Oficjalne tajemnice: najlepszy film do tej pory w tym roku

Prawdziwa historia brytyjskiego informatora Katharine Gun jest publiczna. Nowy film przedstawiający tę historię z Keirą Knightley w roli głównej to nazywa thriller. I tak jest.

W jaki sposób znane wydarzenie można przekształcić w pełen napięcia thriller? Częściowo jest to możliwe, ponieważ historia jest złożona, o której niewielu zna szczegóły, a częściowo dlatego, że większość ludzi nic nie wie. Na świecie jest za dużo informacji, a większość z nich jest bezużyteczna lub gorsza. Historia informatora, który podjął wielkie ryzyko, aby ujawnić największe możliwe zbrodnie przez ludzi posiadających największą władzę na świecie, nie jest odrobiną informacji, która była najczęściej powtarzana w ciągu ostatnich lat 16, odkąd to się stało. W rzeczywistości prawie wcale nie wspomniano o tym w mediach korporacyjnych.

Polecam nie czytać niczego o Katharine Gun, dopóki nie zobaczysz Oficjalne tajemnice. A to, co napiszę tutaj o filmie, pozwoli w ogóle uniknąć ujawnienia wielu rzeczy. Ale możesz najpierw obejrzeć film, a potem wróć do tego.

W filmie nie ma walk, strzelanin, pościgów samochodowych, potworów, nagości; a najbliższą rzeczą, którą ma do demonizowanych złoczyńców, których lubisz nienawidzić, są faktyczni politycy w rzeczywistych klipach telewizyjnych, które bohaterowie filmu oglądają na swoich telewizorach. A jednak film jest ekscytujący. To jest chwytające.

Reżyser filmu Gavin Hood również wyreżyserował film okropny kawałek propagandy nazywa Oko na niebie. Twierdził, że zamierza podnieść ważne pytania moralne, podczas gdy w rzeczywistości miał usprawiedliwiać najbardziej niemoralne działania na podstawie fantastycznego scenariusza, który nigdy nie istniał w prawdziwym świecie i nigdy nie będzie. Ale to zainteresowanie kwestiami moralnymi przyniosło owoce. Oficjalne tajemnice to dramatyczna konfrontacja wyborów moralnych i ważny model, ponieważ bohater dokonuje mądrego i odważnego wyboru za każdym razem.

Oficjalna „przyczepa” dla Oficjalne tajemnice ujawnia, że ​​ogólnym kontekstem są kłamstwa USA i Wielkiej Brytanii na temat powodów ataku na Irak w 2003. Katharine Gun ujawnia dowody złego postępowania, próbując zapobiec wojnie, która według niej będzie katastrofalna. Jej koledzy nie działają. Jej przełożeni nie działają. Informator jest rzadkością. Ale inni pomagają, bez których przeciek nic by nie osiągnął. Aktywiści pokojowi pomagają w wycieku. Dziennikarze pracują nad potwierdzeniem tej historii. Urzędnicy państwowi pomagają to potwierdzić i zezwolić na publikację. Gazeta, która otwarcie i wyraźnie popiera rozpoczęcie wojny, ceni tę wiadomość jako powód do rozważenia opublikowania tej historii. Nawet adwokat, który od tamtej pory uczynił więcej dla usprawiedliwienia zabójstw bezzałogowych niż jakikolwiek film, opowiada się za pokojem.

Gun nadal martwi się zapobieganiem wojnie, ale martwi się także o swoich kolegów, którzy są podejrzani o wyciek. Czy powinna przyznać się do winy, oczyścić kolegów i zweryfikować historię? Co najlepiej potwierdzi historię publiczności? Co będzie najlepiej promować przyszłe informowanie o nieprawidłowościach? Czy los jej kolegów nawet waży się w sprawie, która zagraża wielu tysiącom czy milionom istnień? Czy los jej małżeństwa lub męża, który mógłby być zagrożony? W jaki sposób rozróżnia, że ​​wszyscy demaskatorzy łączą coś tak złego, że przekracza granicę i całą wątpliwą pracę wykonaną od lat bez protestu? Film wciąga nas we wszystkie te pytania i wiele innych.

Jeśli Gun zostanie złapany lub jeśli się włączy, czy powinna się przyznać do winy i otrzymać najlżejszą karę? A może powinna się przyznać do niewinności i dążyć, poprzez proces, do ujawnienia dokumentów rządowych, które dodatkowo ujawniłyby przestępczość wojenną - ryzykując długi wyrok więzienia? Co osiągnie najlepszy wynik na dłuższą metę? Jeśli wojna i tak się wydarzy, ale haniebnie i wyraźnie nielegalnie bez globalnego poparcia lub głosowania ONZ, czy będzie to porażka? Czy odwaga może zainspirować innych do gwizdka, nawet jeśli cel nie zostanie osiągnięty? A jeśli odwaga zostanie szybko zapomniana? Co, jeśli zostanie to potencjalnie uznane za znacznie większe niż kiedykolwiek wcześniej, dzięki filmowi, który jest szeroko oglądany wiele lat później?