Obraz z Mapowanie militaryzmu.
David Swanson, World BEYOND WarListopada 2, 2021
Kampanie przed wyborami prezydenckimi w USA znane są z tego, że koncentrują się na haśle „Ekonomia, głupcze”.
Próby wyjaśnienia zachowania rządu USA powinny nieco bardziej skupić się na innym haśle zawartym w powyższym nagłówku.
Fantastyczna nowa książka Andrew Cockburna pt. Łupy wojenne: władza, zysk i amerykańska machina wojenna, buduje argument, że polityka zagraniczna USA jest napędzana głównie przez zyski z broni, wtórnie przez biurokratyczną bezwładność, i niewiele, jeśli w ogóle, przez jakiekolwiek inne interesy, czy to obronne, humanitarne, sadystyczne czy szalone. Oczywiście w opowieściach, które krążą korporacyjne media, interesy humanitarne są ważne, a całe przedsięwzięcie określane jest jako „obrona”, podczas gdy według mojego poglądu, który wyznaję od dziesięcioleci i nadal tak uważam, nie można tego wszystkiego tłumaczyć zyskami i biurokracją — trzeba dorzucić złośliwość i żądzę władzy. (Nawet Cockburn wydaje się postrzegać notoryczne preferencje F35 nad A10 nie tylko dla zysku, ale także ze względu na zabijanie większej liczby niewinnych ludzi i mniejszą wiedzę o nich. Nawet Cockburn cytuje generała LeMaya, który obiecuje zaatakować Rosję z własnej inicjatywy, bez udziału zysku). Ale prymat zysku w machinie wojennej nie powinien podlegać dyskusji. Przynajmniej chciałbym, żeby ktoś przeczytał tę książkę, a potem ją zakwestionował.
Duża część książki Cockburna została napisana przed Trumpem, to znaczy zanim prezydent USA zorganizował konferencje prasowe, aby głośno wypowiedzieć ciche części i ogłosić publicznie, między innymi, że to sprzedaż broni, głupcze. Ale raporty Cockburna jasno pokazują, że Trump zmienił przede wszystkim sposób, w jaki o czymś rozmawiano, a nie sposób, w jaki to robiono. Zrozumienie tego może pomóc nam zrozumieć dodatkowe aspekty rządzenia poza książką, takie jak dlaczego wojsko jest udzielono zwolnienia w porozumieniach klimatycznych lub dlaczego interesy związane z bronią jądrową obsługa napędu dla energia jądrowa — innymi słowy, pozornie bezsensowna polityka w różnych obszarach może mieć sens, gdy przestanie się myśleć o rządzie USA jako o czymś innym niż o handlarzu bronią.
Nawet bezsensowne, niekończące się, katastrofalne i nieudane wojny są często wyjaśniane jako sensowne, świetliste sukcesy, jeśli są rozumiane nie w kategoriach stosowanej do nich propagandy, ale jako schematy marketingu broni. Oczywiście nie zadziała to tak dobrze w przypadku żadnego innego rządu, ponieważ tylko rząd USA dominuje w globalnej sprzedaży broni i tylko garstka rządów odgrywa w ogóle ważną rolę w tej dziedzinie, podczas gdy zakupy broni przez rząd USA (broni amerykańskiej) są w przybliżeniu równe tym, co cała reszta świata wydaje na broń.
Dowody zebrane przez Cockburna sugerują długotrwały wzorzec zwiększonych wydatków wojskowych, które faktycznie powodują mniej skuteczny militaryzm na własnych warunkach. Wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania, jak Kongres kupuje niedziałającą broń, której Pentagon nawet nie chce, ale która jest budowana we właściwych stanach i dystryktach. Ale inne czynniki najwyraźniej potęgują ten trend. Im bardziej złożona broń, tym większe zyski — sam ten czynnik często skutkuje mniejszą liczbą bardziej wymyślnych broni. Ponadto w wielu przypadkach im bardziej wadliwa broń, tym większe zyski, ponieważ firmy otrzymują po prostu dodatkowe wynagrodzenie za naprawę, a nie pociągnięcie ich do odpowiedzialności. A im wznioślejsze roszczenia dotyczące broni, nawet jeśli nie zostały udowodnione, tym większe zyski. Twierdzeniom nie trzeba wierzyć, o ile można je sprzedawać za granicą jako groźby. Nawet tam nie jest wymagane oczekiwanie, że ktoś uwierzy. Dzieje się tak zarówno dlatego, że nawet udawana wiara w broń może prowadzić do wojny, jak i dlatego, że przemysł zbrojeniowy w innych krajach szuka wymówek, aby usprawiedliwić swoją własną broń, całkowicie niezależnie od tego, czy broń, której przeciwdziałają, jest w stanie skrzywdzić muchę. Cockburn wspomina nawet o podejrzanie zaplanowanym incydencie, kiedy sowiecka łódź podwodna pojawiła się w pobliżu San Francisco, kiedy głosowanie w Kongresie w sprawie amerykańskiej broni było zagrożone.
