David Swanson
To były instrukcje przekazywane podczas ostatniej nocy w Wells Fargo Arena Anti-Rossia Don't-Say-TPP Call-It-Debt-Free-College-Not-Free-College Partia Demokratyczna Extravaganza. Rozmieszczono Noise Makers. Światła mogą być wyłączane na ludzi w razie potrzeby. Delegaci nie mogli wyjść. Korporatyści przyłączyli się do pieśni takich jak „Black Lives Matter” i „Love Is Love”.
Jeśli jednak skandowałeś „Zakaz szczelinowania teraz”, skandowaliby ci „Hillary”, tak jakby posiadanie Hillary jako ich ukochanego przywódcy było lepsze niż zakazanie szczelinowania. Również jeśli skandowałeś „Stop TPP” lub „Walk the Walk”, witały cię okrzyki „Hillary!”
Ale co, jeśli krzykniesz „Nigdy więcej wojny”? Czy nie przyłączyliby się i nie próbowali przejąć tego? Czy ozdoby świąteczne do dziś nie mówią czasem „Pokój na ziemi”? Czy Tim Kaine nie udawał w swoim przemówieniu, że Woodrow Wilson był rozjemcą? Czy Pentagon nie twierdzi, że zabija ludzi dla pokoju? Czy próba wykrzyczenia sprzeciwu wobec wojny nie byłaby krokiem za daleko, nawet dla zwolennika szczelinowania, handlu korporacyjnego, kultu jednostki?
Odpowiedź USA musiała być najgorszym wyborem, jaki mogli wybrać. Trucizna nacjonalizmu/patriotyzmu jest siłą napędową wspierania wypraw masowych mordów. Zmienia sprytne krzyki w bezmyślne posłuszeństwo.
Wykrzykuj to w kółko, głośno: Hej ty dupie, hej ty dupie, hej ty dupku, hej. Nie jest to najmilsza rzecz do krzyku na emerytowanego czterogwiazdkowego masowego mordercę, ale wciąż mniej odrażająca niż USA, USA, USA. To miała być konwencja promująca kandydata, niesamowicie niepopularnego kandydata, jako antyfaszystę. Zamiast tego stała się konwencją militaryzmu, krzyku i ślepej lojalności wobec boga wojny.
