Przez Johna Stantona | 1 czerwca 2017 r.
Przesłano 1 czerwca 2017 r. z Smirking Szympansa.
„Dowódcy US CENTCOM ogłosili dzisiaj, że zamierzają utrzymać swoją obecność w [Afganistanie, Iraku i Katarze], dopóki słońce nie skończy się z wodoru, tym samym zobowiązując Stany Zjednoczone do najdłuższego rozmieszczenia w historii ludzkości. Zapytani, jak planują utrzymać obecność w tych trzech krajach przez przewidywaną długość od 4 do 5 miliardów lat, planiści powiedzieli: „pracujemy nad planem”. Jeszcze go nie mamy, ale brak planu lub inteligentnego powodu, by coś zrobić, nigdy nie był dla nas przeszkodą w przeszłości; nie przewidujemy też, że będzie to dla nas przeszkodą w występach w przyszłości. Wśród omawianych opcji był innowacyjny program „krzyżowania” rozmieszczonego personelu. „Będziemy aktywnie zachęcać wojskowych w tych krajach do zawierania małżeństw mieszanych i wychowywania dzieci, które zastąpią ich w przyszłości. Jasne, może to być trochę trudne dla niektórych naszych członkiń służby, ponieważ obecnie na każdą kobietę przypada tam około 8 mężczyzn, ale spodziewamy się, że zostanie to przezwyciężone przez wydarzenia (OBE), ponieważ proporcje płci wyrównają się w ciągu pokolenie lub dwa. W każdym razie kluczem do planu jest uczynienie tych zadań nie tylko trwałymi, ale także dziedzicznymi i dziedzicznymi. Na przykład, jeśli obecnie pracujesz w punkcie pogodowym Joint Operations Center (JOC), twoje dzieci i ich dzieci, i ich dzieci, będą to robić w nieskończoność. Lubimy myśleć o tym jako o bezpieczeństwie pracy”. Kapitan (połączona wspólna grupa zadaniowa-180)
Zbieżność z prośbą Pentagonu o wysłanie tysięcy amerykańskich żołnierzy do Afganistanu masowy atak improwizowanymi urządzeniami wybuchowymi przenoszonymi pojazdami (VBID) w Kabulu, w którym zginęło prawie 100 osób, a 400 zostało rannych. Mówi się, że wśród rannych jest około tuzina obywateli USA, którzy prawdopodobnie są wykonawcami obronności i wsparcia. Talibowie stanowczo zaprzeczyli jakiemukolwiek udziałowi w ataku. Prawdopodobnymi podejrzanymi jest Państwo Islamskie lub grupa powiązana.
I tak świat ponownie rusza do wyścigów z cyklem wiadomości, który zawiera rutynowe portrety ofiar, wywiady z miejsca zdarzenia, analizy ekspertów i oświadczenia przywódców z całego świata potępiających atak i przysięgających, że będą walczyć ze złoczyńcami. Rzeczywiście miliard lat krucjaty!
Amerykanie oglądają rzeź w telewizji lub internecie i współczują jej przez jakieś 10 minut. Następnie, na własne ryzyko, wracają do oper mydlanych, gier wideo, wydarzeń sportowych, urządzeń mobilnych i serialu telewizyjnego Game of Thrones: Wygląda na to, że większość świata robi to samo. Zajmujemy się liczeniem ciał cywilów w telewizji lub Internecie, a teraz od czasu do czasu donosi się o śmierci żołnierza amerykańskiego. Nie różni się to od oglądania liczenia ciał podczas wojny w Wietnamie, tylko cywile prowadzą makabryczne liczenia.
Ofensywy Mini-Tet
Tymczasem atak w Kabulu staje się rekwizytem wspierającym prośbę Pentagonu o zwiększenie liczby żołnierzy amerykańskich w celu wsparcia Afganistanu, Iraku i odwiecznej globalnej wojny z terroryzmem. Ale w jaki sposób kilka tysięcy amerykańskich żołnierzy wysłanych tam iz powrotem ma rzucić talibów na kolana lub powstrzymać ataki terrorystyczne w dowolnym miejscu na świecie? Nawet gdy Państwo Islamskie jest miażdżone w Iraku i Syrii, jest w stanie siać spustoszenie w Bagdadzie, Kabulu, na Filipinach i Manchesterze w Wielkiej Brytanii.
Czy nie potrzebujemy ponad 500,000 1 żołnierzy, tak jak zrobiliśmy to w Wietnamie, aby zmiażdżyć przeciwników? Dlaczego podwyżki? Dlaczego nie skorzystać z usług XNUMX miliona obywateli amerykańskich za pośrednictwem poboru, aby wyjechać i wykonać pracę w Afganistanie, Iraku i Syrii?
Ataki samobójcze to mini-ofensywy Tet: przypominają światowym przywódcom i planistom wojskowym, że są w dużej mierze bezradni w eliminowaniu ataków terrorystycznych. Stosunkowo niewielka liczba posiłków żądanych przez Pentagon jest zastanawiająca. Gdyby Stany Zjednoczone chciały unicestwić talibów i Państwo Islamskie, zaangażowałyby w to całe społeczeństwo amerykańskie. Większości Amerykanów nie obchodzą amerykańskie działania militarne w Afganistanie, Iraku czy Syrii.
