Znani światowi liderzy i aktywiści mówią „Nie poddawaj się!”

„Nie poddawaj się!” w obliczu niesprawiedliwości była mantrą trzech światowych przywódców, członków grupy zwanej „The Elders” (www.TheElders.org). Podczas rozmów w Honolulu, 29-31 sierpnia, The Elders zachęcali aktywistów, aby nigdy nie przestawali pracować nad niesprawiedliwością społeczną. „Trzeba mieć odwagę, by zabrać głos w różnych kwestiach” i „Jeśli podejmiesz działania, możesz osiągnąć większy pokój z samym sobą i własnym sumieniem” - to niektóre z wielu pozytywnych komentarzy wygłoszonych przez przywódcę walczącego z apartheidem, arcybiskupa Desmonda Tutu, były premier Norwegii i ekolog dr Gro Harlem Brundtland oraz międzynarodowa prawniczka zajmująca się prawami człowieka Hina Jilani.

Starsi to grupa przywódców, których zebrał w 2007 roku Nelson Mandela, aby wykorzystać swoje „niezależne, zbiorowe doświadczenie i wpływ na pracę na rzecz pokoju, eliminacji ubóstwa, zrównoważonej planety, sprawiedliwości i praw człowieka, działając zarówno publicznie, jak i za pośrednictwem prywatnej dyplomacji. zaangażowanie światowych liderów i społeczeństwa obywatelskiego w rozwiązywanie konfliktów i zajmowanie się jego podstawowymi przyczynami, zwalczanie niesprawiedliwości oraz promowanie etycznego przywództwa i dobrych rządów.

Wśród starszych znaleźli się były prezydent USA Jimmy Carter, były sekretarz generalny ONZ Kofi Annan, były prezydent Finlandii Martti Ahtisaari, były prezydent Irlandii Mary Robinson, były prezydent Meksyku Ernesto Zedillo, były prezydent Brazylii Fernando Henrique Cardoso, oddolny organizator i szef Stowarzyszenia Kobiet Samozatrudnionych z Indii Ela Bhatt, była minister spraw zagranicznych Algierii i specjalny przedstawiciel ONZ ds. Afganistanu i Syrii Lakhdar Brahimi i Grace Machel, była minister edukacji Mozambiku, śledztwo ONZ w sprawie dzieci podczas wojny i współzałożycielka The Elders z mężem Nelsonem Mandelą.

Pillars of Peace Hawai'i (www.pillarsofpeacehawaii.org/the-elders-in-hawii) i Hawai'i Community Foundation (www.hawaiicommunityfoundation.org)

sponsorował wizytę The Elders na Hawai'i. Poniższe komentarze zostały zebrane z czterech publicznych wydarzeń, podczas których przemawiali The Elders.

Arcybiskup kościoła anglikańskiego Desmond Tutu był liderem ruchu przeciwko apartheidowi w Południowej Afryce, opowiadając się za bojkotem, zbyciem aktywów i sankcjami wobec rządu RPA. W 1984 roku otrzymał Nagrodę Nobla Peach za zasługi w walce z apartheidem. W 1994 roku został mianowany przewodniczącym Komisji Prawdy i Pojednania Republiki Południowej Afryki w celu zbadania zbrodni z czasów apartheidu. Był głośnym krytykiem izraelskich działań apartheidu na Zachodnim Brzegu iw Strefie Gazy.

Arcybiskup Tutu powiedział, że nie aspiruje do stanowiska przywódczego w ruchu przeciwko apartheidowi, ale po tym, jak wielu pierwotnych przywódców znalazło się w więzieniu lub na wygnaniu, narzucono mu rolę przywódczą.

Tutu powiedział, że pomimo całego międzynarodowego uznania, jest z natury osobą nieśmiałą, a nie szorstką, nie jest „konfrontacjonistą”. Powiedział, że chociaż nie budził się każdego ranka, zastanawiając się, co może zrobić, aby zirytować apartheidowy rząd w Południowej Afryce, okazało się, że prawie wszystko, co robił, kończyło się w ten sposób, ponieważ mówił o prawach każdego człowieka. Pewnego dnia udał się do białego premiera RPA około 6 czarnych, którzy mieli zostać powieszeni. Premier był początkowo uprzejmy, ale potem się złościł, a potem Tutu przemawiając w obronie praw szóstki odwzajemniła złość - Tutu powiedziała: „Nie sądzę, żeby Jezus poradził sobie z tym tak, jak ja, ale cieszyłem się, że skonfrontowałam się premiera Republiki Południowej Afryki, ponieważ traktowali nas jak brud i śmieci ”.

Tutu ujawnił, że dorastał w Afryce Południowej jako „jeżowca z miasteczka” i spędził dwa lata w szpitalu z powodu gruźlicy. Chciał zostać lekarzem, ale nie mógł opłacić szkoły medycznej. Został nauczycielem w liceum, ale porzucił naukę, gdy rząd apartheidu odmówił nauczania czarnych nauk ścisłych i nakazał nauczanie języka angielskiego tylko po to, aby czarni „byli w stanie zrozumieć i być posłusznym swoim białym panom”. Następnie Tutu został członkiem duchowieństwa anglikańskiego i awansował na stanowisko dziekana Johannesburga, pierwszego czarnego na tym stanowisku. Na tym stanowisku media nadały rozgłos wszystkim, co powiedział, a jego głos stał się jednym z głównych czarnych głosów, wraz z innymi, takimi jak Winnie Mandela. Otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1984 roku. Tutu powiedział, że wciąż nie może uwierzyć w życie, które prowadził, w tym na czele grupy The Elders, złożonej z prezydentów krajów i byłego Sekretarza Generalnego ONZ.

Podczas walki z apartheidem w Afryce Południowej Tutu powiedział, że „świadomość, że mamy takie wsparcie na całym świecie, zrobiła dla nas ogromną różnicę i pomogła nam dalej działać. Kiedy przeciwstawiliśmy się apartheidowi, przedstawiciele religii zebrali się, aby nas wesprzeć. Kiedy rząd Republiki Południowej Afryki odebrał mi paszport, a Niedziela Klasa szkolna w Nowym Jorku zrobiła „Paszporty miłości” i wysłała je do mnie. Nawet małe czyny mają duży wpływ na ludzi biorących udział w walce ”.

Arcybiskup Tutu powiedział: „Młodzi chcą zmienić świat i mogą to zmienić. Studenci byli kluczowymi elementami bojkotu, dezinwestycji i sankcji przeciwko rządowi apartheidu w RPA. Kiedy prezydent Reagan zawetował ustawę przeciwko apartheidowi uchwaloną przez Kongres USA, studenci zorganizowali się, aby zmusić Kongres do odrzucenia weta prezydenckiego, co Kongres uczynił ”.

W sprawie konfliktu izraelsko-palestyńskiego arcybiskup Desmond Tutu powiedział: „Kiedy jadę do Izraela i przechodzę przez punkty kontrolne, aby dostać się na Zachodni Brzeg, serce boli mnie z powodu podobieństw między Izraelem a apartheidem RPA”. Zauważył: „Czy zostałem złapany w zakrzywieniu czasu? Tego właśnie doświadczyliśmy w Afryce Południowej ”. Ze wzruszeniem powiedział: „Moja udręka jest tym, co Izraelczycy sobie wyrządzają. Dzięki procesowi prawdy i pojednania w Afryce Południowej odkryliśmy, że kiedy wykonujesz niesprawiedliwe prawa, prawa dehumanizujące, sprawca lub egzekwujący te prawa są odczłowieczeni. Płaczę za Izraelczykami, ponieważ ostatecznie nie widzieli ofiar swoich czynów tak ludzkich jak oni ”.

Bezpieczny i sprawiedliwy pokój między Izraelem a Palestyną był dla The Elders priorytetem od czasu powstania grupy w 2007 roku. Starsi odwiedzili region trzy razy jako grupa, w 2009, 2010 i 2012 roku. W 2013 roku The Elders nadal przemawiają stanowczo wypowiada się na temat polityki i działań, które podważają rozwiązanie dwupaństwowe i perspektywy pokoju w regionie, zwłaszcza budowę i rozbudowę nielegalnych izraelskich osad na Zachodnim Brzegu. W 2014 roku były prezydent USA Jimmy Carter i była prezydent Irlandii Mary Robinson napisali ważny artykuł dotyczący Izraela i Strefy Gazy w magazynie Foreign Policy zatytułowanym „Gaza: A Cycle of Violence That Can Be Broken” (http://www.theelders.org/artykuł / przemoc w cyklu gazowym-można złamać),

W kwestii wojny arcybiskup Tutu powiedział: „W wielu krajach obywatele zgadzają się, że wydawanie pieniędzy na broń do zabijania ludzi jest w porządku, a nie na pomoc w utrzymaniu czystej wody. Możemy wyżywić wszystkich na ziemi, ale zamiast tego nasze rządy kupują broń. Musimy powiedzieć naszym rządom i producentom broni, że nie chcemy tej broni. Firmy, które produkują rzeczy, które raczej zabijają niż ratują życie, prześladują społeczeństwo obywatelskie w krajach zachodnich. Po co to kontynuować, skoro mamy możliwość ratowania ludzi za pomocą pieniędzy wydanych na broń? Młodzież powinna powiedzieć „Nie, nie w moim imieniu”. To haniebne, że dzieci umierają z powodu złej wody i braku szczepionek, podczas gdy kraje uprzemysłowione wydają miliardy na broń ”.

Inne komentarze arcybiskupa Tutu:

 Trzeba bronić prawdy, bez względu na konsekwencje.

Bądź idealistą jako młody człowiek; Uwierz, że możesz zmienić świat, ponieważ możesz!

My „starsi” czasami sprawiamy, że młodzież traci idealizm i entuzjazm.

Do młodzieży: dalej śnij - śnij, że wojny już nie ma, że ​​bieda to historia, że ​​możemy rozwiązać ludzi umierających z braku wody. Bóg polega na tobie, jeśli chodzi o świat bez wojny, świat, w którym panuje równość. Boży świat jest w twoich rękach.

Świadomość, że ludzie modlą się za mnie, pomaga mi. Wiem, że w miejskim kościele jest starsza pani, która codziennie modli się za mnie i mnie podtrzymuje. Z pomocą tych wszystkich ludzi jestem zaskoczony tym, jak „mądry” okazuję się być. To nie jest moje osiągnięcie; Muszę pamiętać, że dzięki ich pomocy jestem tym, kim jestem.

Trzeba mieć chwile spokoju, aby mogła być inspiracja.

Pływamy razem lub utopimy się razem - musimy obudzić innych!

Bóg powiedział, że to jest twoja domowa pamięć, że wszyscy jesteśmy częścią tej samej rodziny.

Pracuj nad kwestiami, które „będą próbowały otrzeć łzę z oka Boga. Chcesz, aby Bóg uśmiechał się z powodu twojego zarządzania ziemią i ludźmi na niej mieszkającymi. Bóg patrzy na Gazę i Ukrainę, a Bóg mówi: „Kiedy oni to zdobędą?”

Każda osoba ma nieskończoną wartość, a złe traktowanie ludzi jest bluźnierstwem przeciwko Bogu.

Istnieje ogromna różnica między tymi, którzy są w naszym świecie - a teraz mamy taką samą dysproporcję w czarnej społeczności w Afryce Południowej.

Praktykuj spokój w życiu codziennym. Kiedy robimy dobrze, rozchodzi się jak fale, nie jest pojedynczą falą, ale dobro tworzy fale, które dotykają wielu ludzi.

Zniesiono niewolnictwo, prawa kobiet i równouprawnienie rosną, a Nelson Mandela został wypuszczony z więzienia - utopia? Dlaczego nie?

Bądź w pokoju ze sobą.

Zacznij każdy dzień od chwili refleksji, oddychaj dobrocią i wydychaj zło.

Bądź w pokoju ze sobą.

Jestem więźniem nadziei.

Jako prawniczka zajmująca się prawami człowieka w Pakistanie Hina Jilani założyła pierwszą kancelarię prawną dla kobiet i pierwszą komisję praw człowieka w swoim kraju. Była Specjalnym Przedstawicielem ONZ ds. Obrońców Praw Człowieka w latach 2000-2008 i została powołana do komitetów ONZ w celu zbadania naruszeń prawa międzynarodowego w konfliktach w Darfurze i Gazie. W 2001 roku otrzymała Milenijną Pokojową Nagrodę dla Kobiet.

Pani Jilani powiedziała, że ​​jako obrończyni praw człowieka w Pakistanie, pracując na rzecz praw mniejszości, „nie byłam popularna wśród większości - ani rządu”. Powiedziała, że ​​jej życie było zagrożone, jej rodzina została zaatakowana i musiała opuścić kraj, a ona została uwięziona za wysiłki na rzecz sprawiedliwości społecznej, których nie lubimy. Jilani zauważyła, że ​​trudno jej uwierzyć, że inni pójdą za jej przywództwem, ponieważ jest ona tak kontrowersyjną postacią w Pakistanie, ale robią to, ponieważ wierzą w przyczyny, nad którymi pracuje.

Powiedziała, że ​​pochodzi z rodziny aktywistów. Jej ojciec został uwięziony za sprzeciw wobec rządu wojskowego w Pakistanie i wyrzucono ją z college'u za rzucenie wyzwania temu samemu rządowi. Powiedziała, że ​​jako „świadoma” studentka nie może unikać polityki, a jako studentka prawa spędzała dużo czasu w więzieniach, pomagając więźniom politycznym i ich rodzinom. Jilani powiedziała: „Nie zapomnij o rodzinach tych, którzy idą do więzienia, próbując przeciwstawić się niesprawiedliwości. Ci, którzy poświęcają się i idą do więzienia, muszą wiedzieć, że ich rodziny otrzymają pomoc, gdy przebywają w więzieniu ”.

Jeśli chodzi o prawa kobiet, Jilani powiedziała: „Wszędzie tam, gdzie kobiety mają kłopoty na całym świecie, gdzie nie mają praw lub ich prawa są w tarapatach, musimy pomagać sobie nawzajem i wywierać presję, aby położyć kres niesprawiedliwości”. Dodała: „Opinia publiczna uratowała mi życie. Moje uwięzienie zakończyło się pod naciskiem organizacji kobiecych, a także rządów ”.

Obserwując bogatą kulturową i etniczną różnorodność Hawajów, pani Jilani powiedziała, że ​​należy uważać, aby nie pozwolić niektórym ludziom na wykorzystanie tej różnorodności do podzielenia społeczeństwa. Mówiła o konfliktach etycznych, które wybuchły w ostatnich dziesięcioleciach i doprowadziły do ​​śmierci setek tysięcy ludzi w byłej Jugosławii; w Iraku i Syrii między sunnitami a szyitami oraz między różnymi sektami sunnitów; oraz w Rwandzie między Hutus a Tutus. Jilani powiedziała, że ​​musimy nie tylko tolerować różnorodność, ale ciężko pracować, aby dostosować się do różnorodności.

Jilani powiedziała, że ​​gdy była w komisjach śledczych w Gazie i Darfurze, przeciwnicy kwestii praw człowieka w obu obszarach usiłowali zdyskredytować ją i innych w komisjach, ale nie dopuściła do sprzeciwu, by powstrzymać ją przed sprawiedliwością.

