David Vine, Patterson Deppen i Leah Bolger, World BEYOND War, Wrzesień 20, 2021
Streszczenie
Pomimo wycofania amerykańskich baz wojskowych i wojsk z Afganistanu, Stany Zjednoczone nadal utrzymują około 750 baz wojskowych za granicą w 80 obcych krajach i koloniach (terytoriach). Bazy te są kosztowne pod wieloma względami: finansowo, politycznie, społecznie i środowiskowo. Amerykańskie bazy w obcych krajach często wywołują napięcia geopolityczne, wspierają niedemokratyczne reżimy i służą jako narzędzie rekrutacyjne dla grup bojowników sprzeciwiających się obecności USA, a rządy jej obecność wzmacniają. W innych przypadkach wykorzystywane są zagraniczne bazy, które ułatwiły Stanom Zjednoczonym rozpoczęcie i przeprowadzenie katastrofalnych wojen, w tym w Afganistanie, Iraku, Jemenie, Somalii i Libii. W całym spektrum politycznym, a nawet w armii amerykańskiej, rośnie świadomość, że wiele zagranicznych baz powinno zostać zamkniętych kilkadziesiąt lat temu, ale biurokratyczna inercja i błędne interesy polityczne trzymały je otwarte.
W obliczu trwającego „Global Posture Review” administracja Bidena ma historyczną szansę na zamknięcie setek niepotrzebnych baz wojskowych za granicą i poprawę bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego w tym procesie.
Pentagon, od roku fiskalnego 2018, nie opublikował swojej wcześniej rocznej listy baz amerykańskich za granicą. O ile nam wiadomo, niniejszy raport przedstawia najpełniejszą publiczną księgowość amerykańskich baz i placówek wojskowych na całym świecie. Listy i mapa zawarte w niniejszym raporcie ilustrują wiele problemów związanych z tymi zagranicznymi bazami, oferując narzędzie, które może pomóc decydentom w planowaniu pilnie potrzebnych zamknięć baz.
Szybkie fakty na temat zagranicznych placówek wojskowych USA
• Istnieje około 750 baz wojskowych USA za granicą w 80 obcych krajach i koloniach.
• Stany Zjednoczone mają prawie trzy razy więcej baz za granicą (750) niż ambasady, konsulaty i misje USA na całym świecie (276).
• Chociaż istnieje około połowa mniej instalacji niż pod koniec zimnej wojny, bazy amerykańskie rozprzestrzeniły się w tym samym czasie na dwa razy więcej krajów i kolonii (od 40 do 80), z dużą koncentracją obiektów na Bliskim Wschodzie, w Azji Wschodniej , części Europy i Afryki.
• Stany Zjednoczone mają co najmniej trzy razy więcej baz zagranicznych niż wszystkie inne kraje razem wzięte.
• Amerykańskie bazy za granicą kosztują podatników około 55 miliardów dolarów rocznie.
• Budowa infrastruktury wojskowej za granicą kosztowała podatników co najmniej 70 miliardów dolarów od 2000 r. i może w sumie znacznie ponad 100 miliardów dolarów.
• Bazy za granicą pomogły Stanom Zjednoczonym rozpocząć wojny i inne operacje bojowe w co najmniej 25 krajach od 2001 roku.
• Instalacje w USA znajdują się w co najmniej 38 niedemokratycznych krajach i koloniach.
Problem amerykańskich baz wojskowych za granicą
Podczas II wojny światowej i na początku zimnej wojny Stany Zjednoczone zbudowały bezprecedensowy system baz wojskowych w obcych krajach. Trzy dekady po zakończeniu zimnej wojny, według Pentagonu, nadal istnieje 119 baz w Niemczech i kolejne 119 w Japonii. W Korei Południowej jest ich 73. Inne bazy amerykańskie rozsiane są po całej planecie od Aruby po Australię, od Kenii po Katar, od Rumunii po Singapur i nie tylko.
Szacujemy, że Stany Zjednoczone posiadają obecnie około 750 lokalizacji bazowych w 80 obcych krajach i koloniach (terytoriach). Szacunki te pochodzą z najbardziej, jak sądzimy, dostępnych list amerykańskich baz wojskowych za granicą (zob. Aneks). Między rokiem podatkowym 1976 a 2018 Pentagon opublikował roczną listę zasad, które wyróżniały się błędami i przeoczeniami; od 2018 roku Pentagon nie opublikował listy. Zbudowaliśmy nasze listy na podstawie raportu z 2018 r., publicznie dostępnej listy baz za granicą Davida Vine’a z 2021 r. oraz wiarygodnych wiadomości i innych raportów.1
W całym spektrum politycznym, a nawet w armii amerykańskiej, rośnie świadomość, że wiele baz amerykańskich za granicą powinno zostać zamkniętych kilkadziesiąt lat temu. „Myślę, że za granicą mamy zbyt dużo infrastruktury” – przyznał podczas publicznych wystąpień w grudniu 2020 r. najwyższy rangą oficer armii amerykańskiej, przewodniczący połączonych szefów sztabów Mark Milley. „Czy każda z tych [baz] jest absolutnie niezbędna dla obrona Stanów Zjednoczonych?” Millley wezwał do „twardego, twardego spojrzenia” na bazy za granicą, zauważając, że wiele z nich jest „pochodnymi miejsca, w którym zakończyła się II wojna światowa”.2
Aby spojrzeć z perspektywy na 750 amerykańskich baz wojskowych za granicą, jest prawie trzy razy więcej baz wojskowych niż ambasad, konsulatów i misji USA na całym świecie — 276.3. połączone siły zbrojne. Według doniesień, Wielka Brytania ma 145 zagranicznych baz.4 Reszta sił zbrojnych na świecie łącznie kontroluje 50–75 kolejnych, w tym dwa do trzech tuzinów baz zagranicznych w Rosji i pięć w Chinach (plus bazy w Tybecie).5
Koszt budowy, eksploatacji i utrzymania amerykańskich baz wojskowych za granicą szacowany jest na 55 miliardów dolarów rocznie (rok fiskalny 2021).6 Stacjonowanie wojsk i personelu cywilnego w bazach za granicą jest znacznie droższe niż utrzymywanie ich w bazach krajowych: 10,000 40,000–7 80 dolarów więcej za każdy średnio rocznie na osobę.8 Dodanie kosztów personelu stacjonującego za granicą powoduje, że całkowity koszt baz zagranicznych wynosi około XNUMX miliardów dolarów lub więcej.XNUMX Są to ostrożne szacunki, biorąc pod uwagę trudność w zestawieniu ukrytych kosztów.
