Autorstwa Liz Remmerswaal, październik 14, 2019
Piąta konferencja Independent and Peaceful Australian Network (IPAN) odbyła się niedawno w Darwin w dniach 2-4 sierpnia. Uczestniczyłem, czując, że ważne jest, aby wnieść wkład i reprezentować Nową Zelandię, przy wsparciu World Beyond War i kampania przeciwko bazom.
To była moja trzecia konferencja IPAN i tym razem byłem jedynym Nowozelandczykiem. Poproszono mnie o zaktualizowanie konferencji na temat tego, co dzieje się w ruchu pokojowym w Aotearoa w Nowej Zelandii, a także mówiłem o znaczeniu zajęcia się konsekwencjami kolonizacji oraz efektywnej i zrównoważonej współpracy.
Moje krótkie mihi i pepeha w Te Reo Maori odbiło się echem wśród miejscowej starszyzny, a moje przemówienie zakończyłem wykonaniem utworu „Blowing in the Wind” prowadzonego wspólnie przez kolegę z udziałem publiczności, jak to często robimy w domu.
Konferencja nosiła tytuł „Australia na rozdrożach”. IPAN jest stosunkowo młodą, ale aktywną organizacją złożoną z ponad 50 organizacji z kościołów, związków zawodowych i grup pokojowych, utworzoną w celu lobbowania przeciwko podporządkowanemu wspieraniu przez Australię inicjatyw wojennych Stanów Zjednoczonych. Tym razem odbył się w Darwin, aby dodać sił miejscowym, którzy kwestionują obecną politykę goszczenia dużej amerykańskiej bazy wojskowej, tak widocznej w tym rejonie.
Około 100 uczestników przybyło z całej Australii, a także goście z Guam i Zachodniej Papui. Punktem kulminacyjnym konferencji był protest 60 silnych osób przed koszarami Robertsona, w którym proszono 2500 przebywających tam żołnierzy piechoty morskiej USA o opuszczenie. Zatytułowany „Daj im buta”, pomysł polegał na podarowaniu im zamontowanej rzeźby buta stworzonej przez Nicka Deane'a, a także niektórych Timów Tamów - najwyraźniej ulubieńca - ale niestety nikt nie był dostępny, aby odebrać prezenty.
Skład prelegentów był imponujący i zbudowany na motywach ostatnich lat.
„Welcome to Country” wręczył Ali Mills reprezentujący lud Larrakii, który od wielu lat jest zaangażowany w życie kulturalne Darwina, a którego matka Kathie Mills, która brała w nim udział, jest uznaną poetką, dramaturgiem i autorką tekstów.
Trudno streścić całą zawartość tak ważnego i interesującego spotkania, ale dla tych, którzy mają czas, obejrzyj nagrania.
Konferencja świętowała sukces Międzynarodowej Kampanii na rzecz Zniesienia Broni Jądrowej w ustanowieniu Zjednoczonego Traktatu Narodowego podpisanego przez 122 kraje, ale nie przez Australię, co stawia ją w tyle za większością jej sąsiadów. Dr Sue Wareham opublikowała swój najnowszy raport zatytułowany „Wybierz ludzkość”, a także przyniosła medal Pokojowej Nagrody Nobla, aby wszyscy mogli go zobaczyć (patrz zdjęcie).
Lisa Natividad, przedstawicielka rdzennych mieszkańców Guam Chammoro, która przemawiała na poprzedniej konferencji IPAN, nie miała niestety zbyt wielu dobrych wieści do przekazania od ostatniego razu. Guam jest obecnie terytorium Stanów Zjednoczonych nieposiadającym osobowości prawnej, chociaż jego mieszkańcy nie mają tam prawa głosu. Jedna trzecia jego obszaru lądowego jest kontrolowana przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych, który spowodował szereg problemów środowiskowych i środowiskowych, w tym narażenie na promieniowanie i skażenie pianą gaśniczą PFAS, a także wykluczenie ludzi z ich świętych miejsc dla tradycyjnych praktyk. Najsmutniejszą statystyką było to, że z powodu braku pracy dla młodych ludzi na wyspie wielu z nich wstępuje do wojska z tragicznymi skutkami. Liczba młodych ludzi, którzy umierają w wyniku zaangażowania wojskowego jest bardzo wysoka, pięć razy większa niż w Stanach Zjednoczonych.
