Defunduj policję, defunduj wojsko

Medea Benjamin i Nicolas JS Davies, 9 czerwca 2020 r

1 czerwca prezydent Trump zagroził rozmieszczeniem amerykańskich sił zbrojnych w czynnej służbie przeciwko pokojowym demonstrantom Black Lives Matter w miastach w całej Ameryce. Trump i gubernatorzy stanów ostatecznie rozmieścili w całym kraju co najmniej 17,000 1,600 żołnierzy Gwardii Narodowej. W stolicy kraju Trump rozmieścił dziewięć helikopterów szturmowych Blackhawk, tysiące żołnierzy Gwardii Narodowej z sześciu stanów oraz co najmniej 82 żandarmerii wojskowej i żołnierzy czynnej służby bojowej z XNUMX. Dywizji Powietrznodesantowej, z pisemnym rozkazem spakowania bagnetów.

Po tygodniu sprzecznych rozkazów, podczas których Trump zażądał 10,000 5 żołnierzy w stolicy, żołnierze w służbie czynnej otrzymali ostatecznie rozkaz powrotu do swoich baz w Północnej Karolinie i Nowym Jorku XNUMX czerwca, ponieważ pokojowy charakter protestów sprawił, że użycie siły militarnej było w oczywisty sposób zbędne, niebezpieczne i nieodpowiedzialne. Ale Amerykanie byli wstrząśnięci ciężko uzbrojonymi żołnierzami, gazem łzawiącym, gumowymi kulami i czołgami, które zmieniły ulice USA w strefy działań wojennych. Byli również zszokowani, gdy zdali sobie sprawę, jak łatwo było prezydentowi Trumpowi, w pojedynkę, zebrać tak przerażającą siłę.

Ale nie powinniśmy być zaskoczeni. Pozwoliliśmy naszej skorumpowanej klasie rządzącej zbudować najbardziej niszczycielską machinę wojenną w historii i oddać ją w ręce nieobliczalnego i nieprzewidywalnego prezydenta. Gdy protesty przeciwko brutalności policji zalały ulice naszego kraju, Trump poczuł się ośmielony, by obrócić tę machinę wojenną przeciwko nam – i może być skłonny zrobić to ponownie, jeśli w listopadzie odbędą się wybory, w których odbędzie się rywalizacja.

Amerykanie mają mały przedsmak ognia i wściekłości, jakie wojsko USA i jego sojusznicy wyrządzają regularnie ludziom za granicą, od Iraku i Afganistanu po Jemen i Palestynę, oraz zastraszenia odczuwanego przez ludność Iranu, Wenezueli, Korei Północnej i innych krajów, które od dawna żyły pod amerykańskimi groźbami bombardowania, atakowania lub inwazji.

Dla Afroamerykanów ostatnia runda furii rozpętanej przez policję i wojsko jest tylko eskalacją wojny niskiego stopnia, którą władcy Ameryki prowadzili przeciwko nim od wieków. Od okropności niewolnictwa, przez wynajem skazańców po wojnie secesyjnej, do systemu apartheidu Jim Crow, po dzisiejszą masową kryminalizację, masowe więzienia i zmilitaryzowaną policję, Ameryka zawsze traktowała Afroamerykanów jako permanentną podklasę, którą należy wykorzystywać i „trzymać na swoim miejscu” z taką siłą i brutalnością, jak to konieczne.

Obecnie czarnoskórzy Amerykanie są co najmniej cztery razy bardziej narażeni na zastrzelenie przez policję niż biali Amerykanie i sześć razy częściej trafiają do więzienia. Czarni kierowcy są trzy razy bardziej narażeni na rewizje i dwa razy częściej na aresztowania podczas kontroli drogowej, mimo że policja ma więcej szczęścia w znajdowaniu kontrabandy w samochodach białych. Wszystko to składa się na rasistowski system policyjny i więzienny, którego głównymi celami są afroamerykańscy mężczyźni, nawet gdy siły policyjne USA są coraz bardziej zmilitaryzowane i uzbrojone przez Pentagon.

Rasistowskie prześladowania nie kończą się, gdy Afroamerykanie opuszczają bramę więzienia. W 2010 roku jedna trzecia Afroamerykanów miała na swoim koncie wyrok skazujący za przestępstwo, zamykające drzwi do pracy, mieszkania, pomocy dla studentów, programów sieci bezpieczeństwa, takich jak SNAP i pomoc pieniężna, aw niektórych stanach prawo do głosowania. Od pierwszego „zatrzymania się i przeszukania” lub zatrzymania ruchu, Afroamerykanie stają w obliczu systemu zaprojektowanego, aby usidlić ich w stałym obywatelstwie drugiej kategorii i ubóstwie.

Tak jak mieszkańcy Iranu, Korei Północnej i Wenezueli cierpią z powodu ubóstwa, głodu, chorób, którym można zapobiec i śmierci, co jest zamierzonym rezultatem brutalnych sankcji gospodarczych USA, rasizm systemowy ma podobne skutki w Stanach Zjednoczonych, utrzymując Afroamerykanów w wyjątkowym ubóstwie, z podwójnym śmiertelność niemowląt białych i szkół, które są tak samo segregowane i nierówne, jak wtedy, gdy segregacja była legalna. Te podstawowe różnice w zdrowiu i standardach życia wydają się być głównym powodem, dla którego Afroamerykanie umierają na Covid-19 ponad dwukrotnie częściej niż biali Amerykanie.

