Hej, hej, USA! Ile bomb zrzuciłeś dzisiaj?

Sierpień 2021 r. Atak amerykańskiego drona w Kabulu zabił 10 afgańskich cywilów. Źródło: Getty Images

Medea Benjamin i Nicolas JS Davies, World BEYOND WarStycznia 10, 2022

Pentagon w końcu opublikował swój pierwszy Podsumowanie siły powietrznej odkąd prezydent Biden objął urząd prawie rok temu. Te miesięczne raporty są publikowane od 2007 r. w celu udokumentowania liczby bomb i pocisków rakietowych zrzuconych przez siły powietrzne pod dowództwem USA w Afganistanie, Iraku i Syrii od 2004 r. Ale prezydent Trump przestał je publikować po lutym 2020 r., osłaniając dalsze amerykańskie bombardowania tajemnicą.

W ciągu ostatnich 20 lat, jak udokumentowano w poniższej tabeli, siły powietrzne Stanów Zjednoczonych i sojuszników zrzuciły ponad 337,000 46 bomb i pocisków rakietowych na inne kraje. To średnio 20 strajków dziennie przez XNUMX lat. To niekończące się bombardowanie było nie tylko śmiertelne i niszczycielskie dla swoich ofiar, ale jest powszechnie uznawane za poważnie zagrażające międzynarodowemu pokojowi i bezpieczeństwu oraz osłabiające pozycję Ameryki w świecie.

Amerykański rząd i polityczny establishment odniosły niezwykły sukces w utrzymywaniu amerykańskiej opinii publicznej w nieświadomości przerażających konsekwencji tych długoterminowych kampanii masowego rażenia, pozwalając im podtrzymywać iluzję amerykańskiego militaryzmu jako siły działającej na rzecz dobra na świecie w ich wewnętrzną retorykę polityczną.

Teraz, nawet w obliczu przejęcia władzy przez talibów w Afganistanie, podwajają swój sukces w sprzedaży tej alternatywnej narracji amerykańskiej opinii publicznej, aby ponownie rozpalić swoją starą zimną wojnę z Rosją i Chinami, dramatycznie i przewidywalnie zwiększając ryzyko wojny nuklearnej.

Nowa Podsumowanie siły powietrznej Dane ujawniają, że Stany Zjednoczone zrzuciły kolejne 3,246 bomb i pocisków rakietowych na Afganistan, Irak i Syrię (2,068 za Trumpa i 1,178 za Bidena) od lutego 2020 r.

Dobrą wiadomością jest to, że amerykańskie bombardowania tych 3 krajów znacznie spadły z ponad 12,000 2019 bomb i pocisków, które zrzuciły na nie w 13 r. W rzeczywistości, od czasu wycofania amerykańskich sił okupacyjnych z Afganistanu w sierpniu, wojsko USA oficjalnie nie przeprowadziło żadnych nalotów i zrzuciło tylko XNUMX bomb lub pocisków rakietowych na Irak i Syrię – choć nie wyklucza to dodatkowych niezgłoszonych ataków sił pod dowództwem lub kontrolą CIA.

Prezydenci Trump i Biden zasługują na uznanie za uznanie, że niekończące się bombardowania i okupacja nie mogą zapewnić zwycięstwa w Afganistanie. Szybkość, z jaką zainstalowany przez USA rząd padł ofiarą talibów po wycofaniu się USA, potwierdziła, że ​​20 lat wrogiej okupacji wojskowej, bombardowań z powietrza i wsparcia dla skorumpowanych rządów ostatecznie doprowadziło jedynie do zepchnięcia znużonej wojną ludności Afganistanu z powrotem do Rządy talibów.

Bezduszna decyzja Bidena, by po 20 latach kolonialnej okupacji i bombardowań z powietrza w Afganistanie przeprowadzić ten sam rodzaj brutalnej ekonomicznej wojny oblężniczej, jaką Stany Zjednoczone zadały Kubie, Iranowi, Korei Północnej i Wenezueli, może tylko jeszcze bardziej zdyskredytować Amerykę w oczach świata.

Nie było żadnej odpowiedzialności za te 20 lat bezsensownego niszczenia. Nawet po opublikowaniu podsumowań sił powietrznych, brzydka rzeczywistość wojen bombowych w USA i powodowanych przez nie masowych ofiar pozostaje w dużej mierze ukryta przed narodem amerykańskim.

