie światowej zadeklarowali zaprzestanie wszelkich badań wojskowych w Niemczech w ramach procesu denazyfikacji. Jednak badania te trwały i rozwijały się w tajemnicy, pod zwierzchnictwem Stanów Zjednoczonych, zarówno w Niemczech, jak iw Stanach Zjednoczonych, jako część procesu, który można postrzegać jako nazizację. Zatrudniano nie tylko naukowców. Byli nazistowscy szpiedzy, w większości byli SS, zostali zatrudnieni przez Stany Zjednoczone w powojennych Niemczech do szpiegowania — i torturowania — Sowietów.
Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych zmieniały się na wiele sposobów, gdy byli naziści zajmowali eksponowane stanowiska. To nazistowscy naukowcy rakietowi zaproponowali umieszczenie bomb atomowych na rakietach i rozpoczęli prace nad międzykontynentalnym pociskiem balistycznym. To nazistowscy inżynierowie zaprojektowali bunkier Hitlera pod Berlinem, a teraz zaprojektowali podziemne fortece dla rządu USA w górach Catoctin i Blue Ridge. Znani nazistowscy kłamcy byli zatrudniani przez wojsko USA do sporządzania tajnych raportów wywiadowczych, fałszywie podsycających sowieckie zagrożenie. Nazistowscy naukowcy opracowali amerykańskie programy broni chemicznej i biologicznej, przenosząc swoją wiedzę na temat tabun i sarinu, nie wspominając o talidomidzie – oraz ich zapał do eksperymentów na ludziach, w które wojsko USA i nowo utworzona CIA chętnie angażowały się na dużą skalę. Każdy dziwaczny i makabryczny pomysł, w jaki sposób można zabić człowieka lub unieruchomić armię, był przedmiotem zainteresowania ich badań. Opracowano nowe bronie, w tym VX i Agent Orange. Powstał nowy pęd do odwiedzania i uzbrajania przestrzeni kosmicznej, a byli naziści zostali objęci dowództwem nowej agencji o nazwie NASA.
Ciągłe myślenie wojenne, nieograniczone myślenie wojenne i kreatywne myślenie wojenne, w którym nauka i technologia przyćmiły śmierć i cierpienie, wszystko to weszło do głównego nurtu. Kiedy były nazista przemawiał na kobiecym obiedzie w Rochester Junior Chamber of Commerce w 1953 roku, nagłówek wydarzenia brzmiał: „Buzz Bomb Mastermind to Address Jaycees Today”. Nie brzmi to dla nas strasznie dziwnie, ale mogło zszokować każdego, kto mieszkał w Stanach Zjednoczonych w dowolnym momencie przed II wojną światową. Obejrzyj tego Walta Disneya program telewizyjny przedstawiający byłego nazistę, który zapracował niewolników na śmierć w jaskini, budując rakiety. Zgadnij kto to jest.
https://www.youtube.com/watch?v=Zjs3nBfyIwM
Wkrótce prezydent Dwight Eisenhower będzie lamentował, że „całkowity wpływ — ekonomiczny, polityczny, a nawet duchowy — jest odczuwalny w każdym mieście, w każdej izbie stanowej, w każdym urzędzie rządu federalnego”. Eisenhower nie odnosił się do nazizmu, ale do potęgi kompleksu wojskowo-przemysłowego. Jednak zapytany, kogo miał na myśli, zauważając w tym samym przemówieniu, że „polityka publiczna sama może stać się więźniem elity naukowo-technicznej”, Eisenhower wymienił dwóch naukowców, z których jeden był byłym nazistą w filmie Disneya, do którego link znajduje się powyżej.
Decyzja o wprowadzeniu 1,600 członków elity naukowo-technicznej Hitlera do armii Stanów Zjednoczonych była podyktowana obawami przed ZSRR, zarówno uzasadnionymi, jak i wynikającymi z oszukańczego siania strachu. Decyzja ewoluowała w czasie i była wynikiem wielu błędnych umysłów. Ale złotówka zatrzymała się na prezydencie Harrym S. Trumanie. Henry Wallace, poprzednik Trumana jako wiceprezydent, który, jak lubimy sobie wyobrażać, poprowadziłby świat w lepszym kierunku niż Truman jako prezydent, w rzeczywistości popchnął Trumana do zatrudnienia nazistów jako program pracy. Byłoby to dobre dla amerykańskiego przemysłu, powiedział nasz postępowy bohater. Podwładni Trumana debatowali, ale Truman zdecydował. Kiedy fragmenty operacji Paperclip stały się znane, Amerykańska Federacja Naukowców, Albert Einstein i inni wezwali Trumana do jej zakończenia. Fizyk jądrowy Hans Bethe i jego kolega Henri Sack zapytali Trumana:
„Czy fakt, że Niemcy mogli zaoszczędzić narodowi miliony dolarów, oznaczał, że można było kupić stały pobyt i obywatelstwo? Czy Stany Zjednoczone mogą liczyć na [niemieckich naukowców], że będą pracować na rzecz pokoju, kiedy ich indoktrynowana nienawiść do Rosjan może przyczynić się do zwiększenia rozbieżności między wielkimi mocarstwami? Czy wojna toczyła się po to, by ideologia nazistowska wkradła się tylnymi drzwiami do naszych instytucji edukacyjnych i naukowych? Czy chcemy nauki za wszelką cenę?”