Jeśli chodzi o same wydatki na budowę wojska – fundusze przeznaczone na budowę i rozbudowę baz za granicą – rząd USA wydał od 70 do 182 miliardów dolarów w latach fiskalnych 2000-2021. Zakres wydatków jest tak szeroki, ponieważ Kongres przeznaczył w tych latach 132 miliardy dolarów na cele wojskowe. budowy w „nieokreślonych lokalizacjach” na całym świecie, oprócz 34 miliardów dolarów wyraźnie wydanych za granicą. Ta praktyka budżetowania uniemożliwia oszacowanie, jaka część tych tajnych wydatków została przeznaczona na budowę i rozbudowę baz za granicą. Ostrożne szacunki na poziomie 15 procent przyniosłyby dodatkowe 20 miliardów dolarów, chociaż większość „nieokreślonych lokalizacji” może znajdować się za granicą. Kolejne 16 miliardów dolarów pojawiło się w „awaryjnych” budżetach wojennych9
Poza kosztami fiskalnymi i nieco wbrew intuicji, bazy za granicą pod wieloma względami podważają bezpieczeństwo. Obecność baz amerykańskich za granicą często wywołuje napięcia geopolityczne, prowokuje powszechną niechęć do Stanów Zjednoczonych i służy jako narzędzie rekrutacyjne dla grup bojowych, takich jak Al-Kaida.10
Zagraniczne bazy ułatwiły również Stanom Zjednoczonym zaangażowanie się w liczne agresywne wojny z wyboru, od wojen w Wietnamie i Azji Południowo-Wschodniej po 20 lat „wiecznej wojny” od inwazji na Afganistan w 2001 roku. Od 1980 roku bazy amerykańskie na całym Bliskim Wschodzie były wykorzystywane co najmniej 25 razy do prowadzenia wojen lub innych działań bojowych w co najmniej 15 krajach w tym samym regionie. Od 2001 r. armia amerykańska brała udział w walkach w co najmniej 25 krajach na całym świecie11
Podczas gdy niektórzy twierdzili od czasów zimnej wojny, że zagraniczne bazy pomagają szerzyć demokrację, często wydaje się, że jest odwrotnie. Instalacje amerykańskie znajdują się w co najmniej 19 krajach autorytarnych, ośmiu krajach półautorytarnych i 11 koloniach (zob. Aneks). W takich przypadkach bazy amerykańskie zapewniają de facto wsparcie niedemokratycznym i często represyjnym reżimom, takim jak rządzące w Turcji, Nigrze, Hondurasie i państwach Zatoki Perskiej. W związku z tym bazy w pozostałych koloniach USA – amerykańskich „terytoriach” Portoryko, Guam, Wspólnoty Marianów Północnych, Samoa Amerykańskiego i Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych – pomogły w utrwaleniu ich kolonialnych relacji z resztą Stanów Zjednoczonych i obywatelstwo amerykańskie drugiej kategorii ich narodów12
Jak wskazuje kolumna „Znaczące szkody dla środowiska” w tabeli 1 załącznika, w wielu bazach za granicą odnotowano niszczenie lokalnego środowiska poprzez toksyczne wycieki, wypadki, składowanie niebezpiecznych odpadów, budowę bazy i szkolenia z udziałem materiałów niebezpiecznych. W tych zagranicznych bazach Pentagon generalnie nie przestrzega amerykańskich standardów ochrony środowiska i często działa na podstawie porozumień o statusie sił, które pozwalają wojsku również omijać przepisy dotyczące ochrony środowiska państwa-gospodarza.13
Biorąc pod uwagę tylko takie szkody dla środowiska i prosty fakt, że obce wojsko okupuje suwerenne ziemie, nie dziwi fakt, że bazy za granicą generują sprzeciw prawie wszędzie, gdzie się znajdują (patrz kolumna „Protest” w Tabeli 1). Śmiertelne wypadki i zbrodnie popełniane przez personel wojskowy USA w instalacjach zamorskich, w tym gwałty i morderstwa, zwykle bez lokalnego wymiaru sprawiedliwości lub odpowiedzialności, również wywołują zrozumiały protest i szkodzą reputacji Stanów Zjednoczonych.
Wymienianie baz
Pentagon od dawna nie dostarczył Kongresowi i opinii publicznej odpowiednich informacji do oceny zagranicznych baz i rozmieszczenia wojsk – głównego aspektu polityki zagranicznej USA. Obecne mechanizmy nadzoru są niewystarczające, aby Kongres i opinia publiczna sprawowały odpowiednią cywilną kontrolę nad instalacjami i działalnością wojskową za granicą. Na przykład, kiedy czterech żołnierzy zginęło w walce w Nigrze w 2017 roku, wielu członków Kongresu było wstrząśniętych, gdy dowiedzieli się, że w tym kraju jest około 1,000 żołnierzy.14 Bazy zamorskie są trudne do zamknięcia po założeniu, często głównie z powodu biurokratycznej inercji. 15 Wydaje się, że domyślne stanowisko urzędników wojskowych jest takie, że jeśli istnieje zagraniczna baza, musi być ona korzystna. Kongres rzadko zmusza wojsko do analizowania lub demonstrowania korzyści wynikających z baz za granicą dla bezpieczeństwa narodowego.
