Ameryka Łacińska pracuje nad zakończeniem doktryny Monroe

David Swanson, World BEYOND WarLutego 20, 2023

David Swanson jest autorem nowej książki Doktryna Monroe w wieku 200 lat i czym ją zastąpić.

Historia wydaje się wykazywać pewne częściowe korzyści dla Ameryki Łacińskiej w chwilach, gdy Stany Zjednoczone były rozproszone w inny sposób, na przykład przez wojnę domową i inne wojny. To jest moment, w którym rząd USA jest przynajmniej trochę rozproszony przez Ukrainę i chętny do zakupu wenezuelskiej ropy, jeśli uważa, że ​​przyczynia się to do zaszkodzenia Rosji. I jest to moment ogromnych osiągnięć i aspiracji w Ameryce Łacińskiej.

Wybory w Ameryce Łacińskiej w coraz większym stopniu były sprzeczne z podporządkowaniem się władzy Stanów Zjednoczonych. Po „rewolucji boliwariańskiej” Hugo Chaveza, Néstor Carlos Kirchner został wybrany w Argentynie w 2003 r., a Luiz Inácio Lula da Silva w Brazylii w 2003 r. Niepodległościowy prezydent Boliwii Evo Morales objął władzę w styczniu 2006 r. Niezależny prezydent Ekwadoru Rafael Correa doszedł do władzy w styczniu 2007 roku. Correa ogłosił, że jeśli Stany Zjednoczone chcą dłużej utrzymywać bazę wojskową w Ekwadorze, to Ekwador będzie musiał uzyskać pozwolenie na utrzymanie własnej bazy w Miami na Florydzie. W Nikaragui odsunięty w 1990 r. przywódca sandinistów Daniel Ortega wrócił do władzy od 2007 r. do dziś, choć najwyraźniej jego polityka uległa zmianie, a nadużycia władzy to nie wszystkie wymysły amerykańskich mediów. Andrés Manuel López Obrador (AMLO) został wybrany w Meksyku w 2018 r. Po niepowodzeniach, w tym zamachu stanu w Boliwii w 2019 r. (przy wsparciu USA i Wielkiej Brytanii) oraz sfingowanym oskarżeniu w Brazylii, w 2022 r. rządy rozszerzyły się o Wenezuelę, Boliwię, Ekwador, Nikaraguę, Brazylię, Argentynę, Meksyk, Peru, Chile, Kolumbię i Honduras – i oczywiście Kubę. W Kolumbii w 2022 roku po raz pierwszy w historii wybrano lewicowego prezydenta. W przypadku Hondurasu w 2021 r. wybrano na prezydenta byłą pierwszą damę Xiomara Castro de Zelaya, która została obalona w wyniku zamachu stanu z 2009 r. przeciwko jej mężowi, a obecnie pierwszemu dżentelmenowi Manuelowi Zelayi.

Oczywiście kraje te są pełne różnic, podobnie jak ich rządy i prezydenci. Oczywiście te rządy i prezydenci są głęboko wadliwi, podobnie jak wszystkie rządy na Ziemi, niezależnie od tego, czy amerykańskie media wyolbrzymiają lub kłamią na temat ich wad. Niemniej jednak wybory w Ameryce Łacińskiej (i opór wobec prób zamachu stanu) sugerują trend w kierunku zakończenia doktryny Monroe w Ameryce Łacińskiej, czy to się Stanom Zjednoczonym podoba, czy nie.

W 2013 r. Gallup przeprowadził sondaże w Argentynie, Meksyku, Brazylii i Peru iw każdym przypadku najlepszą odpowiedzią na pytanie „Który kraj jest największym zagrożeniem dla pokoju na świecie” są Stany Zjednoczone? W 2017 roku Pew przeprowadził sondaże w Meksyku, Chile, Argentynie, Brazylii, Wenezueli, Kolumbii i Peru i stwierdził, że od 56% do 85% uważa, że ​​Stany Zjednoczone stanowią zagrożenie dla ich kraju. Jeśli doktryna Monroe albo zniknęła, albo jest dobroczynna, dlaczego żadna z osób, na które miała wpływ, o tym nie słyszała?

