Mamo, skąd się biorą działacze na rzecz pokoju?

David Swanson, World BEYOND War, Lipiec 8, 2020

Konferencja Pokojowa Kateri, która odbywa się w północnej części stanu Nowy Jork od 22 lat, odbędzie się w tym roku online, pozwalając każdemu na świecie, kto ma dostęp do Internetu, uczestniczyć i rozmawiać z tak wspaniałymi amerykańskimi działaczami pokojowymi — (Hej, świecie, czy wiedziałeś, że Stany Zjednoczone mają działaczy pokojowych?) — jak Steve Breyman, John Amidon, Maureen Beillargeon Aumand , Medea Benjamin, Kristin Christman, Lawrence Davidson, Stephen Downs, James Jennings, Kathy Kelly, Jim Merkel, Ed Kinane, Nick Mottern, wielebna Felicia Parazaider, Bill Quigley, David Swanson, Ann Wright i Chris Antal.

Tak, moje nazwisko jest na tej liście. Nie, nie sugeruję, że jestem wspaniały. Ale miałem przywilej przemawiać osobiście na Konferencji Pokojowej Kateri w 2012 i 2014 roku i miałem tam być ponownie w 2020 roku, dopóki Trumpandemia nie zmieni rutyny wszystkich.

Prelegenci tegorocznej konferencji Zoom oraz naprawdę wspaniały Blase Bonpane, który zmarł w 2019 roku, są autorami różnych rozdziałów nowej książki pt. Zaginanie łuku: dążenie do pokoju i sprawiedliwości w dobie niekończącej się wojny. Każdy został poproszony o napisanie o korzeniach swojego zaangażowania na rzecz pokoju i sprawiedliwości, cechach swojej pracy na rzecz pokoju, swoich przemyśleniach na temat przyczyn wojny i pokoju oraz swojej wizji „world beyond war” i pracy potrzebnej, aby się do tego dostać. Mój rozdział zatytułowałem „Jak zostałem działaczem na rzecz pokoju”.

Właśnie przeczytałem rozdziały wszystkich innych i są one bardzo pouczające, ale nie tego się spodziewałem. Miałem nadzieję odpowiedzieć na dziecinne pytanie, którym zatytułowałem ten artykuł. W jaki sposób, chciałem wiedzieć, ludzie stają się działaczami na rzecz pokoju? Myślę, że ta książka nie odpowiedziała na to pytanie w sposób, jaki sobie wyobrażałam.

Ciekawe jest to, że kiedy Medea Benjamin była młoda, miły młody chłopak jej siostry został wysłany do Wietnamu i szybko wysłał jej (siostrze) ucho bojownika Vietcongu do noszenia jako pamiątkę. Siostra Medei zwymiotowała i Medea zdała sobie sprawę z wojny.

To ciekawe, że Ed Kinane wspomina dziesięć siniaków w tyłek nauczyciela piątej klasy, które pomogły mu stać się sceptykiem wobec wszelkich autorytetów.

Ale co mówią nam wszystkie takie wspomnienia? Wiele osób miało uszy wysłane do swoich sióstr. Niezliczoną liczbę osób dotknięto klapsami. Statystycznie żaden z nich nie został działaczem pokojowym.

Przeglądając historie zawarte w tej książce, stwierdzam, że żaden z bohaterów nie został wychowany przez działaczy na rzecz pokoju, aby przejąć stanowiska swoich rodziców w organizacjach pokojowych lub firmach. Bardzo niewielu studiowało pokój w szkole. (To może się zmienić w ostatnich latach.) Niektórzy inspirowali się innymi aktywistami, ale to nie jest główny temat. Większość musiała znaleźć drogę do aktywizmu pokojowego w stosunkowo zaawansowanym wieku, aby rozpocząć karierę pokojową. Żadnego nie przyciągnęła kampania reklamowa warta miliard dolarów rocznie ani biura rekrutacyjne w całym kraju, które rozdają duże premie i śliskie kłamstwa, tak jak ludzie są przyciągani do ruchu wojennego.

W rzeczywistości niektórzy z tych działaczy pokojowych zaczynali jako działacze wojenni. Niektórzy dorastali w rodzinach wojskowych, inni w rodzinach niechętnych wojnie, jeszcze inni pomiędzy. Niektórzy byli religijni, inni nie. Niektórzy byli bogaci, inni biedni.