Organizacje pokojowe (i Bernie Sanders) przez wiele lat podkreślały wadliwą broń, marnotrawstwo, oszustwa i korupcję jako argumenty przemawiające za zmniejszeniem wydatków wojskowych. Organizacje zajmujące się zniesieniem wojny argumentowały, że broń, która nie działa, jest najmniej złą bronią, że jej niedziałanie jest srebrną podszewką, że przekierowanie zasobów na nie jest śmiertelnym kompromisem, gdy potrzeby humanitarne i ekologiczne nie są finansowane, ale że pierwsza broń, której należy się przeciwstawić, to ta, która faktycznie zabija najskuteczniej. Pytanie, na które nie udzielono wystarczającej odpowiedzi, dotyczy tego, czy możemy zjednoczyć się i zwiększyć naszą liczebność poprzez uznanie zysków z broni za główne źródło sił zbrojnych i wojen, a nie za wadę przyzwoitego systemu. Czy rzeczywiście możemy nauczyć się i działać zgodnie z komentarzem Arundhati Roy, że broń była kiedyś przeznaczona do wojen, podczas gdy wojny są teraz tworzone dla broni?
Twierdzenia USA o „obronie przeciwrakietowej” są fałszywe i szalenie przesadzone, jak dokumenty Cockburn. Najwyraźniej więc Władimir Putin twierdzi, że przeciwstawia się tej fikcyjnej technologii pociskami hipersonicznymi. Tak więc rzeczywiście wydaje się, że USA twierdzą, że prawdopodobnie dążą do podobnej broni hipersonicznej – co robią z przerwami, odkąd sprowadzili nazistowskiego kierowcę niewolników, Waltera Dornbergera, do pracy dla armii USA. Czy Putin wierzy w twierdzenia USA dotyczące obrony przeciwrakietowej, czy chce finansować handlarzy bronią, czy też działa pod wpływem własnej żądzy władzy macho? Amerykańscy handlarze bronią zarabiający teraz na własnych beznadziejnych pociskach hipersonicznych prawdopodobnie nie dbają o to.
Wojna saudyjska z Jemenem jest w dużej mierze napędzana sprzedażą broni przez USA do Arabii Saudyjskiej. Podobnie jest z tuszowaniem roli rządu saudyjskiego w 9/11. Cockburn obszernie omawia oba te tematy. Arabia Saudyjska płaci nawet 30 milionów dolarów rocznie za gościnę amerykańskiego zespołu sprzedaży broni, który sprzedaje im więcej broni.
Afganistan też. Według słów Cockburna: „Dokumenty pokazują, że amerykańska wojna w Afganistanie była niczym innym, jak długotrwałą i całkowicie udaną operacją – mającą na celu ograbienie amerykańskiego podatnika. Co najmniej ćwierć miliona Afgańczyków, nie wspominając o 3,500 żołnierzach amerykańskich i sprzymierzonych, zapłaciło wyższą cenę”.
Nie tylko broń i wojny są napędzane przez zyski. Nawet ekspansja NATO, która utrzymywała zimną wojnę, była napędzana interesami zbrojeniowymi, pragnieniem amerykańskich firm zbrojeniowych, aby uczynić z krajów Europy Wschodniej klientów, zgodnie z raportami Cockburna, wraz z zainteresowaniem Białego Domu Clintona wygraniem polsko-amerykańskiego głosowania poprzez włączenie Polski do NATO. To nie tylko dążenie do dominacji na mapie świata — chociaż z pewnością jest to chęć zrobienia tego, nawet jeśli nas to zabije.
Upadek Związku Radzieckiego jest wyjaśniony w raportach Cockburna jako samookaleczenie korupcji przez jego kompleks militarno-przemysłowy, bardziej beznadziejny program zatrudnienia niż rywalizacja ze Stanami Zjednoczonymi. Jeśli rzekomo komunistyczne państwo może ulec mirażowi pracy wojskowej (my wiem to wydatki wojskowe faktycznie szkodzą gospodarce i raczej usuwają niż dodają miejsca pracy) czy jest duża nadzieja dla Stanów Zjednoczonych, gdzie kapitalizm jest wiarą, a ludzie faktycznie wierzą, że militaryzm chroni ich „sposób życia”?
Szkoda, że Cockburn nie twierdził na stronie 206, że Rosja przejęła Ukrainę, a na stronie XNUMX, że w wojnie z Irakiem zginęła śmiesznie mała liczba ludzi. I mam nadzieję, że nie pominął Izraela, ponieważ jego żona chce ponownie kandydować do Kongresu.
