Sharifa Akbary, 30 sierpnia 2018 r
W niedawnym ataku Państwa Islamskiego na salę wykładową Akademii Mawoud w Kabulu zginęło co najmniej 43 uczniów, a 64 innych zostało rannych. Wielu zamordowanych uczniów pochodziło z rodzin o niskich dochodach i podróżowało z różnych części kraju w poszukiwaniu możliwości edukacyjnych.
Nastoletnia Rahila była jedną z ofiar, które straciły życie w tym ohydnym ataku. Jej nadzieję i determinację w pomaganiu w stworzeniu pokojowego Afganistanu widać we fragmentach jej dziennika, którymi dzieli się z członkami jej rodziny.
„Mogę być Rahilem, którego jej społeczeństwo desperacko potrzebuje w pogoni za dobrobytem i postępem. To społeczeństwo przezwycięży obecny kryzys dzięki rozwiązaniom opartym na wiedzy i edukacji swojej młodzieży, takiej jak Rahil…” – napisała.
Wśród zabitych w niedawnym ataku byli bliźniacy Attaullah i Farzana. Urodzeni w Ghazni, przeprowadzili się do Kabulu, aby przygotować się do egzaminu Kankor, egzaminów wstępnych na uniwersytet w Afganistanie. Attaullah był najstarszym synem w swojej rodzinie i był źródłem inspiracji i odwagi dla pozostałej czwórki młodszego rodzeństwa. Według jego młodszego brata, Attaullah kupował je regularnie, a jego marzeniem był przyjazd do Stanów Zjednoczonych na tytuł magistra.
Madina Laly jest kolejną ofiarą ataku terrorystycznego. Była niedawną absolwentką liceum, która przyjechała do Kabulu w tym samym celu, co inne ofiary Akademii Mawoud. Opuszczając rodzinne miasto w poszukiwaniu edukacji, była zdeterminowana, by po zdobyciu dobrego wykształcenia pomóc swojej rodzinie i krajowi.
Rahila, Attaullah, Farzana i Madina to przykłady młodego pokolenia Afganistanu, które w swojej edukacji szuka rozwiązań dla czterech dekad wojny. Wybrali edukację jako broń do walki z terroryzmem i biedą w kraju, ale nadal spotykają się z przemocą i żyją w ciągłym stanie niepewności.
Pomimo rozdzierających serce i traumatycznych zabójstw młodych studentów, rodziny i przyjaciele ofiar tego ataku ISIS i poprzednich zamachów terrorystycznych wykazali się niesamowitą odwagą, odpornością i wytrwałością. Pogrążeni w żałobie po stracie dzieci, sióstr i braci, stawiają opór. Na przykład rodzina Rahili postanowiła otworzyć bibliotekę na jej cześć i zapewnić przestrzeń do nauki innym młodym ludziom. Ojciec Madiny postanowił przeznaczyć środki przeznaczone na pogrzeb córki na leczenie jej rannych kolegów z klasy. W inspirującym. W inspirującym i rozdzierającym serce oświadczeniu rodzina Madiny napisała:
„Jeśli zamordujesz jednego z naszych uczniów, weźmiemy za ręce pięciu innych i zawieziemy ich do szkół i na uniwersytety. Powstaniemy z krwi i popiołów i będziemy szukać wiedzy. Nikt nie może nas wymazać”.
Rodzina zaplanowała również pomóc pięciu innym młodym kobietom, pokrywając wydatki na ich edukację.
Widok tak pięknego i potężnego oporu w obliczu zbrodni wojennej jest inspirujący. Mieszkańcy Afganistanu po raz kolejny pokazali, że terroryzm nie powstrzyma nas przed poprowadzeniem naszego kraju ku postępowi.
Wizerunek kobiet niosących trumny zamordowanych studentek. Dzięki uprzejmości gazety Etilaat Roz.