Począwszy od co najmniej 1976 roku, Kongres zaczął wymagać od Pentagonu sporządzania rocznego rozliczenia „baz wojskowych, instalacji i obiektów”, w tym ich liczby i wielkości.16 Do roku fiskalnego 2018 Pentagon sporządzał i publikował roczny raport w zgodnie z prawem amerykańskim17. Nawet tworząc ten raport, Pentagon podał niekompletne lub niedokładne dane, nie udokumentowając dziesiątek dobrze znanych instalacji18. Na przykład Pentagon od dawna twierdzi, że ma tylko jedną bazę w Afryce — w Dżibuti . Ale badania pokazują, że obecnie na kontynencie jest około 40 instalacji o różnej wielkości; jeden urzędnik wojskowy uznał 46 instalacji w 2017.19 r.XNUMX
Możliwe, że Pentagon nie zna prawdziwej liczby instalacji za granicą. Co znamienne, niedawne badanie amerykańskich baz finansowane przez armię amerykańską opierało się na liście baz Davida Vine'a z 2015 roku, a nie na liście Pentagonu.20
Ten dokument jest częścią wysiłków na rzecz zwiększenia przejrzystości i umożliwienia lepszego nadzoru nad działalnością i wydatkami Pentagonu, przyczyniając się do kluczowych wysiłków mających na celu wyeliminowanie marnotrawnych wydatków wojskowych i zrównoważenie negatywnych efektów zewnętrznych baz amerykańskich za granicą. Sama liczba baz oraz tajność i brak przejrzystości sieci baz uniemożliwiają pełną listę; niedawne niepowodzenie Pentagonu w opublikowaniu Raportu Struktury Bazowej sprawia, że dokładna lista jest jeszcze trudniejsza niż w poprzednich latach. Jak wspomniano powyżej, nasza metodologia opiera się na Raporcie o strukturze bazowej 2018 oraz wiarygodnych źródłach pierwotnych i wtórnych; są one skompilowane w 2021 r. Davida Vine'a zbiór danych w sprawie „Bazy wojskowe USA za granicą, 1776-2021”.
Co to jest „baza”?
Pierwszym krokiem w tworzeniu listy baz za granicą jest zdefiniowanie, co stanowi „bazę”. Definicje są ostatecznie polityczne i często politycznie wrażliwe. Często Pentagon i rząd USA, a także państwa-gospodarze, starają się przedstawiać obecność bazy amerykańskiej jako „nie bazy amerykańskiej”, aby uniknąć wrażenia, że Stany Zjednoczone naruszają suwerenność państwa-gospodarza (co w rzeczywistości jest). . Aby w jak największym stopniu uniknąć tych debat, jako punkt wyjścia dla naszych list wykorzystujemy raport struktury bazowej Pentagonu za rok fiskalny 2018 (BSR) i jego termin „miejsce bazowe”. Użycie tego terminu oznacza, że w niektórych przypadkach instalacja określana ogólnie jako pojedyncza baza, taka jak Aviano Air Base we Włoszech, w rzeczywistości składa się z wielu baz — w przypadku Aviano co najmniej ośmiu. Liczenie każdej witryny podstawowej ma sens, ponieważ witryny o tej samej nazwie często znajdują się w różnych geograficznie lokalizacjach. Na przykład osiem lokalizacji Aviano znajduje się w różnych częściach gminy Aviano. Ogólnie rzecz biorąc, każda strona bazowa odzwierciedla różne środki Kongresu z funduszy podatników. Wyjaśnia to, dlaczego niektóre nazwy baz lub lokalizacje pojawiają się kilka razy na szczegółowej liście, do której link znajduje się w Dodatku.
Bazy różnią się wielkością, od instalacji wielkości miasta z dziesiątkami tysięcy personelu wojskowego i członków rodziny po małe instalacje radarowe i obserwacyjne, lotniska dronów, a nawet kilka cmentarzy wojskowych. BSR Pentagonu mówi, że ma tylko 30 „dużych instalacji” za granicą. Niektórzy mogą sugerować, że nasza liczba 750 lokalizacji bazowych za granicą jest przesadą w stosunku do zakresu infrastruktury zagranicznej Stanów Zjednoczonych. Jednak drobny druk BSR pokazuje, że Pentagon definiuje „małe” jako mające zgłoszoną wartość do 1.015 miliarda dolarów.21 Co więcej, uwzględnienie nawet najmniejszych baz bazowych kompensuje instalacje nieuwzględnione na naszych listach ze względu na tajemnicę otaczającą wiele baz. za granicą. Dlatego opisujemy naszą sumę „około 750” jako najlepsze oszacowanie.
Bazy w koloniach amerykańskich (terytoriach) zaliczamy do liczebności baz za granicą, ponieważ miejsca te nie są w pełni demokratycznie włączone do Stanów Zjednoczonych. Pentagon również klasyfikuje te lokalizacje jako „zamorskie”. (Waszyngton nie ma pełnych praw demokratycznych, ale biorąc pod uwagę, że jest to stolica kraju, uważamy bazy w Waszyngtonie za krajowe).
Uwaga: ta mapa 2020 przedstawia około 800 baz amerykańskich na całym świecie. Z powodu niedawnych zamknięć, w tym w Afganistanie, ponownie obliczyliśmy i skorygowaliśmy nasze szacunki w dół do 750 na ten raport.
Zamykanie baz
Zamykanie baz zagranicznych jest politycznie łatwe w porównaniu do zamykania instalacji krajowych. W przeciwieństwie do procesu „Base Realignment and Closure” dla obiektów w Stanach Zjednoczonych, Kongres nie musi być zaangażowany w zamykanie zakładów za granicą. Prezydenci George HW Bush, Bill Clinton i George W. Bush zamknęli w latach 1990. i 2000. setki niepotrzebnych baz w Europie i Azji. Administracja Trumpa zamknęła niektóre bazy w Afganistanie, Iraku i Syrii. Prezydent Biden zrobił dobry początek, wycofując siły amerykańskie z baz w Afganistanie. Nasze wcześniejsze szacunki, jeszcze w 2020 r., mówiły, że Stany Zjednoczone posiadają 800 baz za granicą (patrz mapa 1). Ze względu na ostatnie zamknięcia przeliczyliśmy ponownie i zrewidowaliśmy w dół do 750.
Prezydent Biden ogłosił trwający „Global Posture Review” i zobowiązał swoją administrację do zapewnienia, że rozmieszczenie sił zbrojnych USA na całym świecie jest „odpowiednio dostosowane do naszej polityki zagranicznej i priorytetów bezpieczeństwa narodowego”.22 W ten sposób administracja Bidena ma historyczny możliwość zamknięcia setek dodatkowych niepotrzebnych baz wojskowych za granicą i poprawy bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego w tym procesie. W przeciwieństwie do pospiesznego wycofania baz i wojsk z Syrii przez byłego prezydenta Donalda Trumpa oraz jego próby ukarania Niemiec przez usunięcie tamtejszych instalacji, prezydent Biden może zamykać bazy ostrożnie i odpowiedzialnie, uspokajając sojuszników, jednocześnie oszczędzając ogromne sumy pieniędzy podatników.