W 2009 roku Hina Jilani była członkiem zespołu ONZ, który badał 22-dniowy izraelski atak na Gazę, który został udokumentowany w raporcie Goldstone'a. Jilani, która badała również działania wojskowe wobec ludności cywilnej w Darfurze, powiedziała: „Prawdziwym problemem jest okupacja Gazy. W ciągu ostatnich pięciu lat Izrael przeprowadził trzy ofensywne akcje przeciwko Strefie Gazy, z których każda była krwawą i niszczącą infrastrukturę cywilną potrzebną do przetrwania ludności Gazy. Żadna ze stron nie może skorzystać z prawa do samoobrony, aby uniknąć prawa międzynarodowego. Nie ma pokoju bez sprawiedliwości dla Palestyńczyków. Sprawiedliwość jest celem osiągnięcia pokoju ”.

Jilani powiedziała, że ​​społeczność międzynarodowa musi angażować Izraelczyków i Palestyńczyków w rozmowy, aby zapobiec większej liczbie konfliktów i śmierci. Dodała, że ​​społeczność międzynarodowa musi zdecydowanie stwierdzić, że bezkarne łamanie prawa międzynarodowego nie będzie dozwolone - żąda się międzynarodowej odpowiedzialności. Jilani powiedziała, że ​​zakończenie konfliktu między Izraelem a Palestyną składa się z trzech części. Po pierwsze, okupacja Gazy musi się skończyć. Zauważyła, że ​​okupacja może być prowadzona z zewnątrz, jak w Gazie, a także od wewnątrz, jak na Zachodnim Brzegu. Po drugie, musi istnieć izraelskie zobowiązanie do posiadania zdolnego do życia państwa palestyńskiego. Po trzecie, obie strony muszą poczuć, że ich bezpieczeństwo jest chronione. Jilani dodała, że ​​„Obie strony muszą przestrzegać norm międzynarodowego postępowania”.

Jilani dodała: „Jest mi bardzo przykro z powodu ludzi, którzy znaleźli się w konflikcie - wszyscy cierpieli. Ale z jednej strony zdolność do wyrządzania krzywdy jest znacznie większa. Okupacja izraelska musi się skończyć. Okupacja przynosi szkody także Izraelowi… Dla pokoju na świecie musi istnieć zdolne do przetrwania państwo palestyńskie z przyległymi terytoriami. Nielegalne osadnictwo musi się skończyć ”.

Jilani powiedziała: „Społeczność międzynarodowa musi pomóc obu stronom w sformułowaniu formy współistnienia, a koegzystencja może polegać na tym, że nawet jeśli są obok siebie, mogą nie mieć ze sobą nic wspólnego. Wiem, że jest to możliwe, ponieważ tak właśnie postępowały Indie i Pakistan przez 60 lat ”.

Jilani zauważyła: „Potrzebujemy standardów sprawiedliwości i mechanizmów pozwalających ocenić, jak radzić sobie z niesprawiedliwością i nie powinniśmy się wstydzić korzystania z tych mechanizmów”.

Inne komentarze Hiny Jilani:

Trzeba mieć odwagę, by mówić o sprawach.

 Trzeba mieć poczucie cierpliwości podczas przechodzenia przez przeciwności losu, ponieważ nie można oczekiwać osiągnięcia rezultatów w jednej chwili.

Niektóre problemy zmieniają się przez dziesięciolecia - stanie na rogu ulicy przez 25 lat z tablicą przypominającą społeczeństwu o konkretnym problemie nie jest rzadkością. A potem w końcu nadchodzi zmiana.

Nie można zrezygnować z walki, bez względu na to, ile czasu zajmie ostateczne uzyskanie zmian, na które się pracuje. Płynąc pod prąd, możesz odpocząć zbyt wcześnie i zostać porwany przez prąd.

