Więcej mocy dla popychaczy w rewolucji słonecznej

Maya Evans, 26 sierpnia 2020 r

Cena Od Sussex bylines

Energia słoneczna przyniosła ze sobą wiele korzyści – choć być może nie obecna powódź taniej, wysokiej jakości heroiny do naszych brzegów. Obecnie afgańska produkcja opium odnotowała ok Gwałtowny wzrost wraz z nadejściem energii słonecznej i możliwością pompowania wody z głębokości 100m. Możliwość nawadniania jałowych pustyń sprawiła, że ​​pasy pyłowe stały się jednym z najbardziej dochodowych regionów upraw dochodowych na świecie.

W Hastings skutki zażywania heroiny widać w postaciach przypominających sieroty, często w pośpiechu, twarzach wychudzonych, postarzałych przedwcześnie. W pozostałej części Sussex i całej Wielkiej Brytanii liczba użytkowników – szacowany przez BBC w 2011 roku na 300,000 XNUMX  – oczekuje się, że wzrośnie wraz z nadejściem recesji wywołanej przez Covid.

W Afganistanie cztery dekady wojny i biedy doprowadziły ludzi na skraj przepaści, podczas gdy w Wielkiej Brytanii dekada oszczędności, po której nastąpiła pandemia, stworzyła płytkę Petriego dla uzależnienia od opium. Ostatni wrzesień Brytyjska policja przejęła 1.3 tony heroiny o szacunkowej wartości 120 milionów funtów, podczas gdy osoby pracujące z grupami wsparcia twierdzą, że spożycie heroiny stale rośnie. Zdrowie publiczne Anglia określił nadmorskie miasta jako najbardziej dotknięte heroiną; Hastings doświadcza obecnie 6.5 zgonów na 100,000 1.9 z powodu nadużywania tego narkotyku (średnia krajowa to 2016 zgonów), aw 2,593 r. Anglia i Walia doświadczyły XNUMX zgonów spowodowanych używaniem narkotyków.

Odkładając na bok niszczycielski charakter opium, nowa forma rolnictwa jest czymś w rodzaju rewolucji w zakresie energii odnawialnej. W 2012, Afgańscy hodowcy opium uprawiało 157,000 2018 hektarów ziemi, do XNUMX r. miało podwoił się do 317,000 a do 2019 roku powiększył się do 344,000 XNUMX hektarów.

W kraju, który już zapewnia 90% światowego opium, doprowadziło to do ponad dwukrotnego wzrostu produkcji z 3,700 ton w 2012 roku do 9,000 ton w 2017 roku. Dzięki zdjęciom satelitarnym można policzyć Panele słoneczne 67,000 w samej prowincji Helmand.

Dla kraju bez krajowego systemu sieci elektroenergetycznych i oleju napędowego trudnego do transportu po chwiejnych i niebezpiecznych drogach, często wyłożonych improwizowanymi urządzeniami wybuchowymi (IED), przejście na odnawialną energię słoneczną jest naturalnym i potencjalnie bardzo szybkim krokiem.

Obecnie powszechne jest widywanie paneli słonecznych w obozach dla uchodźców, a wiele domów ma co najmniej jeden panel do gotowania wody lub gotowania ryżu i warzyw. Komunalne „podwórka” dzielą panel słoneczny, aby zapewnić ciepłą wodę do kąpieli.

Podczas gdy w Hastings projekty modernizacji domów są nieliczne, a fragmentaryczne dotacje rządowe dotyczą tylko kilku domów, w Afganistanie, co niewiarygodne, obecne wskazania sugerują, że śmiałe przyjęcie energii słonecznej przez ten kraj może spowodować, że wyprzedzą narody takie jak Wielka Brytania w dążeniu do odejścia od paliw kopalnych.

Rolnikom mieszkającym w jednym z najbiedniejszych krajów świata wystarczy wpłata z góry w wysokości 5,000 USD, aby zostać hodowcą opium z szeregiem paneli słonecznych i pompą elektryczną, która po zainstalowaniu praktycznie nie działa koszty.

Jak na ironię, brutalne rządy talibów miały jedną – być może jedyną – zbawienną cechę: odnoszące największe sukcesy na świecie kampania antynarkotykowa, która w 2000 r. zdołała zredukować o 99% obszar uprawy maku lekarskiego na obszarach kontrolowanych przez talibów, co stanowiło faktycznie trzy czwarte światowych podaży heroiny w tamtym czasie.

Wkrótce po inwazji Stanów Zjednoczonych i NATO na Afganistan w 2001 r., Wielka Brytania została wyznaczona na kraj wiodący w rozwiązywaniu krajowych problemów antynarkotykowych. Jednakże w następnej dekadzie widziałem wiadomości o żołnierzach współpracujących z lokalnymi watażkami produkującymi opium, z których niektórzy byli prominentnymi politykami chronić uprawy, a nawet opodatkować lukratywny eksport sprzedawany na rynki zagraniczne.

Teraz, po czterech dekadach wojen, biedy i korupcji, wpływ produkcji opium na zwykłych Afgańczyków jest druzgocący. Na Czerwonym Moście w Kabulu można zobaczyć grupy mężczyzn skulonych na płyciznach niegdyś tętniącej życiem rzeki, w której pływały dzieci, a ludzie łowili ryby na kolację. To źródło życia jest teraz wyschnięte, a wśród stert śmieci kwitnie palarnia opium. Trzy miliony, czyli 10 procent populacji Afganistanu, jest obecnie użytkownikami heroiny, a drobna przestępczość gwałtownie wzrosła w ciągu ostatnich dziesięciu lat, ponieważ uzależnieni rabują, aby podtrzymać swoje nawyki.

Priorytetowe traktowanie plonów przynoszących zysk w stosunku do produkcji niezbędnej żywności sprawiło, że niegdyś samowystarczalny kraj był całkowicie zależny od innych narodów w zakresie podstawowych artykułów pierwszej potrzeby. Woda jest również czymś w rodzaju luksusowego luksusu, ponieważ tylko 27 procent populacji ma dostęp do czystej wody. Wiercenie studni o głębokości trzykrotnie większej niż standardowa w celu nawadniania pól maku lekarskiego niewątpliwie doprowadzi do paraliżujących niedoborów wody w ciągu najbliższych dziesięciu lat. Dwie dekady po rozpoczęciu „wojny z terroryzmem” wojna toczy się dalej. To wojna, która rozlała się na Wielką Brytanię w postaci ataki terrorystyczne i uchodźców szukanie sanktuarium. Konsekwencje te przewidziało wielu obserwatorów, choć przyspieszenie tempa produkcji opium, dzięki m.in odnawialne źródła energii rewolucja, to prawdopodobnie zwrot, którego nikt nie przewidział.