George Lakey, 28 lipca 2017 r., Waging Nonviolence.
Podręczniki ruchu mogą być przydatne. Marty Oppenheimer i ja odkryliśmy to w 1964 roku, kiedy przywódcy praw obywatelskich byli zbyt zajęci, by napisać podręcznik, ale chcieli go mieć. Napisaliśmy „Podręcznik akcji bezpośredniej” w samą porę na Mississippi Freedom Summer. Bayard Rustin napisał napastnika. Niektórzy organizatorzy na Południu powiedzieli mi żartobliwie, że to ich „podręcznik pierwszej pomocy – co robić, dopóki nie przyjdzie dr King”. Zostało to również podchwycone przez rosnący ruch przeciwko wojnie w Wietnamie.
Przez ostatni rok jeździłem z książkami do ponad 60 miast i miasteczek w całych Stanach Zjednoczonych i wielokrotnie byłem proszony o podręcznik bezpośredniego działania, który dotyczy wyzwań, przed którymi stoimy. Prośby pochodzą od osób zaniepokojonych różnymi sprawami. Chociaż każda sytuacja jest pod pewnymi względami wyjątkowa, organizatorzy wielu ruchów napotykają podobne problemy zarówno w organizacji, jak iw działaniu.
Poniżej znajduje się inny podręcznik niż ten, który wydaliśmy ponad 50 lat temu. Wtedy ruchy działały w silnym imperium, które było przyzwyczajone do wygrywania wojen. Rząd był dość stabilny i posiadał dużą legitymację w oczach większości.
Podręcznik akcji bezpośredniej.
Z archiwum The
Centrum Króla.
Większość organizatorów zdecydowała się nie poruszać głębszych kwestii konfliktu klasowego i roli głównych partii w wykonywaniu woli 1 procenta. Rasową i ekonomiczną niesprawiedliwość, a nawet wojnę można było przedstawić głównie jako problemy do rozwiązania przez rząd, który był chętny do rozwiązywania problemów.
Teraz, imperium USA upada a legitymacja struktur rządzących jest niszczona. Nierówności ekonomiczne gwałtownie rosną, a obie główne partie są złapane we własne wersje polaryzacji obejmującej całe społeczeństwo.
Organizatorzy potrzebują podejścia do budowania ruchu, które nie ignoruje tego, co ożywiało wielu zwolenników zarówno Berniego Sandersa, jak i Donalda Trumpa: żądanie większych, a nie przyrostowych zmian. Z drugiej strony, ruchy będą potrzebować wielu, którzy wciąż mają nadzieję, wbrew nadziei, że podręczniki wychowania obywatelskiego w gimnazjum mają rację: amerykańskim sposobem na zmianę są ruchy na rzecz bardzo ograniczonych reform.
Dzisiejsi wyznawcy ograniczonych reform mogą być jutrzejszymi kibicami wielkich zmian, jeśli stworzymy z nimi relacje, podczas gdy imperium nadal się rozpada, a wiarygodność polityków spada. Wszystko to oznacza, że zbudowanie ruchu, który dąży do wymuszenia zmian, wymaga bardziej wyrafinowanego tańca niż „w tamtych czasach”.
Jedno jest teraz łatwiejsze: stworzyć praktycznie natychmiastowe masowe protesty, jak zrobił to godny podziwu Marsz Kobiet dzień po inauguracji Trumpa. Gdyby jednorazowe protesty mogły spowodować poważne zmiany w społeczeństwie, po prostu skupilibyśmy się na tym, ale nie znam żadnego kraju, który przeszedłby poważne zmiany (w tym nasz) poprzez jednorazowe protesty. Rywalizacja z przeciwnikami w celu wygrania głównych żądań wymaga większej wytrzymałości, niż zapewniają protesty. Jednorazowe protesty nie składają się na strategię, są po prostu powtarzalną taktyką.
Na szczęście możemy dowiedzieć się czegoś o strategii od amerykańskiego ruchu na rzecz praw obywatelskich. To, co zadziałało dla nich w obliczu niemal przytłaczającej liczby sił, to szczególna technika znana jako eskalacja kampanii akcji bezpośredniej bez użycia przemocy. Niektórzy mogą zamiast tego nazwać tę technikę formą sztuki, ponieważ skuteczna kampania jest czymś więcej niż mechanicznym.
Od tamtej dekady 1955-65 dowiedzieliśmy się znacznie więcej o tym, jak potężne kampanie budują potężne ruchy prowadzące do poważnych zmian. Niektóre z tych lekcji są tutaj.
Nazwij ten moment polityczny. Przyjmijcie do wiadomości, że Stany Zjednoczone nie widziały takiego stopnia polaryzacji politycznej od pół wieku. Polaryzacja zmienia wszystko. Wstrząs oznacza większe szanse na pozytywne zmiany, jak pokazano w wielu sytuacjach historycznych. Rozpoczęcie inicjatywy w strachu przed polaryzacją doprowadzi do wielu błędów strategicznych i organizacyjnych, ponieważ strach ignoruje szansę, jaką daje polaryzacja. Jednym ze sposobów na zaradzenie takim obawom jest zachęcanie osób, z którymi rozmawiasz, do postrzegania twojej inicjatywy w szerszych ramach strategicznych. Tak zrobili Szwedzi i Norwegowie sto lat temu, kiedy postanowili porzucić gospodarkę, która ich zawodziła, na rzecz takiej, która obecnie jest jednym z najskuteczniejszych modeli zapewniania równości. Jakie ramy strategiczne mogą przyjąć Amerykanie? Oto jeden przykład.
Wyjaśnij ze współinicjatorami, dlaczego zdecydowałeś się zbudować kampanię akcji bezpośredniej. Nawet doświadczeni aktywiści mogą nie dostrzegać różnicy między protestami a kampaniami; ani szkoły, ani środki masowego przekazu nie zadają sobie trudu, aby uświadomić Amerykanom rzemiosło prowadzenia kampanii akcji bezpośredniej. Ten artykuł wyjaśnia zalety kampanii.
Zbierz głównych członków swojej grupy prowadzącej kampanię. Ludzie, których zbierzesz, aby rozpocząć kampanię, mają ogromny wpływ na Twoje szanse na sukces. Zwykłe sprawdzenie i założenie, że ktokolwiek się pojawi, jest zwycięską kombinacją, to przepis na rozczarowanie. Dobrze jest wykonać ogólne wezwanie, ale z wyprzedzeniem upewnij się, że masz składniki silnej grupy, która jest gotowa do wykonania zadania. Ten artykuł wyjaśnia, jak to zrobić.
Niektórzy ludzie mogą chcieć dołączyć ze względu na istniejące wcześniej przyjaźnie, ale kampanie akcji bezpośrednich nie są w rzeczywistości ich najlepszym wkładem w sprawę. Aby to uporządkować i zapobiec późniejszemu rozczarowaniu, warto przestudiuj „Cztery role aktywizmu społecznego” Billa Moyera. Oto kilka dodatkowych wskazówki, których możesz użyć na początku i później, A także.
Bądź świadomy potrzeby szerszej wizji. Toczy się debata na temat tego, jak ważne jest, aby „załadować” wizję, zaczynając od procesu edukacyjnego, który zyskuje jedność. Widziałem, jak grupy wykolejały się, stając się grupami badawczymi, zapominając, że my również „uczymy się przez działanie”. Tak więc, w zależności od grupy, sensowne może być omówienie wizji jeden na jeden i w bardziej stopniowy sposób.
Zastanów się, do kogo docierasz i czego najbardziej potrzebują: rozpoczęcia kampanii i poczynienia postępów, uczestniczenia w dyskusji politycznej po drodze, podczas gdy oni przeciwstawiają się rozpaczy poprzez działanie lub podjęcia pracy edukacyjnej przed pierwszą akcją. Tak czy inaczej, A nowym i cennym źródłem do pracy z wizją jest „Vision for Black Lives”, produkt Ruchu na rzecz Czarnego Życia.
Wybierz swój problem. Problem musi być taki, na którym ludziom bardzo zależy i ma w sobie coś, na czym można wygrać. Zwycięstwo ma znaczenie w obecnym kontekście, ponieważ tak wielu ludzi czuje się obecnie beznadziejnie i bezradnie. Ta psychologiczna ambiwalencja ogranicza naszą zdolność do dokonywania zmian. Dlatego większość ludzi potrzebuje zwycięstwa, aby rozwinąć pewność siebie i móc w pełni wykorzystać swoją moc.
Historycznie rzecz biorąc, ruchy, które doprowadziły do poważnych zmian na poziomie makro, zwykle zaczynały się od kampanii o bardziej krótkoterminowych celach, takich jak czarnoskórzy studenci domagający się filiżanki kawy.