Staram się kontrolować swoje oburzenie i złość, aby wykonać swoją pracę, ale jestem oburzony trendami, które uniemożliwiają osiągnięcie spokoju. Musimy mieć awersję do niesprawiedliwości. Stopień, w jakim nie podoba Ci się dany problem, zmusi Cię do podjęcia działania.

Nie zależy mi na popularności, ale chcę, aby przyczyny / problemy były popularne, abyśmy mogli zmienić zachowanie. Jeśli pracujesz na rzecz praw mniejszości, większości nie podoba się to, co robisz. Musisz mieć odwagę, aby kontynuować.

W pracy ze sprawiedliwością społeczną potrzebujesz systemu wsparcia złożonego z przyjaciół i rodziny. Kiedyś moja rodzina została wzięta jako zakładniczka, a potem musiałem ich wyprowadzić z kraju dla ich bezpieczeństwa, ale zachęcili mnie, żebym został i kontynuował walkę.

Jeśli podejmiesz działania, możesz stać się większym pokojem ze sobą i własnym sumieniem.

Bądź z ludźmi, których lubisz i zgadzasz się na wsparcie.

Jilani zauważyła, że ​​pomimo postępów w zakresie równości płci kobiety są nadal bardziej narażone na marginalizację. W większości społeczeństw nadal trudno jest być kobietą i być słyszanym. Gdziekolwiek kobiety na całym świecie mają kłopoty, gdzie nie mają praw lub ich prawa są w tarapatach, musimy pomagać sobie nawzajem i wywierać presję, aby położyć kres niesprawiedliwości.

Złe traktowanie rdzennej ludności jest oburzające; ludność tubylcza ma prawo do samostanowienia. Składam hołd przywódcom ludów tubylczych, ponieważ mają one bardzo trudne zadanie, aby uwidocznić problemy.

W dziedzinie praw człowieka istnieją pewne kwestie niepodlegające negocjacjom, które nie mogą zostać naruszone

Opinia publiczna uratowała mi życie. Moje uwięzienie zakończyło się naciskiem organizacji kobiecych, a także rządów.

W odpowiedzi na pytanie, jak dalej idziesz, Jilani powiedziała, że ​​niesprawiedliwość się nie kończy, więc nie możemy przestać. Rzadko zdarza się sytuacja, w której wszyscy wygrywają. Małe sukcesy są bardzo ważne i torują drogę do dalszej pracy. Nie ma utopii. Pracujemy na rzecz lepszego świata, a nie najlepszego świata.

Pracujemy na rzecz przyjęcia wspólnych wartości w różnych kulturach.

Jako lider nie izolujesz się. Musisz pozostać z innymi osobami o podobnych poglądach, aby uzyskać wsparcie, aby pracować dla wspólnego dobra, pomagać i przekonywać innych. W końcu poświęcasz większość swojego życia osobistego dla ruchu sprawiedliwości społecznej.

Suwerenność narodów jest największą przeszkodą dla pokoju. Suwerenni są ludzie, a nie narody. Rządy nie mogą naruszać praw ludzi w imię suwerenności rządu

Były premier dr Gro Harlem Brundtland,

Dr Gro Harlem Brundtland był przez trzy kadencje premiera Norwegii w latach 1981, 1986-89 i 1990-96. Była pierwszą najmłodszą kobietą w Norwegii, a w wieku 41 lat najmłodszą. Pełniła funkcję Dyrektora Generalnego Światowej Organizacji Zdrowia ONZ w latach 1998-2003, specjalnego wysłannika ONZ ds. Zmian klimatycznych w latach 2007-2010 oraz członka panelu wysokiego szczebla Sekretarza Generalnego ONZ ds. Globalnego zrównoważonego rozwoju. Premier Brundtland polecił swojemu rządowi przeprowadzić tajne rozmowy z rządem izraelskim i przywódcami palestyńskimi, które doprowadziły do ​​podpisania porozumień z Oslo w 1993 roku.

