David Swanson, American Herald Tribune
Amerykański sędzia okręgowy George Daniels z Nowego Jorku uderzył ponownie, orzekając, że Iran musi zapłacić 10 miliardów dolarów, aby zrekompensować ataki terrorystyczne z 11 września 2001 roku. Jeśli czytałeś tę historię w Stanach Zjednoczonych, prawdopodobnie pochodziła ona z Bloomberg News, który wyjątkowo nie zauważył, że w rzeczywistości nikt nigdy nie przedstawił najmniejszego dowodu na to, że Iran miał cokolwiek wspólnego z atakami z 11 września.
Jeśli przeczytasz historię w Rosyjski or Brytyjski or wenezuelski or irański multimediów lub wł sites który używał Bloomberg ale dodał trochę kontekstu, potem dowiedziałeś się, że Iran, o ile ktokolwiek wie, nie miał nic wspólnego z 9 września (punkt, w którym Komisja 11 września, prezydent Obama i prawie wszyscy inni są zgodni), że żaden z porywaczy Al-Kaidy nie był Irańczykiem, że większość z nich była Saudyjczykami, że ten sam sędzia uniewinnił Arabię Saudyjską i przyznał temu narodowi suwerenny immunitet, że ideologia Al-Kaidy kłóci się z rządowi irańskiemu, że jest bardzo mało prawdopodobne, aby 9 miliardów dolarów kiedykolwiek przeszło z rąk do rąk, i że — w skrócie — jest to opowieść o szalonym sędzią działającym w kulturze wariatów, a nie o sądownictwie karnym.
Wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych jest w rzeczywistości o wiele lepszą odpowiedzią na 9 września niż niekończąca się wojna, ale najpierw trzeba odpowiednio zidentyfikować przestępców!
Ten sam sędzia robił to już wcześniej i za każdym razem opierał swoje decyzje na twierdzeniach niedorzecznych „ekspertów”, na które żadna obrona nie odpowiedziała, ponieważ Iran odmawia uhonorowania takiego postępowania, pojawiając się, by się bronić. Pięć lat temu Gareth Porter, wybitny demaskator wojennych kłamstw na temat Iranu, zauważyć że w postępowaniu z tego roku „co najmniej dwóch z irańskich uciekinierów [występujących w charakterze świadków] zostało już dawno odrzuconych przez wywiad USA jako „fabryków” i… dwóch „biegłych”, którzy mieli ustalić wiarygodność tych uciekinierów” [byli] obaj zdeklarowani zwolennicy zwariowanych teorii spiskowych na temat muzułmanów i prawa szariatu, którzy wierzą, że Stany Zjednoczone są w stanie wojny z islamem”.
Władza amerykańskich sędziów zapełniła amerykańskie więzienia niewinnymi, znacznie bardziej dotknęła ciemnoskórych oskarżonych, przemówiła do pieniędzy, stworzyła ludzi z korporacji, pozbawiła praw wyborczych wyborców i uczyniła George'a W. Busha prezydentem. Sugerowanie, że działania sędziego George'a Danielsa są po prostu kwestią właściwej procedury, jest trochę zbyt hojne. To, że ma inne opcje niż robienie pośmiewiska ze swojego kraju, ilustruje jego bardzo odmienne traktowanie Arabii Saudyjskiej. Daniels działa w ramach systemu, który daje sędziom moce bogów, oraz w ramach kultury, która demonizuje Iran na każdym poziomie.
Rząd Stanów Zjednoczonych od dziesięcioleci propaguje antyirańską propagandę. Ta trucizna przybiera różne i sprzeczne formy. Przeciwnicy niedawnego porozumienia nuklearnego fałszywie twierdzili, że Iran buduje broń nuklearną. Wielu obrońców porozumienia również fałszywie twierdziło, że Iran buduje broń nuklearną. Tymczasem w ostatnich latach pojawiło się wiele fałszywych twierdzeń na temat rzekomego irańskiego terroryzmu, podczas gdy Stany Zjednoczone faktycznie sponsorują terroryzm w Iranie i otwarcie dopuszczają się zbrodni grożenia Iranowi wojną. Ostatnie wybory w Iranie pokazują pozytywne skutki porozumienia. Z drugiej strony opinia publiczna w USA jest w gorszym położeniu pod względem wiary w antyirańskie kłamstwa niż przed negocjacjami nuklearnymi. Jest to poważne niebezpieczeństwo, ponieważ wielu w Waszyngtonie nie przestało naciskać na wojnę.
Będziemy świadkami wysiłków Kongresu w celu zerwania porozumienia nuklearnego, nałożenia nowych sankcji, a być może nawet kradzieży miliardów dolarów na spłatę tej ugody sądowej poprzez „zamrożenie” irańskich aktywów. Raporty Bloomberg: „Chociaż trudno jest uzyskać odszkodowanie od niechętnego obcego państwa, powodowie mogą próbować odzyskać część wyroków, korzystając z prawa, które zezwala stronom na wykorzystanie aktywów terrorystów zamrożonych przez rząd”.
