Minnesota: Pamiętając o zobowiązaniu Marie Braun do pokoju i sprawiedliwości

Sarah Martin i Meredith Aby-Keirstead, Walka z wiadomościami, Czerwiec 30, 2022

Minneapolis, Minnesota – Marie Braun, lat 87, długoletnia aktywistka oraz ukochana i szanowana przywódczyni ruchu pokoju i sprawiedliwości w Twin Cities, zmarła 27 czerwca po bardzo krótkiej chorobie.

Odpowiedź Dave'a Logsdona, prezesa 27. rozdziału Veterans for Peace, odzwierciedla reakcję tak wielu osób: „Taki szok. Jest tak silna, że ​​aż trudno uwierzyć w tę wiadomość. Co za gigant w naszym ruchu pokoju i sprawiedliwości”.

Marie Braun była członkinią Women Against Military Madness (WAMM) prawie od jej powstania 40 lat temu. Po przejściu na emeryturę w 1997 roku z gabinetu psychologii, którą prowadziła wraz z mężem Johnem, zwróciła całą swoją uwagę, niezrównaną etykę pracy, legendarne zdolności organizacyjne, nieograniczoną energię, ciepło i humor na pracę antywojenną.

Wyjechała do Iraku z Ramseyem Clarkiem, Jessem Sundinem i innymi w delegacji Międzynarodowego Centrum Akcji w 1998 roku w szczytowym momencie brutalnych sankcji USA przeciwko temu krajowi. Sundin dał to wspomnienie… Zwalczać!:

„Miałem zaledwie 25 lat, kiedy pojechałem z Marie do Iraku na delegację solidarności, aby zakwestionować sankcje USA i ONZ, które spowodowały tyle śmierci i trudności. Była to dla mnie podróż, która zmieniła moje życie, na wiele sposobów umożliwiła ją Marie.

„Marie pomogła zorganizować zbiórki pieniędzy, które zapłaciłem za mój sposób, a ona i jej mąż John sami wnieśli znaczny wkład. Delegacja z 1998 roku była pierwszą tego typu w Iraku i nie jestem pewien, czy miałbym pewność, że odbyłby tę podróż ze 100 nieznajomymi z całego kraju, gdybym nie podróżował z weteranem pokoju w Minneapolis ruch.

„Marie wzięła pod swoje skrzydła mnie i innego młodszego podróżnika, a jej mentoring nie zakończył się na lotnisku. Wizyty w szpitalu pediatrycznym i schronu przeciwbombowym Al Amiriyah, kolacja z rodziną irackich przyjaciół z Minnesoty czy taniec ze studentami w szkole artystycznej. Nie spaliśmy do późna w nocy, rozmawiając o naszych dniach, a Marie była opoką, na której opierałem się, aby przetworzyć okropności wojny prowadzonej przeciwko kochającym i hojnym Irakijczykom. Przeprowadziła mnie.

„W domu Marie ustanowiła standard tego, jak wygląda międzynarodowa solidarność. Jednocześnie nigdy nie zapomniała o swojej rodzinie, nigdy nie przestała znajdować radości i powodów do śmiechu i zawsze zachęcała młodych ludzi, takich jak ja, aby tworzyli dla siebie dom w ruchu” – powiedział Sundin.

Marie rozpoczęła cotygodniowe czuwanie na moście przy Lake Street, który nie opuścił ani jednej środy w swojej 23-letniej antywojennej obecności, od bombardowania Jugosławii przez USA/NATO do dziś, z konfliktem sprowokowanym przez USA/NATO na Ukrainie. Przez wiele lat ona i John byli tymi, którzy przynosili znaki, często nowo wykonane w tym tygodniu, wskazujące na to, jaki kraj bombardowały, sankcjonowały lub okupowały Stany Zjednoczone.

W ramach przygotowań do Pustynnej Burzy ona i John zorganizowali kampanię dla członków WAMM, aby rozprowadzić tysiące tabliczek z napisem „Zadzwoń do swojego kongresmena. Powiedz nie wojnie w Iraku”. Znaki te były nie tylko wszechobecne na trawnikach w naszym mieście, ale były również wymagane przez inne społeczności w całym kraju.

Przez wiele lat Maria organizowała nabożeństwo w ich kościele św. Joanny d'Arc w święto Świętych Niewiniątek. Przekształciła to wspomnienie o rzezi dzieci w Palestynie przez Heroda w pomnik dla dzieci Iraku zabitych przez amerykańskie bombardowania i sankcje.

