David Swanson, World BEYOND WarListopada 9, 2022
Uwagi od to seminarium internetowe.
Czasami dla zabawy próbuję wymyślić, w co mam wierzyć. Zdecydowanie powinnam wierzyć, że mogę wybrać, w co wierzyć, na podstawie tego, co mi się podoba. Ale mam też wierzyć, że mam obowiązek wierzyć w właściwe rzeczy. Myślę, że powinienem wierzyć w to, co następuje: Największym zagrożeniem na świecie jest niewłaściwa partia polityczna w kraju, w którym żyję. Drugim największym zagrożeniem dla świata jest Władimir Putin. Trzecim największym zagrożeniem dla świata jest globalne ocieplenie, ale radzą sobie z nim edukatorzy, ciężarówki recyklingowe, humanitarni przedsiębiorcy oraz oddani naukowcy i wyborcy. Jedną rzeczą, która nie jest poważnym zagrożeniem, jest wojna nuklearna, ponieważ to zagrożenie zostało usunięte jakieś 30 lat temu. Putin może być drugim największym zagrożeniem na Ziemi, ale nie jest zagrożeniem nuklearnym, tylko cenzurą kont w mediach społecznościowych, ograniczaniem praw LGBTQ i ograniczaniem możliwości robienia zakupów.
Innym razem tylko dlatego, że jestem masochistą, zatrzymuję się i próbuję dowiedzieć się, w co właściwie wierzę — co wydaje się być słuszne. Wierzę, że niebezpieczeństwo wojny nuklearnej / zimy nuklearnej i niebezpieczeństwo załamania klimatu są znane od dziesięcioleci, a ludzkość zrobiła squat, aby wyeliminować którekolwiek z nich. Ale powiedziano nam, że tak naprawdę nie istnieje. Powiedziano nam, że ta druga jest bardzo realna i poważna, więc musimy kupować samochody elektryczne i ćwierkać śmieszne rzeczy o ExxonMobil. Mówi się nam, że wojna jest uzasadnioną działalnością rządu, w rzeczywistości poza kwestionowaniem. Ale niszczenie środowiska jest nieuzasadnionym oburzeniem, któremu musimy przeciwdziałać jako jednostki, konsumenci i wyborcy. Rzeczywistość wydaje się być taka, że rządy – i w przeważającej większości bardzo mała liczba rządów – i znacząco dzięki przygotowaniu i prowadzeniu wojen – są głównymi niszczycielami środowiska.
Jest to oczywiście niewłaściwa myśl, ponieważ sugeruje potrzebę wspólnego działania. To myślenie jak aktywista, nawet myślenie, że to tylko myślenie o tym, co się naprawdę dzieje i dochodzenie do nieuniknionego faktu, że potrzebujemy masowego aktywizmu bez przemocy, że używanie właściwych żarówek w naszych domach nas nie uratuje, że lobbowanie naszych rządów podczas wiwatowanie z powodu ich wojen nie uratuje nas.
Ale ten sposób myślenia nie powinien być aż tak szokujący. Jeśli uszkodzenie Ziemi jest problemem, to nie powinno dziwić, że bomby, pociski, miny i pociski – nawet używane w świętym imieniu demokracji – są częścią problemu. Jeśli samochody są problemem, czy powinniśmy się dziwić, że myśliwce też są trochę problematyczne? Jeśli musimy zmienić sposób, w jaki traktujemy Ziemię, czy naprawdę możemy być zdumieni, że wrzucenie ogromnego procentu naszych zasobów do wyburzenia i zatrucia Ziemi nie jest rozwiązaniem?
W Egipcie odbywa się spotkanie COP27 — 27. doroczna próba rozwiązania problemu załamania klimatu na całym świecie, przy czym pierwszych 26 całkowicie się nie powiodło, a wojna podzieliła świat w sposób uniemożliwiający współpracę. Stany Zjednoczone wysyłają członków Kongresu do popchnięcia energii jądrowej, która zawsze była produktem ubocznym i koniem trojańskim dla broni jądrowej, a także tak zwanym „gazem ziemnym”, który nie jest naturalnym, ale jest gazem. A jednak ograniczenia emisji członków Kongresu nie są nawet brane pod uwagę. NATO uczestniczy w spotkaniach dokładnie tak, jakby było rządem i częścią rozwiązania, a nie problemu. Gospodarzem tej szarady jest Egipt, uzbrojony przez te same korporacje co NATO.
