Dzień pamięci o zbrodniach przyszłości

David Swanson, World BEYOND War, Maj 23, 2022

W tym Dniu Pamięci spoczywa na nas uroczysty obowiązek wychwalania uczestników wojen, które nie pozostawią żadnych ocalałych.

Nie powinniśmy lekceważyć wieloletniego zwyczaju świętowania tylko tych, którzy uczestniczyli już w orgiach masowych mordów.

Ale mamy również obowiązek wyczekiwania z rozeznaniem, jakie możemy zebrać. W przypadku braku wszechwiedzącego biura kryminalnego w przyszłości możemy działać tylko na podstawie prawdopodobieństw. Jednak prawdopodobieństwo wszechogarniającej wojny nuklearnej gwałtownie rośnie, a przez prewencyjne świętowanie jej tylko zwiększamy niemal pewność jej nadejścia. Musimy działać teraz. Nie możemy ryzykować, że III wojna światowa zaskoczy nas pomiędzy Dniami Pamięci i nie znajdujemy żadnej okazji, by zaszczycić ostateczny uprzemysłowiony kanibalizm przed zgaśnięciem ostatnich świateł.

Tak więc Dzień Pamięci o zbrodniach w przyszłości jest koniecznością, ale ma też nieoczekiwane korzyści. Zwykle ograniczamy się do świętowania prawdziwych wojen, ze wszystkimi ich wadami i niedociągnięciami. Wojna nuklearna jest znacznie mniej niechlujna i krwawa niż większość wojen — przynajmniej w wyimaginowanej karykaturze, a wojnę, która jeszcze się nie wydarzyła, można wyidealizować według własnego uznania.

Daje nam to również możliwość chwalenia i wychwalania ludzi, gdy są w pobliżu, aby to docenić. Opłakiwanie zmarłych zawsze miało pełny sens, ale celebrowanie bezmyślnego posłuszeństwa i sadystycznego niszczenia zmarłych nigdy nie wydawało się słuszne — prawdopodobnie dlatego, że nasze wiwaty nigdy nie dotarły do ​​uszu poległych.

Poza tym zawsze wydawało się trochę dziwne, że świętuje się tylko maleńki ułamek zmarłych, tylko uczestników wojska i tylko tych z jednego wojska. Statystycznie rzecz biorąc, zmarli w nadchodzącej apokalipsie również będą w większości cywilami, ale nie czcimy już zmarłych — wprost zachęcamy uczestników wśród żywych.

Od zawsze problemem było to, że martwi wojskowi byli w większości ludźmi niskiej rangi, zmuszanymi do zabijania i umierania lub przebywania w więzieniu, ludźmi w większości powołanymi przez biedę i ignorancję, podczas gdy nie mogliśmy właściwie upamiętnić tych najbardziej odpowiedzialnych, gdy sami grali w golfa . W odnowionym Dniu Pamięci ten problem znika. Możemy odpowiednio potraktować priorytety, być może nawet z niektórymi ważnymi ceremoniami ku czci Bitutinensky'ego (Bidena, Putina i Zełenskiego) — chwała tam, gdzie należy!

Nie ma powodu, aby wreszcie, nareszcie, nie upamiętnić prezesów firm produkujących broń — w końcu umrą razem z innymi, tylko w ładniejszych ubraniach.

Nie ma też powodu, aby nie umieszczać tego w samolubnej pierwszej osobie i prosić wszystkich, aby upamiętnili się w imieniu Lockheed Martin. My, którzy niedługo umrzemy, pozdrawiamy was!

Ale główną zaletą Dnia Pamięci o zbrodniach w przyszłości jest to, że możemy upamiętnić nie tylko ludzi, którzy mają umrzeć. Możemy upamiętnić delfiny, róże, myszy, motyle, lasy i rafy koralowe. Możemy upamiętnić dzieciństwo i małżeństwo, sport i taniec. Możemy upamiętnić muzykę, pocałunki i śniadanie na plaży. Możemy upamiętnić każdą cholerną rzecz, o której pomyślimy. To jest rozmiar tego pomysłu, ludzie. Idź na dużą skalę lub idź do domu. Ten Dzień Pamięci musi być najlepszy w historii!