Marie organizowała całodniowe okupacje w biurach senatorów Wellstone, Dayton i Colemana. Przyprowadziła do miasta przywódców narodowych, takich jak Cindy Sheehan, Kathy Kelly i Denis Halliday, koordynatora ONZ ds. pomocy humanitarnej w Iraku, i upewniła się, że rozmawiają z tłumem stojącym tylko na stojąco. Rozwinęła ogólnostanową sieć działaczy antywojennych, którzy organizują wycieczki z wykładami i wywierają presję na wybieranych urzędników. Nie pozostawiła kamienia na kamieniu w swojej pracy przeciwko imperializmowi Stanów Zjednoczonych w Iraku, wytrwałości, którą stosowała do wszystkiego, co podjęła.

Alan Dale, założyciel Minnesota Peace Action Coalition, tak opowiada: „Marie była najbardziej konsekwentną działaczką, pracując z szeroką gamą ludzi z różnych środowisk, zawsze przestrzegając własnych zasad. Marie często wcielała się w rolę koordynatora sił pokojowych lub marszałka ds. protestów. Na jednym z protestów z okazji rocznicy wojny w Iraku, który rozpoczął się w Loring Park, setki ludzi zebrały się, by maszerować. Potem przyjechała policja. Główny gliniarz wydawał się być poza sobą, że wszyscy ci ludzie planowali maszerować bez ich zgody. Główny gliniarz zażądał czyjegoś prawa jazdy, więc wiedział, dokąd wysłać wezwanie, Marie powiedziała: „Możesz mieć moje prawo jazdy, ale nadal będziemy maszerować”. Do tego czasu zgromadziło się od 1000 do 2000 osób. Gliny po prostu się poddały i odeszły.

W 2010 roku działacze antywojenni w Minneapolis i na całym Środkowym Zachodzie byli celem FBI za ich pokojową i międzynarodową działalność solidarnościową. Obaj ci pisarze zostali uwzględnieni w wezwaniach do sądu przysięgłych i byli celem FBI. Marie pomogła nam zorganizować nasz ruch oporu za pośrednictwem Komitetu do Zatrzymania Represji FBI. Joe Iosbaker, aktywista z Chicago, który również został wezwany do sądu, wspominał jej solidarność: „Najlepiej pamiętam ją z jej wysiłków z kongresmenami i senatorami w imieniu Antywojennych 23. Skłonienie tych wybranych urzędników do zabrania głosu w naszej obronie wydawało mi się niewyobrażalne. ale nie Marie i weteranom działaczy pokojowych w Bliźniaczych Miastach! I mieli rację”.

Przez ostatnie kilka lat Marie przewodniczyła Komitetowi WAMM End War. Mary Slobig powiedziała: „Nie wyobrażam sobie Komitetu Końca Wojny bez jej rozsyłania agendy, pilnowania nas i robienia notatek. Ona jest naszą skałą!”

Kristin Dooley, dyrektor WAMM powiedziała Zwalczać!, „Marie była moją przyjaciółką, mentorką i partnerem w aktywizmie od dziesięcioleci. Była niesamowicie zdolną aktywistką. Potrafiła zajmować się finansami, personelem, odnawianiem członkostwa, pozyskiwaniem funduszy, prasą i pisaniem. Chętnie współpracowała z władzami religijnymi, politycznymi, cywilnymi i policyjnymi. Marie dała mi znać, że mnie wspiera, a ja stałem się lepszym działaczem, ponieważ wierzyła we mnie.

Marie zainspirowała nas swoim zaangażowaniem i nie bała się prosić o zaangażowanie czy pieniądze. Większość z nas powiedziała: „Nie możesz odmówić Marie”. Była filarem ruchu pokojowego i kluczowym motywatorem do działań i skutecznej zmiany. Była również wykwalifikowanym mentorem i nauczycielem i pozostawia silne organizacje i osoby, aby kontynuować walkę. Wydobyła z nas to, co najlepsze, a my i ruch pokojowy będziemy za nią tęsknić nie do opisania.

Prezentacja Marie Braun!

Pomniki można wysłać do Women Against Military Madness na 4200 Cedar Avenue South, Suite 1, Minneapolis, MN 55407.