Jordan Steele-John, młody senator Partii Zielonych, który zastąpił Scotta Ludlama, jest imponującym mówcą, który tworzy niszę jako rzecznik ds. pokoju, rozbrojenia i spraw weteranów, przemianowanego na tekę obrony. Jordan zastanawiał się nad tendencją do gloryfikowania wojny zamiast promowania pokoju i swoim pragnieniem walki o rozwiązanie konfliktu. Mówił o ogromnym wyzwaniu, jakim są działania na rzecz zmian klimatu w regionie, a także skrytykował radykalne ograniczenie przez rząd wydatków na dyplomację, co osłabia relacje z innymi krajami.
Dr Margie Beavis z Medical Association for the Prevention of War dokładnie omówiła, w jaki sposób Australijczykom odmawia się pełnego korzystania z funduszy publicznych oraz w jaki sposób koszty społeczne, na przykład zespół stresu pourazowego, często powodują przemoc domową i mają wpływ na kobiety.
Warren Smith z Maritime Union of Australia mówił o związkowych obawach związanych z przewidywanymi 200 miliardami dolarów, które mają zostać wydane na materiały zakupione do agresywnego zaangażowania przez Australijskie Siły Obronne oraz rosnącą liczbą miejsc pracy utraconych w wyniku automatyzacji. Pokój i Sprawiedliwość jest głównym celem ruchu związkowego w Australii.
Susan Harris Rimmer, profesor nadzwyczajny z Griffith University w Brisbane, mówiła o znaczeniu angażowania się w dyskurs polityczny na temat tego, jak zapewnić bezpieczeństwo Australii, w jaki sposób niepodległa Australia, obierając nowy kierunek w naszej polityce zagranicznej, może przynieść korzyści mieszkańcom Pacyfiku i zbudować zrównoważoną, bezpieczną i pokojową przyszłość.
Innymi imponującymi mówcami byli Henk Rumbewas, który mówił o rosnących napięciach w Zachodniej Papui i niepowodzeniu australijskiej polityki zagranicznej w odniesieniu do praw Zachodnich Papuasów, oraz
Dr Vince Scappatura z Macquarie University na temat sojuszu Australia-USA w kontekście narastających napięć z Chinami.
O wpływie na środowisko słyszeliśmy Robina Taubenfelda z Friends of the Earth o stopniu, w jakim przygotowania do wojny i jej przeprowadzanie wpływają na zdolność ludzkości do radzenia sobie ze zmianami klimatycznymi i szkodami środowiskowymi, Donna Jackson z grupy społeczności Rapid Creek w imieniu mieszkańców Larrakii na zanieczyszczenie Rapid Creek i innych dróg wodnych na Terytoriach Północnych oraz Shar Molloy z Darwin Environment Center na temat wpływu nagromadzenia sił lądowych, powietrznych i morskich, na lokalne środowisko.
John Pilger zgłosił obawy związane z udostępnianiem wideo dotyczące tego, jak Chiny są postrzegane jako zagrożenie w regionie, a nie zagrożone, a także w jaki sposób demaskatorzy, tacy jak Julian Assange, nie są wspierani, podczas gdy dr Alison Bronowski przedstawiła również przegląd trendów dyplomatycznych.
Konferencja zaowocowała kilkoma bardzo pozytywnymi posunięciami, w tym planem utworzenia sieci organizacji, zwłaszcza w Australii, Nowej Zelandii, Pacyfiku i krajach Azji Południowo-Wschodniej, mających na celu dzielenie się wiedzą i wspólne działanie jako orędownicy uzgodnionych celów na rzecz pokoju, sprawiedliwości i niepodległości, przeciwstawiając się wojnie i broni nuklearnej.
Konferencja zgodziła się również wspierać wspólny kodeks postępowania dla Morza Południowochińskiego, stać na straży Karty Narodów Zjednoczonych i Traktatu o przyjaźni i współpracy w Azji Południowo-Wschodniej, wspierać ludność Zachodniej Papui i Guam w ich walce o niepodległość. Zgodziłem się również poprzeć kampanię ICAN mającą na celu zakazanie broni jądrowej i uznać aspiracje ludności rdzennej do suwerenności i samostanowienia.
Następna konferencja IPAN odbędzie się za dwa lata i polecam ją oraz organizację wszystkim zainteresowanym zmianą w naszym regionie i nie mogę się doczekać, jak nasza wspólna sieć przyczyni się do dyskusji i działań w tych trudnych i pełnych wyzwań czasach .