Tylko z powodów parafialnych członkowie Kongresu powinni wspierać zamykanie instalacji za granicą, aby zwrócić tysiące pracowników i członków rodzin – oraz ich czeki – do swoich okręgów i stanów. Dobrze udokumentowana jest nadwyżka zdolności do powrotu żołnierzy i rodzin w bazach krajowych23
Administracja Bidena powinna wziąć pod uwagę rosnące żądania w całym spektrum politycznym, aby zamknąć zagraniczne bazy i realizować strategię obniżania postawy wojskowej USA za granicą, sprowadzania wojsk do domu oraz budowania pozycji dyplomatycznej i sojuszy kraju.
dodatek
| Tabela 1. Kraje z bazami wojskowymi USA (pełny zestaw danych tutaj) | ||||||
| Nazwa kraju | Całkowita liczba witryn bazowych | Typ rządowy | Szac. personelu | Finansowanie Budownictwa Wojskowego (FY2000-19) | Protest | Poważne szkody dla środowiska |
| Samoa Amerykańskie | 1 | kolonia amerykańska | 309 | $ 19.5 mln | Nie | Tak |
| ARUBA | 1 | kolonia holenderska | 225 | $ 27.1 mln24 | Tak | Nie |
| WYSPA WNIESIENIA | 1 | Kolonia brytyjska | 800 | $ 2.2 mln | Nie | Tak |
| AUSTRALIA | 7 | Pełna demokracja | 1,736 | $ 116 mln | Tak | Tak |
| BAHAMY | 6 | Pełna demokracja | 56 | $ 31.1 mln | Nie | Tak |
| BAHRAIN | 12 | Autorytarny | 4,603 | $ 732.3 mln | Nie | Tak |
| BELGIA | 11 | Wadliwa demokracja | 1,869 | $ 430.1 mln | Tak | Tak |
| BOTSWANA | 1 | Wadliwa demokracja | 16 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| BUŁGARIA | 4 | Wadliwa demokracja | 2,500 | $ 80.2 mln | Nie | Nie |
| BURKINA FASO | 1 | Autorytarny | 16 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| KAMBODŻA | 1 | Autorytarny | 15 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| Kamerun | 2 | Autorytarny | 10 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| KANADA | 3 | Pełna demokracja | 161 | NIEUJAWNIONE | Tak | Tak |
| CZAD | 1 | Autorytarny | 20 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| CHILE | 1 | Pełna demokracja | 35 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| KOLUMBIA | 1 | Wadliwa demokracja | 84 | $ 43 mln | Tak | Nie |
| KOSTARYKA | 1 | Pełna demokracja | 16 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| CUBA | 1 | Autorytarny25 | 1,004 | $ 538 mln | Tak | Tak |
| CURAÇAO | 1 | Pełna demokracja26 | 225 | $ 27.1 mln | Nie | Nie |
| CYPR | 1 | Wadliwa demokracja | 10 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| Diego Garcii | 2 | Kolonia brytyjska | 3,000 | $ 210.4 mln | Tak | Tak |
| DŻIBUTI | 2 | Autorytarny | 126 | $ 480.5 mln | Nie | Tak |
| EGIPT | 1 | Autorytarny | 259 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| Salwador | 1 | Reżim hybrydowy | 70 | $ 22.7 mln | Nie | Nie |
| ESTONIA | 1 | Wadliwa demokracja | 17 | $ 60.8 mln | Nie | Nie |
| GABON | 1 | Autorytarny | 10 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| GRUZJA | 1 | Reżim hybrydowy | 29 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| NIEMIECKI | 119 | Pełna demokracja | 46,562 | $ 5.8 mld | Tak | Tak |
| GHANA | 1 | Wadliwa demokracja | 19 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| GRECJA | 8 | Wadliwa demokracja | 446 | $ 179.1 mln | Tak | Tak |
| GRENLANDIA | 1 | kolonia duńska | 147 | $ 168.9 mln | Tak | Tak |
| GUAM | 54 | kolonia amerykańska | 11,295 | $ 2 mld | Tak | Tak |
| HONDURAS | 2 | Reżim hybrydowy | 371 | $ 39.1 mln | Tak | Tak |
| WĘGRY | 2 | Wadliwa demokracja | 82 | $ 55.4 mln | Nie | Nie |
| ISLANDIA | 2 | Pełna demokracja | 3 | $ 51.5 mln | Tak | Nie |
| IRAK | 6 | Autorytarny | 2,500 | $ 895.4 mln | Tak | Tak |
| IRLANDIA | 1 | Pełna demokracja | 8 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| IZRAEL | 6 | Wadliwa demokracja | 127 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| WŁOCHY | 44 | Wadliwa demokracja | 14,756 | $ 1.7 mld | Tak | Tak |
| JAPONIA | 119 | Pełna demokracja | 63,690 | $ 2.1 mld | Tak | Tak |
| ATOL JOHNSTONA | 1 | kolonia amerykańska | 0 | NIEUJAWNIONE | Nie | Tak |
| JORDAN | 2 | Autorytarny | 211 | $ 255 mln | Tak | Nie |
| KENIA | 3 | Reżim hybrydowy | 59 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| REPUBLIKA KOREI | 76 | Pełna demokracja | 28,503 | $ 2.3 mld | Tak | Tak |
| KOSOWO | 1 | Wadliwa demokracja* | 18 | NIEUJAWNIONE | Nie | Tak |
| KUWAIT | 10 | Autorytarny | 2,054 | $ 156 mln | Tak | Tak |
| ŁOTWA | 1 | Wadliwa demokracja | 14 | $ 14.6 mln | Nie | Nie |
| LUKSEMBURG | 1 | Pełna demokracja | 21 | $ 67.4 mln | Nie | Nie |
| MALI | 1 | Autorytarny | 20 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| Wyspy Marshalla | 12 | Pełna demokracja* | 96 | $ 230.3 mln | Tak | Tak |
| HOLANDIA | 6 | Pełna demokracja | 641 | $ 11.4 mln | Tak | Tak |
| NIGER | 8 | Autorytarny | 21 | $ 50 mln | Tak | Nie |
| WYSPY N. MARIANA | 5 | kolonia amerykańska | 45 | $ 2.1 mld | Tak | Tak |
| NORWEGIA | 7 | Pełna demokracja | 167 | $ 24.1 mln | Tak | Nie |
| OMAN | 6 | Autorytarny | 25 | $ 39.2 mln | Nie | Tak |
| PALAU, REPUBLIKA | 3 | Pełna demokracja* | 12 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| PANAMA | 11 | Wadliwa demokracja | 35 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| PERU | 2 | Wadliwa demokracja | 51 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| FILIPINY | 8 | Wadliwa demokracja | 155 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| POLSKA | 4 | Wadliwa demokracja | 226 | $ 395.4 mln | Nie | Nie |
