Rachel Small, World BEYOND War, Lipiec 14, 2021
W dniu 21 czerwca 2021 r. Rachel Small, World BEYOND WarKanadyjski organizator przemawiał na „Dlaczego Kanada potrzebuje programu rozbrojenia”, spotkaniu społeczeństwa obywatelskiego, którego gospodarzem był Kanadyjski Głos Kobiet dla Pokoju. Obejrzyj nagranie wideo powyżej, a transkrypcję znajdziesz poniżej.
Dziękujemy VOW za zorganizowanie tego wydarzenia i zbliżenie nas do siebie. Myślę, że te przestrzenie, w których ruchy, organizatorzy i społeczeństwo obywatelskie mogą się spotykać, nie zdarzają się wystarczająco często.
Nazywam się Rachel Small, jestem organizatorem w Kanadzie z World BEYOND War, globalna oddolna sieć opowiadająca się za zniesieniem wojny (i instytucją wojny) oraz zastąpienie jej sprawiedliwym i trwałym pokojem. Nasza misja zasadniczo dotyczy rozbrojenia, rozbrojenia, które obejmuje całą machinę wojenną, całą instytucję wojny, tak naprawdę cały wojskowy kompleks przemysłowy. Mamy członków w 192 krajach na całym świecie, którzy pracują nad obaleniem mitów wojennych i opowiadają się za – i podejmują konkretne kroki w celu zbudowania – alternatywnego globalnego systemu bezpieczeństwa. Jeden oparty na demilitaryzacji bezpieczeństwa, zarządzaniu konfliktem bez użycia przemocy i tworzeniu kultury pokoju.
Jak słyszeliśmy dziś wieczorem, Kanada ma obecnie silną pozycję uzbrojenie porządku obrad.
Aby to odwrócić, aby podjąć znaczące kroki w kierunku rozbrojenia, musimy odwrócić kurs, jaki obrała Kanada, który, nawiasem mówiąc, nie jest w żaden sposób oparty na dowodach. Nie ma dowodów na to, że nasz militaryzm zmniejsza przemoc lub promuje pokój. Musimy zdekonstruować panujący zdrowy rozsądek. Która jest narracją, która została zbudowana i może zostać odbudowana.
„Żyjemy w kapitalizmie. Jego moc wydaje się nieunikniona. Podobnie było z boskim prawem królów. Istoty ludzkie mogą stawić opór każdej ludzkiej sile i ją zmienić”. –Ursula K. LeGuin
Na praktycznym i natychmiastowym poziomie każdy plan rozbrojenia wymaga od nas anulowania obecnych planów zaopatrzenia w okręty wojenne, zakupu 88 nowych samolotów bombowych i zakupu pierwszych uzbrojonych dronów w Kanadzie dla kanadyjskiej armii.
Agenda rozbrojeniowa musi również zaczynać się od frontu i skupiać się na rosnącej roli Kanady jako głównego handlarza i producenta bronią. Kanada staje się jednym z czołowych handlarzy bronią na świecie i drugim co do wielkości dostawcą broni dla regionu Bliskiego Wschodu.
Musi także zająć się inwestycjami Kanady i subsydiowaniem firm zbrojeniowych przemysłu zbrojeniowego. Podobnie jak nasza praca z ruchem robotniczym, wraz z tymi robotnikami. Jak możemy wspierać ich przejście do branż, w których, jak wiemy, woleliby pracować.
Nowy ruch rozbrojeniowy musi wyglądać zupełnie inaczej niż w poprzednich dziesięcioleciach. Musi być zasadniczo przekrojowy. Musi od samego początku skupić się na tym, kto jest pierwszym i najgorszym uderzeniem broni. Od samego początku, w którym odbywa się wydobycie materiałów, gdzie rozpoczyna się niszczycielskie wydobycie materiałów do machin wojennych. Obejmuje to społeczności wokół tych kopalni, robotników, aż do tego, kto jest poszkodowany na drugim końcu, gdzie spadają bomby.
Agenda rozbrojeniowa musi towarzyszyć ruchom mającym na celu rozbrojenie policji, która w coraz większym stopniu otrzymuje zmilitaryzowaną broń i jest szkolona. Kiedy dyskutujemy o rozbrojeniu, powinno ono być zakorzenione w doświadczeniach i solidarności z rdzennymi mieszkańcami Wyspy Żółwi, którzy są coraz częściej rekrutowani przez wojsko i RCMP, nawet gdy zmilitaryzowana przemoc i inwigilacja kontynuują kolonizację w tak zwanej Kanadzie. A ta rekrutacja często odbywa się w ramach cudownie brzmiących federalnych linii budżetowych, takich jak „Młodzież Pierwszych Narodów”. A potem dowiadujesz się, że finansowane są letnie obozy i programy rekrutacyjne RCMP i wojska.
Jak zbudować kampanię rozbrojeniową wraz z tymi na całym świecie, którzy zostali zaatakowani, zbombardowani, usankcjonowani z powodu kanadyjskiego i kanadyjskiego militaryzmu oraz naszych partnerów z NATO?
Naszym zdaniem musimy pójść dalej niż oenzetowska koncepcja rozbrojenia. Musimy zrozumieć, że rozbrojenie jest żądaniem konfrontacyjnym i radykalnym. Nasza taktyka też musi taka być.
Wyobrażam sobie, że nasze różnorodne taktyki mogą sięgać od prowadzenia kampanii w rządzie federalnym w celu zbadania rozbrojenia, bezpośrednich akcji i inicjatyw społecznych. Od blokowania sprzedaży broni, transportu i rozwoju do pozbawiania naszych społeczności, instytucji, miast i funduszy emerytalnych broni i militaryzmu. Wiele z tej ekspertyzy jest w naszych ruchach, jest już tutaj dzisiaj, gdy zaczynamy tę ważną rozmowę. Dziękuję.
