David Swanson, 13 września 2019 r
Do niedawna nie wiedziałem, że Smedley Butler kiedykolwiek był w moim mieście. Potem usłyszałem, że przemawiał na Uniwersytecie Wirginii w Charlottesville w 1937 roku. Uniwersytet Wirginii miał przemówienie schowane w swoich stosach i był na tyle uprzejmy, że je wykopał. Jest wklejony poniżej.
Jeśli nie słyszałeś o Smedleyu Butlerze i nie wiesz, dlaczego jest głównym bohaterem weteranów na rzecz pokoju i ogólnie rzeczników pokoju (jak również był generałem dywizji), mogę spróbować podsumować jego niesamowite życie w kilku zdania. Ten człowiek powinien być bohaterem dla przeciwników faszystowskich pochodów, które notabene dotarły także do Charlottesville.
Smedley Butler był prawdziwym wyznawcą wszystkich patriotycznych i militarnych bzdur. Skłamał co do swojego wieku, żeby wcześnie wstąpić do piechoty morskiej. Wyróżniał się szaloną odwagą i zdolnościami przywódczymi w wojnach w Chinach i Ameryce Łacińskiej. Rządził Haiti. Był bohaterem I wojny światowej. Był odpowiedzialny za prohibicję w Filadelfii, dopóki nie wyegzekwował prawa przeciwko bogatym. Był najbardziej odznaczonym żołnierzem piechoty morskiej w historii i pozostaje jednym z najbardziej odznaczonych członków armii amerykańskiej w historii. Kierował bazą w Quantico i sam został w niej uwięziony jako kara za upublicznienie faktu, że bliski sojusznik USA, Benito Mussolini, przypadkowo przejechał samochodem małą dziewczynkę.
Butler był ukochanym bohaterem weteranów i przywódcą ich walk między innymi o wypłatę premii. Grupa najbogatszych osób w kraju zbadała ruchy faszystowskie w Europie i próbowała zatrudnić Butlera do poprowadzenia zamachu stanu przeciwko prezydentowi Franklinowi Rooseveltowi. Butler ujawnił spisek, a przesłuchania w Kongresie potwierdziły jego rewelacje. Historycy uważają, że bez odmowy Butlera spisek mógłby równie dobrze zostać zrealizowany.
Butler potępił wojnę w niezliczonych publicznych przemówieniach i odrzucił swoją dotychczasową karierę jako kanciarza handlującego śmiercią w służbie Wall Street. Był równie namiętny, oddany i nieustraszony w swoim sprzeciwie wobec zorganizowanych masowych mordów, jak wcześniej je popierał. Jako dowód tego twierdzenia oferuję następującą mowę na papierze firmowym Butlera z jego maszynopisem i odręcznymi poprawkami:
W tym czasie wojsko amerykańskie szybko przygotowywało się do wojny z Japonią, a grupy pokojowe organizowały demonstracje przeciwko wojnie z Japonią — wojnie, która wybuchła dopiero w 1941 roku.
Przeczytaj jeszcze raz to ostatnie pytanie. W 1937 roku było to pytanie retoryczne. Odpowiedź była oczywista. W powojennym świecie permanentnej wojny odpowiedź jest o wiele mniej oczywista i o wiele bardziej przewrotna. Politycy byli tak samo nieufni wobec „ugłaskania”, jak i agresji, jeśli nie dużo bardziej.
Propaganda oczywiście już dawno ustaliła, że zajmowanie się własnymi sprawami jest grzesznym „izolacjonizmem”, mimo że Butler, jak większość „izolacjonistów”, w następnym tchu bardzo jasno daje do zrozumienia, że nie mówi o izolowaniu kogokolwiek.
W czasie tego przemówienia poprawka Ludlowa zyskiwała na sile w Kongresie. Wymagałoby to publicznego głosowania przed jakąkolwiek wojną. Prezydent Roosevelt skutecznie zablokował jego przejście.
Jednym z powodów, dla których Smedley Butler zaginął w historii, jest to, że korporacyjne media i historycy dołożyli wszelkich starań, aby wymazać i ukryć historię spisku na Wall Street. Podejrzewam, że innym powodem jest to, że Butler sprzeciwiał się wojnie przed najświętszą ze świętych wojen w kulturze amerykańskiej, II wojną światową. Z tego powodu proponuję tutaj wprowadzenie do ponownej oceny mitologii:
