RUCHY SPOŁECZEŃSTWA WZYWAJĄ DO NATYCHMIASTOWYCH DZIAŁAŃ W CELU POWSTRZYMANIA WOJNY SYRYJSKIEJ

Międzynarodowe Biuro Pokoju

19 października 2016 r. Masowe rzezie i zbrodnie wojenne, których jesteśmy dziś świadkami w Syrii, zasługują na najwyższy poziom zaangażowania obywateli: wymagają ogólnoświatowego zaangażowania w osiągnięcie zawieszenia broni i otwarcie procesu prowadzącego do rozwiązania politycznego. Sprawa nie mogła być bardziej pilna.

W następstwie dyskusji na swoim kongresie w Berlinie (początek października), IPB proponuje następujące 6 elementów planu pokojowego. Nie jest to wyczerpująca strategia, ale zawiera wytyczne dla działań międzynarodowego społeczeństwa obywatelskiego w nadchodzących tygodniach i miesiącach, zwłaszcza dla nas w krajach zachodnich.

1. Nie szkodzić. Istnieją ograniczenia co do tego, co każdy rząd – w tym najpotężniejszy ze Stanów Zjednoczonych – jest faktycznie w stanie zrobić. Ale kiedy działania podejmowane przez nich w terenie faktycznie pogarszają sytuację, odpowiedź na te działania musi opierać się na przysiędze Hipokratesa: po pierwsze nie szkodzić. Oznacza to powstrzymanie nalotów ze wszystkich stron, powstrzymanie niszczenia ludzi i miast. Atakowanie szpitali i szkół to zbrodnia wojenna. Obecnie w Aleppo głównymi winowajcami wydają się być reżim Assada i Rosja. Jednak Stany Zjednoczone i niektórzy z ich sojuszników mają również długą historię ataków powietrznych na ludność cywilną – w ich przypadku w innych częściach Syrii oraz w krajach od Afganistanu po Libię i Jemen. Każda bomba to o jedną bombę za dużo – zwłaszcza, że ​​w rzeczywistości mają one tendencję do wzmacniania organizacji ekstremistycznych. Co więcej, nie chodzi tylko o ataki z powietrza. Walka naziemna, szkolenie, zaopatrzenie przez zewnętrzne siły zbrojne również muszą zostać wstrzymane.

2. Urzeczywistnij „żadnych butów na ziemi”. Wzywamy do wycofania wszystkich wojsk, w tym sił specjalnych, a także usunięcia obcych samolotów i dronów z syryjskiej przestrzeni powietrznej. Nie popieramy jednak apelu o strefę zakazu lotów, która wymagałaby patroli powietrznych członków Rady Bezpieczeństwa, co oznacza ryzyko bezpośredniego konfliktu między USA a Rosją. Jest to szczególnie niebezpieczne w czasie, gdy napięcia między nimi rosną, a także może jeszcze bardziej zaostrzyć walki w terenie. Obecność wojsk amerykańskich zapewnia dokładnie to, czego chcą ISIS i inne organizacje ekstremistyczne: obce wojska na swoim terytorium, dostarczanie potencjalnym rekrutom nowych dowodów na ingerencje Zachodu w krajach muzułmańskich, a także dostarczanie tysięcy nowych celów. Jest to tożsame z celem Al-Kaidy sprzed 15 lat, którym było sprowokowanie USA do wysłania wojsk na ich terytorium, aby tam z nimi walczyć. Powiedziawszy to, naszym celem nie jest pozostawienie pola otwartego dla sił rządowych. Celem wycofania obcych sił jest deeskalacja konfliktu i szybkie rozpoczęcie rozmów w sprawie rozwiązania politycznego. Chociaż to oczywiście zawiera pewien element ryzyka dla ludności cywilnej, podobnie jest z obecną polityką, która pozwala na kontynuację masowych rzezi.

3. Przestań wysyłać broń. IPB uważa, że ​​należy podjąć kroki w kierunku pełnego embarga na broń ze wszystkich stron. Zaopatrywani przez USA syryjscy „umiarkowani” są często atakowani przez ISIS (lub ich bojowników, przed którymi uciekają) lub inne niezbyt umiarkowane bojówki. Niezależnie od tego, czy broń ta jest używana przez ekstremistów, czy wspierane przez USA rzekomo „umiarkowane” rządy lub milicje, rezultatem jest coraz większa przemoc wobec ludności cywilnej. Zachodnie rządy muszą skończyć z praktyką ignorowania naruszeń praw człowieka i prawa międzynarodowego popełnianych przy użyciu ich broni i przez ich sojuszników. Tylko wtedy będą wiarygodni, by nakłonić Iran i Rosję do zaprzestania uzbrajania reżimu syryjskiego. Stany Zjednoczone mogłyby, gdyby chciały, natychmiastowe wstrzymanie dostaw broni z Arabii Saudyjskiej, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Kataru i innych krajów zmierzających do Syrii poprzez egzekwowanie ograniczeń dla użytkowników końcowych, pod groźbą utraty wszelkiego przyszłego dostępu do amerykańskiej broni. Chociaż prawdą jest, że głosowanie w Radzie Bezpieczeństwa nad zakazem sprzedaży broni prawie na pewno zostałoby zawetowane przez jedną lub drugą stronę, wraz z wejściem w życie traktatu o handlu bronią otworzyła się ważna droga egzekwowania. Ponadto jednostronne zakazy transferu broni mogłyby i powinny zostać natychmiast wprowadzone w życie.

4. Buduj partnerstwa dyplomatyczne, a nie wojskowe. Nadszedł czas, aby przenieść dyplomację na główną scenę, a nie tylko jako dodatek do działań wojskowych. Dyplomacji wielkich mocarstw, którą bez końca widzimy na ekranach naszych telewizorów, musi odpowiadać dyplomacja syryjska. Ostatecznie oznacza to, że wszyscy zaangażowani muszą być przy stole: reżim syryjski; społeczeństwo obywatelskie w Syrii, w tym pokojowi działacze, kobiety, młodzież, przesiedleńcy wewnętrzni i uchodźcy zmuszeni do ucieczki z Syrii (syryjscy, iraccy i palestyńscy); syryjscy Kurdowie, chrześcijanie, druzowie i inne mniejszości, a także sunnici, szyici i alawici; uzbrojeni rebelianci; zewnętrzną opozycję oraz regionalnych i globalnych graczy – Stany Zjednoczone, Rosję, Unię Europejską, Iran, Arabię ​​Saudyjską, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Katar, Turcję, Jordanię, Liban i inne kraje. Być może wysokie zamówienie; ale na dłuższą metę włączenie będzie bardziej skuteczne niż wykluczenie. Tymczasem Kerry i Ławrow dobrze by zrobili, gdyby przedstawili natychmiastowe plany wycofania własnych sił zbrojnych. Napięcia między dwoma uzbrojonymi w broń nuklearną gigantami są już zbyt wysokie. Rozwiązanie problemu Syrii może – być może – być projektem, który w końcu da im lekcję pokoju. Nie ma rozwiązania militarnego. Rosja, podobnie jak inni gracze, ma swoje określone interesy geostrategiczne. Słusznie wskazuje na podwójne standardy zachodnich polityków i ich medialnych zwolenników, które są widoczne, gdy przyjrzymy się ich działaniom (bezpośrednim lub pośrednim) w podsycaniu wrogości w całym regionie. Ale Rosja również ma na rękach cywilną krew i nie może być uważana za bezinteresownego orędownika pokoju. Dlatego konieczne jest połączenie szerszego ugrupowania państw. Poszukiwanie szerszych rozwiązań dyplomatycznych w ONZ, obejmujących zarówno ISIS, jak i wojnę domową w Syrii, oznacza na krótką metę większe wsparcie dla wysiłków na rzecz negocjowania lokalnych rozejmów, umożliwienia pomocy humanitarnej na terenach oblężonych i ewakuacji ludności cywilnej. Niepotrzebna jest kolejna Koalicja Chętnych; zamiast tego powinniśmy wcześnie rozpocząć Koalicję Odbudowy.

