Lampedusa (Włochy) i Gangjeon Village, Wyspa Jeju (Korea Południowa)
Genewa, 24 sierpnia 2015 r. IPB ma przyjemność ogłosić swoją decyzję o przyznaniu dorocznej Nagrody Pokojowej im. Seana MacBride'a dwóm wyspiarskim społecznościom, które w różnych okolicznościach wykazują głębokie zaangażowanie na rzecz pokoju i sprawiedliwości społecznej.
LAMPEDUSA to mała wyspa na Morzu Śródziemnym i jest najbardziej wysuniętą na południe częścią Włoch. Będąc najbliższą częścią terytorium afrykańskiego wybrzeża, od początku XXI wieku jest głównym europejskim punktem wejścia dla migrantów i uchodźców. Liczba przybywających osób szybko rośnie, setki tysięcy osób są zagrożone podczas podróży, a ponad 2000 zgonów tylko w 1900 r.
Mieszkańcy wyspy Lampedusa dali światu niezwykły przykład ludzkiej solidarności, oferując odzież, schronienie i żywność tym, którzy w niebezpieczeństwie przybyli na ich brzegi. Reakcja mieszkańców Lampeduzy wyraźnie kontrastuje z zachowaniem i oficjalną polityką Unii Europejskiej, najwyraźniej nastawionej jedynie na wzmocnienie swoich granic w celu powstrzymania tych migrantów. Ta polityka „Twierdzy Europa” staje się coraz bardziej zmilitaryzowana.
Świadoma swojej wielowarstwowej kultury, która uosabia ewolucję regionu Morza Śródziemnego, gdzie na przestrzeni wieków mieszały się różne cywilizacje i wzajemnie się wzbogacały, wyspa Lampedusa pokazuje również światu, że kultura gościnności i poszanowania godności ludzkiej są najskuteczniejszym antidotum na nacjonalizm i fundamentalizm religijny.
By podać choćby jeden przykład bohaterskich czynów mieszkańców Lampedusy, przypomnijmy sobie wydarzenia z nocy z 7 na 8 maja 2011 r. Łódź pełna migrantów rozbiła się o skaliste zbocze niedaleko brzegu. Choć był środek nocy, mieszkańcy Lampedusy zebrali się setkami, tworząc ludzki łańcuch między wrakiem statku a wybrzeżem. Tylko tej nocy wywieziono w bezpieczne miejsce ponad 500 osób, w tym wiele dzieci.
Jednocześnie mieszkańcy wyspy bardzo jasno stwierdzają, że problem jest problemem europejskim, a nie tylko ich. W listopadzie 2012 r. burmistrz Nicolini wysłał pilny apel do przywódców Europy. Wyraziła swoje oburzenie, że Unia Europejska, która właśnie otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla, ignoruje tragedie, które mają miejsce na jej śródziemnomorskich granicach.
IPB uważa, że dramatyczna sytuacja na Morzu Śródziemnym – stale widoczna w środkach masowego przekazu – musi znaleźć się na szczycie pilnych priorytetów Europy. Wiele problemów wynika z niesprawiedliwości i nierówności społecznych skutkujących konfliktami, w których Zachód – przez wieki – odgrywał agresywną rolę. Zdajemy sobie sprawę, że nie ma łatwych rozwiązań, ale jako zasadę przewodnią Europa powinna szanować ideały ludzkiej solidarności, ponad cyniczne względy rządów i jednostek dążących do zysku/władzy/zasobów. Kiedy Europa przyczynia się do rujnowania środków do życia ludzi, jak na przykład w Iraku i Libii, Europa będzie musiała znaleźć sposoby, aby pomóc odbudować te środki do życia. Wydawanie miliardów na interwencje wojskowe, a jednocześnie brak środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb, powinno być poniżej godności Europy. Najważniejszym pytaniem jest, jak rozwijać współpracę między ludźmi dobrej woli po obu stronach Morza Śródziemnego w ramach długoterminowego, konstruktywnego, uwzględniającego kwestie płci i zrównoważonego procesu.
