Autor: Ellen Mitchell – 06 / 29 / 17.
Reposted od The Hill w 7 / 1 / 2017.
Komisja ds. Przydziałów Domowych w czwartek zatwierdził poprawkę, która uchyliłaby ustawę z 2001 r. przyznającą prezydentowi uprawnienia do podejmowania wojny przeciwko Al-Kaidzie i jej podmiotom stowarzyszonym, chyba że zostanie stworzone postanowienie zastępcze.
Ustawodawcy oklaskiwali, gdy poprawka została dodana w głosowaniu do ustawy o wydatkach na obronę, podkreślając frustrację wielu członków Kongresu w związku z zezwoleniem na użycie sił zbrojnych (AUMF), które początkowo zostało zatwierdzone jako odpowiedź na rezolucję z 11 września, 2001, ataki.
Od tego czasu używa się go do usprawiedliwiania wojny w Iraku i walki z Państwem Islamskim w Iraku i Syrii.
Pomimo oklasków nie jest jasne, czy przejdzie przez Senat i zostanie uwzględniony w ostatecznej wersji ustawy o wydatkach na obronność. Poprawka unieważniłaby AUMF z 2001 r. po 240 dniach od przyjęcia ustawy, zmuszając Kongres do tymczasowego głosowania nad nowym AUMF.
Komisja Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów stwierdziła, że poprawkę AUMF „należy odrzucić jako nieprawidłową”, ponieważ panel ds. środków nie ma jurysdykcji.
„Zasady Izby stanowią, że „postanowienie zmieniające istniejące prawo nie może być ujęte w projekcie ustawy o środkach ogólnych”. Komisja Spraw Zagranicznych ma wyłączną jurysdykcję w zakresie zezwoleń na użycie sił zbrojnych” – powiedział Cory Fritz, zastępca dyrektora sztabowego ds. komunikacji panelu do spraw zagranicznych.
Rep. Barbara Lee (ze stanu Kalifornia), jedyna członkini Kongresu, która głosowała przeciwko pierwotnemu AUMF, wprowadziła poprawkę.
Uchyliłoby to „zbyt szerokie zezwolenie na użycie sił zbrojnych z 2001 r. po okresie 8 miesięcy od wejścia w życie tej ustawy, dając administracji i Kongresowi wystarczająco dużo czasu na podjęcie decyzji, jakie środki powinny je zastąpić” – twierdzi Lee.
Dałoby to Kongresowi wąskie okno na zatwierdzenie nowego AUMF, z czym prawodawcy zmagają się od lat. Wysiłki na rzecz dalszych postępów w tworzeniu nowego AUMF nie powiodły się – niektórzy członkowie Kongresu chcieli ograniczyć działania prezydenta, a inni chcieli dać władzy wykonawczej większą swobodę.
Lee powiedziała, że początkowo głosowała przeciwko AUMF, ponieważ „wiedziałam, że wtedy będzie to czek in blanco umożliwiający prowadzenie wojny w dowolnym miejscu, w dowolnym czasie i na dowolny czas przez dowolnego prezydenta”.
Przewodnicząca podkomisji obrony Izby Reprezentantów Kay Granger (R-Texas) był jedynym prawodawcą, który sprzeciwił się tej poprawce, argumentując, że jest to kwestia polityczna, która nie powinna być uwzględniana w ustawie o środkach.
AUMF „jest niezbędna do prowadzenia globalnej wojny z terroryzmem” – stwierdziła. „Poprawka zrywa umowę i związałaby ręce Stanom Zjednoczonym, aby mogły działać jednostronnie lub z krajami partnerskimi w odniesieniu do Al-Kaidy i… powiązanego terroryzmu. Utrudnia to naszą zdolność do prowadzenia operacji antyterrorystycznych”.
Przedstawiciel Dutch Ruppersberger (ze stanu Maryland) zauważył, że argument Lee zmienił jego zdanie.
„Chciałem głosować na „nie”, ale teraz nad tym debatujemy. Będę z tobą w tej sprawie, a twoja wytrwałość została doceniona” – powiedział.
„Wszędzie nas pani nawraca, pani Lee” – zażartował przewodniczący Izby Reprezentantów Rodneya Frelinghuysena (RN.J.).
Biuro Badań Kongresu odkryło, że wskaźnik AUMF z 2001 r. został użyty ponad 37 razy w 14 krajach w celu uzasadnienia działań wojskowych.
W zeszłym roku Lee zaproponował nieudaną poprawkę, która głosiłaby, że żadne środki z projektu ustawy Izby Reprezentantów nie będą mogły zostać wykorzystane na AUMF na rok 2001.
