Czy możemy się czegoś nauczyć od rosyjsko-kanadyjskich pacyfistów?

Źródło obrazu.

David Swanson, World BEYOND WarStycznia 28, 2022

Tołstoj powiedział, że Doukhoborowie należeli do XXV wieku. Mówił o grupie ludzi, którzy mają tradycje odmawiania udziału w wojnie, odmawiania jedzenia lub krzywdzenia zwierząt lub zatrudniania zwierząt, angażowania się we wspólne dzielenie zasobów i wspólne podejście do pracy, równość płci i pozwalanie mówić czynom zamiast słów — nie wspominając już o używaniu nagości jako formy pokojowego protestu.

Możesz zobaczyć, jak tacy ludzie mogli wpaść w kłopoty w rosyjskim imperium lub wielkim narodzie Kanady. Jednym z ich najważniejszych wydarzeń historycznych jest spalenie broni, które miało miejsce w 1895 roku w Gruzji. Mając korzenie na Ukrainie i w Rosji, z członkami mieszkającymi w tych krajach i całej Europie Wschodniej, a także w Kanadzie, Doukhoborowie mogą zwrócić na siebie uwagę w tej gorączce wojennej bardziej niż menonici, amisze, kwakrzy czy jakakolwiek inna społeczność ludzie, którzy walczyli, by dopasować się do szalonego społeczeństwa wydobycia i wyzysku wojennego.

Jak każda inna grupa, Doukhoborowie składają się z jednostek, które różniły się od siebie, dokonywały czynów heroicznych i haniebnych. Ich styl życia może mieć niewiele do zaoferowania w zakresie zrównoważonego rozwoju, który przewyższa styl życia ludzi, którzy zostali przesiedleni w Kanadzie, aby zrobić miejsce dla Europejczyków. Ale nie ma wątpliwości, że mielibyśmy większe szanse na zobaczenie życia ludzkiego na Ziemi w XXV wieku, gdybyśmy szukali więcej mądrości od ludzi z XXV wieku, którzy żyją wśród nas od wielu lat.

Tołstoj był inspirowany i inspirowany Doukhoborami. Starał się żyć w miłości i dobroci bez większych systemowych sprzeczności. Widział to w Doukhoborach i pomógł sfinansować ich emigrację do Kanady. Oto Nowa książka życiorysów Doukhoborsa, które właśnie mi przysłano. Oto fragment rozdziału autorstwa Ashleigh Androsoff:

„Historycznie Doukhoborczycy wygłaszali ważne wezwania do pokoju. Nie bez powodu cenimy udział naszych przodków w wielkim wydarzeniu Palenia Broni: był to decydujący moment w historii Doukhoboru i dramatyczne świadectwo pacyfistycznych przekonań uczestników. Niektórzy z naszych dziadków mieli okazję wykazać się podobną determinacją podczas pierwszej i drugiej wojny światowej, odmawiając rejestracji do służby wojskowej, nawet jeśli oznaczało to pracę w Służbie Alternatywnej lub karę więzienia za niezgłoszenie się. W latach 1960. niektórzy Doukhoborowie uczestniczyli w serii „manifestacji pokojowych” w obiektach wojskowych w Albercie i Saskatchewan. Uważam, że Doukhoborczycy XXI wieku mają o wiele więcej do zrobienia jako budowniczy pokoju. Uważam, że powinniśmy nie tylko aktywniej uczestniczyć w budowaniu pokoju, ale powinniśmy stać się bardziej widoczni jako przywódcy ruchu pokojowego”.

Słyszeć! słyszeć!

Cóż, myślę, że KAŻDY powinien być większą częścią ruchu pokojowego.

A oto, co myślę, że powinniśmy zrobić. Zaproś zarówno NATO, jak i Rosję do Donbasu z całą ich bronią, aby została zrzucona na ogromny stos.

Płoń, dziecinko, Płoń.