The Haunting
„W artykule New York Timesa z 7 sierpnia 1967 cytowano dwóch niezidentyfikowanych generałów, którzy oświadczyli, że trzykrotnie zniszczył jedną dywizję północnowietnamską: „Ścigałem jednostki sił głównych w całym kraju, a efekt był znikomy. To nic nie znaczyło dla ludzi. Jeśli nie można znaleźć bardziej pozytywnego i bardziej poruszającego tematu niż zwykły antykomunizm, wojna wydaje się prawdopodobnie trwać, dopóki ktoś się nie zmęczy i nie odejdzie, co może zająć pokolenia”.
Cytat drugiego generała brzmiał „Za każdym razem, gdy Westmorland wygłasza przemówienie o tym, jak dobra jest armia Wietnamu Południowego, chcę go zapytać, dlaczego wciąż wzywa więcej Amerykanów. Jego potrzeba posiłków jest miarą naszej porażki z Wietnamczykami”.
Zastąpmy „antykomunizm i wietnamczyków” talibami, Państwem Islamskim lub jakąkolwiek grupą terrorystyczną, a nastroje z 1967 roku będą aktualne w 2017 roku.
Pod wieloma względami społeczeństwo amerykańskie jest kulturowo podzielone i podzielone na trzy frakcje: lewicę, prawicę i centrum. Nie różni się to od późnych lat sześćdziesiątych i wczesnych siedemdziesiątych. Agresywni Alt-Righter podjęli płaszcz neo-białego nacjonalizmu, ideologii, która znajduje przyjaciół w republikańskim Białym Domu i prokuratorze generalnym Departamentu Sprawiedliwości Jefferson Sessions.
Demokratyczna lewica wciąż opłakuje przegraną Hillary Clinton z Trumpem w 2016 roku i jak dotąd nie ma agresywnej platformy, która mogłaby przeciwstawić się alternatywnej prawicy lub odwołać się do jej utraconych zwolenników. Niezależne Centrum patrzy na lewicę i prawicę i gardzi sztywną, bezkompromisową ideologią, którą wyznaje. Jeśli rury od pieca pękną w najgorszy sposób, ulice będą miejscem walki o pasje, tak jak to miało miejsce w czasach Wietnamu.
Wietnam
Istnieją inne podobieństwa do doświadczenia w Wietnamie. Administracja prezydenta Donalda Trumpa jest w rozsypce i jest przedmiotem dochodzenia prowadzonego przez Departament Sprawiedliwości USA. CNN donosi, że były dyrektor FBI James Comey będzie zeznawał w Senacie USA, że Trump naciskał na niego, aby wstrzymał śledztwo w sprawie rosyjskich operacji wpływowych podczas wyścigu prezydenckiego w 2016 roku. Kraj jest narodem w stanie wojny, a nawet flirtuje z wojną z Koreą Północną. Administracja Trumpa jest osaczona i niebezpieczna.
Trudno nie porównywać się z doświadczeniem wojny w Wietnamie. Zbieżność ruchów antywojennych i antyrasistowskich, dochodzenia karne prowadzone przez prezydenta Richarda Nixona oraz zmiany kulturowe podważające ustalony porządek były wówczas bezprecedensowe. Jego duchy wydają się nawiedzać Republikę Amerykańską w tym momencie.
Według History.com: „Chociaż siły amerykańskie i południowowietnamskie zdołały powstrzymać komunistyczne ataki ofensywy Tet, wiadomości o ofensywie (w tym o długiej bitwie pod Hue) zszokowały i przeraziły amerykańską opinię publiczną oraz jeszcze bardziej osłabiły poparcie dla działań wojennych. Pomimo ciężkich strat Wietnam Północny odniósł strategiczne zwycięstwo w ofensywie Tet, ponieważ ataki te stanowiły punkt zwrotny w wojnie w Wietnamie i początek powolnego, bolesnego wycofywania się Ameryki z regionu”.
Historia powtarza się po prostu dlatego, że ludzie są powtarzalnymi stworzeniami.
„A korupcja dławi ziemię. Policja obserwuje ludzi, a ludzie po prostu nie mogą tego zrozumieć. Nie wiemy, jak zająć się własnymi sprawami, bo cały świat musi być taki jak my. Teraz toczymy tam wojnę, ale bez względu na to, kto jest zwycięzcą, nie możemy ponieść kosztów”. Wilk stepowy, 1969.
John Stanton jest pisarzem mieszkającym w Wirginii, specjalizującym się w sprawach politycznych i związanych z bezpieczeństwem narodowym. On napisał Oko Raptora, a jego najnowsza książka to Ludzki system terenu armii amerykańskiej. Można do niego dotrzeć przy ul jstantonarchangel@gmail.com.