| PORTUGALIA | 21 | Wadliwa demokracja | 256 | $ 87.2 mln | Nie | Tak |
| PUERTO RICO | 34 | kolonia amerykańska | 13,571 | $ 788.8 mln | Tak | Tak |
| QATAR | 3 | Autorytarny | 501 | $ 559.5 mln | Nie | Tak |
| RUMUNIA | 6 | Wadliwa demokracja | 165 | $ 363.7 mln | Nie | Nie |
| ARABIA SAUDYJSKA | 11 | Autorytarny | 693 | NIEUJAWNIONE | Nie | Tak |
| SENEGAL | 1 | Reżim hybrydowy | 15 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| SINGAPUR | 2 | Wadliwa demokracja | 374 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| SŁOWACJA | 2 | Wadliwa demokracja | 12 | $ 118.7 mln | Nie | Nie |
| SOMALIA | 5 | Reżim hybrydowy* | 71 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| HISZPAŃSKI | 4 | Pełna demokracja | 3,353 | $ 292.2 mln | Nie | Tak |
| Surinam | 2 | Wadliwa demokracja | 2 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| SYRIA | 4 | Autorytarny | 900 | NIEUJAWNIONE | Tak | Nie |
| TAJLANDIA | 1 | Wadliwa demokracja | 115 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| TUNEZJA | 1 | Wadliwa demokracja | 26 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| TURCJA | 13 | Reżim hybrydowy | 1,758 | $ 63.8 mln | Tak | Tak |
| UGANDA | 1 | Reżim hybrydowy | 14 | NIEUJAWNIONE | Nie | Nie |
| ZJEDNOCZONE EMIRATY ARABSKIE | 3 | Autorytarny | 215 | $ 35.4 mln | Nie | Tak |
| ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO | 25 | Pełna demokracja | 10,770 | $ 1.9 mld | Tak | Tak |
| WYSPY VIRGIN, USA | 6 | kolonia amerykańska | 787 | $ 72.3 mln | Nie | Tak |
| WYSPA BUDZENIA | 1 | kolonia amerykańska | 5 | $ 70.1 mln | Nie | Tak |
Uwagi do tabeli 1
Witryny podstawowe: Raport dotyczący struktury bazowej Pentagonu z 2018 r. definiuje „miejsce” bazowe jako dowolną „konkretną lokalizację geograficzną, do której przypisane są poszczególne działki lub obiekty […], która jest lub była własnością, dzierżawiona lub w inny sposób podlegająca jurysdykcji DoD Komponent w imieniu Stanów Zjednoczonych”27
Typ rządu: Typy rządów krajowych są definiowane jako „pełna demokracja”, „demokracja wadliwa”, „reżim hybrydowy” lub „autorytarny”. Są one kompilowane na podstawie „Wskaźnika demokracji” Economist Intelligence Unit 2020, chyba że zaznaczono inaczej gwiazdką (cytaty można znaleźć w pełnym zestawie danych).
Finansowanie Budownictwa Wojskowego: Te liczby należy traktować jako minimum. Dane pochodzą z oficjalnych dokumentów budżetowych Pentagonu przedłożonych Kongresowi na potrzeby budownictwa wojskowego. Sumy nie obejmują dodatkowych funduszy w budżetach wojennych („zamorskie operacje awaryjne”), budżetach tajnych i innych źródłach budżetowych, które czasami nie są ujawniane Kongresowi (np. gdy wojsko wykorzystuje pieniądze przeznaczone na jeden cel na budowę wojska ).28 Znaczna część rocznych funduszy na budowę wojska trafia do „nieokreślonych lokalizacji”, co jeszcze bardziej utrudnia ustalenie, ile rząd USA inwestuje w bazy wojskowe za granicą.
Szacunki personalne: Szacunki te obejmują oddziały czynnej służby, oddziały gwardii narodowej i rezerwy oraz cywilów Pentagonu. Szacunki pochodzą z Defense Manpower Data Center (zaktualizowane 31 marca 2021 i 30 czerwca 2021 dla Australii), chyba że zaznaczono inaczej z gwiazdką (cytaty można znaleźć w pełnym zestawie danych). Czytelnicy powinni zauważyć, że wojsko często podaje niedokładne dane osobowe, aby ukryć charakter i rozmiar rozmieszczeń.
Szacunki dotyczące gruntów (dostępne w pełnym zestawie danych): Pochodzą one z raportu struktury bazowej Pentagonu 2018 (BSR) i są wymienione w akrach. BSR podaje niekompletne szacunki, a te lokalizacje bazowe, które nie zostały uwzględnione, są oznaczone jako „nieujawnione”.
Ostatnie/trwające protesty: Odnosi się to do wystąpienia jakiegokolwiek większego protestu, czy to ze strony państwa, ludzi czy organizacji. Tylko protesty wyraźnie skierowane przeciwko amerykańskim bazom wojskowym lub ogólnie obecności wojskowej USA są oznaczone jako „tak”. Każdy kraj oznaczony „tak” jest potwierdzony i poparty dwoma doniesieniami medialnymi od 2018 r. Te kraje, w których nie znaleziono niedawnych lub trwających protestów, są oznaczone „nie”.
Poważne szkody dla środowiska: Ta kategoria odnosi się do zanieczyszczenia powietrza, zanieczyszczenia ziemi, zanieczyszczenia wody, zanieczyszczenia hałasem i/lub zagrożenia flory lub fauny związane z obecnością amerykańskiej bazy wojskowej. Bazy wojskowe są, z rzadkimi wyjątkami, szkodliwe dla środowiska, biorąc pod uwagę ich przechowywanie i regularne stosowanie niebezpiecznych materiałów, toksycznych chemikaliów, niebezpiecznej broni i innych niebezpiecznych substancji.29 Duże bazy są zazwyczaj szczególnie szkodliwe; w związku z tym zakładamy, że każda duża baza spowodowała pewne szkody dla środowiska. Lokalizacja oznaczona „nie” nie oznacza, że baza nie spowodowała żadnych szkód w środowisku, ale raczej, że nie można było znaleźć żadnej dokumentacji lub zakłada się, że szkody są stosunkowo ograniczone.