Wojna i przygotowania do wojny to nie tylko miejsce, w którym się znajdujemy tryliony dolarów które mogłyby zostać wykorzystane do zapobieżenia szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu, a także stanowi główną bezpośrednią przyczynę tych szkód dla środowiska.
Militaryzm wynosi mniej niż 10% całkowitych światowych emisji z paliw kopalnych, ale wystarczy, że rządy chcą trzymać go z dala od swoich zobowiązań – zwłaszcza niektóre rządy. Emisje gazów cieplarnianych przez wojsko USA są większe niż w większości całych krajów, co czyni ją pojedynczy największy instytucjonalny winowajca, gorszy niż jakakolwiek pojedyncza korporacja, ale nie gorszy niż różne całe branże. Dokładnie to, co uwolnienie wojska byłoby łatwiejsze do poznania dzięki wymogom raportowania. Ale wiemy, że to nie tylko liczne gałęzie przemysłu, których zanieczyszczenie traktuje się bardzo poważnie i reguluje porozumienia klimatyczne.
Do szkód związanych z zanieczyszczeniem wojska należy dodać zanieczyszczenie producentów broni, a także ogromne zniszczenia wojen: wycieki ropy, pożary ropy, zatopione tankowce, wycieki metanu itp. W militaryzmie mówimy o niszczyciel ziemi, wody, powietrza i ekosystemów — a także klimatu, a także główna przeszkoda w globalnej współpracy w dziedzinie klimatu, a także główna dziura dla środków, które mogą być przeznaczone na ochronę klimatu (znacznie ponad połowa amerykańskich dolarów podatkowych na przykład przejdź do militaryzmu — bardziej niż cała gospodarka większości krajów).
W wyniku żądań wystosowanych w ostatniej godzinie przez rząd USA podczas negocjacji traktatu z Kioto z 1997 r., wojskowe emisje gazów cieplarnianych zostały wyłączone z negocjacji klimatycznych. Ta tradycja trwa. Porozumienie paryskie z 2015 r. pozostawiło ograniczenie emisji wojskowych gazów cieplarnianych w gestii poszczególnych narodów. Ramowa konwencja ONZ w sprawie zmian klimatu zobowiązuje sygnatariuszy do publikowania rocznych emisji gazów cieplarnianych, ale raportowanie emisji wojskowych jest dobrowolne i często nie jest uwzględniane. Jednak nie ma dodatkowej Ziemi, którą można by zniszczyć emisją wojskową. Jest tylko jedna planeta.
Spróbuj zastanowić się, jaka byłaby najgorsza rzecz do zrobienia, a będziesz bliski szeroko zakrojonego podejścia, a mianowicie wykorzystania sił zbrojnych i wojen do przeciwdziałania zmianom klimatycznym, zamiast eliminowania ich w celu przeciwdziałania zmianom klimatycznym. Ogłaszanie, że zmiany klimatyczne powodują wojny, mija się z rzeczywistością, w której ludzie wywołują wojny, i że jeśli nie nauczymy się rozwiązywać kryzysów bez użycia przemocy, tylko je pogorszymy. Traktowanie ofiar załamania klimatu jako wrogów pomija fakt, że załamanie klimatu zakończy życie dla nas wszystkich, fakt, że to załamanie klimatu powinno być traktowane jako wróg, wojna, którą należy traktować jako wróg, kultura zniszczenia, której należy się przeciwstawić, a nie grupa ludzi czy kawałek ziemi.
Główną motywacją niektórych wojen jest chęć kontrolowania zasobów, które zatruwają ziemię, zwłaszcza ropy i gazu. W rzeczywistości wszczynanie wojen przez zamożne narody w biednych nie koreluje z łamaniem praw człowieka, brakiem demokracji, groźbami terroryzmu lub skutkami zmian klimatycznych, ale silnie koreluje z obecność oleju.
Wojna wyrządza większość szkód w środowisku tam, gdzie się dzieje, ale także niszczy środowisko naturalne baz wojskowych w obcych i rodzimych krajach. Wojsko amerykańskie jest największe na świecie właściciel gruntu z 800 zagranicznymi bazami wojskowymi w 80 krajach. Wojsko amerykańskie to trzeci co do wielkości zanieczyszczający z amerykańskich dróg wodnych. Zdecydowana większość głównych miejsc katastrof ekologicznych w Stanach Zjednoczonych to bazy wojskowe. Problem środowiskowy militaryzmu ukrywa się na widoku.