Dzięki swojemu doświadczeniu jako specjalnego wysłannika ONZ ds. Zmian klimatycznych w latach 2007-2010 i członkini panelu wysokiego szczebla sekretarza generalnego ONZ ds. Globalnego zrównoważonego rozwoju, Brundtland powiedziała: „Powinniśmy byli rozwiązać problem zmian klimatycznych za naszego życia, nie pozostawiając tego młodzieży świat." Dodała: „Ci, którzy nie chcą wierzyć nauce o zmianach klimatycznych, zaprzeczający klimatowi, mają niebezpieczny wpływ na Stany Zjednoczone. Musimy dokonać zmian w naszym stylu życia, zanim będzie za późno ”.

Brundtland powiedział: „Wręczenie Pokojowej Nagrody Nobla Wangari Maathai z Kenii za sadzenie drzew i publiczny program edukacji ekologicznej to uznanie, że ratowanie naszego środowiska jest częścią pokoju na świecie. Tradycyjna definicja pokoju mówiła głośno / działała przeciwko wojnie, ale jeśli toczymy wojnę z naszą planetą i nie możemy na niej żyć z powodu tego, co z nią zrobiliśmy, musimy przestać ją niszczyć i zawrzeć pokój z to."

Brundtland powiedział: „Chociaż wszyscy jesteśmy jednostkami, mamy za siebie wspólne obowiązki. Ambicja, cele do wzbogacenia się i dbania o siebie ponad innych, czasami zaślepiają ludzi na ich obowiązek pomagania innym. W ciągu ostatnich 25 lat widziałem, że młodzi ludzie stali się cyniczni.

W 1992 dr Brundtland jako premier Norwegii polecił swojemu rządowi przeprowadzenie tajnych negocjacji z Izraelczykami i Palestyńczykami, które doprowadziły do ​​porozumień z Oslo, które zostały zapieczętowane uściskiem dłoni między premierem Izraela Rabina i szefem OWP Arafatem w Ogrodzie Różanym biały Dom.

Brundtland powiedział: „Teraz, 22 lata później, tragedia Porozumień z Oslo NIE wydarzyła się. Nie pozwolono na utworzenie państwa palestyńskiego, ale zamiast tego Gaza została zablokowana przez Izrael i okupowany przez Izrael Zachodni Brzeg. ” - dodał Brundtland. „Nie ma rozwiązania poza rozwiązaniem opartym na dwóch stanach, w którym Izraelczycy uznają, że Palestyńczycy mają prawo do własnego państwa”.

Jako 20-letnia studentka medycyny zaczęła zajmować się kwestiami i wartościami socjaldemokratycznymi. Powiedziała: „Czułam, że muszę zająć stanowisko w kwestiach. W trakcie mojej kariery medycznej zostałem Ministrem Środowiska Norwegii. Jako zwolenniczka praw kobiet, jak mogłabym to odrzucić? ”

W 1981 roku Brundtland został wybrany na premiera Norwegii. Powiedziała: „Były na mnie straszne, pozbawione szacunku ataki. Kiedy zabierałem się za to stanowisko, miałem wielu krytyków, którzy wyrazili wiele negatywnych komentarzy. Moja mama zapytała mnie, dlaczego mam przez to przejść? Gdybym nie skorzystał z okazji, kiedy inna kobieta miałaby szansę? Zrobiłam to, aby utorować drogę kobietom w przyszłości. Powiedziałem jej, że muszę to znieść, żeby następne kobiety nie musiały przechodzić przez to, co ja. A teraz mamy drugą kobietę, premier Norwegii - konserwatystkę, która skorzystała z mojej pracy 30 lat temu ”.