Podziękowanie
Następujące grupy i osoby, które są częścią Overseas Base Realignment and Closure Coalition, pomogły w konceptualizacji, badaniach i pisaniu tego raportu: Kampania na rzecz Pokoju, Rozbrojenia i Wspólnego Bezpieczeństwa; Kod różowy; Rada Żywego Świata; Sojusz Polityki Zagranicznej; Instytut Studiów Politycznych/Polityka zagraniczna w centrum uwagi; Andrzeja Bacewicza; Medea Beniamina; Johna Feffera; Sama Frasera; Józefa Gersona; Barry Klein; Jessica Rosenblum; Lora Lumpe; Katarzyna Lutz; Davida Swansona; Johna Tierneya; Allana Vogla; i Lawrence Wilkerson.
Overseas Base Realignment and Closure Coalition (OBRACC) to szeroka grupa analityków wojskowych, naukowców, adwokatów i innych ekspertów w zakresie baz wojskowych z całego spektrum politycznego, którzy wspierają zamykanie amerykańskich baz wojskowych za granicą. Więcej informacji można znaleźć na stronie www.overseasbases.net.
David Vine jest profesorem antropologii na American University w Waszyngtonie. David jest autorem trzech książek o bazach wojskowych i wojnie, w tym niedawno wydanej The United States of War: A Global History of America's Endless Conflicts, from Columbus to the Islamic State (University of California Press, 2020), która była finalistą o nagrodę historyczną LA Times Book 2020. Wcześniejsze książki Davida to Base Nation: How US Military Bases Abroad Harm America and the World (Metropolitan Books/Henry Holt, 2015) i Wyspa wstydu: The Secret History of the US Military o Diego Garcii (Princeton University Press, 2009). David jest członkiem Overseas Base Realignment and Closure Coalition.
Pattersona Deppena jest badaczem dla World BEYOND War, gdzie sporządził pełną listę amerykańskich baz wojskowych za granicą. Zasiada w redakcji E-International Relations, gdzie jest współredaktorem esejów studenckich. Jego teksty pojawiły się w E-International Relations, Tom Dispatch i The Progressive. Jego najnowszy artykuł w TomDispatch, „America as a Base Nation Revisited”, oferuje spojrzenie na amerykańskie bazy wojskowe za granicą i ich dzisiejszą globalną imperialną obecność. Ukończył studia magisterskie w dziedzinie rozwoju i bezpieczeństwa na Uniwersytecie w Bristolu. Jest członkiem Overseas Base Realignment and Closure Coalition.
Leah Bolger przeszedł na emeryturę w 2000 roku z US Navy w randze dowódcy po 20 latach czynnej służby. W 2012 roku została wybrana jako pierwsza kobieta Prezydent Veterans For Peace (VFP), a w 2013 roku została wybrana do wygłoszenia wykładu na temat pokoju Ava Helen i Linusa Paulinga na Uniwersytecie Stanowym w Oregonie. Pełni funkcję prezesa World BEYOND War, międzynarodowa organizacja zajmująca się zniesieniem wojny. Leah jest członkiem Overseas Base Realignment and Closure Coalition.
World BEYOND War to globalny ruch pokojowy, mający na celu zakończenie wojny i ustanowienie sprawiedliwego i trwałego pokoju. World BEYOND War została założona 1 styczniast, 2014, kiedy współzałożyciele David Hartsough i David Swanson postanowili stworzyć globalny ruch na rzecz zniesienia samej instytucji wojny, a nie tylko „wojny dnia”. Jeśli wojna ma zostać kiedykolwiek zniesiona, musi zostać usunięta ze stołu jako realna opcja. Tak jak nie ma czegoś takiego jak „dobre” lub konieczne niewolnictwo, tak nie ma czegoś takiego jak „dobra” lub konieczna wojna. Obie instytucje są odrażające i nie do przyjęcia, bez względu na okoliczności. Więc jeśli nie możemy użyć wojny do rozwiązania konfliktów międzynarodowych, co możemy zrobić? Znalezienie sposobu na przejście do globalnego systemu bezpieczeństwa wspieranego przez prawo międzynarodowe, dyplomację, współpracę i prawa człowieka oraz obronę tych rzeczy poprzez pokojowe działanie, a nie groźbę przemocy, jest sercem WBW. Nasza praca obejmuje edukację, która obala mity, takie jak „Wojna jest naturalna” lub „Zawsze mieliśmy wojnę” i pokazuje ludziom nie tylko, że wojna powinna zostać zniesiona, ale także, że faktycznie może być. Nasza praca obejmuje wszelkiego rodzaju pokojowe aktywizmy, które popychają świat w kierunku zakończenia wszelkich wojen.
Przypisy:
1 Departament Obrony Stanów Zjednoczonych. „Raport struktury bazowej — podstawa za rok obrotowy 2018: podsumowanie danych inwentaryzacyjnych nieruchomości”. Biuro Asystenta Sekretarza Obrony ds. Zrównoważonego Rozwoju, 2018.
https://www.acq.osd.mil/eie/BSI/BEI_Library.html;see also Vine, David. “Lists of U.S. Military Bases Abroad, 1776–2021.” American University Digital Research Archive, 2021.https://doi.org/10.17606/7em4-hb13.
2 Oparzenia, Robercie. „Milley nalega, by „przyjrzeć się” stałemu zamorskiemu stacjonowaniu wojsk”. Associated Press, 3 grudnia 2020 r. https://apnews.com/article/persian-gulf-tensions-south-korea-united-states-5949185a8cbf2843eac27535a599d022.
3 „Uzasadnienie budżetu Kongresu — Departament Stanu, Operacje Zagraniczne i Programy Pokrewne, Rok podatkowy 2022”. Departament Stanu Stanów Zjednoczonych. 2021. ii.