Wielu zauważyło, a redaktorzy zauważyli ten trend, że podróże zagraniczne były częścią ich przebudzenia. Wielu zauważyło, jak ważne jest doświadczenie innych kultur lub subkultur w Stanach Zjednoczonych lub poza nimi. Niektórzy podkreślali, że byli świadkami takiej czy innej niesprawiedliwości. Niektórzy uczestniczyli w wyrządzaniu niesprawiedliwości. Niektórzy obserwowali biedę i faktycznie łączyli się z wojną jako miejscem wyrzucania niezgłębionych zasobów. Kilku z tych autorów omawia znaczenie lekcji moralnych udzielanych przez ich rodziców i innych nauczycieli, w tym nauczycieli szkolnych. Ale stosowanie lekcji moralnych do wojny i pokoju nie jest normalną czynnością. Wiadomości telewizyjne i amerykańskie gazety sugerowałyby, że miłość i hojność mają swoje własne sfery, podczas gdy patriotyzm i militaryzm mają swoje.

W większości tych rozdziałów nie ma o tym mowy, ale każdy z autorów jest w pewnym sensie buntownikiem, sceptykiem wobec autorytetów, którym Ed stał się lub zawsze był. Bez pewnego stopnia upartego, niezależnego, pryncypialnego, buntowniczego myślenia o sobie, bez odrobiny oporu wobec propagandy, żaden z tych ludzi nie zostałby działaczami na rzecz pokoju. Ale żadne z nich nie jest w najmniejszym stopniu takie same, nawet w ich buntowniczości, nawet w aktywizmie pokojowym. Wielu, jeśli nie wszyscy, dochodziło do sprzeciwu wobec wojny etapami, kwestionując najpierw określoną zbrodnię lub wojnę, a dopiero po przejściu przez szereg etapów opowiadało się za zniesieniem całej instytucji. Kilka z nich może nadal przechodzić przez niektóre z tych etapów.

Doszedłem do wniosku, że zadałem głupie pytanie. Praktycznie każdy może zostać działaczem na rzecz pokoju. Większość z tych ludzi została najpierw aktywistami na rzecz innych spraw i ostatecznie znalazła drogę do zrozumienia centralnego znaczenia wojny i imperializmu dla całego szeregu niesprawiedliwości, które musimy przezwyciężyć. W epoce rozszerzonego i popularnego aktywizmu pokojowego miliardy ludzi mogłyby dołożyć swoją drobną złotówkę. Ale w epoce powszechnie akceptowanej, a nawet nieświadomie unikanej, niekończącej się wojny, ci, którzy mimo to zostają działaczami pokojowymi, ci, którzy starają się przygotować drogę dla epoki bezprecedensowego aktywizmu pokojowego, która nadejdzie, jeśli ludzkość ma przetrwać, ci w tej nielicznej grupie wybranych po prostu nie są zbyt wyjątkowe. Mogłoby być nas jeszcze miliony.

Problem polega na tym, że ruch pokojowy nie ma funduszy na zatrudnienie wszystkich chętnych i zdolnych działaczy pokojowych. Kiedy moja organizacja World BEYOND War, zatrudnia nowych pracowników, jesteśmy w stanie przesiać się przez ogromne stosy dobrze wykwalifikowanych kandydatów. Wyobraź sobie, że my i każda organizacja pokojowa moglibyśmy zatrudnić wszystkich chętnych aktywistów! Wyobraź sobie, co by było, gdyby ci z nas, o których mowa w tej książce, byli aktywnie rekrutowani do ruchu pokojowego w młodszym wieku niż ci, w których przypadkowo się do niego dostaliśmy. Mam dwie sugestie.

Po pierwsze, przeczytaj Zginanie łuku: dążenie do pokoju i sprawiedliwości w epoce niekończącej się wojny i zobacz, co myślisz.

Po drugie, kupić bilet na konferencję. Środki zebrane przez World BEYOND War Pójdę do World BEYOND War, Voices for Creative Non-Violence, Upstate Drone Action, CODE PINK, Conscience International i the Revolution of Love. Niech wszyscy zatrudnią całe regały pełne ludzi i zrobią z nich dobry użytek! Jak zauważa Steve Breyman we wstępie do książki: „Moralny łuk wszechświata nie zagina się samoistnie”.