O ilu z 3,246 ataków udokumentowanych w podsumowaniu Airpower od lutego 2020 r. wiedziałeś przed przeczytaniem tego artykułu? Prawdopodobnie słyszałeś o ataku dronów, który zabił 10 afgańskich cywilów w Kabulu w sierpniu 2021 r. Ale co z pozostałymi 3,245 bombami i pociskami? Kogo zabili lub okaleczyli i czyje domy zniszczyli?

Grudzień 2021 New York Times wystawiony skutków amerykańskich nalotów, będące wynikiem pięcioletniego śledztwa, było zdumiewające nie tylko ze względu na wysokie ofiary cywilne i kłamstwa wojskowe, które ujawniło, ale także dlatego, że ujawniło, jak mało doniesień śledczych zrobiły amerykańskie media w ciągu tych dwóch dekad wojny.

W uprzemysłowionych, zdalnie sterowanych wojnach powietrznych w Ameryce, nawet najbardziej bezpośrednio i bezpośrednio zaangażowany personel wojskowy USA jest chroniony przed kontaktem z ludźmi, których życie niszczą, podczas gdy dla większości amerykańskiej opinii publicznej jest tak, jakby te setki tysięcy śmiercionośnych eksplozji nigdy się nie wydarzyło.

Brak świadomości społecznej na temat amerykańskich nalotów nie wynika z braku troski o masowe zniszczenia, których nasz rząd dokonuje w naszym imieniu. W rzadkich przypadkach, o których dowiadujemy się, jak morderczy atak drona w Kabulu w sierpniu, opinia publiczna chce wiedzieć, co się stało i zdecydowanie popiera odpowiedzialność USA za śmierć cywilów.

Tak więc publiczna ignorancja 99% amerykańskich nalotów i ich konsekwencji nie jest wynikiem publicznej apatii, ale celowych decyzji amerykańskich wojskowych, polityków obu partii i korporacyjnych mediów, aby trzymać opinię publiczną w niewiedzy. W dużej mierze niezauważone 21-miesięczne tłumienie comiesięcznych podsumowań sił powietrznych jest tylko najnowszym tego przykładem.

Teraz, gdy nowe Podsumowanie Sił Powietrznych wypełniło wcześniej ukryte dane za lata 2020-21, oto najbardziej kompletne dostępne dane dotyczące 20 lat śmiercionośnych i niszczycielskich nalotów amerykańskich i sojuszniczych.

Liczba bomb i pocisków zrzuconych na inne kraje przez Stany Zjednoczone i ich sojuszników od 2001 roku:

Całkowita suma = 337,055 XNUMX bomb i pocisków.

**Inne kraje: Liban, Libia, Pakistan, Palestyna, Somalia.

Liczby te oparte są na USA Podsumowania siły powietrznej dla Afganistanu, Iraku i Syrii; liczba Biura Dziennikarstwa Śledczego Drone uderza w Pakistanie, Somalii i Jemenie; the Projekt danych Jemenu liczba bomb i pocisków zrzuconych na Jemen (tylko do września 2021 r.); baza danych New America Foundation zagraniczne naloty w Libii; i inne źródła.

Istnieje kilka kategorii nalotów, których nie uwzględniono w tej tabeli, co oznacza, że ​​rzeczywista liczba uwolnionych broni jest z pewnością wyższa. Obejmują one:

Ataki helikopterów: opublikowano „Military Times”. artykuł w 2017 lutego zatytułowanym „Statystyki armii amerykańskiej dotyczące śmiercionośnych nalotów są błędne. Tysiące nie zostały zgłoszone”. Największa pula nalotów nieuwzględnionych w amerykańskich podsumowaniach sił powietrznych to ataki śmigłowców szturmowych. Armia USA powiedziała autorom, że jej helikoptery przeprowadziły 456 niezgłoszonych nalotów w Afganistanie w 2016 r. Autorzy wyjaśnili, że niezgłaszanie ataków helikopterów było konsekwentne przez całe wojny po 9 września i nadal nie wiedzieli, jak podczas tych 11 ataków w Afganistanie w ciągu jednego roku, który badali, wystrzelono wiele pocisków.