4 Tajność i ograniczona przejrzystość wokół baz amerykańskich jest odzwierciedlona w zagranicznych bazach innych krajów. Wcześniejsze szacunki sugerowały, że reszta światowych sił zbrojnych miała około 60–100 zagranicznych baz. Nowe raporty sugerują, że Wielka Brytania ma 145. Patrz Miller, Phil. „Ujawniono: zagraniczna sieć baz wojskowych Wielkiej Brytanii obejmuje 145 placówek w 42 krajach”. Odtajniona Wielka Brytania, 20 listopada 2020 r.
https://www.dailymaverick.co.za/article/2020-11-24-revealed-the-uk-militarys-overseas-base-network-involves-145-sites-in-42-countries/). As we discuss in our “What Isa Base?” section, the definition of a “base” is also a perennial challenge, making cross-national comparison even more difficult.
5 Zob. np. Jacobs, Frank. „Pięć militarnych imperiów świata”. BigThink.com, 10 lipca 2017 r.
http://bigthink.com/strange-maps/the-worlds-five-military-empires;Sharkov, Damien. “Russia’s Military Compared to the U.S.” Newsweek, June 8, 2018.
http://www.newsweek.com/russias-military-compared-us-which-country-has-more-military-bases-across-954328.
6 „Raport kosztów zagranicznych” Departamentu Obrony (np. Departament Obrony USA. „Operacje i
Przegląd konserwacji, szacunki budżetowe na rok obrotowy 2021.” Podsekretarz Obrony (kontroler), luty 2020. 186–189), przedłożony w rocznej dokumentacji budżetowej, zawiera ograniczone informacje o kosztach instalacji w niektórych, ale nie we wszystkich krajach, w których wojsko utrzymuje bazy. Dane zawarte w raporcie są często niekompletne i często nie istnieją w wielu krajach. Od ponad dekady DoD zgłasza łączne roczne koszty instalacji zagranicznych na około 20 miliardów dolarów. David Vine przedstawia bardziej szczegółowe szacunki inBase Nation: How US Military Bases Abroad Harm America and the World. Nowy Jork. Metropolitan Books, 2015. 195-214. Vine zastosował tę samą metodologię do aktualizacji tego oszacowania na rok budżetowy 2019, wyłączając niektóre koszty, aby zachować jeszcze bardziej ostrożne podejście do ryzyka podwójnego liczenia kosztów. Zaktualizowaliśmy te szacunki w wysokości 51.5 miliarda dolarów do chwili obecnej za pomocą kalkulatora inflacji Biura Statystyki Pracy CPI, https://www.bls.gov/data/inflation_calculator.htm.
7 Lostumbo, Michael J, et al.Oseas Bazing of USMilitary Forces: An Assessment of Relative Cost and Strategic Benefits. Święta Monika. RAND Corporation, 2013. xxv.
8 Szacujemy koszty personelu, przyjmując, ponownie ostrożnie, koszt na osobę w wysokości 115,000 125,000 USD (inni używają 230,000 115,000 USD) oraz około 107,106 15 żołnierzy i personelu cywilnego obecnie za granicą. Szacunek 2017 10,000 USD na osobę obliczamy, korygując szacunki 40,000 XNUMX USD dla personelu stacjonującego zarówno za granicą, jak i w kraju (Blakeley, Katherine. „Military Personnel.” Center for Strategic and Budgetary Analysis, XNUMX sierpnia XNUMX r., https://csbaonline.org/ raporty / personel wojskowy), biorąc pod uwagę XNUMX XNUMX–XNUMX XNUMX USD na osobę w dodatkowych kosztach dla personelu zagranicznego (patrz Lostumbo.Oseas Basingof US Military Forces).
9 Obliczenia konstrukcji wojskowych do niniejszego raportu zostały przygotowane przez Jordan Cheney, American University, na podstawie rocznych dokumentów budżetowych Pentagonu przedkładanych Kongresowi w zakresie konstrukcji wojskowych (programy C-1). Całkowite wydatki na budownictwo wojskowe za granicą są nadal wyższe ze względu na dodatkowe fundusze wydatkowane w budżetach wojennych („zamorskie operacje awaryjne”). Tylko w latach podatkowych 2004 i 2011 budowa wojskowa w Afganistanie, Iraku i innych strefach wojennych wyniosła 9.4 miliarda dolarów (Belasco, Amy. „Koszt Iraku, Afganistanu i innych globalnych działań terrorystycznych od 9 września”. Kongres Służba Badawcza, 11 marca 29. 2011). Stosując ten poziom wydatków jako wskazówkę (33 miliarda dolarów wydatków na budownictwo wojskowe w latach fiskalnych 9.4-2004 stanowiło 2011% całkowitych wydatków wojskowych budżetu wojennego w tym samym okresie), szacujemy wydatki na budownictwo wojskowe w budżecie wojskowym w latach fiskalnych 85-2001 W 2019 r. wyniesie około 16 miliardów dolarów z 1.835 bilionów dolarów wydatków wojennych Pentagonu (McGarry, Brendan W. i Emily M. Morgenstern. „Overseas Contingency Operations Funding: Background and Status”. Congressional Research Service, 6 września 2019 r. 2). Nasze sumy nie obejmują dodatkowych funduszy w tajnych budżetach i innych źródłach budżetowych, które czasami nie są ujawniane Kongresowi (np. gdy wojsko wykorzystuje pieniądze przeznaczone na cele niewojskowe na budowę wojskową). Zobacz winorośl. Naród Bazowy. Rozdział 13 zawiera omówienie finansowania budowy wojska.
10 Vine, David. Stany Zjednoczone wojny: globalna historia niekończących się konfliktów Ameryki, od Kolumba do Państwa Islamskiego. Oakland. Wydawnictwo Uniwersytetu Kalifornijskiego, 2020.248; Glain, Szczepan. „Co tak naprawdę motywowało Osamę bin Ladena”. US News & World Report, 3 maja 2011 r.
http://www.usnews.com/opinion/blogs/stephen-glain/2011/05/03/what-actually-motivated-osama-bin-laden;
Bowman, Bradley L. „Po Iraku”. Washington Quarterly, tom. 31, nie. 2. 2008. 85.
11 Afganistan, Burkina Faso, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Czad, Kolumbia, Demokratyczna Republika Konga, Haiti, Irak, Kenia, Libia, Mali, Mauretania, Mozambik, Niger, Nigeria, Pakistan, Filipiny, Arabia Saudyjska, Somalia, Południe Sudan, Syria, Tunezja, Uganda, Jemen. Zobacz Savell, Stephanie i Infografiki 5W. „Ta mapa pokazuje, gdzie na świecie wojsko USA walczy z terroryzmem”. Smithsonian Magazine, styczeń 2019 r. https://www.smithsonianmag.com/history/map-shows-places-world-where-us-military-operates-180970997/; Turse, Nick i Sean D. Naylor. „Ujawniono: 36 kryptonimowych operacji wojskowych USA w Afryce”. Yahoo News, 17 kwietnia 2019 r. https://news.yahoo.com/revealed-the-us-militarys-36-codenamed-operations-in-africa-090000841.html.
