David Swanson
Wojna, mówią nam nasi przywódcy, jest potrzebna, aby uczynić świat lepszym.
Cóż, może nie tyle dla 43 milionów ludzi, którzy zostali wypędzeni z domów i pozostają w niepewnym stanie, jak osoby wewnętrznie przesiedlone (24 miliony), uchodźcy (12 milionów) i osoby walczące o powrót do swoich domów.
Dane ONZ na koniec 2013 r. (znaleźć tutaj) wymieniają Syrię jako źródło 9 milionów takich uchodźców. Koszt eskalacji wojny w Syrii jest często traktowany jako koszt finansowy lub - w rzadkich przypadkach - jako koszt obrażeń i śmierci człowieka. Istnieje również ludzki koszt rujnowania domów, dzielnic, wiosek i miast jako miejsc do życia.
Wystarczy zapytać Kolumbię, która po latach wojny zajmuje drugie miejsce - miejsce, w którym toczą się rozmowy pokojowe i rozpaczliwie potrzebne - między innymi katastrofami - prawie 6 milionami ludzi pozbawionych domów.
Wojna z narkotykami jest rywalizowana przez wojnę z Afryką, a Demokratyczna Republika Konga zajmuje trzecie miejsce po latach najbardziej zagrożonych przez Stany Zjednoczone wojna od II wojny światowej, ale tylko dlatego, że wojna z „terroryzmem” wymknęła się. Afganistan jest na czwartym miejscu z 3.6 mln zdesperowanych, cierpiących, umierających, aw wielu przypadkach, co zrozumiałe, wściekłych i urażonych utratą miejsca do życia. (Pamiętaj, że ponad 90% Afgańczyków nie tylko nie uczestniczyło w wydarzeniach z 9 września, w których Saudyjczycy latali samolotami w budynkach, ale nigdy nawet nie słyszałem tych wydarzeń.) Po wyzwoleniu Irak ma 1.5 miliona wysiedleńców i uchodźców. Inne kraje zaszczycone regularnymi amerykańskimi uderzeniami rakietowymi, które znajdują się na szczycie listy, to Somalia, Pakistan, Jemen - i oczywiście z pomocą Izraela: Palestyna.
Wojny humanitarne mają problem z bezdomnością.
Część tego problemu trafia do zachodnich granic, gdzie zaangażowanych ludzi należy witać raczej z zadośćuczynieniem niż urazą. Dzieci z Hondurasu nie przynoszą Koranu zarażonego wirusem Ebola. Uciekają przed wspieranym przez USA zamachem stanu i torturami wyszkolonymi w Fort Benning. Debatę na temat „problemu imigracji” i „praw imigrantów” należy zastąpić poważną dyskusją na temat praw uchodźców, praw człowieka i prawa do pokoju.