W 2022 roku na Szczycie Ameryk, którego gospodarzem były Stany Zjednoczone, tylko 23 z 35 krajów wysłało swoich przedstawicieli. Stany Zjednoczone wykluczyły trzy narody, podczas gdy kilka innych zbojkotowało, w tym Meksyk, Boliwię, Honduras, Gwatemalę, Salwador oraz Antiguę i Barbudę.

Oczywiście rząd USA zawsze twierdzi, że wyklucza, karze lub dąży do obalenia narodów, ponieważ są one dyktaturami, a nie dlatego, że sprzeciwiają się interesom USA. Ale, jak udokumentowałem w mojej książce z 2020 roku 20 dyktatorów obecnie wspieranych przez Stany Zjednoczone, spośród 50 najbardziej opresyjnych rządów świata w tamtym czasie, według własnego zrozumienia rządu USA, Stany Zjednoczone wsparły militarnie 48 z nich, zezwalając (lub nawet finansując) sprzedaż broni 41 z nich, zapewniając szkolenie wojskowe 44 z nich, oraz zapewnienie finansowania siłom zbrojnym 33 z nich.

Ameryka Łacińska nigdy nie potrzebowała amerykańskich baz wojskowych i wszystkie powinny zostać natychmiast zamknięte. Ameryce Łacińskiej zawsze byłoby lepiej bez militaryzmu Stanów Zjednoczonych (lub militaryzmu kogokolwiek innego) i powinna zostać natychmiast wyzwolona z choroby. Nigdy więcej sprzedaży broni. Nigdy więcej prezentów z bronią. Koniec ze szkoleniem wojskowym i finansowaniem. Nigdy więcej zmilitaryzowanego przez USA szkolenia policji latynoamerykańskiej lub strażników więziennych. Koniec z eksportowaniem na południe katastrofalnego projektu masowych więzień. (Projekt w Kongresie, taki jak Berta Caceres Act, który odciąłby amerykańskie fundusze na wojsko i policję w Hondurasie tak długo, jak te ostatnie dopuszczają się łamania praw człowieka, powinien zostać rozszerzony na całą Amerykę Łacińską i resztę świata oraz na stałe bez warunków, pomoc powinna przybrać formę pomocy finansowej, a nie oddziałów zbrojnych.) Nigdy więcej wojny z narkotykami, za granicą lub w kraju. Koniec z wojną z narkotykami w imieniu militaryzmu. Koniec z ignorowaniem złej jakości życia lub złej jakości opieki zdrowotnej, które powodują i podtrzymują nadużywanie narkotyków. Nigdy więcej umów handlowych destrukcyjnych dla środowiska i ludzi. Koniec z celebrowaniem „wzrostu” gospodarczego dla samego wzrostu. Koniec z konkurencją z Chinami lub kimkolwiek innym, komercyjnym lub wojskowym. Nigdy więcej długu. (Anuluj to!) Nigdy więcej pomocy z dołączonymi sznurkami. Koniec z karaniem zbiorowym poprzez sankcje. Nigdy więcej murów granicznych ani bezsensownych przeszkód dla swobodnego poruszania się. Nigdy więcej obywatelstwa drugiej kategorii. Koniec z przekierowaniem zasobów z kryzysów środowiskowych i ludzkich na zaktualizowane wersje archaicznej praktyki podboju. Ameryka Łacińska nigdy nie potrzebowała amerykańskiego kolonializmu. Puerto Rico i wszystkie terytoria USA powinny mieć możliwość wyboru niepodległości lub państwowości, a wraz z wyborem reparacji.

David Swanson jest autorem nowej książki Doktryna Monroe w wieku 200 lat i czym ją zastąpić.