12 Zob. np. Vine.Base Nation. Rozdział 4. Mieszkańcy Samoa Amerykańskiego mają jeszcze niższą klasę obywatelstwa, ponieważ nie są automatycznie obywatelami USA z urodzenia.
13 Winorośli.Baza.138–139.
14 Volcovici, Valerie. „Senatorzy amerykańscy szukają odpowiedzi na temat obecności USA w Nigrze po zasadzce”. Reuters, 22 października 2017 r. https://www.reuters.com/article/us-niger-usa-idUSKBN1CR0NG.
15 Jedno z rzadkich badań Kongresu nad amerykańskimi bazami i obecnością za granicą pokazało, że „po utworzeniu amerykańskiej bazy za granicą zaczyna ona żyć własnym życiem…. Oryginalne misje mogą stać się przestarzałe, ale opracowywane są nowe misje, nie tylko w celu utrzymania obiektu w ruchu, ale często w celu jego powiększenia”. Senat Stanów Zjednoczonych. „Umowy i zobowiązania Stanów Zjednoczonych dotyczące bezpieczeństwa za granicą”. Przesłuchania przed Senacką Podkomisją ds. Umów o Bezpieczeństwie Stanów Zjednoczonych i Zobowiązań Za Granicą Komisji Spraw Zagranicznych. Dziewięćdziesiąty pierwszy Kongres, tom. 2, 2017. Nowsze badania potwierdziły to odkrycie. Np. Glaser, John. „Wycofanie się z baz zagranicznych: dlaczego wysunięta do przodu postawa wojskowa jest niepotrzebna, przestarzała i niebezpieczna”. Analiza polityki 816, Instytut CATO, 18 lipca 2017 r.; Johnsona, Chalmersa. Cierpienia Imperium: militaryzm, tajemnica i koniec republiki. Nowy Jork. Metropolita, 2004; Wino. Naród Bazowy.
16 Prawo publiczne 94-361, ust. 302.
17 Kodeks USA 10, ust. 2721, „Ewidencja nieruchomości”. Poprzednio patrz US Code 10, ust. 115 i US Code 10, ust. 138(c). Nie jest jasne, czy Pentagon publikował raport co roku w latach 1976-2018, ale raporty można znaleźć w Internecie od 1999 roku i wydaje się, że były dostarczane Kongresowi przez większość, jeśli nie przez cały ten okres.
18 Turse, Nick. „Bazy, bazy, wszędzie… z wyjątkiem raportu Pentagonu”. TomDispatch.com, 8 stycznia 2019 r. http://www.tomdispatch.com/post/176513/tomgram%3A_nick_turse%2C_one_down%2C_who_knows_how_many_to_go/#more; Winorośli.Baza Nation.3-5; David Vine. „Listy amerykańskich baz wojskowych za granicą, 1776–2021”.
19 Turse, Nick. „Wojsko amerykańskie twierdzi, że ma „lekki ślad” w Afryce. Te dokumenty pokazują rozległą sieć baz”. The Intercept, 1 grudnia 2018 r. https://theintercept.com/2018/12/01/us-military-says-it-has-a-light-footprint-in-africa-these-documents-show-a- rozległa-sieć-baz/; Savell, Stephanie i 5W Infographics. „Ta mapa pokazuje, gdzie na świecie wojsko USA walczy z terroryzmem”. Smithsonian Magazine, styczeń 2019 r. https://www.smithsonianmag.com/history/map-shows-places-world-where-us-military-operates-180970997/; Turse, Nick. „Ślad bojowy Ameryki w Afryce Tajne amerykańskie dokumenty wojskowe ujawniają konstelację amerykańskich baz wojskowych na tym kontynencie”. TomDispatch.com, 27 kwietnia 2017 r. https://tomdispatch.com/nick-turse-the-us-military-moves-deeper-into-africa/
20 O'Mahony, Angela, Miranda Priebe, Bryan Frederick, Jennifer Kavanagh, Matthew Lane, Trevor Johnston, Thomas S. Szayna, Jakub P. Hlávka, Stephen Watts i Matthew Povlock. „Obecność i częstotliwość konfliktów w USA”. RAND Corporation. Santa Monica, 2018.
21 Departament Obrony Stanów Zjednoczonych. „Raport struktury bazowej — rok obrotowy 2018”. 18.
22 Biden, Joseph R. Jr. „Uwagi prezydenta Bidena na temat miejsca Ameryki na świecie”. 4 lutego 2021 r.
https://www.whitehouse.gov/briefing-room/speeches-remarks/2021/02/04/remarks-by-president-biden-on-americas-place-in-the-world/.
23 „Departament Zdolności Infrastruktury Obronnej”. Departament Obrony Stanów Zjednoczonych. październik 2017 r.,
https://fas.org/man/eprint/infrastructure.pdf.
24 Pieniądze na budowę na Arubie i Curaçao są połączone w finansowanie Pentagonu. Podzieliliśmy sumę i
przydzielono połowę do każdej lokalizacji.
25 Stosujemy kategoryzację Kuby przez Economist Intelligence Unit jako autorytarną, chociaż baza w Guantanamo Bay na Kubie może zostać zaklasyfikowana jako kolonia Stanów Zjednoczonych, biorąc pod uwagę niezdolność rządu kubańskiego do eksmisji amerykańskiego wojska na podstawie umowy. nałożone na Kubę w latach 1930. XX wieku. Zobacz Vine.The United States of War. 23-24.
26 Pieniądze na budowę na Arubie i Curaçao są połączone w finansowanie Pentagonu. Podzieliliśmy sumę i
przydzielono połowę do każdej lokalizacji.
27 Departament Obrony Stanów Zjednoczonych. Raport o strukturze bazy — rok fiskalny 2018. 4.
28 Zobacz winorośl. Naród Bazowy. Rozdział 13.
29 Aby zapoznać się z przeglądem, zob. Vine. Naród Bazowy. Rozdział 7.
