Apel o pokój z Czech

By prof. Václav Hořejší, dr Jan Kavan Matěj StropnickýStycznia 17, 2023

POKÓJ I SPRAWIEDLIWOŚĆ

I.
Po kilku miesiącach wojny na Ukrainie stało się jasne, że tego konfliktu, jak wielu innych, nie da się rozwiązać zbrojnie. Wiele osób, żołnierzy i cywilów, zwłaszcza Ukraińców, traci życie. Wiele milionów uciekło przed wojną poza granice Ukrainy. Rodziny są podzielone, życie jest przerywane, a ziemia jest zdewastowana. Miasta zamieniają się w ruiny, elektrownie, mosty, drogi, szkoły, a nawet szpitale są niszczone przez bombardowania. Bez pomocy Zachodu państwo ukraińskie już dawno zbankrutowałoby.

II.
Ukraina krwawi. Choć można dyskutować o przyczynach tej wojny w nieskończoność, jasne jest, że zgodnie z prawem międzynarodowym to Rosja ponosi bezpośrednią odpowiedzialność za jej wybuch. Po zignorowaniu pozornych i rzeczywistych obaw o bezpieczeństwo Rosja przeszła od konfliktowych i nieudanych negocjacji dyplomatycznych do ofensywnych działań militarnych na terytorium Ukrainy.

III.
Wojna na Ukrainie jest jednocześnie walką, która ją przekracza: angażuje Zachód w postaci ogromnej pomocy wojskowej i finansowej oraz sankcji nałożonych na Rosję.

IV.
Sankcje stosowane przez Zachód, a zwłaszcza przez kraje europejskie, nie spełniły oczekiwań ich autorów. Nie udało im się powstrzymać ani złagodzić rosyjskich wysiłków wojskowych, a nawet nie wpłynęły znacząco na gospodarkę Rosji. Szkodzą jednak europejskim gospodarstwom domowym i firmom, w tym czeskim. Europa, a zwłaszcza Czechy, cierpi z powodu inflacji, której istotną przyczyną jest wojna. Życie nas wszystkich stało się droższe i choć nikomu nie jest to mile widziane, ci, którzy najbardziej nawołują do kontynuowania wojny, najmniej odczuwają te zmiany gospodarcze.

V.
Odbywają się ćwiczenia wojskowe, gwałtownie rośnie produkcja zbrojeniowa, a to wszystko znacznie utrudnia zatrzymanie wojny. Oszczędzamy, aby móc prowadzić wojnę. Odraczamy inwestycje, abyśmy mogli prowadzić wojnę. Popadamy w długi, abyśmy mogli prowadzić wojnę. Wojna stopniowo wpływa na wszystkie decyzje zachodnich rządów, w tym także na nasz.

VI.
Otwarta konfrontacja militarna Zachodu z Rosją na terytorium Ukrainy jest największym niebezpieczeństwem wykraczającym daleko poza dotychczasowe ekonomiczne skutki wojny. Użycie broni jądrowej z pewnością nie jest pożądane przez żadną ze stron konfliktu. Ale teraz jest realnym zagrożeniem. To niesamowite słyszeć głosy, które twierdzą, że nie powinniśmy się odstraszać zagrożeniem nuklearnym.

VII.
Odrzucamy te roszczenia. Kontynuacja i dalsza eskalacja wojny nie leży w interesie nikogo poza przemysłem zbrojeniowym, nawet jeśli jest wiele głosów przeciwnych. Większość wojen w historii nie zakończyła się całkowitą klęską jednej strony i jej kapitulacją wbrew twierdzeniom prowojennej opinii. Większość wojen nie zakończyła się tak, jak zakończyła się II wojna światowa. Zwykle wojny kończą się wcześniej wynegocjowanym porozumieniem. Okrzyki typu „wycofaj Rosję i zapanuje pokój” niczego nie rozwiążą, bo tak się nie stanie.

VIII.
Nie mamy dostępu do myślenia rządu rosyjskiego, więc nie wiemy, jaki jest ich plan, ale nie widzimy żadnego planu po stronie zachodnich, w tym czeskich rządów, który by dokądkolwiek doprowadził. Plan zwany sankcjami nie powiódł się. Rozumiemy, że trudno to zaakceptować, ale pozory, że sankcje działają, w najmniejszym stopniu nie zwiększają wiarygodności stanowiska naszych rządów. Plan walki do ostatniego człowieka jest fanatyczny i nie do przyjęcia. I żaden inny plan nie istnieje.

IX.
Dlatego konieczne jest, aby nasz rząd zaczął pracować nie dla wojny, ale dla sprawiedliwego pokoju. To właśnie powinno stopniowo stać się żądaniem wszystkich rządów europejskich wobec rządów USA i Federacji Rosyjskiej. To przede wszystkim ich wola i decyzje podjęte przez Ukrainę będą kluczowe dla przyszłych negocjacji pokojowych. A to się nie stanie bez nas, społeczeństwa wywierającego presję na swoje rządy.

X.
Chcemy tylko pokoju. Pokój, który zostanie dobrowolnie zaakceptowany przez wszystkie strony konfliktu, pokój, który będą gwarantowane przez wszystkie zainteresowane strony, porozumienie pokojowe, którego dokładnej treści nie znamy, nie możemy znać i nie powinniśmy wiedzieć. Ten pokój wyniknie z długich i bolesnych negocjacji. Negocjacje pokojowe powinni podejmować politycy, ich dyplomaci i eksperci. Rządzą, więc powinni działać. Żądamy jednak, aby działali na rzecz zawarcia sprawiedliwego pokoju. Powinni rozpocząć ten proces natychmiast i zacząć od jak najszybszego zawieszenia broni.

Dlatego ustanawiamy inicjatywę na rzecz pokoju „Pokój i Sprawiedliwość” i wzywamy czeski rząd do:

1) zaprzestania publicznego popierania wojny i szerzenia nienawiści wobec jakiegokolwiek państwa lub jego przedstawicieli oraz tłumienia opinii krytycznych wobec wojny,

2) podjąć wszelkie kroki prowadzące do szybkiego zawieszenia broni, w tym zaprzestania dostaw broni, a następnie rokowań w celu zaprowadzenia sprawiedliwego pokoju. Rząd powinien najpierw zająć się swoimi europejskimi partnerami w celu przekonania rządu USA do przyłączenia się do tego procesu negocjacyjnego,

3) domagać się, aby inne rządy europejskie w Radzie Europy podjęły się uczciwej i bezstronnej oceny wpływu sankcji na gospodarkę Rosji oraz ich wpływu na gospodarki i ludność krajów europejskich,

4) wstrzymania się od popierania nałożenia kolejnych sankcji do czasu zakończenia procesu oceny skutków sankcji (pkt 3), a w przypadku udowodnienia, że ​​sankcje wobec Rosji są nieskuteczne, a szkodzą państwom i obywatelom Europy, zażądać ich zniesienie.

5) skoncentrować się na łagodzeniu skutków wojny, inflacji, wzrostu kosztów i sankcji oraz zapewnić realną, skuteczną i szybką pomoc dla ludności i firm w Republice Czeskiej.