Kto jest „terrorystą”, oczywiście definiuje się w oczach urzędnika państwowego. Historia kłopotów USA z Iranem datuje się znacząco na obalenie w 1953 roku przez CIA demokratycznego prezydenta Iranu i ustanowienie przez USA brutalnego dyktatora. Ludowa rewolucja, która obaliła tego dyktatora, została przejęta przez teokratów, a dzisiejszy irański rząd można ostro skrytykować na wiele sposobów. Ale Iran spędził dziesięciolecia sprzeciwiając się użyciu broni masowego rażenia. Kiedy Irak zaatakował Iran bronią chemiczną dostarczoną przez USA, Iran z zasady odmówił odpowiedzi w naturze. Iran nie dążył do uzyskania broni jądrowej i wielokrotnie przed zawarciem tego porozumienia, w tym w 2003 r., oferował rezygnację z programu energii jądrowej. Teraz poddaje swój program energetyczny większym kontrolom niż jakikolwiek inny kraj lub Stany Zjednoczone kiedykolwiek, wykraczając poza zgodność z traktatem o nierozprzestrzenianiu, który Stany Zjednoczone rażąco łamią.
W 2000 roku, jak ujawnił Jeffrey Sterling, CIA próbowała podłożyć Iranowi dowody na broń nuklearną. Nawet gdy Iran zaoferował pomoc Stanom Zjednoczonym po 9 września, Stany Zjednoczone określiły Iran jako część „osi zła”, pomimo braku powiązań z pozostałymi dwoma narodami „osi” i braku „zła ”. Stany Zjednoczone wyznaczyły następnie część armii Iranu jako a organizacja terrorystyczna, najprawdopodobniej zamordowany Irańczyk Naukowcy, z pewnością finansowane sprzeciw grupy w Iranie (w tym niektóre amerykańskie, które również zostały określone jako terrorystyczne), poleciały drony nad Iranem, przeprowadził poważne ataki cybernetyczne na irańskie komputery i zbudował siły zbrojne dookoła Iran graniczy z okrutnym narzucaniem sankcje W kraju. Waszyngtońscy neokonserwatyści mówili też otwarcie o swoich zamiarach obalenia rządu Syrii jako kroku w kierunku obalenia rządu Iranu. Być może warto przypomnieć amerykańskiej publiczności, że obalanie rządów jest nielegalne.
Korzenie nacisku Waszyngtonu na nową wojnę z Iranem można znaleźć w 1992 Wytyczne planowania obronnego, zwany papier 1996 Czysty przełom: nowa strategia na rzecz zabezpieczenia sfery, 2000 Odbudowa amerykańskich sił obronnychoraz w membranie 2001 Pentagon opisanej przez Wesley Clark wymieniając te narody do ataku: Irak, Libię, Somalię, Sudan, Liban, Syrię i Iran. W 2010 roku Tony Blair włączony Iran na podobnej liście krajów, które, jak powiedział, chciał obalić Dick Cheney.
Jednym z powszechnych kłamstw wojennych na temat Iranu, który kilka razy w ciągu ostatnich 15 lat doprowadził Stany Zjednoczone na skraj wojny, jest kłamstwo na temat irańskiego terroryzmu za granicą. Te opowieści stały się coraz bardziej dziwaczne. Dla przypomnienia, Iran nie spróbować rozpieprzyć Saudyjczyk ambasador w Waszyngtonie, działanie, które prezydent Obama uznałby za całkowicie godne pochwały, gdyby role się odwróciły, ale kłamstwo, które nawet Fox News ciężko stomaching. I to coś mówi.
Dlaczego niektórzy w rządzie USA sądzą, że reszta z nas uzna dziwaczne spiski wojenne za wiarygodne? Bo faktycznie się w nie angażują. Tutaj jest Seymour Hersh opisując spotkanie, które odbyło się w biurze ówczesnego wiceprezydenta Dicka Cheneya:
„Pojawiło się kilkanaście pomysłów na to, jak wywołać wojnę. Ten, który mnie najbardziej interesował, to dlaczego nie budujemy - my w naszej stoczni - budujemy cztery lub pięć łodzi, które wyglądają jak irańskie łodzie PT. Nałóż na nie foki marynarki z dużą ilością ramion. A następnym razem jedna z naszych łodzi uda się do Cieśniny Ormuz, rozpocznij strzelaninę. Może kosztować życie. I to zostało odrzucone, ponieważ nie można zmusić Amerykanów do zabijania Amerykanów. To jest rodzaj - o tym mówimy. Prowokacja. Ale to zostało odrzucone. ”
Wiele lat później amerykański statek został zatrzymany przez Iran na wodach irańskich. Iran nie zemścił się ani nie eskalował, ale po prostu pozwolił statkowi odpłynąć. Amerykańskie media potraktowały incydent jako akt irańskiej agresji.
Niech to wszystko będzie lekcją – oczywiście nie odrzucenia wojennych kłamstw – ale postawienia właściwych oskarżeń. Jeśli zostaniesz przyłapany na rabowaniu domu, oskarż właściciela domu o atak na twoje terytorium. Mam nadzieję, że twoja sprawa zostanie wniesiona do sędziego Danielsa. I wyślij rachunki prawne rządowi irańskiemu — są ci winni!