Karabiny AC-130: Wojsko USA nie zniszczyło Lekarzy bez Granic szpital w Kunduzie, Afganistan, w 2015 roku z bombami lub rakietami, ale z okrętem bojowym Lockheed-Boeing AC-130. Te maszyny masowego rażenia, zwykle obsługiwane przez siły specjalne sił powietrznych USA, mają za zadanie okrążać cel na ziemi, zalewając go pociskami z haubic i ogniem armatnim, aż do całkowitego zniszczenia. Stany Zjednoczone używały samolotów AC-130 w Afganistanie, Iraku, Libii, Somalii i Syrii.

Ostrzały: podsumowania sił powietrznych USA za lata 2004-2007 zawierały uwagę, że ich zestawienie „uderzeń z zrzuconą amunicją… nie obejmuje armat 20 mm i 30 mm ani rakiet”. Ale Działka 30 mm na A-10 Warthogs i inne samoloty szturmowe to potężna broń, pierwotnie zaprojektowana do niszczenia sowieckich czołgów. A-10 mogą wystrzelić 65 pocisków ze zubożonym uranem na sekundę, aby pokryć obszar śmiercionośnym i masowym ogniem. Ale to nie wydaje się liczyć jako „uwolnienie broni” w amerykańskich podsumowaniach sił powietrznych.

Operacje „zwalczania rebelii” i „zwalczania terroryzmu” w innych częściach świata: Stany Zjednoczone utworzyły koalicję wojskową z 11 krajami Afryki Zachodniej w 2005 roku i zbudowały bazę dronów w Nigrze, ale nie znaleźliśmy żadnych systematycznych rozliczanie amerykańskich i sojuszniczych nalotów w tym regionie lub na Filipinach, w Ameryce Łacińskiej lub gdzie indziej.

Niepowodzenie rządu Stanów Zjednoczonych, polityków i korporacyjnych mediów w zakresie uczciwego informowania i edukowania amerykańskiej opinii publicznej o systematycznym masowym zniszczeniu dokonywanym przez siły zbrojne naszego kraju pozwoliło na kontynuowanie tej rzezi w dużej mierze niezauważonej i niekontrolowanej przez 20 lat.

Pozostawiło nas również niebezpiecznie podatnych na odrodzenie anachronicznej, manicheńskiej narracji o zimnej wojnie, która grozi jeszcze większą katastrofą. W tej wywróconej do góry nogami narracji „po drugiej stronie lustra” kraj faktycznie bombarduje miasta w gruzy i toczyć wojny zabić miliony ludzi, jawi się jako działająca w dobrych intencjach siła działająca na rzecz dobra na świecie. Następnie przedstawia kraje takie jak Chiny, Rosja i Iran, które w zrozumiały sposób wzmocniły swoją obronę, aby powstrzymać Stany Zjednoczone przed atakiem na nie, jako zagrożenie dla narodu amerykańskiego i pokoju na świecie.

Połączenia rozmowy na wysokim szczeblu rozpoczynające się 10 stycznia w Genewie między Stanami Zjednoczonymi a Rosją to kluczowa szansa, a może nawet ostatnia szansa, aby powstrzymać eskalację obecnej zimnej wojny, zanim to załamanie w stosunkach Wschód-Zachód stanie się nieodwracalne lub przekształci się w konflikt zbrojny.

Jeśli mamy wyjść z tego grzęzawiska militaryzmu i uniknąć ryzyka apokaliptycznej wojny z Rosją lub Chinami, społeczeństwo amerykańskie musi rzucić wyzwanie alternatywnej zimnowojennej narracji, którą sprzedają amerykańscy przywódcy wojskowi i cywilni, aby usprawiedliwić swoje stale rosnące inwestycje w broń jądrową. broń i amerykańska machina wojenna.

Medea Benjamin jest współzałożycielem CODEPINK dla pokojuoraz autor kilku książek, w tym Wewnątrz Iranu: prawdziwa historia i polityka Islamskiej Republiki Iranu. 

Nicolas JS Davies jest niezależnym dziennikarzem, badaczem z CODEPINK i autorem Krew w naszych rękach: amerykańska inwazja i zniszczenie Iraku.