W 1947 roku Operacja Paperclip, wciąż niewielka, była zagrożona zakończeniem. Zamiast tego Truman przekształcił armię amerykańską ustawą o bezpieczeństwie narodowym i stworzył najlepszego sojusznika, jakiego mogła chcieć operacja Paperclip: CIA. Teraz program wystartował, celowo i celowo, z pełną wiedzą i zrozumieniem tego samego prezydenta USA, który jako senator zadeklarował, że jeśli Rosjanie wygrywają, to Stany Zjednoczone powinny pomóc Niemcom i vice versa, aby zapewnić jak największej liczbie ludzi prawdopodobnie zginął, ten sam prezydent, który brutalnie i bezsensownie zrzucił dwie bomby nuklearne na japońskie miasta, ten sam prezydent, który sprowadził na nas wojnę z Koreą, wojnę bez deklaracji, tajne wojny, stałe rozszerzenie imperium baz, tajemnicę wojskową we wszystkich sprawy, prezydencję imperialną i kompleks wojskowo-przemysłowy. US Chemical Warfare Service podjęła badania niemieckiej broni chemicznej pod koniec wojny jako sposób na dalsze istnienie. George Merck zarówno zdiagnozował zagrożenia bronią biologiczną dla wojska, jak i sprzedał szczepionki wojskowe, aby sobie z nimi poradzić. Wojna była biznesem, a biznes miał się dobrze prosperować jeszcze przez długi czas.
Ale jak duże zmiany przeszły Stany Zjednoczone po drugiej wojnie światowej i jak wiele z nich można przypisać operacji Paperclip? Czy rząd, który dałby immunitet zarówno nazistowskim, jak i japońskim zbrodniarzom wojennym, aby poznać ich zbrodnicze zwyczaje, nie jest już w złym miejscu? Jak argumentował jeden z oskarżonych podczas procesu w Norymberdze, Stany Zjednoczone przeprowadzały już własne eksperymenty na ludziach, wykorzystując niemal identyczne uzasadnienia jak te proponowane przez nazistów. Gdyby ten oskarżony był świadomy, mógłby wskazać, że Stany Zjednoczone były w tym momencie zaangażowane w takie eksperymenty w Gwatemali. Naziści nauczyli się trochę swojej eugeniki i inne paskudne skłonności od Amerykanów. Niektórzy naukowcy z Paperclip pracowali przed wojną w Stanach Zjednoczonych, podobnie jak wielu Amerykanów pracowało w Niemczech. To nie były odosobnione światy.
Patrząc poza drugorzędne, skandaliczne i sadystyczne zbrodnie wojenne, co można powiedzieć o samej zbrodni wojennej? Wyobrażamy sobie Stany Zjednoczone jako mniej winne, ponieważ wmanewrowały Japończyków w pierwszy atak i ponieważ oskarżyły niektórych przegranych wojny. Ale bezstronny proces ścigałby również Amerykanów. Bomby zrzucane na zabitych i rannych cywilów oraz niszczyły więcej niż jakiekolwiek obozy koncentracyjne – obozy, które w Niemczech były częściowo wzorowane na amerykańskich obozach dla rdzennych Amerykanów. Czy to możliwe, że nazistowscy naukowcy tak dobrze wtopili się w amerykańską armię, ponieważ instytucja, która zrobiła już to, co zrobiła Filipinom, nie potrzebowała tak bardzo nazyfikacji?
Jednak w jakiś sposób myślimy o bombardowaniu japońskich miast i całkowitym zrównaniu z ziemią miast niemieckich jako mniej obraźliwym niż zatrudnianie nazistowskich naukowców. Ale co nas obraża w nazistowskich naukowcach? Nie sądzę, że powinno być tak, że zaangażowali się w masowe mordy po złej stronie, błąd równoważony w niektórych umysłach, ale ich późniejsza praca na rzecz masowych mordów po prawej stronie. I nie sądzę, że powinno być tak, że angażowali się w chore eksperymenty na ludziach i pracę przymusową. Myślę, że te działania powinny nas urazić. Ale tak samo powinno być z budową rakiet, które pochłaniają tysiące istnień ludzkich. I powinno to obrażać każdego, dla kogo jest zrobione.
To ciekawe wyobrazić sobie cywilizowane społeczeństwo gdzieś na ziemi za kilka lat. Czy imigrant z przeszłością w armii USA byłby w stanie znaleźć pracę? Czy przegląd byłby potrzebny? Czy torturowali więźniów? Czy dzieci uderzyły dronami? Czy zrównali z ziemią domy lub strzelali do cywilów w dowolnej liczbie krajów? Czy użyli bomb kasetowych? Wyczerpany uran? Fosfor biały? Czy kiedykolwiek pracowali w amerykańskim systemie więziennictwa? System przetrzymywania imigrantów? Cela śmierci? Jak dokładny przegląd byłby potrzebny? Czy istniałby jakiś poziom zachowania polegającego na wykonywaniu rozkazów, który zostałby uznany za akceptowalny? Czy miałoby znaczenie nie tylko to, co ta osoba zrobiła, ale także to, jak myślała o świecie?
Nie jestem przeciwny dawaniu komuś drugiej szansy. Ale gdzie jest historia Operacji Spinacz na krajobrazie Stanów Zjednoczonych? Gdzie są historyczne znaki i pomniki? Kiedy mówimy o burzeniu pomników, jest to akt historyczny Edukacja, a nie historyczne wymazanie, o które powinniśmy zabiegać.