Moja analiza ruchu pokojowego w USA jest otrzeźwiająca, ale oferuje cenną lekcję na temat wyboru problemu. Wielu ludziom bardzo zależy na pokoju – skumulowane cierpienia związane z wojną są ogromne, nie wspominając już o wykorzystaniu militaryzmu do opodatkowania ludzi z klasy robotniczej i średniej z korzyścią dla właścicieli kompleksu wojskowo-przemysłowego. Większość Amerykanów, gdy ucichnie początkowy szum, zwykle sprzeciwia się wojnie, którą toczą Stany Zjednoczone, ale ruch pokojowy rzadko wie, jak wykorzystać ten fakt do mobilizacji.
Jak więc zmobilizować ludzi do budowania ruchu? Larry Scott z powodzeniem stawił czoła temu pytaniu w latach pięćdziesiątych, kiedy wyścig zbrojeń nuklearnych wymykał się spod kontroli. Niektórzy z jego przyjaciół działaczy na rzecz pokoju chcieli prowadzić kampanię przeciwko broni jądrowej, ale Scott wiedział, że taka kampania nie tylko przegra, ale także na dłuższą metę zniechęci zwolenników pokoju. W związku z tym zainicjował kampanię przeciwko próbom jądrowym w atmosferze, które, podkreślone bezpośrednią akcją pokojową, zyskały wystarczającą przyczepność, aby zmusić prezydenta Kennedy'ego do stołu negocjacyjnego z sowieckim premierem Chruszczowem.
Kampania wygrał swoje żądanie, popychając do działania całe nowe pokolenie aktywistów i umieszczając wyścig zbrojeń w szerszym programie publicznym. Inni organizatorzy pokoju wrócili do walki z tym, czego nie można wygrać, a ruch pokojowy podupadł. Na szczęście niektórzy organizatorzy „dostali” lekcję strategii wygrania traktatu o testach jądrowych w atmosferze i odnieśli zwycięstwa w innych możliwych do wygrania żądaniach.
Czasem się opłaca sformułować problem jako obrona powszechnie podzielanej wartości, jak świeża woda (jak w przypadku Standing Rock), ale ważne jest, aby pamiętać ludową mądrość, że „najlepszą obroną jest atak”. Aby przeprowadzić grupę przez złożoność ram, które różnią się od Twojej strategii, przeczytaj ten artykuł.
Sprawdź dokładnie, czy ten problem jest naprawdę wykonalny. Czasami dzierżyciele władzy próbują zatrzymać kampanie, zanim się rozpoczną, twierdząc, że coś jest „załatwione” – kiedy umowę można faktycznie odwrócić. W ten artykuł znajdziesz zarówno lokalny, jak i krajowy przykład, w którym twierdzenia dzierżycieli władzy były błędne, a działacze odnieśli zwycięstwo.
Innym razem możesz dojść do wniosku, że możesz wygrać, ale jest bardziej prawdopodobne, że przegrasz. Możesz nadal chcieć zainicjować kampanię ze względu na szerszy kontekst strategiczny. Przykład tego można znaleźć w walki z elektrowniami jądrowymi w Stanach Zjednoczonych. Podczas gdy wielu lokalnym kampaniom nie udało się zapobiec budowie ich reaktora, wystarczająco dużo innych kampanii wygrało, umożliwiając w ten sposób całemu ruchowi wymuszenie moratorium na energię jądrową. Cel przemysłu jądrowego dotyczący tysiąca elektrowni jądrowych został udaremniony dzięki ruchowi oddolnemu.
Dokładnie przeanalizuj cel. „Celem” jest decydent, który może ustąpić twojemu żądaniu, na przykład dyrektor generalny banku i komitet wykonawczy zarządu, który decyduje, czy zaprzestać finansowania rurociągu. Kto decyduje o bezkarnym strzelaniu przez policję do nieuzbrojonych podejrzanych? Co będą musieli zrobić twoi działacze, aby uzyskać zmianę? Aby odpowiedzieć na te pytania, warto zrozumieć różne drogi do sukcesu: nawrócenie, przymus, dostosowanie i dezintegracja. Będziesz także chciał wiedzieć jak małe grupy mogą stać się większe niż suma ich części.
Śledź swoich kluczowych sojuszników, przeciwników i „neutralnych”. Oto narzędzie partycypacyjne — zwane „Widmem Sojuszników” — z których Twoja rosnąca grupa może korzystać w odstępach sześciomiesięcznych. Wiedza o tym, gdzie stoją twoi sojusznicy, przeciwnicy i neutralni, pomoże ci wybrać taktykę, która odpowiada różnym interesom, potrzebom i skłonnościom kulturowym grup, które musisz przeciągnąć na swoją stronę.
