„To już za nami” – powiedział z uśmiechem Fernando Gonzales z Kubańskiej Piątki, kiedy kilka chwil temu powiedziałem mu, że jest mi przykro, że rząd USA zamknął go w klatce na 15 lat. To było miłe z New York Times powiedział, aby redagować na rzecz negocjacji w celu uwolnienia pozostałych trzech, zwłaszcza że ta gazeta nigdy w ogóle nie relacjonowała tej historii.
Gonzales powiedział, że nie ma podstaw, aby Stany Zjednoczone utrzymywały Kubę na liście terrorystów. Powiedział, że na Kubie są Baskowie dzięki porozumieniu z Hiszpanią. Pomysł, że Kuba toczy wojny w Ameryce Środkowej, jest fałszywy, dodał, zauważając, że kolumbijskie rozmowy pokojowe toczą się tutaj w Hawanie. „Prezydent Stanów Zjednoczonych o tym wie” – powiedział Gonzales – „dlatego poprosił o przegląd listy”.
Medea Benjamin wspominała swój przyjazd na Kubę w czasach, gdy Stany Zjednoczone najwyraźniej próbowały zabijać nie tylko Kubańczyków, ale także turyści który odważył się przybyć na Kubę. Powiedziała, że to jest to, co Kubańska Piątka próbowała powstrzymać. Cieszymy się więc, powiedziała Gonzalesowi, że możemy tu teraz przyjechać, nie martwiąc się, że Obama podłoży bombę w holu. Szalone zmartwienie? Nie zawsze tak było.
Wcześniej dzisiaj odwiedziliśmy Latynoamerykańską Szkołę Medyczną, która jest obecnie błędnie nazywana, ponieważ kształci lekarzy z całego świata, nie tylko z Ameryki Łacińskiej. Zaczęło się w 1998 roku od przekształcenia byłej szkoły marynarki wojennej w szkołę medyczną, w której kształcono bezpłatnie studentów z Ameryki Środkowej. W latach 2005-2014 szkołę ukończyło 24,486 XNUMX uczniów.
Ich edukacja jest całkowicie bezpłatna i zaczyna się od 20-tygodniowego kursu języka hiszpańskiego. Jest to szkoła medyczna o światowym standardzie, otoczona palmami i boiskami sportowymi na samym skraju Karaibów, a studenci, którzy mają kwalifikacje do szkoły przedmedycznej — co oznacza dwa lata studiów w USA — mogą tu przyjechać i zostać lekarzami bez płacenia ani grosza i bez zadłużania się na setki tysięcy dolarów. Studenci nie muszą wtedy praktykować medycyny na Kubie ani nic robić dla Kuby, ale oczekuje się, że powrócą do swoich krajów i będą praktykować medycynę tam, gdzie jest to najbardziej potrzebne.
Do tej pory 112 studentów z USA ukończyło studia, a 99 jest obecnie zapisanych. Część z nich udała się z pomocą „brygady” na Haiti. Wszyscy po ukończeniu studiów zdali egzaminy w USA w domu. Rozmawiałem z Olive Albanese, studentką medycyny z Madison w stanie Wisconsin. Zapytałem, co będzie robić po ukończeniu studiów. „Mamy moralny obowiązek”, odpowiedziała, „pracować tam, gdzie jest to najbardziej potrzebne”. Powiedziała, że pojedzie na wieś lub obszar rdzennych Amerykanów, gdzie nie ma lekarzy, i tam będzie pracować. Powiedziała, że rząd USA powinien oferować tę samą usługę każdemu, kto tego chce, i że ludzie, którzy kończą studia z długami studenckimi, nie będą służyć najbardziej potrzebującym.
Dziś rano odwiedziliśmy jeszcze zdrowsze miejsce niż szkoła medyczna: Alamar.
Ta ekologiczna spółdzielnia rolnicza na 25 akrach na wschód od Hawany nie zdecydowała się na ekologię. Jeszcze w latach 1990., w „okresie specjalnym” (czyli katastrofalnie złym okresie) nikt nie miał nawozów ani innych trucizn. Nie mogliby ich użyć, gdyby chcieli. Kuba straciła 85% handlu międzynarodowego po rozpadzie Związku Radzieckiego. Tak więc Kubańczycy nauczyli się uprawiać własne jedzenie i nauczyli się robić to bez chemikaliów i nauczyli się jeść rzeczy, które wyhodowali. Dieta bogata w mięso zaczęła zawierać dużo więcej warzyw.
Miguel Salcines, założyciel Alamar, oprowadził nas po nim wraz z ekipami kamer z niemieckiej telewizji i agencji Associated Press. Farma została przedstawiona w amerykańskim filmie dokumentalnym pt Moc społeczności, i Salcines dał Dyskusja TED. Powiedział, że do kubańskiej tradycji monokultury cukrowej ZSRR dodał środki chemiczne i maszyny. Chemikalia wyrządziły szkody. A ludność przenosiła się do miast. Wielkie rolnictwo upadło, a rolnictwo zostało przekształcone: mniejsze, bardziej miejskie i ekologiczne, zanim ktokolwiek znał tę nazwę. Powiedział, że ludzie, którym nie podoba się historia niewolnictwa i monokultura, znajdują teraz lepszy sposób na życie, pracując w spółdzielniach zajmujących się rolnictwem ekologicznym. Obejmuje to 150 pracowników w firmie Alamar, z których wielu obserwowaliśmy iz którymi rozmawialiśmy. Wśród robotników rolnych jest teraz więcej kobiet i więcej starszych Kubańczyków.
Więcej starszych Kubańczyków pracuje w gospodarstwach ekologicznych, ponieważ Kubańczycy żyją dłużej (oczekiwana długość życia 79.9 lat) i według Salcines żyją dłużej, przynajmniej częściowo dzięki żywności ekologicznej. Powiedział, że wyeliminowanie wołowiny poprawiło zdrowie Kubańczyków. Różnorodność biologiczna i pożyteczne owady oraz właściwa pielęgnacja gleby zastępują nawozy i pestycydy z korzyścią dla wszystkich. Tysiące minerałów musi zostać zastąpionych w uprawianej glebie, powiedział, a zastąpienie zaledwie kilku z nich powoduje choroby, cukrzycę, problemy z sercem i wiele innych, w tym brak libido – nie wspominając o większej liczbie szkodników w gospodarstwie, które mogą można ograniczyć, zapewniając roślinom odpowiednie odżywianie. Podobno nawet pszczoły na Kubie żyją i mają się dobrze.
Salcines mówi, że Kuba produkuje 1,020,000 400 40 ton ekologicznych warzyw rocznie, z czego 80 ton w Alamar w dużej różnorodności iw tempie pięciu upraw rocznie. Alamar produkuje również XNUMX ton kompostu robakowego rocznie, wykorzystując do tego XNUMX ton materii organicznej.
Salcines wskazał na zdrową dietę Kuby jako coś dobrego, co pochodzi z amerykańskiego embarga. Oprócz tej skandalicznej uwagi zadeklarował, że nie zgadza się z Karolem Marksem. Powiedział, że wzrost liczby ludności jest wykładniczy, a produkcja żywności liniowa. Marks wierzył, że nauka rozwiąże ten problem, i mylił się, oświadczył Salcines. Kiedy kobiety są u władzy, powiedział Salcines, populacja nie rośnie. Więc postaw kobiety u władzy, podsumował. Jedynym sposobem na wykarmienie świata, powiedział Salcines, przepraszając Monsanto, jest odrzucenie rolnictwa polegającego na zabijaniu na rzecz rolnictwa życia.