Wyzwolenie neokolonialnego świata

Podczas gdy wojna USA z czarną ludnością w kraju jest teraz ujawniona dla całej Ameryki – i świata – aby zobaczyć, ofiary wojen USA za granicą nadal są ukryte. Trump eskalował przerażające wojny, które odziedziczył po Obamie, zrzucając więcej bomb i rakiet w ciągu 3 lat niż Bush II czy Obama podczas ich pierwszych kadencji.

Ale Amerykanie nie widzą przerażających kul ognia z bomb. Nie widzą martwych, okaleczonych ciał i gruzów pozostawionych przez bomby. Amerykański dyskurs publiczny na temat wojny obracał się niemal wyłącznie wokół doświadczeń i poświęceń amerykańskich żołnierzy, którzy są przecież członkami naszych rodzin i sąsiadami. Podobnie jak podwójny standard między życiem białych i czarnych w Stanach Zjednoczonych, istnieje podobny podwójny standard między życiem żołnierzy amerykańskich a milionami ofiar i zrujnowanych żyć po drugiej stronie konfliktów, które siły zbrojne USA i amerykańska broń wypuszczają na inne kraje.

Kiedy emerytowani generałowie wypowiadają się przeciwko chęci Trumpa do rozmieszczenia żołnierzy w czynnej służbie na ulicach Ameryki, powinniśmy zrozumieć, że bronią oni właśnie tych podwójnych standardów. Pomimo drenowania Departamentu Skarbu Stanów Zjednoczonych w celu siania przerażającej przemocy wobec ludzi w innych krajach, podczas gdy nie udało się „wygrać” wojen nawet na własnych niejasnych warunkach, armia amerykańska zachowała zaskakująco dobrą reputację wśród amerykańskiej opinii publicznej. W dużej mierze uchroniło to siły zbrojne przed rosnącym publicznym wstrętem do systemowej korupcji innych amerykańskich instytucji.

Generałowie Mattis i Allen, którzy wystąpili przeciwko rozmieszczeniu wojsk amerykańskich przez Trumpa przeciwko pokojowym demonstrantom, bardzo dobrze rozumieją, że najszybszym sposobem na zmarnowanie publicznej reputacji „teflonowej” armii byłoby szersze i otwarte rozmieszczenie jej przeciwko Amerykanom w Stanach Zjednoczonych.

Tak jak demaskujemy zgniliznę w amerykańskiej policji i wzywamy do pozbawienia jej funduszy, tak musimy ujawnić zgniliznę w amerykańskiej polityce zagranicznej i wezwać do pozbawienia Pentagonu finansowania. Wojny USA z ludźmi w innych krajach są napędzane tym samym rasizmem i interesami ekonomicznymi klasy rządzącej, co wojna przeciwko Afroamerykanom w naszych miastach. Zbyt długo pozwalaliśmy cynicznym politykom i liderom biznesowym dzielić nas i rządzić, finansując policję i Pentagon zamiast rzeczywistych ludzkich potrzeb, stawiając nas przeciwko sobie w kraju i prowadząc do wojen z naszymi sąsiadami za granicą.

Podwójne standardy, które uświęcają życie żołnierzy amerykańskich ponad życie ludzi, których kraje bombardują i najeżdżają, są równie cyniczne i śmiercionośne, jak te, które cenią życie białych nad czarnymi w Ameryce. Kiedy skandujemy „Black Lives Matter”, powinniśmy uwzględnić życie czarnych i brązowych ludzi umierających każdego dnia z powodu amerykańskich sankcji w Wenezueli, życie czarnych i brązowych ludzi wysadzanych w powietrze przez amerykańskie bomby w Jemenie i Afganistanie, życie kolorowych ludzi w Palestynie, którzy są gazowani łzawiącymi, bici i strzelani z izraelskiej broni finansowanej przez amerykańskich podatników. Musimy być gotowi do okazania solidarności z ludźmi broniącymi się przed przemocą sponsorowaną przez USA, czy to w Minneapolis, Nowym Jorku i Los Angeles, czy też w Afganistanie, Strefie Gazy i Iranie.

W zeszłym tygodniu nasi przyjaciele z całego świata dali nam wspaniały przykład tego, jak wygląda tego rodzaju międzynarodowa solidarność. Od Londynu, Kopenhagi i Berlina po Nową Zelandię, Kanadę i Nigerię ludzie wyszli na ulice, by okazać solidarność z Afroamerykanami. Rozumieją, że Stany Zjednoczone leżą u podstaw rasistowskiego politycznego i gospodarczego porządku międzynarodowego, który wciąż dominuje na świecie 60 lat po formalnym zakończeniu zachodniego kolonializmu. Rozumieją, że nasza walka jest ich walką, a my powinniśmy zrozumieć, że ich przyszłość jest także naszą przyszłością.

Tak jak inni stoją z nami, my również musimy stać z nimi. Razem musimy wykorzystać ten moment, aby przejść od stopniowej reformy do rzeczywistej zmiany systemowej, nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale w całym rasistowskim, neokolonialnym świecie kontrolowanym przez wojsko USA.

Medea Benjamin jest współzałożycielką CODEPINK for Peace i autorką kilku książek, w tym Inside Iran: The Real History and Politics of the Islamic Republic of Iran. Nicolas JS Davies jest niezależnym dziennikarzem, badaczem z CODEPINK i autorem Blood On Our Hands: the American Invasion and Destruction of Iraq