Jak traktujemy przeciwników? W silnych demokracjach angażujemy ich w dialog oparty na współpracy. W słabszych demokracjach wykluczamy je i pokonujemy. Jeśli jesteśmy niedemokratyczni, możemy ich zabić.
Dlaczego więc Stany Zjednoczone, rzekomy przywódca demokracji, stały się największym eksporterem broni na świecie?
W 2016 roku eksport broni przez rząd Stanów Zjednoczonych wyniósł 38 miliardów dolarów, ponad jedną trzecią ze 100 miliardów dolarów światowego handlu bronią. Obejmuje to tylko sprzedaż zagranicznego sprzętu wojskowego między rządami, zatwierdzoną przez Departament Obrony. Nie obejmuje miliardów sprzedanych w bezpośredniej sprzedaży komercyjnej, w ramach której Lockheed Martin, Boeing, General Dynamics i inne firmy zbrojeniowe otrzymują licencje Departamentu Stanu na bezpośrednią sprzedaż zagranicznym rządom.
Ale przemysł zbrojeniowy jest głęboko pogrążony w biznesie wiecznego wyciszania przeciwników.
Niektórzy protestują: amerykańska broń chroni niewinnych ludzi przed tyranizującymi agresorami. Naprawdę? Gdzie są badania uczestników konfliktu, aby ocenić to bajkowe założenie? Gdzie są deklaracje wywozu broni o skutkach społecznych? Ilu zabitych przez amerykańską broń zasługiwało na śmierć?
Jaki jest pożytek z całej tej nauki w opracowywaniu broni, jeśli nie ma nauki w ocenie zastosowania broni do rzeczywistych problemów?
Jeśli wierzymy, że broń promuje lepsze społeczeństwa, jeśli nie przeprowadzamy wywiadów ze społecznościami dotkniętymi bronią, jeśli nie porównujemy korzyści z 1 miliarda dolarów w przypadku przemysłu zbrojeniowego lub pokojowego rozwiązywania konfliktów, to płacąc podatki na finansowanie produkcji broni są równoznaczne z płaceniem podatków na utrzymanie religii.
Jednak prawie każdy prezydent USA od 1969 Nixon Doctrine był sprzedawcą dla przemysłu zbrojeniowego, deregulował go, zwiększał dotacje publiczne do niego, otrzymywał od niego wkład w kampanię i zalewał co najmniej kraje 100 swoimi śmiercionośnymi produktami.
A bycie najlepszym sprzedawcą broni nie wystarczy. Prezydent Donald Trump twierdzi, że Departament Stanu i Obrony nie popychają wystarczająco eksportu broni.
Otrzymawszy 30 milionów dolarów od NRA, Trump zamierza przenieść odpowiedzialność za eksport karabinów szturmowych z Departamentu Stanu, który rozważa potencjalny wpływ eksportu broni na przemoc, na Departament Handlu, który tego nie robi.
Obama, główny beneficjent przemysłu zbrojeniowego, już zaczął rozluźniać nadzór, ale dalsze plany były hamowane przez amerykańskie masowe strzelaniny, co sprawiało, że deregulacja zagranicznej sprzedaży AR-15-ów wydawała się zbyt głupia.
Bez względu na to, kogo wybieramy, wywóz broni i polityka zagraniczna napędzane są przez Żelazny Trójkąt - zmowę tych w rządzie, wojsku i przemyśle zbrojeniowym, obsesję na punkcie poszerzania rynków zbrojeniowych i instalowania opartego na zagrożeniach „pokoju”.
Zamiast rozwiązywać konflikt, handlarze bronią dobrze się w nim rozwijają, niczym pasożyty atakujące ranę. Jak opisuje William Hartung w „Prophets of War”, Lockheed Martin lobbował na rzecz ukierunkowania polityki zagranicznej na cele firmy polegające na zwiększeniu eksportu zagranicznego o 25 procent.
Lockheed naciskał na rozszerzenie NATO pod same drzwi Rosji, aby zawrzeć miliardowe kontrakty na broń z nowymi członkami. The Project for the New American Century, wpływowy „think tank” z dyrektorem Lockheed Martin jako dyrektorem, naciskał na inwazję na Irak.
Przemysł zbrojeniowy nęka wsparcie, rozprzestrzeniając kontrakty na kontrakty zbrojeniowe w okręgach kongresowych. Jobs najwyraźniej sprawia, że zabijanie jest warte zachodu. Należy pamiętać, że od 70 do 80 procent przychodów amerykańskich korporacji zbrojeniowych pochodzi od rządu USA. Jeśli wykorzystujemy podatki do finansowania miejsc pracy, dlaczego nie zatrudniać do walki z pożarami lasów? Aby przejść na energię słoneczną?
Wpływanie dotacji na przemysł zbrojeniowy dławi cywilną produkcję i innowacje. Twoi uczniowie marzą o zostaniu naukowcami? Przygotuj ich na wojskowy kaftan bezpieczeństwa. Bez tego nie będzie łatwo zdobyć fundusze. Większość federalnych funduszy na badania i rozwój idzie na działania związane z wojskiem.
Co istotne, wydatki na sektor obronny z jego niezbadanym Pentagonem, zbyt drogie pozycje, ogromne przekroczenia kosztów i bezdyskusyjne umowy koszt-plus powodują ogólnokrajową stratę netto miejsc pracy. Większość innych sektorów gospodarki generuje więcej miejsc pracy na dolara podatkowego.
Jeszcze gorzej dla amerykańskich podatników są składki na kampanie, pensje dyrektorów generalnych, zanieczyszczenia środowiska, ogromne łapówki dla zagranicznych urzędników oraz wydatki na lobbing - 74 miliony dolarów w 2015 roku. 6.04.
W międzyczasie, kto słucha tysięcy Południowokoreańskich domagających się usunięcia systemu Terminal High-Altitude Area Defense firmy Lockheed Martin?
Kto słucha rodziców meksykańskich studentów zamordowanych przez armię meksykańską? Mówią, że amerykańska broń sprzedawana do Meksyku jest bardziej destrukcyjna niż meksykańskie narkotyki sprzedawane Amerykanom. W jaki sposób mur Trumpa ochroni Meksykanów przed popychaczem broni numer jeden?
Przemysł zbrojeniowy otrzymuje darmowe materiały bez demokratycznego wkładu, bez oceny, bez odpowiedzialności za konsekwencje i bez oczekiwań, że broń rozwiąże przyczyny konfliktu. Jeśli chodzi o uderzanie w cele postępu społecznego, politycznego, gospodarczego i ekologicznego, broń strzela tylko puste miejsca.
Jak każdy organ w ciele, przemysł zbrojeniowy jest cenny, ale kiedy jego kompulsywna misja samowywyższania się wypiera misję organizmu, pozbawia inne organy składników odżywczych i zatruwa organizm, czas na operację i uzdrowienie.
Kristin Christman ma stopnie naukowe w rosyjskiej i administracji publicznej w Dartmouth, Brown i SUNY Albany.