Gdy Twoja kampania wdraża serię działań, dokonuj strategicznych wyborów, które posuną Cię do przodu. Debatom strategicznym, które prowadzisz w swojej grupie, można pomóc, zapraszając przyjazną osobę z zewnątrz, która ma umiejętności facylitacji, i wystawiając grupę na konkretne przykłady strategicznych punktów zwrotnych w innych kampaniach. Mark i Paul Engler podają takie przykłady w swojej książce „This Is An Uprising”, który przedstawia nowe podejście do organizowania zwane „momentum”. Krótko mówiąc, proponują rzemiosło, które najlepiej wykorzystuje dwie wielkie tradycje — masowe protesty i organizowanie społeczności/pracowników.
Ponieważ niestosowanie przemocy jest czasami używane jako rytuał lub unikanie konfliktów, czy nie powinniśmy być otwarci na „różnorodność taktyk”? Kwestia ta jest nadal dyskutowana w niektórych grupach amerykańskich. Jedna uwaga jest czy uważasz, że Twoja kampania powinna zawierać większe liczby. Aby uzyskać głębszą analizę tego pytania, przeczytaj ten artykuł porównujący dwie różne opcje niszczenia mienia dokonane przez ten sam ruch w dwóch różnych krajach.
Co jeśli zostaniesz zaatakowany? Spodziewam się, że polaryzacja w Stanach Zjednoczonych będzie się pogłębiać, więc nawet jeśli brutalny atak na waszą grupę jest mało prawdopodobny, przygotowanie może być przydatne. Ten artykuł oferuje pięć rzeczy, które możesz zrobić z przemocą. Niektórzy Amerykanie martwią się szerszą tendencją do faszyzmu – nawet dyktatury na poziomie narodowym. Ten artykuł, oparta na empirycznych badaniach historycznych, odpowiada na ten niepokój.
Szkolenia i rozwój przywództwa mogą zwiększyć skuteczność kampanii. Oprócz krótkich szkoleń przydatnych w przygotowaniu się do każdej z akcji Twojej kampanii, wzmocnienie odbywa się za pomocą tych metod. A ponieważ ludzie uczą się przez działanie, metoda znana jako zespoły podstawowe może pomóc w rozwoju przywództwa. Podejmowanie decyzji w Twojej grupie również stanie się łatwiejsze, jeśli Twoi członkowie nauczą się praktyk łączenie i różnicowanie.
Twoja kultura organizacyjna ma znaczenie dla krótkoterminowego sukcesu i szerszych celów ruchu. Radzenie sobie z rangą i przywilejami może wpływać na solidarność. W tym artykule porzuca się uniwersalne zasady przeciwdziałania uciskowii sugeruje bardziej subtelne wskazówki dotyczące zachowań, które działają.
Gromadzi się również dowody na to, że zawodowi działacze z klasy średniej często wnoszą do swoich grup bagaż, który lepiej zostawić za drzwiami. Rozważać "edukacja bezpośrednia” szkolenia, które są przyjazny dla konfliktów.
Pełny obraz będzie nadal wpływał na Twoje szanse na sukces. Dwa sposoby na zwiększenie tych szans to przeprowadzenie kampanii lub ruchu bardziej wojowniczy i tworząc większe synergia lokalno-narodowa.
Dodatkowe zasoby
Podręcznik działania Daniela Huntera „Budowanie ruchu, aby zakończyć nową Jim Crow” jest doskonałym źródłem informacji o taktyce. Jest to dodatek do książki Michelle Alexander „The New Jim Crow”.
Połączenia Globalna baza danych działań bez przemocy obejmuje ponad 1,400 kampanii akcji bezpośrednich pochodzących z prawie 200 krajów, obejmujących szeroki zakres zagadnień. Korzystając z funkcji „wyszukiwania zaawansowanego”, możesz znaleźć inne kampanie, które walczyły w podobnej sprawie lub spotkały się z podobnym przeciwnikiem, lub kampanie, które stosowały metody działania, które rozważasz, lub kampanie, które wygrały lub przegrały, walcząc z podobnymi przeciwnikami. Każda sprawa zawiera narrację, która pokazuje przypływy i odpływy konfliktu, a także punkty danych, które chcesz sprawdzić.
