Cykl przemocy. Kiedy zostanie przerwane? Atak na Charlie Hebdo był kolejnym incydentem „Terror w [wypełnij puste miejsce]… część atakujących [wpisz nazwę sieci terrorystów]”. Był to incydent rodzimego terroru, ponieważ napastnikami byli urodzeni we Francji imigranci drugiego pokolenia. Nadszedł czas, aby odejść od nieskutecznych, reaktywnych taktyk i strategii radzenia sobie z tego rodzaju terrorem w kierunku transformacji konfliktu, przekształcając struktury prowadzące do terroryzmu.
Powiedzmy sobie jasno. Zabójcy w Paryżu nie pomścili Proroka, a ich przerażająca przemoc nie może być pogodzona z islamem. Nie byli szlachetnymi, świętymi wojownikami, byli brutalnymi przestępcami. Zabili ludzi z 12 i oprócz tych żyć, życie ich rodzin zostało zniszczone. Ich ataki otworzyły przestrzeń dla dalszych destrukcyjnych cykli konfliktu, wsparcia dla prześladowań w zakresie bezpieczeństwa i praktycznie niekończących się kampanii wojskowych, jak nadal widzimy w globalnej wojnie z terrorem 9 / 11 / 01. Jeśli będziemy kontynuować tę drogę, „skazujemy globalną społeczność na trwający terror”, jak twierdzi w swoim artykule politolog Lindsay Heger Przerysuj naszą strategię na terror.
Oto zwykłe:
W szczycie konfliktu dzieje się kilka rzeczy. Po pierwsze, mamy tendencję do postrzegania uogólnień tak, jak słyszymy w „zderzeniu cywilizacji”, „my kontra oni” lub „walce między islamem a wolnością słowa”. Po drugie, istnieje stereotypowanie, jak widać w uogólnieniach i założenia dotyczące wszystkich członków grupy. W tym przypadku grupa tak duża i zróżnicowana jak 1.6 miliard muzułmanów na świecie. Po trzecie, istnieją odruchowe reakcje, takie jak wezwania do „zbiorowego zatrzymania” lub „zbombardowania ich” przez wielu tak zwanych internetowych trolli. Często pochodzą one z dehumanizacji drugiej grupy. Po czwarte, zastosowano taktykę „za każdym razem”, jak widzimy w ataki na meczety we Francji. Po piąte, problemy są zmieniane celowo, jak widać w amerykańskich komentatorach głównego nurtu mediów, wykorzystujących atak do promować tortury lub krytykować politykę burmistrza Nowego Jorku. Po szóste, wykorzystuje się emocje, instaluje się strach i zaleca się drastyczne środki, jak widzimy w skrajnie prawicowym przywódcy partii politycznej Frontu Narodowego Apel Marine Le Pen o referendum w sprawie przywrócenia kary śmierci. Wszystko to są destrukcyjne, ale bardzo powszechnie stosowane podejścia do rozwiązywania konfliktów. Wszystko to są sposoby uczestniczenia w cyklu ciągłego terroru.
Oto kilka bezpośrednich sposobów:
Przede wszystkim krajowe i międzynarodowe organy ścigania i procesy sądowe dla osób i grup zaangażowanych w akty terroru.
Po drugie, wezwanie do jedności społeczności międzynarodowej, przywódców politycznych, kulturalnych i religijnych potępiających wszelkie formy brutalnego ekstremizmu.
Po trzecie, reakcja społeczna odpowiadająca na nienawiść miłością i współczuciem, jak widzieliśmy w Dostojna reakcja Norwegii do masowego morderstwa przez islamofobicznego Andersa Breivika.
Oto kilka długoterminowych odpowiedzi dotyczących szerszych zmian strukturalnych:
Po pierwsze, terroryzm jest problemem politycznym. Historia kolonialna i obecna gwałtowna obecność Zachodu na Bliskim Wschodzie, jak również arbitralne wsparcie dla niektórych dyktatorów są kluczowe dla zapewnienia terrorystom bazy wsparcia, bez której nie byliby w stanie działać, a nawet istnieć. Jak widzimy, ta baza wsparcia wykracza teraz daleko poza Bliski Wschód i dotarła na przedmieścia Paryża i inspiruje innych niepowiązanych terrorystów samotnych wilków. Lindsay Heger argumentuje poprawnie że musimy stworzyć kreatywne rozwiązania w zakresie zarządzania mające na celu oddzielenie terrorystów od społeczeństw. Dotyczy to równie grup takich jak Boko Haram w Nigerii, ponieważ dotyczy to populacji imigrantów muzułmańskich we Francji.
Po drugie, terroryzm jest problemem społecznym. Uzbrojeni byli potomkowie algierskich imigrantów z Francji. Nie jest niczym nowym, że istnieją napięcia między głównie białym, chrześcijańskim, francuskim społeczeństwem, a głównie muzułmańskimi imigrantami pierwszego i drugiego pokolenia pochodzenia afrykańskiego. Większość imigrantów należy do niższej klasy ekonomicznej społeczeństwa. Ubóstwo, bezrobocie i przestępczość to powszechne problemy młodych imigrantów płci męskiej.
Po trzecie, terroryzm to problem kulturowy. Muzułmańskie populacje imigrantów w Europie muszą mieć możliwość swobodnego rozwoju i wyrażania własnego poczucia własnej wartości i przynależności. Polityka integracji musi pozwalać na różnorodność i współistnienie bez narzuconej asymilacji i nierówności.
Niektórzy mogą twierdzić, że te sugestie mają wady, że nie są doskonałe, że nigdy nie będą działać i tak dalej. Tak, mają wady, nie są doskonałe, a czasami nie znamy wyniku. Wiemy na pewno, że bardziej zmilitaryzowane bezpieczeństwo, poświęcając nasze prawa i więcej kampanii wojskowych, czyni nas uczestnikami terroru. I na pewno nie działają, chyba że naszym celem jest rekrutacja większej liczby terrorystów.
Terroryści będą częścią nas, dopóki nie zajmiemy się przyczynami i dopóki będziemy w nich uczestniczyć. Terror kończy się, gdy przestajemy tworzyć terrorystów i kiedy przestajemy w nim uczestniczyć.
Patrick T. Hiller
~~~~~
Ten komentarz został opublikowany przez PeaceVoice