Brundtland powiedział: „Norwegia wydaje 7 razy więcej na mieszkańca niż USA na pomoc międzynarodową. Uważamy, że musimy dzielić się naszymi zasobami ”. (Starsza pani Hina Jilani dodała, że ​​w stosunkach międzynarodowych w Norwegii istnieje szacunek dla osób i organizacji w kraju, z którym Norwegia współpracuje. Międzynarodowa pomoc z Norwegii nie wiąże się z żadnymi zobowiązaniami, co ułatwia partnerstwo finansowe w krajach rozwijających się. Organizacje pozarządowe nie przyjmują pomocy od Stanów Zjednoczonych ze względu na związane z nimi zobowiązania i przekonanie, że Stany Zjednoczone nie przestrzegają praw człowieka).

Brundtland zauważył: „Stany Zjednoczone mogą się wiele nauczyć od krajów skandynawskich. Mamy ogólnokrajową radę ds. Młodzieży, aby prowadzić dialog między pokoleniami, wyższe podatki, ale także opiekę zdrowotną i edukację dla wszystkich, oraz aby zapewnić rodzinom dobry start, mamy obowiązkowy urlop ojcowski dla ojców ”.

Jako premier, a teraz jako członek The Elders, musiała poruszać tematy, które głowy państw nie chciały słuchać. Powiedziała: „Jestem uprzejma i pełna szacunku. Rozpoczynam od dyskusji na temat wspólnych problemów, a następnie przechodzę do trudnych kwestii, które chcemy poruszyć. Może im się to nie podobać, ale prawdopodobnie będą słuchać, ponieważ szanowałeś ich. Nie zadawaj nagle trudnych pytań w momencie, gdy przekroczysz próg.

Inne komentarze:

To nie religie świata są problemem, to „wierni” i ich interpretacje religii. To niekoniecznie religia przeciwko religii, widzimy chrześcijan przeciwko chrześcijanom w Irlandii Północnej; Sunnici przeciwko sunnitom w Syrii i Iraku; Sunnici przeciwko szyitom. Jednak żadna religia nie mówi, że zabijanie jest słuszne.

Obywatele mogą odgrywać ważną rolę w polityce ich rządu. Obywatele zmusili swoje narody do zmniejszenia liczby broni jądrowej na świecie. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych Stany Zjednoczone i ZSRR dokonały wypłat, ale to za mało. Obywatele zmusili traktat min przeciwpiechotny do zniesienia min przeciwpiechotnych.

Największym postępem na rzecz pokoju w ciągu ostatnich 15 lat są milenijne cele rozwoju, które mają sprostać potrzebom na całym świecie. MCR pomogły w zmniejszeniu śmiertelności dzieci i dostępie do szczepionek, edukacji i wzmocnieniu pozycji kobiet.

Aktywizm polityczny powoduje zmianę społeczną. W Norwegii mamy urlop rodzicielski zarówno dla ojców, jak i matek - zgodnie z prawem ojcowie muszą skorzystać z tego urlopu. Możesz zmienić społeczeństwo, zmieniając zasady.

Największą przeszkodą dla pokoju jest egoizm ze strony rządów i jednostek.

Jeśli nadal będziesz walczyć, zwyciężysz. Zmiana nastąpi, jeśli zdecydujemy, że tak się stanie. Musimy użyć naszych głosów. Wszyscy możemy wnieść swój wkład.

Wiele rzeczy niemożliwych wydarzyło się w moim wieku 75.

Każdy musi znaleźć swoją pasję i inspirację. Dowiedz się wszystkiego, co możesz na dany temat.

Zyskasz inspirację od innych i przekonujesz innych.

Jesteś podtrzymywany, widząc, że to, co robisz, robi różnicę

Uczciwość, odwagę i mądrość Starszych można zobaczyć w nagranej na żywo transmisji z ich publicznych wydarzeń  http://www.hawaiicommunityfoundation.org/społeczność-wpływ / filary-stream-hawaii-live-stream