Bianca Mugyenyi, 23 lipca 2020 r
Cena Od Tyee
Kanada nie powinna kupować drogich, wysokoemisyjnych, niszczycielskich myśliwców.
Protesty odbywają się w piątek w ponad 15 biurach parlamentarzystów w całym kraju, domagając się od rządu federalnego anulowania planowanego zakupu nowych myśliwców „Generacji 5”.
Demonstranci chcą, aby 19 miliardów dolarów, które kosztowały odrzutowce, zostały wydane na inicjatywy, które są mniej szkodliwe dla środowiska i bardziej korzystne społecznie.
Firmy zbrojeniowe mają czas do końca miesiąca na złożenie ofert na produkcję 88 nowych myśliwców. Boeing (Super Hornet), Saab (Gripen) i Lockheed Martin (F-35) złożyły oferty, a rząd federalny ma wybrać zwycięzcę do 2022 roku.
Istnieje wiele powodów, aby sprzeciwiać się zakupowi tej broni.
Pierwsza to cena 19 miliardów dolarów – 216 milionów dolarów za samolot. Dysponując 19 miliardami dolarów, rząd mógłby zapłacić za kolej miejską w kilkunastu miastach. Mógłby w końcu rozwiązać kryzys wodny Pierwszych Narodów i zagwarantować zdrową wodę pitną w każdym rezerwacie, a jednocześnie mieć wystarczająco dużo pieniędzy na budowę 64,000 XNUMX mieszkań socjalnych.
Ale to nie jest po prostu kwestia marnotrawstwa finansowego. Kanada jest już na dobrej drodze do emisji znacznie więcej gazów cieplarnianych niż uzgodniono w porozumieniu paryskim z 2015 r. Wiemy jednak, że myśliwce zużywają niewiarygodne ilości paliwa. Po sześciomiesięczne bombardowanie Libii w 2011 roku Królewskie Kanadyjskie Siły Powietrzne ujawnił jego pół tuzina odrzutowców zużyło 14.5 miliona funtów — 8.5 miliona litrów — paliwa. Emisje dwutlenku węgla na wyższych wysokościach mają również większy wpływ na ocieplenie, a inne latające „produkty” — podtlenek azotu, para wodna i sadza — mają dodatkowy wpływ na klimat.
Myśliwce nie są potrzebne do ochrony Kanadyjczyków. Były wiceminister obrony narodowej Charles Nixon poprawnie argumentowane nie ma wiarygodnych zagrożeń wymagających od Kanady posiadania nowych myśliwców. Kiedy rozpoczął się proces zamówień, Nixon napisał, że myśliwce „5 generacji” „nie są wymagane do ochrony ludności ani suwerenności Kanady”. Wskazał, że byłyby one w dużej mierze bezużyteczne w przypadku ataku takiego jak 9 września, reagowania na klęski żywiołowe, niesienia międzynarodowej pomocy humanitarnej lub w operacjach pokojowych.
To niebezpieczna broń ofensywna, zaprojektowana w celu zwiększenia zdolności sił powietrznych do łączenia operacji z USA i NATO. W ciągu ostatnich kilku dekad kanadyjskie myśliwce odegrały znaczącą rolę w kierowanych przez USA bombardowaniach w Iraku (1991), Serbii (1999), Libii (2011) i Syrii/Iraku (2014-2016).
78-dniowe bombardowanie serbskiej części byłej Jugosławii w 1999 roku łamane prawa międzynarodowego, jak ani Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, ani rząd serbski zatwierdzony To. Około 500 cywilów zginęło podczas bombardowań NATO, a setki tysięcy zostało przesiedlonych. Bombardowania „zniszczyć tereny przemysłowe i infrastrukturę spowodowało zanieczyszczenie powietrza, wody i gleby niebezpiecznymi substancjami”. Celowe zniszczenie zakładów chemicznych spowodowane znaczne szkody dla środowiska. Mosty i infrastruktura, taka jak stacje uzdatniania wody i przedsiębiorstwa, zostały uszkodzone lub zniszczone.
Niedawny zamach bombowy w Syrii prawdopodobnie również naruszył prawo międzynarodowe. W 2011 roku Rada Bezpieczeństwa ONZ zatwierdzony strefę zakazu lotów w celu ochrony libijskich cywilów, ale bombardowania NATO wykroczyły daleko poza upoważnienie ONZ.
Podobna dynamika miała miejsce podczas wojny w Zatoce Perskiej na początku lat 90. W czasie tej wojny kanadyjskie myśliwce brały udział w tzw „Strzelanie z indyka bubiyańskiego” które zniszczyły ponad sto okrętów wojennych i znaczną część cywilnej infrastruktury Iraku. Krajowe zakłady produkcji energii elektrycznej zostały w dużej mierze zniszczone, podobnie jak tamy, oczyszczalnie ścieków, sprzęt telekomunikacyjny, obiekty portowe i rafinerie ropy naftowej. Było około 20,000 XNUMX żołnierzy irackich i tysiące cywilów zabity na wojnie.
W Libii myśliwce NATO uszkodziły system wodonośny Great Manmade River. Atak na źródło 70 procent wody dla populacji był prawdopodobny zbrodnia wojenna. Od wojny w 2011 roku miliony Libijczyków stanęło w obliczu m.in chroniczny kryzys wodny. W ciągu sześciu miesięcy wojny sojusz porzucone 20,000 6,000 bomb na prawie 400 celów, w tym ponad XNUMX budynków rządowych lub centrów dowodzenia. Dziesiątki, prawdopodobnie setki cywilów zginęło w strajkach.
Wydawanie 19 miliardów dolarów na najnowocześniejsze myśliwce ma sens tylko w oparciu o wizję kanadyjskiej polityki zagranicznej, która obejmuje udział w przyszłych wojnach USA i NATO.
Od drugiej z rzędu porażki Kanady w walce o miejsce w Radzie Bezpieczeństwa w czerwcu rosnąca koalicja zebrała się za potrzebą „fundamentalnej ponownej oceny kanadyjskiej polityki zagranicznej”. Jakiś List otwarty do premiera Justina Trudeau podpisana przez Greenpeace Canada, 350.org, Idle No More, Climate Strike Canada i 40 innych grup, a także czterech posłów i David Suzuki, Naomi Klein i Stephen Lewis, zawiera krytykę kanadyjskiego militaryzmu.
Pyta: „Czy Kanada powinna nadal być częścią NATO, czy zamiast tego podążać niemilitarnymi ścieżkami do pokoju na świecie?”
Po drugiej stronie podziałów politycznych coraz więcej głosów wzywa do przeglądu lub zresetowania kanadyjskiej polityki zagranicznej.
Do czasu takiego przeglądu rząd powinien wstrzymać się z wydaniem 19 miliardów dolarów na niepotrzebne, niszczące klimat, niebezpieczne nowe myśliwce.