GANGJEON VILLAGE to miejsce kontrowersyjnej 50-hektarowej bazy morskiej Jeju, budowanej przez rząd Korei Południowej na południowym wybrzeżu wyspy Jeju, za przewidywany koszt prawie 1 miliarda dolarów. Wody wokół wyspy są chronione prawem międzynarodowym, ponieważ znajdują się na terenie Rezerwatu Biosfery UNESCO (w październiku 2010 roku dziewięć stanowisk geologicznych na wyspie zostało uznanych za Globalne Geoparki przez Światową Sieć Geoparków UNESCO). Mimo to budowa bazy trwa, choć prace budowlane były wielokrotnie wstrzymywane przez masowe protesty ludzi zaniepokojonych wpływem bazy na środowisko. Ci ludzie postrzegają bazę jako projekt kierowany przez Stany Zjednoczone, którego celem jest powstrzymanie Chin, a nie wzmocnienie bezpieczeństwa Korei Południowej. W lipcu 2012 roku Sąd Najwyższy Korei Południowej podtrzymał budowę bazy. Oczekuje się, że będzie gościć do 24 amerykańskich i sprzymierzonych okrętów wojskowych, w tym 2 niszczyciele Aegis i 6 atomowych okrętów podwodnych, a także okazjonalne cywilne statki wycieczkowe po ukończeniu (obecnie planowane na 2016 r.).
Wyspa Czedżu poświęcona jest pokojowi od czasu, gdy w latach 30,000-1948 w wyniku powstania chłopskiego przeciwko amerykańskiej okupacji dokonano tam masakry około 54 2006 osób. Rząd Korei Południowej przeprosił za masakrę w 1 roku, a nieżyjący już prezydent Roh Moo Hyun oficjalnie nazwał Jeju „Wyspą Światowego Pokoju”. Ta brutalna historia[2000] pomaga wyjaśnić, dlaczego mieszkańcy wioski Gangjeon (populacja 8) od około 700 lat protestują bez użycia przemocy przeciwko projektowi bazy morskiej. Według Medea Benjamin z Code Pink: „Około 400,000 osób zostało aresztowanych i oskarżonych o wysokie grzywny w wysokości ponad 550 2 USD, grzywny, których nie mogą lub nie chcą zapłacić. Wielu spędziło dni, tygodnie lub miesiące w więzieniu, w tym znany krytyk filmowy Yoon Mo Yong, który spędził XNUMX dni w więzieniu po popełnieniu wielu aktów obywatelskiego nieposłuszeństwa”. Energia i zaangażowanie okazywane przez mieszkańców wioski przyciągnęły wsparcie (i udział) aktywistów z całego świata[XNUMX]. Popieramy budowę stałego Centrum Pokoju na miejscu, które może służyć jako centrum działań odzwierciedlających poglądy alternatywne do tych reprezentowanych przez militarystów.
IPB przyznaje nagrodę, aby zwiększyć widoczność tej wzorowej walki bez użycia przemocy w kluczowym momencie. Potrzeba wielkiej odwagi, aby fizycznie przeciwstawić się rosnącej agresywnej i militarystycznej polityce rządu, zwłaszcza że są one wspierane przez Pentagon i na jego usługach. Jeszcze więcej odwagi wymaga prowadzenie tej walki przez wiele lat.
WNIOSEK
Istnieje ważny związek między tymi dwiema sytuacjami. Nie tylko uznajemy wspólne człowieczeństwo tych, którzy bez broni stawiają opór siłom dominacji na ich własnej wyspie. Argumentujemy, że środki publiczne nie powinny być wydawane na masowe instalacje wojskowe, które tylko zwiększają napięcie między narodami w regionie; raczej powinny być poświęcone zaspokojeniu ludzkich potrzeb. Jeśli nadal będziemy przeznaczać światowe zasoby na cele militarne, a nie humanistyczne, nieuniknione jest, że nadal będziemy świadkami tych nieludzkich sytuacji ze zdesperowanymi ludźmi, uchodźcami i migrantami, narażonymi na niebezpieczeństwo podczas przekraczania mórz i ofiarami pozbawionych skrupułów gangów. W ten sposób powtarzamy również w tym kontekście podstawowe przesłanie Globalnej Kampanii IPB dotyczącej wydatków wojskowych: Przesuń pieniądze!