5. Zwiększ presję ekonomiczną na ISIS i wszystkie inne grupy zbrojne. Państwo Islamskie jest przypadkiem szczególnym i stanowi szczególnie śmiertelne zagrożenie. To rzeczywiście musi być cofnięte; ale brutalne siły przeciwdziałające, takie jak teraz widzimy w ataku na granicę w Mosulu, raczej nie zapewnią zadowalającego długoterminowego rozwiązania. Nie dociera do korzeni problemu i podzielamy obawy urzędników ONZ, że może to spowodować ogromną katastrofę humanitarną. Zamiast tego Zachód musi ciężej pracować, aby zawęzić dopływ funduszy do ISIS, zwłaszcza poprzez uniemożliwienie firmom naftowym, a zwłaszcza tureckim pośrednikom, handlu „krwawym olejem”. Bombardowanie konwojów ciężarówek z ropą ma poważny wpływ zarówno na środowisko, jak i na ludzi; skuteczniejsze byłoby uniemożliwienie sprzedaży ropy ISIS. 3 Ponadto Waszyngton powinien rozprawić się z poparciem swoich sojuszników dla ugrupowań zbrojnych, w tym Al-Kaidy i ISIS. Większość analityków zgadza się, że znaczna część finansowania ISIS i innych grup zbrojnych pochodzi z Arabii Saudyjskiej; niezależnie od tego, czy pochodzi z oficjalnych, czy nieoficjalnych źródeł, Królestwo z pewnością ma wystarczającą kontrolę nad swoją populacją, aby zakończyć tę praktykę.

6. Zwiększyć pomoc humanitarną dla uchodźców i rozszerzyć zobowiązania w zakresie przesiedleń. Mocarstwa zachodnie muszą znacznie zwiększyć swoje datki humanitarne na rzecz agencji ONZ dla milionów uchodźców i osób wewnętrznie przesiedlonych, zarówno w Syrii, jak iw Iraku, jak i uciekających z nich. Pieniądze są rozpaczliwie potrzebne zarówno w Syrii, jak iw sąsiednich krajach. Stany Zjednoczone i UE zadeklarowały znaczne fundusze, ale większość z nich nie została w rzeczywistości udostępniona agencjom, a więcej musi zostać zadeklarowanych i dostarczonych. Ale kryzys jest nie tylko finansowy. IPB przekonuje, że powinniśmy znacznie szerzej otworzyć drzwi krajów zachodnich dla uchodźców. Niedopuszczalne jest, aby Niemcy przyjmowały 800,000 tys., podczas gdy inne kraje – w tym te, które promowały wojnę w Iraku – przyjmują tylko kilka tysięcy, a niektóre, jak Węgry, kategorycznie odrzucają koncepcję międzyeuropejskiej solidarności i współdzielenia. Proponowane przez nas działania nie są po prostu działaniami wymaganymi przez normalną ludzką solidarność. Jest to nasz prawny obowiązek jako sygnatariuszy Konwencji dotyczącej Uchodźców. Chociaż zdajemy sobie sprawę z trudności politycznych takiego stanowiska, biorąc pod uwagę obecne nastroje społeczne, reakcje bogatych krajów zachodnich są po prostu niewystarczające. Można podjąć konkretne środki: na przykład należy stworzyć korytarze humanitarne (ze zorganizowanym transportem), aby ludzie uciekający przed wojną nie musieli ponownie ryzykować życia na Morzu Śródziemnym. Zima nadchodzi szybko i jeśli nie zostanie szybko przyjęta nowa polityka, zobaczymy o wiele więcej tragicznych zgonów.

WNIOSEK: Syria jest trudna. Wszyscy wiedzą, że rozwiązanie polityczne jest niezwykle trudne i zajmie dużo czasu. Jednak właśnie wtedy, gdy sytuacja jest najpoważniejsza, należy kontynuować negocjacje. Fakt, że część rozmówców dopuściła się czynów niedopuszczalnych, nie jest powodem do rezygnacji z rozmów.

Apelujemy o lokalne i regionalne zawieszenie broni, przerwy humanitarne i wszelkie inne środki, które pozwolą służbom ratowniczym dotrzeć do ludności cywilnej. Tymczasem wzywamy do natychmiastowej zmiany kluczowych polityk, takich jak wprowadzenie embarga na broń dla wszystkich stron i usunięcie obcych sił ze strefy bitwy. Wzywamy również do przeglądu wszystkich sankcji wobec Syrii, z których część ma na celu ukaranie ludności cywilnej.

Na koniec wzywamy naszych kolegów z ruchów społeczeństwa obywatelskiego na wszystkich kontynentach do utrzymania i zwiększenia mobilizacji. Politycy i dyplomaci muszą wiedzieć, że opinia światowa chce działania i nie będzie tolerować dalszego przedłużania tej przerażającej rzezi. Wygranie wojny (przez jakąkolwiek stronę) nie jest teraz opcją. Ważne, żeby to zakończyć.