Autor: Ann Wright, World BEYOND War, Grudzień 19, 2022
Bycie działaczem pokojowym jest trudne w najlepszych okolicznościach, ale opowiadanie się za pokojem w jednym z gorących punktów międzynarodowego kryzysu wiąże się z oskarżeniami o bycie apologetą – i gorzej.
13 grudnia 2022 r. Dyrektor wykonawcza Women Cross DMZ, Christine Ahn, odebrała Medal Szczytu Pokojowego za Aktywizm Społeczny na 18. Światowym Szczycie Laureatów Pokojowej Nagrody Nobla w Pyeongchang w Korei Południowej, ale nie bez kontrowersji.
Jak wszyscy dobrze wiemy, nie wszyscy – głównie politycy w USA i Korei Południowej – chcą pokoju z Koreą Północną. W rzeczywistości Jin-tae Kim, prawicowy, konserwatywny, jastrzębi gubernator prowincji Pyeongchang, gdzie odbył się Światowy Szczyt Laureatów Pokojowej Nagrody Nobla, odmówił udziału w konferencji, konferencji poświęconej przywracaniu pokoju.
Źródła południowokoreańskich mediów podały, że gubernator podobno uważał, że Christine Ahn była apologetą Korei Północnej ponieważ siedem lat temu, w 2015 r., przewodziła 30-osobowej międzynarodowej delegacji, w tym dwóm laureatom Pokojowej Nagrody Nobla, do Korei Północnej na spotkania z północnokoreańskimi kobietami, a nie północnokoreańskimi urzędnikami państwowymi. Następnie delegacja pokojowa przekroczyła strefę zdemilitaryzowaną, aby zorganizować marsz i konferencję w ratuszu w Seulu z południowokoreańskimi kobietami na rzecz pokoju na Półwyspie Koreańskim.
Leymah Gbowee, laureatka Pokojowej Nagrody Nobla z Liberii, która w 2015 roku była na wycieczce do Korei Północnej, wręczył Christine Ahn nagrodę Aktywizmu Społecznego, przypominając słuchaczom (wśród których znalazło się dziewięciu innych laureatów Pokojowej Nagrody Nobla), że przełomy na rzecz pokoju czasami przychodzą dzięki „naiwnej nadziei i działaniu”.
Siedem lat temu misja pokojowa w Korei Północnej i Południowej w 2015 roku spotkała się z krytyką niektórych z nich medialni i politycy zarówno w Waszyngtonie, jak i Seulu, że kobiety, które brały w nich udział, były naśladowcami rządu Korei Północnej. Krytyka trwa do dziś.
W Korei Południowej nadal obowiązuje drakońskie prawo dotyczące bezpieczeństwa narodowego, które zabrania obywatelom Korei Południowej nawiązywania kontaktów z obywatelami Korei Północnej, chyba że rząd Korei Południowej wyrazi na to zgodę. W 2016 roku, pod rządami Park Geun-hye, południowokoreańskie Narodowe Służby Wywiadowcze lobbowały za wyrzuceniem Ahn z Korei Południowej. Ministerstwo Sprawiedliwości stwierdziło, że Ahn odmówiono wjazdu, ponieważ istniały wystarczające podstawy do obaw, że może „zaszkodzić interesom narodowym i bezpieczeństwu publicznemu” Korei Południowej. Ale w 2017 roku, ze względu na uwagę międzynarodowych mediów, ministerstwo ostatecznie uchylił swój zakaz podróżowania Ahna.
Sondaże w Korei Południowej pokazują, że 95 procent mieszkańców Korei Południowej chce pokoju, ponieważ doskonale znają katastrofę, która nastąpi, jeśli będzie tylko ograniczona wojna, a tym bardziej wojna na pełną skalę.
Wystarczy przypomnieć sobie brutalną wojnę koreańską sprzed 73 lat lub spojrzeć na Irak, Syrię, Afganistan, Jemen, a teraz na Ukrainę. Ani obywatele Korei Północnej, ani Południowej nie chcą wojny, pomimo retoryki i działań ich przywódców polegających na przeprowadzaniu masowych manewrów wojennych i strzelaniu rakietami. Wiedzą, że w pierwszych dniach wojny na Półwyspie Koreańskim po obu stronach zginą setki tysięcy.
Dlatego obywatele muszą podjąć działania — i podejmują. W Korei Południowej działa ponad 370 grup obywatelskich i 74 organizacje międzynarodowe wzywając do pokoju [KR1] na Półwyspie Koreańskim. Korea Peace Now w Stanach Zjednoczonych i Korea Peace Appeal w Korei Południowej zmobilizowały dziesiątki tysięcy osób do wezwania do pokoju. W Stanach Zjednoczonych presja na Kongres USA polega na tym, że coraz więcej członków popiera rozkład wzywając do zakończenia wojny koreańskiej.
Gratulacje dla Christine za jej niestrudzoną pracę na rzecz pokoju na Półwyspie Koreańskim oraz dla wszystkich w Korei Południowej i USA, którzy pracują na rzecz pokoju w Korei — i dla wszystkich, którzy próbują zakończyć wojnę we wszystkich obszarach objętych konfliktami na świecie.
