Jak wydostać wojnę z Ameryki?

Brad Wolf, Wspólne marzenia, Lipiec 17, 2022

Polityka uzdrawiania zamiast prowadzenia wojny nigdy nie była poważnie rozważana, artykułowana ani w żaden sposób wdrażana przez ten kraj.

Rozmawiałem dzisiaj z doradcą ds. polityki zagranicznej senatora Stanów Zjednoczonych podczas zaplanowanego apelu lobbingowego na rzecz naszej organizacji antywojennej. Zamiast wykorzystywać standardowe punkty lobbingowe dotyczące marnotrawstwa wydatków Pentagonu, poprosiłem o szczerą dyskusję na temat sposobów, w jakie nasza organizacja może znaleźć skuteczną strategię cięcia budżetu Pentagonu. Chciałem mieć perspektywę kogoś pracującego na Wzgórzu dla konserwatywnego senatora.

Pomocnik senatora mnie zobowiązał. Według doradcy szanse na uchwalenie przez obie izby Kongresu ustawy, która zmniejszy budżet Pentagonu o 10%, były zerowe. Kiedy zapytałem, czy to dlatego, że w odbiorze społecznym potrzebujemy tej kwoty do obrony kraju, doradca odpowiedział, że to nie tylko odbiór społeczny, ale rzeczywistość. Senator był przekonany, podobnie jak większość w Kongresie, że oceny Pentagonu były dokładne i wiarygodne (mimo historii nieudanych prognoz Pentagonu).

Jak mi opisano, wojsko ocenia zagrożenia na całym świecie, w tym takie kraje, jak Chiny i Rosja, a następnie opracowuje strategię wojskową w celu przeciwdziałania tym zagrożeniom, współpracuje z producentami broni, aby zaprojektować broń, która zostanie zintegrowana z tą strategią, a następnie opracowuje budżet w oparciu o to strategia. Kongres, Demokraci i Republikanie w przeważającej mierze zatwierdzają budżet. W końcu to wojsko. Wyraźnie znają się na wojnie.

Kiedy wojsko zaczyna od założenia, że ​​musi stawić czoła wszystkim problemom pojawiającym się we wszystkich lokalizacjach na całym świecie, wówczas opracowuje globalną strategię wojskową. To nie jest strategia defensywna, ale globalna strategia policyjna dla każdego możliwego przestępstwa. Kiedy każdy konflikt lub obszar niestabilności jest postrzegany jako zagrożenie, świat staje się wrogiem.

Co by było, gdyby takie konflikty lub niestabilność były postrzegane jako szanse, a nie zagrożenia? Co by było, gdybyśmy rozmieścili lekarzy, pielęgniarki, nauczycieli i inżynierów tak szybko, jak rozmieścilibyśmy drony, kule i bomby? Lekarze w mobilnych szpitalach są znacznie tańsi niż obecny myśliwiec F-35, który zbliża się do Cena 1.6 biliona dolarów. A lekarze nie zabijają przez pomyłkę osób nie biorących udziału w walce na weselach czy pogrzebach, podsycając tym samym antyamerykanizm. W rzeczywistości nie widzą walczących ani nie walczących, widzą ludzi. Leczą pacjentów.

Natychmiast słychać chór potępiający taki pomysł jako „naiwny”, wojenne bębny dostarczają szarżującego beatu. A więc ocena jest w porządku. Według Merriam-Webster, naiwny może oznaczać „naznaczony nienaruszoną prostotą” lub „niedoskonały w światowej mądrości lub świadomej ocenie” lub „niepoddany wcześniej eksperymentom lub konkretnej sytuacji eksperymentalnej”.

Powyższa propozycja lekarzy nad dronami rzeczywiście brzmi prosto i niewzruszenie. Dokarmianie głodnych, opieka nad nimi, gdy są chorzy, zakwaterowanie, gdy nie mają schronienia, jest stosunkowo prostym podejściem. Często najprostszy sposób jest najlepszy. Winny jak tutaj oskarżony.

Jeśli chodzi o „brak światowej mądrości lub świadomego osądu”, byliśmy świadkami nieustannej wojny w Ameryce, widzieliśmy, jak mądrzy, światowi i poinformowani okazują się katastrofalnie niesłuszni, kosztem setek tysięcy istnień ludzkich. Nie przynieśli pokoju ani bezpieczeństwa. Chętnie czujemy się winni braku ich szczególnego rodzaju ziemskiej mądrości i świadomego osądu. My, naiwni, zebraliśmy własną mądrość i osąd z ich katastrofalnych błędów, ich pychy, ich kłamstw.

Jeśli chodzi o ostatnią definicję słowa naiwny, „niepoddany wcześniej eksperymentom”, jest całkiem jasne, że polityka uzdrawiania zamiast prowadzenia wojny nigdy nie była poważnie rozważana, artykułowana ani w żaden sposób wdrażana przez ten kraj. Znowu naiwny, jak zarzucono.

Gdybyśmy zbudowali 2,977 szpitali w Afganistanie na cześć każdego Amerykanina, który zginął 9 września, uratowalibyśmy znacznie więcej istnień ludzkich, stworzyliby znacznie mniej antyamerykanizmu i terroryzmu i wydaliby znacznie mniej niż 11 bilionów dolarów ceny nieudanych Wojna z terroryzmem. Ponadto nasz akt wielkoduszności i współczucia poruszyłby sumienie świata. Ale chcieliśmy przelać krew, a nie łamać chleba. Pragnęliśmy wojny, nie pokoju. I mamy wojnę. Dwadzieścia lat.

Wojna to zawsze konflikt o zasoby. Ktoś chce tego, co ma ktoś inny. Dla kraju, który nie ma problemu z wydaniem 6 bilionów dolarów na nieudaną wojnę z terroryzmem, z pewnością możemy zapewnić potrzebne zasoby żywności, schronienia i lekarstw, aby ludzie nie rozdzierali się nawzajem, a tym samym uchronili się przed otwarciem. kolejna krwawiąca rana. Musimy robić to, co jest tak często głoszone w naszych kościołach, ale rzadko wprowadzane w życie. Musimy wykonywać dzieła miłosierdzia.

Sprowadza się to do tego: czy jesteśmy bardziej dumni z unicestwienia kraju bombami, czy ratowania go chlebem? Który z nich pozwala nam jako Amerykanom trzymać głowę wyżej? Który z nich rodzi nadzieję i przyjaźń z naszymi „wrogami”? Znam odpowiedź dla siebie i wielu moich przyjaciół, ale co z resztą z nas? Jak wyprowadzić wojnę z Ameryki? Nie znam żadnej innej drogi, jak tylko przez bycie naiwnym i przyjmowanie prostych, nienaruszonych uczynków miłosierdzia.

Brad Wolf, były prawnik, profesor i dziekan college'u, jest współzałożycielem Peace Action Network of Lancaster i pisze dla World BEYOND War.