Odyseusz pracowałby dla Lockheed Martin

David Swanson, Spróbujmy demokracji, Lipiec 17, 2022

Mój ośmioletni syn i ja właśnie przeczytaliśmy skróconą wersję Odyssey. Tradycyjnie uważa się, że jest to historia bohatera pokonującego różne potwory. A jednak jest to naprawdę dość rażąca historia potwora, który przedziera się przez różnych bohaterów.

Odyseusz, oczywiście, przed tą historią porzucił swoją rodzinę, aby walczyć i zabić grupę ludzi, których nie znał, wraz z grupą innych ludzi, których nie znał, ponieważ grupa jeszcze innych ludzi rywalizowała o kobietę jako część własności i zawarł pakt wojenny, aby przyłączyć się do zorganizowanego masowego mordu, jeśli ktokolwiek inny kiedykolwiek ukradnie tę własność.

Odyseusz wpadł na szlachetny pomysł ukrycia bandy zabójców w drewnianym koniu i nazwania go prezentem, a następnie wyskakiwania z konia w nocy i zabijania śpiących rodzin. To czyniło cuda w dziedzinie dyplomacji przez tysiąclecia. Kiedy George Washington przekradł się przez rzekę w noc wigilijną, by zamordować bandę biednych pijanych gnojków w nocnych koszulach, brakowało tylko drewnianego konia, chociaż od wieków pachniało to coraz bardziej, jakby koń miał uchwalona przez.

Po odpłynięciu z całej chwały Troi, Odyseusz i ludzie, którymi dowodził, wylądowali w Ismarus. Zamiast się przywitać, zdecydował, że najlepiej będzie spróbować zabić, zniszczyć i zająć miejsce. Odyseusz zabił grupę swoich ludzi i odpłynął tak szybko, jak tylko mógł. Ach, chwała.

Wtedy Odyseusz i jego żołnierze przeszli przez krainę Cyklopów i postanowili nie płynąć dalej, ale spróbować sprawić trochę kłopotów. Przynieśli eliksir nasenny, którego użyli na Cyklopa, a następnie oślepili go włócznią w oko. Odyseusz zjadł grupę swoich ludzi, a także krzyczał o swoich chwalebnych czynach, aby bóg morza i ojciec rannych Cyklopów usłyszał i przysiągł, że spowoduje piekielne cierpienie Odyseuszowi lub każdemu, kto mu pomoże.

Odyseusz miał wtedy takie problemy z powrotem do domu, że trafił do krainy boga słońca, gdzie jego ludzie ukradli boską własność, w wyniku czego Zeus zniszczył ich statek. W końcu Odyseusz zabił resztę swojej załogi i był jedynym ocalałym.

Dostał zupełnie nową załogę hojnych ludzi, którzy odwieźli go do domu, ale w drodze powrotnej z podrzucenia go na Itace, Posejdon zamienił ich statek w kamień i zatopił go, zabijając ich wszystkich za pomoc Odyseuszowi, który kontynuował błogo nieświadomy, ale knował więcej przemocy.

Odyseusz zaskoczył bandę złodziei, knujących zalotników swojej żony, kucających w jego domu podczas jego długiej nieobecności. Zaproponowali, że przeproszą i więcej niż zwrócą to, co zniszczyli lub skonsumowali – fakt tak łatwo zapomniany, jak liczne oferty osiedlenia się i utrzymania pokoju złożone przed wojną w Zatoce Perskiej lub wojną z Afganistanem.

Odyseusz, jako ojciec długiej tradycji, która poprowadziła nas przez odrzucenie hiszpańskiej propozycji eksplozji Maine śledztwo w sprawie odrzucenia ofert pokojowych w Wietnamie, Iraku, Afganistanie itp. odrzucił propozycję zalotników. Zamknął ich już w pokoju, w którym tylko on i jego sprzymierzeńcy mieli broń – w tym przytłaczającą boską pomoc. Wyrżnął zalotników. Z bogami po swojej stronie.

Po tej krwawej scenie, zanim rodziny zamordowanych zalotników zdążyły się zemścić, bogini rzuciła na Itakę magiczne zaklęcie przebaczenia i pokoju. Na co mój syn natychmiast zapytał: „Dlaczego po prostu nie zrobiła tego na początku?”

Zazwyczaj dziś trzeba odpowiedzieć na tego rodzaju pytanie, odnosząc się do gwałtownie rosnących zasobów Raytheona. Jeśli kiedykolwiek dojdzie do porozumienia w Mińsku 3, nie będzie się ono wyraźnie różnić od Mińska 2. Ale Odyseusz nie był opłacany przez Kompleks Wojskowo-Przemysłowy. Po prostu nie wiedział nic poza morderstwem. To było to albo nic. Nie było innych opcji. Oczywiście miliony innych opcji trzeba było ostrożnie unikać, ale robiło się to udając, że nie ma innych opcji, tak jak dziś miliony ludzi, którym nie płaci się za to ani grosza, zakładają w imieniu albo Rosjanina, albo Ukraińca. rząd.

W Charlottesville w stanie Wirginia zburzyli cztery najbardziej obraźliwe pomniki w mieście, wszystkie gloryfikujące wojnę, wszystkie zburzone za rasizm. Ale pomnik Homera na University of Virginia nadal stoi, honorując sztukę, kulturę i tysiące lat znormalizowanego masowego zabijania. Nie wzniesiono ani jednego pomnika honorującego pokój, sprawiedliwość, pokojowe działania, dyplomację, edukację, kreatywność, przyjaźń, zrównoważony rozwój środowiska ani cokolwiek, do czego warto dążyć.