-------------
O Nagrodzie MacBride'a
Nagroda jest przyznawana corocznie od 1992 r. przez założone w 1892 r. Międzynarodowe Biuro Pokoju (IPB). Wśród dotychczasowych laureatów znaleźli się: naród i rząd Republiki Wysp Marshalla, w uznaniu sprawy sądowej złożonej przez RMI do Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości przeciwko wszystkim 9 państwom posiadającym broń nuklearną za niedotrzymanie zobowiązań rozbrojeniowych (2014); a także Lina Ben Mhenni (tunezyjska blogerka) i Nawal El-Sadaawi (pisarz egipski) (2012), Jayantha Dhanapala (Sri Lanka, 2007) burmistrzowie Hiroszimy i Nagasaki (2006). Został nazwany na cześć Seana MacBride'a i jest przyznawany osobom lub organizacjom za wybitną pracę na rzecz pokoju, rozbrojenia i praw człowieka. (szczegóły pod adresem: http://ipb.org/i/about-ipb/II-F-mac-bride-peace-prize.html)
Nagroda (niepieniężna) składa się z medalu wykonanego z „Peace Bronze”, materiału pochodzącego z recyklingu komponentów broni jądrowej*. Zostanie on oficjalnie wręczony 23 października w Padwie, podczas ceremonii będącej częścią dorocznej Konferencji i posiedzenia Rady Międzynarodowego Biura Pokoju. Zobacz szczegóły na: www.ipb.org. Bliżej terminu zostanie wydany kolejny biuletyn ze szczegółami ceremonii i informacjami dotyczącymi próśb o wywiady dla mediów.
O Seanie MacBride'u (1904-88)
Sean MacBride był wybitnym irlandzkim mężem stanu, który był przewodniczącym IPB w latach 1968-74 i prezesem w latach 1974-1985. MacBride zaczynał jako bojownik przeciwko brytyjskim rządom kolonialnym, studiował prawo i doszedł do wysokiego urzędu w niepodległej Republice Irlandii. Był laureatem Pokojowej Nagrody Lenina, a także Pokojowej Nagrody Nobla (1974) za swoją wszechstronną pracę. Był współzałożycielem Amnesty International, sekretarzem generalnym Międzynarodowej Komisji Prawników i komisarzem ONZ ds. Namibii. Pracując w IPB, zainicjował Apel MacBride'a przeciwko broni jądrowej, który zgromadził nazwiska 11,000 1996 czołowych międzynarodowych prawników. Apel ten utorował drogę dla World Court Project w sprawie broni jądrowej, w którym IPB odegrał główną rolę. Doprowadziło to do historycznej Opinii Doradczej Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z XNUMX r. w sprawie użycia i zagrożenia bronią jądrową.
O IPB
Międzynarodowe Biuro Pokoju jest poświęcone wizji świata bez wojny. Jesteśmy laureatem Pokojowej Nagrody Nobla (1910), a na przestrzeni lat 13 naszych funkcjonariuszy zostało laureatami Pokojowej Nagrody Nobla. 300 naszych organizacji członkowskich w 70 krajach oraz indywidualni członkowie tworzą globalną sieć, która łączy wiedzę i doświadczenie w prowadzeniu kampanii we wspólnej sprawie. Nasz główny program koncentruje się na Rozbrojeniu dla Zrównoważonego Rozwoju, którego głównym elementem jest Globalna Kampania na rzecz Wydatków Wojskowych.
http://www.ipb.org
http://www.gcoms.org
http://www.makingpeace.org
